วิธี "ดูจิต" อย่างถูกต้อง...ดูให้เป็นแล้วจะไม่ "เพี้ยน"

จิต เป็นธรรมชาติที่เกิด-ดับ รับรู้อารมณ์สืบเนื่องไปทุกขณะ .. ทางช่องทางทั้ง 6 คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ เรียกว่า วิญญาณ

จิต ดั้งเดิม.. ผ่องใส แต่เศร้าหมอง เมื่อออกไปรับรู้อารมณ์ต่าง ๆ และถูกกิเลสที่จรมา คือ ความโลภ โกรธ หลง ครอบงำ เพราะไม่รู้ตามความเป็นจริงว่า สิ่งใดเกิดขึ้น สิ่งนั้นย่อมดับไปเป็นธรรมดา
พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า " ธรรมทั้งปวง รวมลงที่จิต"
การที่เราเริ่มต้นดูจิต คุมใจไว้ ชื่อว่า คุมอารมณ์ทั้งหมด ทั้งความรู้สึกพอใจ-ไม่พอใจ ความคิดดี-ไม่ดี เมื่อเรากลับมารู้สึกที่จิตเนือง ๆ เห็นการเกิดดับภายใน จึงไม่หวั่นไหวไปในอารมณ์ทั้งปวง...

เมื่อบุคคลมีราคะมาก พระพุทธองค์ทรงสอนให้พิจารณาซากศพ

เมื่อบุคคลมีความโกรธมาก พระพุทธองค์ทรงสอนให้แผ่เมตตา

เมื่อบุคคลมีความคิดมาก พระพุทธองค์ทรงสอนให้พิจารณาความไม่เที่ยง

เมื่อบุคคลมีความสุขมาก พระพุทธองค์ทรงสอนให้เห็นทุกข์

เมื่อมีความยึดถือตัวตนอยู่ พระพุทธองค์ทรงสอนให้ เห็นอนัตตา คือ ทุกสิ่งไม่ได้มีตัวตน เป็นเพียงเหตุ-ปัจจัย เชื่อมโยงซึ่งกันและกัน

เมื่อพิจารณาดีแล้ว จิตย่อมตั้งมั่น มีปัญญาเห็นตามความเป็นจริง เห็นทุกข์ที่เกิดขึ้น และทุกข์ที่ดับไป ชื่อว่า .. ดำเนินอยู่บนทางสายกลาง เรารักษาจิต รู้สึกไปเนือง ๆ ไม่ยินดี ไม่เพลิดเพลินหลงใหล คลายความติดใจในสิ่งทั้งหลาย .. จิตจึงเป็นอิสระจากความทุกข์ทั้งปวง นี่เป็นเป้าหมายว่า ทำไมเราต้องดูจิต

ที่มา : http://www.thammatipo.com/index.php?...icle&Id=424872