วิธีการนั่งสมาธิระลึกชาตินี้เค้าทำกันยังไงอะครับ

พอดีผมเริ่มสนใจเรื่องพวกนี้อะนะครับ อยากรู้ว่าชาติที่เเล้วตัวเองเป็นอะไร หนะครับ คน ผู้ชาย ผู้หญิง หมา เเมว กา ไก่ เพราะผมรู้สึกว่าชาตินี้ค่อนข้างมีไม่มีความสุขเอาซะเลยครับ เบื่อโลกไปหมด ยิ่งอายุเยอะมากขึ้นก็เหมือนกำเเพงมันบีบอัดเข้ามาเรื่อยๆ หนะครับ ชวยบอกหน่อยนะครับ

 

เจริญสมาธิพวกกสิณ จะช่วยได้บ้าง

อ่าน http://www.palungjit.org/smati/k40/arahan2.htm

ดูนะครับ สุดท้ายได้หรือไม่ได้อยู่ที่กำลังใจ

 

เอาสติ กับสมาธิให้ได้ก่อน yimm หลังจากนั้นฝึกละอย่างเดียว catt17

หมายเหตุ มีข้อแม้ต้องไม่อยาก เดี่ยวเห็นเอง (one-eye)

 

วิธีระลึกชาติแบบง่ายๆ(นึถึงพุทธคุณ ตั้งนะโม3จบ แล้วลองทำดูครับ)

ทำจิตให้สงบ ทำจิตไห้เป็นสมาธิ

รู้ลมหายใจเข้า และออก มีสิตรู้ตัวทั่วพร้อม

หลังจากนั้น ค่อยๆทำไปนะครับ

วิธีระลึกแบบง่ายๆ

นึกสิว่า เมื่อ วานนี้ เราได้ทำอะไรมาบ้าง

ค่อยๆนึกไปนะ

นึกย้อนไปอีก พร้อมกะนั้น ดูใจเราไปด้วย ว่ามีสมาธิดีไหม

ย้อนไปอีก นึกไปอีกว่า เมื่อสองสามวัน ที่แล้ว เราได้ทำอะไรมาบ้าง

จิตสงบ ภาพจะชัดนะครับ

นึกไปอีก เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว เราได้ทำอะไรมาบ้าง ได่อยุ่ที่ไหน....ฯลฯ

 

ค่อยๆนึกไปนะ

นึกไปด้วยอาการที่ใจสงบ

จิตไห้มีสมาธิ

นึกต่อไปว่า เมื่อเดือนที่แล้ว เราได้ทำอะไรมาบ้าง


เมื่อ เจ็ดเดือนที่แล้ว เราได้ทำอะไรมาบ้าง

เมื่อปีที่แล้วเราได้ทำอะรมาบ้าง


เมื่อห้าปีที่แล้ว เราได้ทำอะไรมาบ้าง


เมื่อสิบปีที่แล้ว เราได้ทำอะไรมาบ้าง


เราอยุ่ที่ไหน เราทำอะไร เรามีอาการอย่างไร


เมื่อง สิบห้าปีที่แล้ว เราได้ทำอะไรมาบ้าง

ค่อยๆนึกย้อนหลังไปนะครับ..ฯลฯ

 

นึกต่อไปอีกว่า ตอนเป็นเด็กเราได้ทำอะไรมาบ้าง

อยุ่ไหน วิ่งเล่นอย่างไร

นึกต่แไปอีกว่า ตอนเป้นเด็กเล็กๆ เราได้ทำอะไร

มีอาการแบบไหน (สมาธิต้องควบคู่ไปนะครับ แต่ไม่จำเป็นต้องใช้สมาธิสูงมาก)

