ลูกแก้วกลมทุกขนาด มนุษย์เท่านั้นสร้าง ไม่ใช่เทวดาบนฟ้าหรืออะไรใต้บาดาลสร้าง

เหล็กไหลอีกรูปแบบหนึ่ง ที่รูปร่างแปลกออกไปเพราะเขาใช้พิมพ์ครับ พิมพ์ทำรูปอะไร วัสดุหรือธาตุชนิดนี้ก็จะกลายเป็นรูปนั้น แล้วก็นำมาหลอกลวงคน ละลายคามือที่บริกรรมคาถาหรือเชิญสิ่งศักดิ์สิทธิ์มา ความจริงคือแก๊ง 18 มงกุฏครับ

 

แบบพิมพ์ทำน้ำแข็งก้อนก็ใช้ทำพิมพ์ได้ครับ

 

เหล็กไหลที่ดูเหมือนมีชีวิตครับ เขาจะยื่นตัวเองออกมาได้ไกลทีเดียว ไปดูดน้ำผึ้งก็ได้ ไปกินหัวไม้ขีดไฟก็ได้ ธาตุนี้เขาใช้วิธีผสมกับธาตุอื่น ๆ ก็จะมีผลแบบนี้ คนไทยตกเป็นเหยื่อ คนลวงโลกก็รอเถอะครับ รอตกนรกไป

 

เขาขายผงแม่เหล็กชนิดที่สามารถผสมในธาตุหรือในวัสดุพิเศษที่ขายเด็กเล่นในเมืองนอก เมื่อผสมผงแม่เหล็กนี้เข้าไป เขาก็จะทำปฏิกิริยาได้เพิ่มอีก ซึ่งคนไทยไม่ทันพวก 18 มงกุฏครับ

ผมตัดชื่อแหล่งขายออกไป เพื่อไม่ให้แก๊ง 18 มงกุฏิสั่งซื้อทางไปรษณีย์ได้

 

นอกจากผงแม่เหล็ก ก็ยังมีการให้ผสมเคมีชนิดหนึน่ง ก็จะกลายเป็นสีทอง ทำไมจึงดูเหมือนมีเหล็กไหลสีเงิน สีทอง หรือสีอื่น ๆ ได้ ก็เขาเล่นแร่แปรธาตุ วิชานี้เด็ก ๆ ฝรั่งเขาทำกันเหมือนนักวิทยาศาสตร์ เขาขายกันถูก ๆ ครับ มีแทบทุกประเทศทั้งค่ายคอมมิวนิสต์และค่ายเสรี มีทั้งในยุโรปและอเมริกา หรือบางประเทศเขารบกันจนบ้านเมืองพัง แต่สิ่งที่เขาขายนี่เรานึกไม่ถึง

ก็ให้รู้ได้เลยครับ ถูกต้ม แถมถูกต้มโดยพระภิกษุที่ปาราชิกไปแล้ว เงินที่ลวงโลกไปได้ ผมเชื่อว่าไปอยู่บ้านเมียน้อย

 

นี่ครับ เหล็กไหลเก๊ที่ผสมแล้ว มีทั้งสีเงิน สีทอง สีเทา สีดำ และสีอื่น ๆ สามารถเข้าไปกลืนกินโลหะที่วางไว้ใกล้ ๆ ในระยะ 3 - 4 เซ็นติเมตรได้ หรืออาจวางได้ไกลกว่านั้น

เขากลืนกินเหมือนสิ่งมีชีวิตกลืนเหมือนงู คือกลืนหัวแล้วก็กลืนจนหมด หรือจะกลืนกินน้ำ กลืนกินน้ำผึ้ง กลืนกินหัวไม้ขีด หรืออะไรเขาก็ทำได้

สรุปว่า แก๊ง 18 มงกุฏครับ

 

