สภาวะจิตตก

ทุกท่านย่อมเข้าใจสภาวะนี้เป็นอย่างดี ทุกท่านใช้วิธีใดในการแก้ไขสภาวะจิตตกนี้ ส่วนเรานั้น จะนึกถึงบุญที่เราเคยทำและเกิดความสุขในขณะนั้น นึกถึงภาพที่เรากำลังยิ้ม และนึกถึงหน้าลูกที่เรารัก นึกถึงคนที่เรารัก แต่......สภาวะนั้นก็ยังเป็นอยู่ดี ถึงแม้เราจะพยายามก็ตาม เราถูกบีบคั้น ด้วยจิตของเราเอง เราปรุงของเราเอง เมื่อเราป่วยเราก็จิตตก เมื่อเราถูกทุกคนบีบคั้น และต่อว่า เราก็จิตตก และเรากำลังคิดอะไรกับใครบางคน โดยที่ไม่รู้ตัวเลย และเจ้าตัวเค้าก็อาจจะรู้ด้วยซ้ำ แต่เราบังคับจิตของเราไม่ให้คิดไม่ได้ เราควรทำอย่างไรดี:boo:

 

ไปหาอะไรที่ผ่อนคลายทำจะเยี่ยมมาก

การที่เราผ่อนคลาย จิตใจเราก็จะผ่อนคลายตามที่เราคิด

จิตเราจะไม่ตกคะ เเต่ผ่อนคลายเเทน

เลือกกิจกรรมผ่อนคลายตามที่ถูกจริต

 

**********************

ขอบคุณค่ะ ถึงแม้จะหาอะไรมาผ่อนคลาย ฟังเพลง หรือคุยกับเพื่อน ก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลย เพราะมันก็กลับมาสภาวะเดิม และอีกอย่าง เราเป็นคนที่ไม่ชอบคุยกับใคร ในโรงงาน ถ้าไม่จำเป็น ก็เลยไม่ค่อยมีเพื่อนค่ะ มีเหมือนกัน แต่ความจริงใจของเค้าที่มีต่อเรานั้นไม่มีเลยค่ะ ส่วนเราจริงใจกับทุกคนที่เราคบและคุยด้วยเสมอ[Embarrass

 

อืม พยายามปล่อยอยู่นะคะ แต่ตอนนี้ย่ำแย่มากบอกตรง ๆ

 

มีวิธีอื่นอีกมั้ยคะ นอกจากนี้ ทุกท่านทำยังงัยกันคะ

 

การที่เราจิตตกเพราะเราคาดหวัง ในผลเเห่งการกระทำ

คือ คิดดี และ หวังดี เพื่อที่จะเห็นคนอื่นได้ดี

แต่บ้างครั้งถึงเราจะทำดีที่สุดเเล้ว

ก็ไม่ใช่ว่า เราจะช่วยคนเหล่านั้นได้ทุกคน และ สร้างความพึงพอใจในทุกคน

เพราะว่า คนเรามีพื้นฐานที่ไม่เหมือนกัน

สิ่งที่เราทำได้ คือ ตั้งใจทำให้ดีที่สุด เเละ ไม่กลับไปมองและคาดเดา

ในผลที่เราได้ สร้างเหตุเอาไว้ ด้วยการทำดี

เเล้วท้ายที่สุด สิ่งที่เราทำดีที่สุดเเล้ว จะจบที่ความพึงพอใจของน้ำใจตนเองคะ

 

คุณสันโดษ พูดแล้วทำให้กรรณิการ์ ร้องไห้นะคะ ตอนนี้น้ำตาไหล มันเหมือนกับว่า กรรณิการ์ รู้แล้วว่าสิ่งที่พยายามทำอยู่นั้น เราทำดีที่สุดแล้ว

 

ลองหาบทความดี ๆ อ่านดูนะครับ แบบคิดบวก ในห้อง จักรวาล ห้อง จิตวิทยา เยอะเลย

 