นึกต่อไป อาการแบเบาะ

อาการอยู่ในครรภ์มารดา เราอยุ่ในลักษณะไหน

นึกต่อไป ใจจะเห็นภาพ ถ้าจิตเรามีสาธิ มากหน่อย

แต่ถ้าไม่เห็นภาพ แค่เพียงมีอารมณ์รู้ทางใจ ก็พอจะใช้ได้

นึกต่อไปอีกว่า

ก่อนที่เราจะมาเกิด ในชาตินี้ เรามาจกไหน มาจากภพภูมิใด

มาจากที่สูง หรือที่ต่ำ

สมาธิดี ภาพจะปรากฏ สมาธิไม่ดีมาก แต่พอมี จะมีอารมณ์รู้ทางใจ

ให้เชื่ออารมณืแรกที่กิดขึ้น

อย่่าเอะ อย่าสงสัย ถ้าเอะ ถ้าสงสัต จิตใจไม่มั่นคง

ขบวนการ ระลึกชาติ ผิดหมด ไร้ผล

.........................................

 

เมื่อเร็วๆนี้ผมนี่เฉียดตายมาครั้งนึงเอาเวปป้าออกไปขับ ก็สงสัยทำไมขับเเล้วมันเหมือนมีอะไรมาตีใต้รถ เราก็นึกว่า ขาตั้ง สปริงมันหลวมมันเลยตีใต้รถดังปึงๆ ก็ไม่ได้คิดอะไร พอดีทีนี้ขับไปห้างเเถวบ้านผมอยู่ต่างหวัด ขับเร็วเลย มันก็ยังดังอยู่ช่างเเม่งมัน ขับเข้าห้างโลตัสลดความเร็วล้อหลังหลุดอะครับผมเกือบล้มเเหนะครับ นี่ขนาดลดความเร็วจะจอดรถเเล้วล้อหลุดพอดีล้อหลัง คลาวนี้ไปไม่เป็นเลยคือมันล้อคขยับไม่ได้เลย ลองคิดว่าถ้าเกิดมันหลุดตอนผมวิ่งอยู่กลางถนน นี่มีสาหัสเพราะไม่ใส่หมวก เเละพอดีผมไปอ่านเวปเกี่ยวกับการทำบุญได้บุญมากที่สุดเค้าว่า กรรมฐานนี่ได้บุญมากที่สุดไม่เสียเงินด้วย เค้าว่าได้บุญมากกว่าให้พระพุทธเจ้าบวชให้อีก เเถมระลึกชาติได้ด้วยก็เลยสนใจหนะครับ

 

ผู้เตือน warn

เเล้วเราจะรู้ได้ยังไงอะครับว่าเราไม่คิดไปเองอะครับ ขอบคุณครับ

 