หันกลับมาดูเรื่องลูกแก้วกลมทุกชนิดทุกสีทุกขนาด ก็พบข้อมูลที่เมืองนอก เขาสร้างลูกแก้วกลมก็ตาม รูปพีรามิด หรือรูปร่างอื่นใด แม้แต่สร้างเป็นรูปเก้าอี้นั่ง รูปคน ก็สร้างได้ ไม่ว่าจะเป็นการนำมาแกะสลักภายหลัง หรือแบบให้เขาเติบโตเองในน้ำ

นี่ครับ ฝรั่งเขาเริ่มตั้งแต่เด็กอายุขนาดนี้ คนไทยไม่เคยได้รู้ไม่เคยได้เห็น นอกจากคริสตัล ก็ยังสร้างสิ่งใกล้เคียงแก้วได้ด้วยการแค่แช่สารนี้ในน้ำ แล้วเขาก็จะโตขึ้นเองในน้ำครับ ไม่ต้องมีโรงหลอมแก้วแล้ว

 

คนจีนนำมาเลี้ยงให้เป็นลูกกลมในน้ำที่เจ้อเจียง เมื่อโตแล้วเก็บผิวงานแล้วก็นำออกขายในราคาถูกมาก ๆ ครับ ไม่ใช่พญานาคสร้าง แต่คนเท่านั้นที่สร้าง ดังนั้น หากนำไปให้คนที่อยู่ในวงการแก้วในเมืองไทยดู ถ้าเขาบอกว่า เขาเองก็ไม่เคยเห็นแก้วแบบนี้ ก็ไม่ได้แปลว่าพญานาคสร้างนะครับ แปลว่า คนในวงการแก้วคนนั้น ยังไม่รู้ว่า มีแก้วเลี้ยงอีกชนิดหนึ่งที่เขาทำกันทั่วโลก ฝรั่งก็ทำ จีนก็ทำ

ผมกลับชมเชยช่างแก้วไทยที่บอกว่า เขาดูแล้วแน่ใจเลยว่า ไม่ใช่หลอมที่โรงงานหลอมแก้วใดในโลก เขาพูดถูกครับ เพราะไม่ใช่หลอม แต่เป็นการเลี้ยงจากฟาร์มแก้วเลี้ยงในน้ำ นี่เป็นอีกวิชาหนึ่งครับ แต่มนุษย์เท่านั้นเป็นผู้สร้าง

 

ไม่ใช่ไข่พญานาคนะครับ เป็นแก้วเลี้ยงในน้ำ มีทุกสี แม้กระทั่งสีเรืองแสงในความมืดก็มี

 

แก้วคริสตัลที่เลี้ยงในน้ำแล้วเรืองแสงในตัวได้แบบนี้ก็มี รูปร่างอื่นก็มี

สีอื่น ๆ ก็มี

ชนิดของเหลว หรือแบบผงเรืองแสงเพื่อนำไปเลี้ยงในน้ำต่อก็มี หรือแบบให้นำไปหลอมเหลวในโรงงานแก้วก็มี


นำมาผลิตเป็นผิวด้านหน้าของหลอดไฟก็มี หรือนำไปฉาบทาผิวแก้วอื่น ๆ ให้เรืองแสงได้ก็มี มีทุกสีด้วย ดังนั้นคนไทยไม่เคยเห็นมาก่อนเลย จึงนึกว่า ก็ในเมื่อไม่ใช่มนุษย์สร้างก็ต้องพญานาคสร้างนั้น ความจริงคือมนุษย์เท่านั้นที่สร้างครับ

 

นี่ครับ ฝรั่งเขาเริ่มกันตั้งแต่เป็นเด็กน้อยขนาดนี้ เขานำเอาผงหรือเกร็ดต้นกำเนิดไปเลี้ยงในน้ำ ในขวด ให้ใหญ่ขึ้นเป็นแก้วเลี้ยงทุกชนิด ทุกขนาด ทุกสี และต่อยอดไปอีกมากมายครับ

