วัดท่าซุงถูกกล่าวอ้างกับข่าวหมอประกิตเผ่า ฝากชี้แจงด้วยครับ

ศรัทธาแล้ว เมื่อได้ยินข่าวในทางที่เป็นอกุศลก็หนักแน่นไว้นะครับ ของดีจริง คนทำได้ดีก็เยอะแยะ ตอบโต้กันไป ชี้แจงกันมาก็เท่านั้น คนไม่ปฏิบัติบอกยาก

แต่เรื่องกรรมฐานจริตใครจริตมันจริง ๆ บางท่านมีวาสนาทางรู้ทางเห็นอะไรแปลก ๆ ก็เห็นจังงงงง ก็อย่าไปติดใจอะไรนิมิตก็แล้วกัน ยังไงต้องพิจารณาให้ลงสู่ไตรลักษณ์ทั้งนั้น บางท่านอาจจะมาทางสุขวิปัสสโก จิตก็จะสงบละเอียด เบาบางจากกิเลส เรียบ ๆ ไป ก็ดี .... เพราะเห็นแล้วติดนิมิตคิดเป็นจริงเป็นจัง ยิ่งมีความน่าจะเป็น ... ด้วยแล้ว จะไปกันใหญ่เลยที่นี้ ฝึกกรรมฐานเป็นให้เกิดสติยิ่ง รู้เท่าทันกิเลส พ้นจากอวิชชาแล้ว ก็ปล่อยวาง เรื่องมีแค่นี้

 

ครูบาอาจารย์มีจริง วิชามโนฯมีจริง คนปฎิบัติเห็นผลก็มีจริง (ต้องมีศีล 5 ยอมรับในพระรัตนตรัย ละนิวรณ์ 5 ไม่ประมาทในความตาย) ท่าข้ามมั่นใจในพระรัตนตรัย และการฝึกสมาธิตามแนวพระพุทธเจ้า และครูบาอาจารย์ ไม่ทำให้ใครบ้า เรื่องการฝึกมโนฯท่าข้ามเคยฝึกเมื่อหลายปีก่อน จำได้ว่า ตอนที่ฝึกตัวเองก็ชัดบ้างไม่ชัดบ้างแต่ใจไม่สงสัยอะไร เพราะสิ่งที่อาจารย์แนะนำอารมณ์ก่อนเข้ากรรมฐานก็เป็นความจริงทั้งสิ้น เช่น ชีวิตนี้เป็นทุกข์ การทำงานก็เป็นทุกข์ ร่างกายสกปรกฯลฯ(เป็นการแนะนำอารมณ์ให้ละนิวรณ์ 5 ก่อนเข้ากรรมฐาน) ตอนเลิกกรรมฐาน อาจารย์ก็หันไปพูดกับพี่คนหนึ่งที่นั่งอยู่ในวงกรรมฐานเดียวกันกับท่าข้ามว่า " คุณทำไมไม่ตามอาจารย์กับเพื่อนๆไป เห็นคุณนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่อยู่นั่นแหล่ะ" พี่คนนั้นตอบว่า " ไม่รู้เหมือนกันนั่งสมาธิทีไรจะเห็นตัวเองนั่งสมาธิอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ทุกที" ท่าข้ามได้แต่คิดว่า อาจารย์แจ่มใสดีนะ รู้ด้วยว่าลูกศิษย์ในวงไปได้ หรือไม่ได้ รู้ว่าเขาคิด เขาเห็นภาพอะไร
นี่แหล่ะ ที่เขาเรียกว่าผลแห่งกรรมฐานมีจริง อาจารย์ปฎิบัติเข้าถึง อาจารย์ก็เห็นผลจริง ฉะนั้น ธรรมมะ(สมาธิที่ถูกต้องตามคำสอนของพระพุทธเจ้า) ย่อมปฎิบัติแล้วได้ผลจริง การวิจารณ์ พระรัตนตรัย พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ จึงต้องระวังเพราะเสี่ยงนรกจริงๆ จ้ะ

 

อุเบกขา

 

เห็นด้วยมากๆๆ เพราะจุดประสงค์สำคัญ คือ การพ้นทุกข์ ปราศจากทุกข์ เรื่องอื่น ๆ ที่พบรายทาง เป็น ของแถม ต้องระมัดระวังไม่ควรยึดติดกับสิงที่เห็น โดยปราศจากการไตร่ตรอง