เดี๋ยวก่อน...หยุดก่อน...เดี๋ยวจะหลงทางไปไกล
1.จะอยากรู้ไปทำไม รู้แล้วมันได้ประโยชน์อย่างไรฯลฯ สรุปก็คือถ้ามีทุกข์ในปัจจุบัน
ก็หาสาเหตุของทุกข์ให้เจอ แล้วลด ละเลิกมันเสีย ก็จะคลายทุกข์ได้ในปัจจุบัน แต่ถ้าหาไม่เจอ โดยทั้งสองกรณี ให้ทำบุญทำทาน ทำทั้งกาย วาจา ใจให้เป็นกุศลกรรม อย่าไปทำอกุศลกรรม(ทำดีอย่าทำชั่ว)เดี๋ยวชีวิตก็จะค่อยๆดีขึ้นเอง(เผื่อว่าเราใช้กรรมเก่าหมดแล้ว)
2.การทำสมถะ/วิปัสสนากรรมฐาน นั้น ส่วนใหญ่ต้องบวช และต้องธุดงควัตร13 ขันธวัตร14(ส่วนใหญ่เป็นพระป่า) ถ้าฆาราวาส หรือ พระบ้านทำ โดยไม่ธุดงค์ ส่วนใหญ่ก็จะไม่สามารถ ลด ละ กิเลศได้ โดยอาจได้เพียงฤทธิ์อภิญญาทั้ง6 แต่ไม่สามารถเป็นพระอริยะสงฆ์ตั้งแต่โสดาบันขึ้นไปได้ ถึงได้ก็มีน้อยมากๆ
3.การทำสมาธิภาวนานั้น ต้องเริ่มต้นจากขณิกสมาธิ ภาวนาไต่ไปเรื่อยๆจนถึงได้ รูปฌาน4
ตัวนี้จะเริ่มมีฤทธิ์แล้ว จิตสามารถทิ้งรูปได้ในฌานนี้.....และจะได้ญานจากการภาวนาราวๆ10ญาน...
...แต่ยังไม่พอ....ต้องไต่ขึ้นไปในอรูปฌาน4 อีก...ซึ่งก็จะได้ญานอีกราวๆ10ญาน เรียกว่าได้ฌาน8แล้ว ภาวนาทำวิปัสสนาต่อ ถ้ามีวาสนา ก็จะสามารถข้ามผ่านวัฏฏะสงสารเป็นอริยะบุคคลหรือเป็นอริยะสงฆ์ได้....ซึ่งอาจเรียกได้ว่าเป็นญานที่21 ซึ่งเป็นญานที่หยั่งรู้
รู้แจ้งเห็นจริง ซึ่งพระพุทธองค์ทรงได้ญานย้อนอดีตนี้เป็นญานแรกเมื่อตรัสรู้บรรลุธรรม
..ฆาราวาสส่วนใหญ่ เมื่อภาวนาไป ก็จะไปติดๆขัดๆถ้าไม่มีครูบาอาจารย์คอยชี้แนะ โดยญานต่างๆที่เกิดขึ้นนั้น เป็นญานหยั่งรู้เบื้องต้นเท่านั้น ไม่สามารถหยั่งรู้ให้ลึกหรือกว้างไกลไปได้ คือ ยังติดอยู่ ทั้งติดอยู่ในฤทธิ์ หรือติดอยู่ในกิเลศ ไม่สามารถขึ้นเป็นอรันต์ได้..
..ฤาษีโยคีในอินเดียส่วนใหญ่ทำสมถะกรรมฐาน ได้ถึงฌาน8แล้ว แต่ก็ไม่สามารถหลุดพ้นกิเลศไปได้ ต้องเวียนว่ายตายเกิด....ขนาดพระอาจารย์ มั่น ภูริทัติโต พระป่า เดินธุดงควัตร13 ทำขันธวัตร14กลางป่า กลางเขา ยังสลบแล้ว สลบอีก กว่าจะหลุดพ้น...
..ดังนั้น ทั้งคุณทั้งผม อย่าไปหวังได้ญานย้อนอดีตเลย...ไม่มีทาง...ส่วนใหญ่ที่บอกได้ๆนั่น "กิเลศลวงจิต"ทั้งเผ...ฮา

 

ถ้าเราตอบคุณว่า สังสารวัฏฏ์อันยาวไกลหาต้นหาปลายไม่พบนี้ คุณเคยเกิดเป็นพระราชา เคยเกิดเป็นขอทานข้างถนน หรือแม้แต่หมาขี้เรื้อนคุณก็เคยเป็น คุณจะเชือหรือไม่

หลายชาติคุณเคยเกิดเป็นไก่รอการถูกเชือดเป็นอาหาร เคยเกิดเป็นวัวที่เคยตกใจสุดขีดก่อนถูกเขาฆ่ามาเป็น 500 ชาติคุณจะเชื่อหรือเปล่า ชาตินี้คุณลืมหมดแล้วว่าความตระหนกกลัวตายนั้นเป็นอย่างไร คุณถึงยังยินดีในการเกิด

ถ้าเราจะบอกว่า คนที่เป็นพ่อ แม่คุณในชาตินี้ ครั้งหนึ่งก็เคยเป็นผัว หรือเป็นเมียคุณมาก่อน คุณจะสะอิดสะเอียนในการเกิดหรือเปล่า

ถ้าคุณระลึกชาติได้แล้วเห็นความน่ากลัวของสังสารวัฏฏ์แล้วเร่งปฏิบัติ ก็ถือว่าเป็นเรื่องดี แต่ถ้าคุณไม่เห็น ระลึกชาติไม่ได้ แต่เชื่อในการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้าแล้ว รีบเร่งปฏิบัติตั้งแต่วันนี้น่าจะดีกว่ามิใช่หรือ