คนไทยคงไม่ทัน เพราะคนไทยอาจไม่สนใจ สนใจแต่ให้เด็กท่องหนังสือ จำเอา แต่ฝรั่งเขาทำให้เด็กเข้าใจจากของจริงที่ให้เด็กสามารถทดลองทำเองได้ที่บ้านทุกบ้านครับ

 

ในเมืองจีน มีบริษัทเลี้ยงแก้วในน้ำเป็นฟาร์มกันมากมาย ทำฟาร์มเลี้ยงแก้วในน้ำ แล้วออกมาเป็นลูกแก้วกลมทุกสี ทุกเนื้อ ทุกชนิด ทุกขนาด ใช้เวลาเป็นเดือน เป็นปี หรือหลายปี แต่เขาขายราคาถูกมาก ๆ ครับ ราคาถูกขนาดว่า ถ้าเป็นคนไทยก็เลิกคิดทำฟาร์มไปแล้ว แค่หลักสิบหลักร้อยบาท คนไทยมักคิดว่า เลี้ยงนานเป็นปี ราคาควรได้หลักพันบาทขึ้นไป แต่ความจริงคือเขาทำเยอะมากครับ เยอะขนาดราคาถูกแค่นี้ยังกำไรมากมายแล้ว

 

ดีไซน์เนอร์ชาวญี่ปุ่นคนหนึ่ง ทำการเลี้ยงแก้วคริสตัลชนิดเกร็ดปานกลางในน้ำ สร้างให้เป็นเก้าอี้โซฟาร์ เมื่อเลี้ยงจนพอเป็นเก้าอี้แล้ว จึงนำไปใส่ในตู้กระจกโชว์ ต้องเลี้ยงต่ออีกประมาณ 2 ปี แล้วจึงนำเก้าอี้นี้ออกมา จะเจียรนัยหรือจะทำอะไรก็ว่ากันไปครับ

 

ดีไซน์เน่อร์ญี่ปุ่นยังสร้างลูกแก้วกลมชนิดเกร็ดคริสตัลสีขาวนม เกร็ดหยาบปานกลางให้เป็นลูกบอลขนาดใหญ่ ลูกนี้ก็คงใช้เวลาอีก 3 ปี กว่าจะนำมาทำผิวอีกครั้งหนึ่งหรือไม่ ?

 

รูปร่างอื่น ๆ เขาก็ทำครับ มีทั้งมีด พระขรรค์ และอื่น ๆ มีธรรมจักร มีกงจักร หรือจะเป็นดาบไทย ดาบฝรั่ง

ทำทั้งในจีน ในอินเดีย หรือแม้ในประเทศทางยุโรปอีกหลายประเทศ

 

มาดูโรงงานทำลูกแก้วกลม glass ball ที่ใช้วิธีสร้างแบบง่าย ๆ เทคโนโลยีเมื่อ 50 กว่าปีที่แล้ว คือให้ลูกแก้วร้อนวิ่งบนรางเกลียวเหล็ก

สามารถสร้างได้เร็วพอสมควร

วิธีนี้สามารถสร้างลูกแก้วกลมได้ขนาดใหญ่ขึ้นไปเรื่อย ๆ แทบไม่จำกัดขนาด โดยใช้รางเกลียวเหล็กที่ซับซ้อนขึ้นกว่านี้

 

ภาพนี้ได้จากคลิปวีดิโอของวัดแห่งหนึ่งที่อวดอ้างว่า แก้วและเหล็กไหลของวัดนั้นเป็นของแท้ สามารถอัญเชิญมาได้จากอากาศ ผมเห็นว่าภาพนี้ชัดเจน และผมสามารถบอกได้ว่า แก้วหรือเม็ดแก้วในภาพนี้นั้น เป็นแก้วที่จีนขายส่งอยู่ในประเทศไทยเมื่อประมาณสิบปีก่อน แก้วสีน้ำเงินนั้นก็ขายส่งให้ร้านค้าแถวท่าพระจันทร์ซึ่งพ่อค้าก็มาหลอกว่าเป็นแก้วพญานาค