ก็พยายามให้ความสำคัญกับตัวเองให้มันมากกว่านี้

จะได้ไม่จิตตกนะคะ คนที่จิตตก แก้ได้ ด้วยการ เปลี่ยความคิด ง่ายๆคะ

 

ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ แต่เรากำลังคิดว่า สิ่งที่เราทำนั้น ทำไมเราถึงได้โง่เขลาซะเหลือเกิน เทียบกับทุกท่านในนี้ไม่ได้เลยซักนิดเดียว ภูมิธรรมกรรณิการ์ ต่ำค่ะ ไม่เข้าใจอะไรเลย

 

คุณกรรณิการ์ คิดมากนะคะ ผ่อนคลาย หน่อยจะดีกว่านะคะ

ธรรมะเป็นเรื่องที่ ธรรมดามากมากนะคะ

 

แค่เปลี่ยนความคิด ชีวิตก็เปลี่ยน

 

นี่แหล่ะค่ะ กำลังด่าตัวเองอยู่ ด่ามันแรง ๆ ไปคิดกับเค้าทำไม น่าไม่อาย ปล่อยวาง ๆ ๆ ๆ ๆ ทุกอย่างล้วนเป็นอนัตตา

 

สำหรับกรรณิการ์ ไม่ธรรมดา เพราะกรรณิการ์ ไม่เข้าใจ ธรรมะบางเรื่อง ที่อ่าน ๆ มา ทำมัย ไม่เข้าใจเลย ไม่เข้าใจจริง ๆ แต่มุ่งปฏิบัติอย่างเดียว กรรณิการ์ คงมาเพื่อปฏิบัติมังคะ กรรณิการ์ ไม่ชอบอ่านหนังสือที่มีตัวหนังสือเยอะ ๆ อ่านแล้ววางหลายครั้ง แม้แต่หนังสือธรรมะ แต่ถ้ามีรูปภาพจะชอบดู และปฏิบัติเลย ไม่รีรอ ทำเลยค่ะ

 

คุณกรรณิการ์ รู้สึกว่าภูมิธรรม ต่ำมาก

เห็นศัพท์ที่ใช้ รู้เลยคะว่าไม่รู้ธรรมเท่าไรเลย จริงๆคะ

 

----------------------------

เฮ้อ! กรรณิการ์ เกิดมาเป็นคนโง่เขลา เบาปัญญาจริง ๆ เลยค่ะ มี 2 เรื่องตอนนี้ที่อยู่ในหัว
1. เราไม่มีภูมิธรรม
2. รู้สึกดีกับใครบางคน อย่างที่คิดไม่ถึง

เฮ้อ! นี่แหล่ะชีวิต ว่ามาเลยค่ะ จะชี้แนะยังงัยก็ว่ามาเลยค่ะ

 

คุณกรรณิการ์ ไม่มีชื่อเล่น ที่พ่อแม่ตั้งให้แต่ตามกำเนิดหรือ คะ ?

เรียก กรรณิการ์ เเทนตัวทุกคำ

รู้สึกว่า เป็นคนไม่ชอบให้ใครสนิทง่ายๆ

แล้วจะมีคนกล้าเข้าไปรู้จักตัวตนของคุณได้อย่างไร?

 

ลองหาโหลดบทสวดธรรมะจากพระอาจารย์ต่างๆ มาลองฟังดูสิครับ

 

สิ่งที่คุณเขียน มันคือ คิดจาก จินตนาการ คิดมาก

แต่ไม่ใช่ อารมณ์ และ ความรู้สึกที่เเท้จริง

คุณสร้างเรื่อง ขึ้นมา ไม่ใช่สิ่งที่เป็นจริงๆ

 

ไม่เป็นไรค่ะ เรียกกรรณิการ์ นี่แหล่ะค่ะ กรรณิการ์ คือชื่อดอกไม้ชนิดหนึ่ง หอม นะคะ หอมมาก กรรณิการ์ เปิดใจนะคะ เข้ามาเถอะค่ะ อยากให้ทุกคนคุยกับกรรณิการ์ ยอมรับฟังความคิดเห็นทุกอย่างค่ะ พูดมาเถอะค่ะ[Embarrass