 

ผมเข้าใจคุณน่ะ ผมยังคิดเลยทุกวันนี้เราอยู่เพื่ออะไร ในเมื่อสิ่งที่เราคิดว่าใช่มันก็ไม่ใช่ สิ่งที่เราว่าเรามีแล้วมีความสุขมันก็ไม่ได้ทำให้เรามีความสุขตลอดไป ผมเคยใช้ยุบหนอ พองหนอ ที่หลวงพ่อจรัล ท่านสอน ก็เคยเห็นเป็นนิมิตเลือนลางมาครั้งหนึ่งว่าเราเคยทำไม่ดีอะไรไว้ ก็ลองดูแล้วกัน ถ้าเชื่อศรัทธาอย่างมีเหตุผล ก็อาจประสพกับความดีได้บ้าง ส่วนผมยังเอาดีไม่ได้เลย ครูบาอาจารย์คงเขกหัวเรา แต่เราคงไม่รู้ตัว

 

พวกเราเป็นกันมาหมดแล้วค่ะ สูงต่ำดำขาว มั่งมีที่สุด ยากจนที่สุด ฯลฯ
แต่ที่ยังไม่ได้เป็นคือ พระอริยะเจ้า ...
และมันก็ไม่สำคัญเลยที่จะต้องไปรู้ สิ่งที่ผ่านมาให้ปล่อยไป สิ่งที่ยังมาไม่ถึงก็อย่าไปคิด จิตจดจ่ออยู่กับปัจจุบันดีกว่าค่ะ แต่ถ้าอยากได้ก็ศึกษาเอานะคะที่แนะมาก็ใช้ได้ค่ะ หรือจะไปห้องอภิญาก็เยอะ แต่ให้ใช้วิจรณญาณให้มากๆนะคะ ... บ่นว่าอายุเยอะ ก็ให้รู้ตัวเถอะว่า เวลามีไม่มาก งั้นก็ต้องเดินทางตรงแล้วค่ะ อย่าอ้อม อย่าแวะ เดี๋ยวไม่ทัน ..
สาธุค่ะ

 

ผมเนี่ยเป็นคนไม่มีเพื่อนย้ำนะครับไม่มีเพื่อนเเต่ไม่ได้รู้สึกอิฉฉาอะไรเลย เเฟนก็ยังไม่มีตอนนี้ เเละก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร ไม่เคยอิฉฉาคนมีเงินมากกว่ามีรถดีกว่าเราด้วย ผมเฉยๆนะไม่มีรถก็นั่งอย่างอื่นก็ได้พวก พวกสถานบันเทิงจะเชื่อหรือเปล่าผมไม่เคยเข้าไปเที่ยวเลยพวก ผับ ซ่อง อะไรพวกนี้ไม่เคยครับ เกลียดมากการเข้าสังคม ทุกประเภท รู้สึกว่ามันเฟคไปหมด เหล้าผมไม่กินนะครับ บุหรี่ไม่สูบ ซ่องไม่เที่ยว นี่อายุผม 30 เองนะเบื่อไปหมดทุกเรื่อง ที่ผมมาถามเนี่ยผมเคยตั้งคำถามว่า บาป บุญ คุณ โทษ นี่มันมีจริงหรือเปล่า ผมเห็นตัวอย่างไม่ดีมาก็เยอะเพราะบ้านผมอยู่ใกล้วัดตื่นเช้ามาก็เห็นวัดเเล้ว ผมก็เลยมาคิดว่าถ้าเป็นเเบบนี้ต่อไปผมลำบาก ก็เลยอยากจะนั่งกรรมฐานหาความจริงดูบ้าง เพราะเห็นเค้าว่านั่งเเล้วดีกัน ทำไมเราต้องเกิดมาเป็นคนหลายๆชาติด้วยหละครับ เพราะไม่เห็นมีเหตุผลเลยทุกวันนี้ที่ต้องเกิดมา เกิดมาเพื่ออะไรอะครับ ผมมองๆนะครับ การทำงานในชีวิตประจำวัน เนี่ย ไม่น่าจะเป็นเรื่องจริงเลยนะครับ มันเหมือนกับเราอยู๋ใน matrix เลยไม่ได้บ้าหนังคือ ผมก็ไม่เข้าใจอะนะ บางคนเกิดมามีอำนาจรวยโคตร เพราะเค้าทำบุญ มาดีเค้าว่างั้น ส่งคนพวกนี้มาเกิด บางก็ไม่ได้สร้างความดีอะไรเลย บางสร้างความวุ่นวาย เหลิงในอำนาจ หรือ บางเกิดมารวย สร้างเเต่สิ่งมอมเมา เหล้า กิเลส ไปหมด เป็นคิดว่านี่มันอะไรวะเนี่ย ทำไมระบบมันเป็นเเบบนี้ ก็เท่านั้นเองครับ ผมไม่คิดจะบวชนะครับ ไม่รู้ทำไม การบวชไม่ต้องตกนรก เเต่ผมไม่เคยคิดจะบวชเลยไม่ใช่ว่ามันไม่ดี เเต่มันยากมากนะการเป็นพระเนี่ย 100 คน จะปฏิบัติได้ ครึ่งคนหรือเปล่าก็ไม่รู้