 

ผมขอแทรกสักคนน่ะครับ เผอิญได้ยินข่าวเรื่องคุณหมอประกิตเผ่ามาเหมือนกัน เลยแว่บเข้ามาในนี้ดู

ผมไม่รู้จัก มโนมยิทธิ เลยสักนิดเดียว แต่สภาวะจิตของคนที่ทำสมาธิอยู่นั้นง่ายต่อการสะกดจิตมากเลยน่ะครับ
ยิ่งมีคนมาคอยกรอกข้อมูลให้เราตลอด ตามที่คุณ สี่จุด บอกมามันก็คือการสะกดจิตดีๆนี่เอง

และทีนี้สิ่งที่สอนกันโดยหลวงพ่อท่านคงเป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้าถูกคนไม่ดีใช้ในทางที่ผิดละ
อย่างการใส่ข้อมูลบางอย่างลงไปเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง มันเป็นเรื่องที่ทำกันได้น่ะครับ

ญาติผมคนนึงก็หลงงมงายไปกับวัดๆนึง(ขอไม่บอกก็แล้วกัน) จนตอนนี้พ่อแม่พี่น้องเดือดร้อนกันมาก
หาเงินหาทองได้เท่าไหร่ถวายวัดหมด ใครห้ามพูดไม่ดีเกี่ยวกับวัดด้วยไม่งั้นถึงตายกันข้างเลย


สาเหตุอาจมาจากการล้างสมอง ด้วยหลักการทางจิตที่เป็นไปได้ครับ

 

http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5180592/A5180592.html

น่าสงสารหลายๆคนในกระทู้นี้ ฟังเขาพูดๆ รู้ไม่จริงเเล้วพูดต่ิอไปอีก คนที่เขาไม่รู้มาอ่านถ้าคิดไม่ดีก็พากันเพิ่มกรรมอีก เฮ้อสมัยนี้...

 

ครูบาอาจารย์ท่านสอน แล้วท่านก็ขอบารมีพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าท่านเป็นผู้สงเคราะห์ให้เราเห็น

 

ขออภัยที่เข้ามาใช้อ้างอิงถึงคุณ แต่ขอเรียนให้ทราบว่าที่คุณเขียนนั้นเปรียบเหมือน ตาบอดคล้ำช้างค่ะ

คุณบอกว่าไม่รู้จัก มโนมยิทธิ แล้วจะควรรึที่จะกล่าวอ้าง และกล่าวถึง
การฝึกสมาธิจิต เป็นการสร้างกำลังของจิตให้เข้มแข็ง ไม่ใช่เรื่องเพ้อเจ้อให้ใครมาชักจูงสะกดจิต และคนที่จะฝึกสมาธิจิตได้ดีพอควรแล้วนั้นยังต้องมีสิ่งที่พึงปฏิบัติอีกหลาย ๆ ประการ ดังนั้นการจะหาคนที่เข้าถึงได้จริงนั้นก็ไม่ใช่จะได้ทุก ๆ คนค่ะ

บางคนอ้างว่าฝึกตน นั่งสมาธิ อาจจะเป็นการ อวดอ้าง ซึ่งถ้าเราไม่มีปํญญาและสติและเชื่อว่าเขาดี เขาตำราเจอคน มือถือสาก ปากถือศีล ซึ่งขอบอกว่ามีจำนวนมากโข


และการถือปฏิบัติตนนั้น พระท่านสอนเสมอว่า ให้เดินสายกลาง ลองวกขึ้นไปอ่านข้างต้น ที่ยิ้มได้ยกตัดตอนมาซิค่ะ ถ้าไม่เชื่อขอท้าลองให้เปิดใจลองศึกษาก่อน....น่าจะยินดีกว่านะค่ะ(bb-flower

 

หมอแกจะบ้าหรือไม่บ้า ก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับการฝึกมโนฯอยู่ดี

คนเราจะวิบัติหรือไม่เป็นเรื่องปัจจัตตัง
วิชานี้เป็นขององค์สัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่มีอะไรผิด ไม่มีอะไรบกพร่อง

