สมชื่อหาดทรายแก้วของจริง

หาดทรายแก้วในอเมริกานั้น ก่อนปี ค.ศ. 1960 เป็นสถานที่ทิ้งขยะประเภทขวดแก้วทุกชนิด รวมทั้งขวดน้ำอัดลม และขยะทุกชนิดที่ทำจากแก้ว แต่ในรัสเซียนั้นไม่ได้ระบุปีที่ให้ทิ้งขยะ แต่บอกว่าส่วนมากเป็นขวดเหล้าว้อดก้า ใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 40 - 50 ปีหรือมากกว่านั้น คลื่นในทะเลได้ซัดแก้วให้แตกและเสียดสี ถูกันไปมาจนหมดคมและผิวก็ถูกเสียดสีจนเป็นสีด้านซาตินทั้งหมด ปัจจุบันเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีคนชื่นชอบมาก

ผมในฐานะที่เป็นคนพอมีควมรู้เรื่องแก้วบ้าง บอกได้เลยว่า ถ้าเราจะทำชายหาดแบบนี้ ไม่ต้องรอ 50 ปี เราสามารถทำได้เพียงไม่กี่วันก็เสร็จแล้ว เพียงแต่เราจะทำหรือไม่ หรือมีความเห็นตรงกันหรือไม่ว่า ควรมีหาดทรายแก้วแบบนี้หรือไม่ เศษแก้วพวกนี้ถ้าผ่านวิธีแล้วจะไม่มีความคมหลงเหลืออยู่เลย และไม่แตกเวลาเหยียบไปบนพื้นทราย จึงไม่ต้องกลัวว่า ก้อนแก้วเหล่านี้จะบาดขาได้

 

หาดทรายแก้วในรัสเซีย สถานที่ทิ้งขยะขวดว้อดก้าเมื่อ 50 - 60 ปีก่อน คลื่นทะเลซัดให้แก้วแตกและถูกันไปมาจนหมดคม และผิวแก้วมีสีด้าน

 

แต่เนื่องจากเป็นที่ทิ้งขยะเดิม จึงยังคงมีเศษขวดที่แตกได้ไม่หมด

ถ้าเราต้องการชายหาดแก้วที่มนุษย์ทำขึ้นมา เราทำได้ทันที ไม่ต้องรอแม้แต่เดือนเดียว เพราะขบวนการทำนั้น เราจะทำลายขวดให้เป็นเศษแก้ว แล้วลบคมด้วยโม่เป็นเวลาประมาณ 4 วันหรือหากนานกว่านั้นเพราะอาจต้องพักโม่บ้าง หรือพักไม่ให้เสียงดังรบกวนคนมากไป นานไป ทำไปต้องพักไปตลอด ก็ใช้เวลาประมาณ 12 วันก็จะหมดคมและผิวเรียบด้าน

 

ซ้ายคือเศษแก้วที่ไม่ผ่านการโม่ ผิวแก้วจะมีผิวสีมัน ซึ่งไม่เข้ากับบรรยากาศ

ขวาคือที่ผ่านการโม่แล้ว คมก็หายหมด ผิวจะเป็นสีด้านซาติน เข้ากับบรรยากาศชายทะเลทีเดียว

 

ความคมที่หายไป ผิวที่สีด้านซาติน

 

ขนาดของก้อนแก้วที่คิดว่าสมควรจะเป็น จะดีกว่าขนาดที่บางเกินไปและเป็นเศษแก้วเล็ก ๆ

แก้วพวกนี้ได้มาจากก้นขวดหนา ๆ แกนขาแชมเปญ หรือที่ทับกระดาษ เปเปอร์เวท หรือถ้วย โถ โอ ชาม แจกัน ยิ่งถ้าเป็นแจกันของนอก เขาจะมีตรงกลางที่หนาพอที่จะทำก้อนแก้วได้ขนาดที่ดี

 

เชิงเทียนแก้ว มักมีขนาดพอดีกับที่ต้องการ

 

โม่ไฟฟ้าที่แนะนำคือโม่ที่ทดรอบไว้ต่ำ ๆ เพื่อไม่ให้แก้วแตกจนเละ ซึ่งถ้าทำไม่ถูกวิธี คือโม่แหลก เศษแก้วก็จะแตกเป็นฝุ่นซึ่งไม่ใช่จุดประสงค์ที่จะทำแก้วชายหาด

 

ควรโม่ทุก ๆ 4 ชั่วโมง แล้วทำการล้างให้สะอาด จากนั้นก็ใส่น้ำเปียก ๆ ลงไปอีก โม่เศษแก้วพร้อมกรวดหรือหินที่มีขนาดใกล้เคียงกับเศษแก้ว โม่ 4 ชั่วโมง ล้าง 1 ชั่วโมง ทำอย่างนี้จะทำได้เพียงวันละไม่เกิน 10 ชั่วโมง เมื่อบวกกับรอบที่ต่ำ ๆ แล้ว จะต้องโม่วันละ 10 ชั่วโมงนี้ไปถึงประมาณ 12 วัน เศษแก้วก็จะใช้ได้เป็นอย่างดี

 

จากรายงานของนักโม่แก้วบางคนบอกว่า เขาเลือกวิธีโม่ช้า และถนอมก้อนแก้วให้มีขนาดใหญ่กว่าเศษแก้วทั่วไปเล็กน้อย และต้องการความกลมมน มากกว่าก้อนแก้วที่ยังเห็นรูปลักษณะเดิม ๆ เช่น ยังเห็นขาแจกันเดิม ทำให้มีความรู้สึกถึงธรรมชาติมากกว่าของที่ทำจากวิทยาศาสตร์ เขารายงานว่า ในลักษณะหลังนี้ เขาเลือกโม่อย่างถนอมนานถึง 25 วัน จึงจะได้ก้อนแก้วที่ใช้ได้เป็นอย่างดี