 

ปั๊ดโธ่ คุณนัมเบอเรส...
ที่แท้จิตเดิมหรือสันดานเดิม(ไม่ได้หยาบนะ) คุณเป็นคนสันโดษนั่นเอง...นี่เป็นวาสนาเดิมของคุณ แต่คุณยังไร้วาสนาทางธรรม ดังนั้นคุณก็เลยต้องหลงอยู่กับสมมุติบัญัติทางโลกต่อไป...แต่ก็อาจเป็นไปได้ ที่คุณจะเกิดเบื่อโลกสุดๆหรือเกิดนิมิตรเห็นความไม่เที่ยง แล้วตัดสินใจบวชก็อาจเป็นไปได้.....
...แต่ที่น่าเป็นห่วงก็คือ จิตแบบนี้ อาจหาทางออกไม่ได้ จะไปทางธรรมโลกุตละก็ไม่ไป จะไปทางโลกียะ ก็ไม่ไป.....อาจเพี้ยนได้นะ ให้ระวัง จิตแบบอุเบกขานี่ บ้ามาเยอะแล้ว เขาเรียกคนไม่มีชีวิตจิตใจ....(ซึ่งใกล้เคียงกับคนบ้ามากที่สุด)ให้ระวังจิตและความประพฤติด้วย ทางที่ดีบวชสักพรรษาหนึ่งดีไหม แต่อย่าบวชกับพระบ้าน วัดบ้านนะ ให้ไปบวชกับพระป่า วัดป่า สืบดูดีๆ เช่นสายของลูกศิษย์อาจารย์ฝั้น อาจารย์มหาบัว หลวงปู่ขาว หลวงปู่แหวน ท่านพ่อลี ทำนองนี้ น่าจะดีขึ้น เข้าใจโลกได้มากขึ้นต่อไป....

 

คิดมากหัวหลิมครับ
ปฏิบัติสมาธิให้เยอะๆ แล้วจะทำให้ระลึกชาติได้ง่ายขึ้น
การที่เราจะตรวจสอบว่าคิดไปเองมั้ย

ตอนเช้าตรู่นะ ให้ตั้งนิมิตกสิณให้แจ่มใสในจิตใจเรา (ถ้าจะให้ดีควรได้ถึงฌาน)
จากนั้นกำหนดจิต ถามว่า เราออกจากบ้านแล้ว คนแรกที่เราจะเจอ เขาใส่เสื้อสีอะไร
จากนั้นกำหนดจิตรู้นิมิตกสิณใหม่ แล้วเพิกภาพนิมิตเสีย ขอภาพจริงจงปรากฏ
ก็จะเห็นภาพตามที่เรากำหนดจิตถามไว้