ฉะนั้นสรุปก็คือ อย่าเอาจิตไปจดจ่อกับคำพูดที่ไม่มีสาระอะไรของคนอื่น
ธรรมะเป็นสัจธรรม จะยืนยงไปจนกว่าจะสิ้นพุทธกาล
ส่วนคนพูดอีกไม่กี่ปีก็เป็นผงธุลีดินไปแล้ว

จะเอาเรื่องไม่ดี เรื่องกล่าวร้ายของคนอื่นมาผูกคอตัวเองกัน....ทำไม

ฟังแล้วปล่อยวางได้ ประเสริฐกว่า

 

หมอไม่ได้บ้าหรอก
เขาเก่งจนรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ถึงได้พกปืน

 

โลกียะเห็นไม่ครบทุกอย่างหรอก
อะไรที่เป็นวิสัยของกรรมก็เลี่ยงไม่ได้
ค่อยๆคิดไปนะ บอกแค่นี้พอละ

 

00ไม่ปรามาส ไม่ปรามาส....
ไม่เพ่งโทษนะ ไม่เพ่งโทษกัน

มโนมยิทธิฝึกดีๆ ได้ครูดี ก็ย่อมดี...
*ปมมันอยู่ที่รู้แล้วไม่วาง วางได้ไม่ปรุงแต่งก็แค่นั้นเองใช่ไหม ?

แต่เขาเห่อ เขาเห็น เราเคยเห่อ เรารู้ ก็อย่าว่ากัน ผิดได้ ถูกได้
ยึดดีไปก่อน ยึดดีไปก่อน

โลกุตระธรรม พระโสดาบัน ท่านก็ยังต้องผ่าน สภาวะจิตหลอกจิต
พระสกิ..ท่านก็ยังมีมิจฉา ..ก็ยังโดนหลอกได้อยู่
พระอนาคามีก็มีแต่น้อยมาก
แต่สภาวะมรรคผล ของท่านนั้นตัดมิจฉา ตั้งอยู่บนสัมมา นะ....
เลยไม่มีการล่วงเกิน ทั้งกาย วาจา ใจ

ก็ระวัง ระวังกันดีไหม
00นี่เอามาฝาก ไปก๊อบเขามา....อ่านแล้วดี เห็นมิจฉาตัวเองชัดดี

 

00ขอบคุณท่าน ขอขอบคุณท่าน
ลืมไปว่า ไม่มีที่ว่างในสังคม ให้กับคน "บ้า"
มิน่าละ ผู้รู้ท่านจึงว่า อุเบกขา ...อุเบกขา
ก็อุเบกขากันต่อไป สาธุ สาธุ กับท่านด้วย

เพราะพูดไปก็เวร พูดมาก็กรรม
ก็เลยเป็นเวร เป็นกรรมกัน ไม่สิ้นไม่สุด
เราขอขมานะไว้ก่อน ขอขมาตรงนี้เลย
00 ถูกใจของเรามัน ก็ดันไม่ถูกใจท่าน

 

ลองประมวลเรื่องราวนี้ดูดีๆ ... มีเงินไหลกองทองไหลรวม...เหมือนส้วมอยุ่หน้าบ้าน...เพื่อผลประโยขน์มหาศาล..คนเราย่อมทำกันได้...ทำกันได้...ทำคนดีให้กลายเป็นบ้าใบ้และชั่วช้า...แต่ไปๆมาๆตัวคนใส่ร้ายนั้นไซร้...ชั่วช้าสามาลย์และอัปรีย์ยากแท้หยั่งถึง...โปรดพึงระวังการบริโภคข้อมูล...ระวาง...โหมด...อ่ายุ๊...

 

ไปอ่านในพันทิพย์ตามลิ้งก์หน้าที่แล้ว
http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5180592/A5180592.html#99
เห็นแล้วทนไม่ได้ค่ะ (กิเลสยังหนานัก ปล่อยวางไม่ได้ไม่งั้นลงนรกกันบาน)
ดู คคห.38 44 46 53 57 59
คนไม่ปฏิบัติ จะพูดยังไงก็พูดได้ค่ะว่าดีไม่ดี

แต่คนที่เอาไปพูดไม่ดีเนี๊ย มันแย่กว่าค่ะ
เพราะว่าทำให้คนที่เขาคิดจะไปปฏิบัตินั้นอาจเปลี่ยนใจหรือไขว้เขว
เท่ากับว่าเขาเป็นผู้ขัดขวางคนอื่นไม่ให้ปฏิบัติธรรม