 

ภาพบนคือร้านค้าสินค้าที่อุตรดิต ขายสินค้าทุกอย่างที่ได้จากบ่อเหล็กน้ำพี้ ไม่ว่าจะเป็นบ่อพระแสง หรือบ่อเหล็กน้ำพี้ แม่ค้าอธิบายถึงก้อนเหล็กที่ช่างหยิบขึ้นมาจากบ่อพระแสงที่ต่อไปด้านล่างนี้ ช่างจะแยกเอาไหลเขียว และ ไหลดำ เพื่อจะนำไหลเขียวและไหลดำมาสร้างพระแก้ว ( หลวงปู่ทวดองค์ขนาดห้อยคอ )

 

ช่างใช้หัวฟู่ไฟซึ่งปลายหัวฟู่ที่รวมไฟได้นี้มีอุณหภูมิประมาณ 2,000 C ที่ปลายแหลมของไฟนะครับ ถ้าปรับเป็นแบบบาน อุณหภูมิก็จะลดลง ไม่ถึง 2,000 C เมื่อจี้เข้าไปที่ก้อนแร่เหล็กซึ่งยังไม่สามารถเรียกได้ว่าก้อนบริสุทธิ์ เมื่อไปจี้ถูกไหลเขียว ตัวซิลิก้าที่เป็นไหลเขียวก็จะถูกแยกออกมาเป็นก้อนเล็ก ๆ ช่างก็จะเขี่ยแยกออกมา ( เช่นกัน ไหลดำก็จะถูกแยกไว้ )

หลังจากได้ก้อนไหลเขียวและไหลดำแล้ว จึงนำก้อนไหลเขียวไปหลอมแล้วนำมากดลงแม่พิมพ์ จึงจะได้พระเครื่องขนาดห้อยคอนะครับ ไม่ใช่แยกออกมาปั๊บก็เป็นพระเครื่องนะครับ

สังเกตุจะเห็นฟองอากาศในไหลเขียว และก็มองไม่เห็นฟองในไหลดำ แต่มีครับ เพราะเป็นธาตุที่ยังไม่บริสุทธิ์ และเห็นได้ชัดว่า ไหลเขียวนั้นก็คือซิลิก้าหรือทรายชนิดหนึ่งที่ผสมอยู่ในก้อนแร่เหล็กซึ่งทรายชนิดนี้มีสนิมเหล็กมาก จึงออกเป็นสีเขียวครับ

 

แต่เนื่องจากความต้องการของคนบูชาพระบูชามีมาก จึงต้องการให้ช่างสร้างพระบูชาบ้าง แต่ช่างที่อุตรดิตไม่มีความสามารถสร้างจากก้อนไหลเขียวและไหลดำแท้ ๆ ทั้งองค์ได้ จึงใช้เรซิ่นหล่อหรืออาจเป็นเรซิ่นชนิดอคริลิคก็ได้ซึ่งทั้งสองอยู่ในตระกูลพลาสติค นำมาหล่อแล้วนำก้อนไหลเขียวและก้อนไหลดำใส่เข้าไปในองค์พระ ( จะเห็นได้ที่เป็นก้อนเขียว ๆ ในองค์พระบูชานั่นแหละครับ ) ส่วนสีอื่น ๆ นั้นผมไม่ทราบว่าหล่อจากอะไร อาจเป็นเรซิ่นเกรดต่ำแล้วพ่นสีทับองค์พระก็ได้นะครับ เพราะสีทึบแสงนั้นไม่ต้องใช้เรซิ่นเกรดดีซึ่งแพงกว่าเกรดต่ำ และบางคนก็ไม่ต้องการเห็นทะลุ ต้องการแค่ว่า มีก้อนไหลเขียวไหลดำในองค์พระทึบแสงก็พอครับ