การรู้ทางจิตนี้ ถ้ากำลังสมาธิ วิปัสสนาอ่อน จะได้แค่รู้ ไม่เห็นภาพ
ถ้ากำลังใจเข้มแข็ง สมาธิดี วิปัสสนาพอใช้ได้ ก็จะเห็นภาพแต่ไม่ชัด
แต่ถ้าสมาธิดีมาก กสิณแจ่มใสเป็นประกาย วิปัสสนาดีมาก อยากรู้อะไรก็เห็นอย่างนั้นชัดเจน

นี่เป็นวิธีการตรวจสอบทิพจักขุญาณ ซึ่งควรจะได้ก่อนจะไประลึกชาติ ซึ่งยากกว่ามาก
แต่เป็นเรื่องที่ดีในการซักซ้อมอารมณ์ใจ ทำอย่างไรจึงจะชัดจึงจะจริง
ตัดอุปาทานหรือการคิดเอาเองไปได้มาก

การระลึกชาติได้สามารถนำมาใช้เป็นอารมณ์วิปัสสนาได้มาก
เพราะตัดสังโยชน์ได้เยอะมาก สักกายทิฏฐิ เห็นว่าเป็นตัวเป็นตน ก็จะรู้ว่า ร่างกายนี้ไม่ใช่ของเราจริง
วิจิกิจฉา เออ... พระพุทธเจ้าท่านตรัสสอนเรื่องจริงนะ ทีนี้ก็มั่นคง
สีลพตปรามาส จริงๆแล้วพอระลึกชาติได้ ก็จะสามารถรู้กฏแห่งกรรมได้ ศีลก็จะมั่นคง
กามฉันทะ... เออ.. ไอ้ที่ว่าสวยตอนนี้ พอแก่แล้วหงำเหงือกนะ ข้างในมันเละนะ
ปฏิฆะ จะโกรธไปทำไม มันเลวกับเรา สุดท้ายมันลงนรกเอง เราโกรธเราก็ลงนรก
...

จริงๆแค่นี้ก็เป็นพระอานาคามีได้แล้ว แต่จริงๆแล้วทิพจักขุญาณควบวิปัสสานานี่ตัดได้ถึงพระอรหันต์
ตัวอย่างองค์แรกในพระศาสนาเราเลยก็คือ พระพุทธเจ้า
ท่านระลึกชาติได้ และรู้การเกิดดับของสัตว์ ท่านก็ใช้ปัญญาพิจารณาแล้วตรัสรู้ได้เลย

ถ้าอยากหาหลักสูตรในพระไตรปิฏก ให้มองหาที่ อุทุมพริกสูตร
แต่ว่า ในพระสูตรนั้น ไม่มีรายละเอียดในด้านเทคนิค
พระพุทธเจ้าจะกล่าวถึงแนวทางตั้งแต่ ศีล สมาธิ ปัญญา โดยผ่านวิชชาสาม

 

อยากรู้ว่าคนเราเกิดมาทำไม อยู่ไปวัน ๆๆ ไม่มีอะไร เช้าตื่นมา ไปทำงาน เย็นกลับบ้าน ผมเองก็เคยตั้งคำถามนี้ เหมือนกัน (ตอนนั้นยังอยู่ในกิเลสเต็มที) ณ.บัดนี้รู้แล้วครับ คนเราเกิดมาทำไม? ถ้าคุณอยากรู้ ลองนั่งสมาธิ ดูสิครับ สัก 1 ปี หรือแล้วแต่คุณ (ถ้า 2-3 วันไม่เอานะครับ)
และอีกอย่าง คุณจะอยากรู้ไปทำไมอดีตชาติ รู้แล้วจะทำให้เรารวยได้ปะ หรือ ฯลฯ
ถ้าสนใจจะนั่งสมาธิ ที่ www.samathi.com กำลังเปิดรับรุ่นใหม่พอดี คุณอยู่ไหนละครับ เข้าไปดูที่สาขาใกล้บ้านก็ได้ครับ ตอนนี้มี ประมาณ 50 สาขา หรือจะไปเรียนที่ แคนาดา หลักสูตรนี้ พระเจสันยัง ก็จบมาที่นี่

 

รู้อย่างที่สอง (รุ้ระลึกชาติ)