แล้วที่เขาพูดแบบนี้เท่ากับปรามาสพระธรรมคำสั่งสอน พระสงฆ์พระสาวก
ของพระพุทธเจ้า บาปยิ่งนัก

แต่จะให้พูดให้คนที่เขาคิดต่อต้านอยู่เชื่อนั้นทำไม่ได้หรอก
เขาคิดไม่ดีอยู่แล้ว พอมีอะไรมากระทบนิดนึงก็ยิ่งทำให้
เขายิ่งคิดไม่ดีมากขึ้นอีก

ทำไมเขาไม่โทษตัวคนนั่งเองล่ะ ที่ไม่ปฏิบัติตามครูสอน
หลวงพ่อเทศน์เขาไม่เคยฟัง ท่านสอนอะไรไม่เคยฟัง
แล้วก็เอาไปพูดๆๆ ว่าๆ วิชาของหลวงพ่อทำให้คนเป็นบ้า
อย่างที่รู้ๆกันอยู่ศาสนาพุทธไม่ได้สอนให้คนเชื่อ
แต่ให้คนปฏิบัติ แล้วจะรู้เอง เขาไม่พูดถึงคนที่ไม่บ้ามาล่ะ
ไปเอาเรื่องคนบ้ามาพูด คนอื่นมองวัดไม่ดีไปหมด
คนบ้านี่ก็บ้าเพราะเรื่อง อะไรก็ไม่รู้เกี่ยวกับวัดที่ไหน

 

สังคมสมัย นี้เห็นเรื่องปกติ เป็นเรื่องไม่ปกติ เห็นเรื่อง ไม่ปกติเป็น เรื่องปกติ
ผมไม่คิดว่าการปฏิบัตินั้นไม่ดี ผมคิดว่าดีมากๆ แต่ผู้มาปฏิบัตินั้น มีระดับจิต ยัง
ไม่เท่ากัน สุดท้ายคือ คนๆนั้นเองที่เป็นตัว ดีหรือไม่ดี

 

ฟังพี่ชายคุณหมอมาให้สัมภาษณ์ก็รู้เลยว่า คนพวกนี้ไม่สามารถแยกแยะอะไรถูก อะไรผิดได้เลย แม้ว่าจะมาจากบ้านที่มีการศึกษาสูง เชื่อว่าไม่เคยฝึกจิตวิปัสสนามาก่อน ไม่ว่าจะสำนักไหน

เรื่องหมอประกิตเป็นเรื่อง "ปัจจตัง" ไม่มีอะไรมาเกี่ยวข้องกับวิชา "มโนมยิทธิ" ได้เลย สมควรไปดูว่าสาร "อัลเฟรดีน" ขนาดนั้นมาอยู่ในร่างกายหมอได้อย่างไรดีกว่า เพราะคนที่เสพย์หรือได้รับสารมากขนาดนั้น ก็ทำให้คนดีกลายเป็นคนบ้าได้เหมือนกัน

แก้ปัญหาให้ถูกจุดหน่อย อย่าพาลโทษ โน่นโทษนี่ ทั้งๆที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง

 

การที่ตัวเองเอา"วัดท่าซุง" ออกมาเป็น"โล่" กำบังตัว ก็จัดว่าเลวแสนเลวอยู่แล้ว คำพูดของตัวก็สร้างปันหาให้คนอื่นทำให้คนอื่นเค้าเดือดร้อนไปหมด ......"ปลาเน่าตัวเดียวทำให้เหม็นไปทั้งกอง" ผิดที่ไหนกันคำนี้ คนๆเดี๋ยวทำให้พระสงฆ์องค์เจ้าเดือดร้อนกันไปหมด

 

กรรมทั้งหมดเกิดที่"she" คนเดียวเพราะ"ปาก"ของ"she" ทำให้คนเค้าเข้าใจผิด ทำให้คนที่เค้าไม่รู้เอามาพูดในทางที่เสียหาย ต้นเหตุของ"กรรม"ทั้งหมดอยู่ที่"ผู้หญิง"คนนี้

 

ก็เร็วๆเหมือนท่านข้างบนค่ะ ในห้องผ่านเกือบ 10 คนค่ะ แล้วแต่ครูด้วยล่ะค่ะ.