อันนี้ยากขึ้นอีกนิดรับ ก็คือต้องตายจากความเป็นคน

แล้วไปเกิดคนเลย อย่างที่มีหลายท่าน เล่าให้ฟังเยอะแยะไปหมด

หลายชาติ หลายภาษาด้วยกัน

ตายจากคน แล้วไปเกิดเป็นคน ก็เหมือน เราหลับ แล้วก้ตื่นนอนขึ้นมานั่นแหละครับ

จะจำได้หมด พีึ่น้องชื่ออะไร พ่อแม่ชื่ออะไร ขอใช้ของเราวางไว้อยุ่ตรงไหน

นี่ ตายจากคน แล้วไปเกิดเป็นคน ก็เหมือนคนหลับไปแล้วตื่นนอน จะจำเหตุการณ์ต่างๆได้ครับ

ยกเว้นไปเกิดในภพภูมิอื่น นี่ลืมหมดแน่ๆ สัญญา (สัญญา=ความจำได้หมายรู้มันไม่เท่ียง)

 

อย่างที่สาม ฝึกมโนยิทธิ ให้ได้ มโนมยิทธิ แปลว่ามีฤทธ์ทางใจ

เห็นนรก เห็นสวรรค์ เห็นพรหมโลก ได้แต่เห็น แต่ไปไม่ได้

มโนมยิทธิ การฝึก ใช้วิธีการ นึกถึงภาพพระ ที่เราพอใจ หรอชอบใจ

เอาใจจับภาพพระตลอดเวลา จะทำงาน ทำการใดๆ ก็ทำไป แต่ใจให้อยุ่กับ

ลมหายใจเข้า และออก พร้อมกับ จับภาพพระไปด้วย ไห้เห็นภาพพระในมโนใจของเรา

แบบบนี้ก็ยากส์ขึ้นไปอีก สมาธิจะใช้ไห้ไได้ผล ต้องจับภาพพระ ให้ได้ชัดเจนแจ่มใส

ที่เรียกว่าปฏิภาคนิมิต หรือ ระดับฌาณ จับภาพพระไห้ได้เป้นประทอง จนถึงภาพพระ

ใสเป็นแก้ว พอภาพพระใสเป็นแก้ว เพิกภาพพระนั้นเสีย ขอดูอดีตชาติว่า

เมื่อชาติที่แล้ว เรามาจากไหน ภาพเหตูการณ์ต่างๆจะปรากฏทันที

 

รู้อย่างที่4 ต้องได้อภิญญาสมาบัติ สมาธิสูงมาก (แบบนี้ ทำได้ยากส์มาก )

ถามว่าทำได้ไหม ทำได้ ถ้าผู้ปฏิบัติ มีอิทธิบาท4 อย่างเต็มกำลัง อะไรก็เป้นไปได้หมดครับ

เรื่องของอภิญญานั้นทำไม่ยาก ถ้ามีความพยายามและตั้งใจ ในคฤหัสถ์
หรือฆราวาสนั้น ทำไปได้หลายคนแล้ว และกำลังจะได้ก็อีกหลายท่านทีเดียว

อภิญญา หมายถึง การหยั่งรู้ มีปัญญาญาณ คือรู้แจ้ง รู้รอบ รู้ชัด รู้ลึก จากการปฏิบัติหรือสั่งสมบำเพ็ญเพียรมา

กระทำมาอย่างสม่ำเสมอ อภิญญาจึงเป็นคุณสมบัติของพระอรหันต์ที่บรรลุ อันได้แก่

- อิทธิวิธี คือแสดงฤทธิ์ได้ พูดง่ายๆคือมีฤทธิ์ กระทำได้เช่น ทำตนให้เป็นหลายคน รวมหลายคน ให้เข้ามาเป็นคนเดียว ไปดวงจันทร์ ไปดาวอังคาร ไปประเทศอื่นได้โดยไม่ต้องเสียเงินค่าเครื่องบิน แยกกายแยกจิตไปวิ่งเล่น หรือเดินเล่นในจิตคนอื่นได้

- ทิพพโสต คือ หูทิพย์ หมายถึงสามารถได้ยินเสียงที่ไกลมาก หรือเสียงที่เบาที่สุดได้ ซึ่งหูธรรมดาของคนสามัญ
ไม่สามารถจะได้ยิน

- เจโตปริยญาณ คือรู้ความคิดของผู้อื่น ทายได้ว่าผู้อื่นคิดอะไร รวมทั้งรู้ว่าจริตอะไร

- ปุพเพนิวาสานุสสติ คือระลึกชาติในครั้งก่อนได้ ว่าเคยเกิดเป็นใคร ทำอะไร

- ทิพพจักขุ คือตาทิพย์ หมายความว่า สามารถเห็นสิ่งต่างๆที่อยู่ไกลและแม้สิ่งที่เล็กมาก รวมทั้งรู้เห็นการเกิด การตายของหมู่สัตว์ทั้งหลายได้

และอาสวักขยญาณ คือการรู้จักทำอาสวะให้สิ้น เมื่อรู้แจ้งชัดตามความเป็นจริงของสรรพสิ่งทั้งหลาย

รู้ในอริยสัจ รู้ว่า "เพราะสิ่งนั้นมี สิ่งนี้จึงมี เพราะสิ่งนี้ดับ สิ่งนั้นจึงดับ"
เมื่อรู้ชัด รู้แจ้งจึงสละละวางกับกิเลสทั้งหลายทั้งปวงได้หมด จบสิ้นกิเลสอยู่จบพรหมจรรย์ เป็นอันจบสิ้นกิจทั้งหลาย สิ่งที่จะต้องทำไม่มีอีกแล้ว

นี่คือผู้ที่ได้อภิญญาทั้งหมดมี 6 อย่าง ส่วนคนที่ได้อภิญญาบางข้อนั้นก็มี แต่ท่านไม่เรียกว่า เป็นผู้มีหรือได้อภิญญานะ

เพราะผู้ที่ได้อภิญญาที่แท้นั้นจะต้องทำให้เกิด ทำให้เป็นและดับได้ ก็หมายความว่า ท่านมีสิ่งเหล่านั้นโดยสมบูรณ์ โดยครบถ้วนแล้วแต่ไม่ยึดและติดอภิญญา คือไม่โอ้อวดอภิญญาแก่ใครๆ

เพราะถ้าโอ้อวดกับใครๆ นั่นไม่ใช่อภิญญาแล้วจ้า...

หนุ่มผู้มาใหม่สนใจอยากมีอภิญญาหรือ? มีแล้วได้อะไร? เพราะมีก็ตาย ไม่มีก็ตายนะ

คนที่มีและได้อภิญญาส่วนมากนั้น เขาหวังนิพพานกันทั้งนั้น ไม่ใช่มีแล้วเอามาอวดกัน เพื่อความเท่ห์นะจ๊ะ...

แต่ลองศึกษาดูก็ได้ เอาความอยากเป็นตัวกระตุ้นการกระทำในสิ่งที่ดีก่อน อภิญญาจะมีได้ต้องเริ่มมาจากการ

มีศีลที่สมบูรณ์ มีความมุมานะพากเพียรขจัดความชั่วในตน มีความอดทนในการทำความดี มีน้ำใจเผื่อแผ่ มีการบริจาคทาน

ที่สำคัญต้องไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น ฝึกทำสมาธิเพื่อให้มีสติตั้งมั่นในทุกโอกาส วางใจเป็นกลาง แยกแยะและแก้ไขกับปัญหาให้ได้
พัฒนาการกระทำไปโดยลำดับ รับรองว่าอภิญญาย่อมเกิดมีในตนแน่นอน ลองดูนะ

 

ไม่ต้องนั่งให้เสียเวลาครับ หาโปรแกรม มาเลยพอถ่ายปุ๊บก็รู้แล้วว่าชาติก่อนคนนั้นเป็นอะไร ถ้าหากว่าตอนนี้ยังไม่มีคนเขียน เดี๋ยวผมจะเขียนมาขายครับ สนใจเปล่า แม่นเหมือนกัน