สวรรค์ชั้นสูงสุดทำไมจึงบอกว่ามีฝ่ายมารด้วยอ่ะ..

ปริศนาคาใจโดยส่วนตัวผมว่าน่าจะเป็นปริศนาธรรมอย่างใดอย่างนึ่งที่ทรงตั้งไว้
ที่ว่าแม้นถึงที่สุดแห่งความสุขในรูปนามอันลึกซึ้งก็ยังมีใจเป็น 2 อะไรประมาณนี้ หรือท่านคิดเห็นอย่างไรร่วมชี้แจงกันหน่อยอ่ะ ...

 

โลกนี้มีทั้งดำและขาว มีธรรม ก็ต้องมีมารขวางทางธรรม เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเพื่อธรรมจะดำรงอยู่ จะปฏิเสธไม่ได้เลย ถ้าไม่มีมารแล้ว ก็ไม่สามารถรู้ได้เลยว่า สิ่งที่ทำดีแล้วนั้นเป็นสิ่งที่ดีที่สุด และพระพุทธเจ้าจึงบรรลุธรรมสำเร็จอริยสัจสี่ ก็ด้วยจากมารเข้าขวาง อนุโมทนาค่ะ

 

อธิบายที่มาที่ไปว่า สวรรค์และนรก เป็นของสากล ใครจะนับถือศาสนาไหน หากได้เกิดในสวรรค์หรือนรกก็คือที่เดียวกัน คนทำดีในศาสนาอื่นก็มีมากแต่ก็ไม่ได้เชื่อในพุทธศาสนาไม่ได้เชื่อหรือศรัทธาพระพุทธเจ้า ก่อนตายกรรมดีส่งมาเกิดในสวรรค์ เป็นเทวดามิจฉาทิฐิ สวรรค์ชั้นสูงสุดคือปรนิมมิตวสวัตตี มีเจ้าปกครองสวรรค์ชั้นนี้ 2 องค์ ท้าวปรนิมิตวสวัตตีเทวราช และ พระยามารชื่อพระสหัสพาหุ หรือ พระวสวัตตีมาร บนสวรรค์เทวดาก็มีกิเลสอยู่ เทวดาที่เป็นมิจฉาทิฐิก็มีอยู่ เทวดาแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มที่เชื่อในพระพุทธศาสนากับกลุ่มที่ไม่เชื่อ ต่างก็ช่วงชิงสมาชิกใหม่ๆ เข้าพวกตน (ข้างบนก็มีการเมืองนะขอบอก) หากอ่านเรื่องประวัติพระอินทร์ตอนที่ขึ้นไปเป็นเทวดาใหม่ๆ ก็จะเข้าใจมากขึ้นครับ

ส่วนจะอธิบายแบบละเอียด ก็ต้องตอบว่ามันเป็นกฎธรรมชาติ มีธรรมย่อมมีอธรรม มีกรรมดี ย่อมมีกรรมชั่ว มันเป็นอย่างนี่แหละหนอ

 

เพราะมารมีฤทธิ์มากกว่า เทพไง

 

จริงๆกระทู้นี้คงต้องตั้งว่า "ทำไมสวรรค์ชั้นปรนิมมิตสวัสตีจึงบอกว่ามีมารด้วย" จะบอกว่าสวรรค์ชั้นสูงสุดคงไม่ใช่ ถ้าบอกว่าเป็นสวรรค์ชั้นสูงสุด แล้วพระพรหมไปอยู่ไหน หรือจริงๆแล้ว สวรรค์จะแบ่งเป็นชั้นๆกันจริงหรือ หรือเป็นเพียงมิติต่างมิติ สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่เราๆท่านๆคงได้แต่คาดคะเน เพราะเรื่องบางเรื่องเป็นความลับของสวรรค์ ต่อให้มนุษย์รู้ ก็ไม่เกิดประโยชน์ใดๆในทางมรรคผล

เรื่องมารก็เช่นกัน ที่ไปเกิดชั้นนั้นชั้นนี้ได้อย่างไร เป็นเรื่องอจินไตย และเชื่อว่านี่คือความลับของสวรรค์ แต่สิ่งหนึ่งที่อยากชี้ให้เห็นก็คือผู้ที่จะเป็นพญามารนั้น ต้องมีบุญบารมีเยอะ แต่คำว่าบุญบารมีเยอะ ไม่ได้หมายความว่าผู้นั้นเป็นผู้มีสัมมาทิฐิ เป็นคนละส่วนกัน

ตอนที่พระพุทธเจ้าผจญพญามาร ถามดูว่า ถ้าเป็นภูติผีปีศาจธรรมดาจะทำอย่างนั้นได้ไหม จะยกทัพไปขวางพระโพธิสัตว์ได้มั้ย ก็ไม่ได้ ผู้จะทำอย่างนั้นได้ ก็ต้องมีบุญบารมีที่ใกล้เคียง แต่ไม่เหนือกว่าพระโพธิสัตว์ เพราะฉะนั้น นี่เป็นข้อพิสูจน์ว่าพญามารนั้นมีบุญบารมีสูงอย่างยิ่ง แต่ใช้บุญบารมีในทางที่ผิด เพราะมีความเห็นผิด

ตรงนี้ให้ธรรมะข้อสำคัญกับเราก็คือว่า เรื่องสัมมาทิฐิเป็นสิ่งสำคัญมากๆนะครับ มิฉะนั้น ถึงแม้ท่านจะเป็นผู้มีบุญบารมี แต่ท่านก็สามารถเบียดเบียนคนอื่นได้ ถ้าท่านเป็นผู้มีมิจฉาทิฐิครอบงำอยู่

คำว่าบุญบารมีกับคำว่าความเห็นถูก ความเข้าใจถูกนั้น บางกรณีก็ไม่ได้มีอยู่ในตัวคนๆเดียวกัน และกรณีพญามารผจญพระโพธิสัตว์นั้น ถ้าพินิจพิเคราะห์ให้ดี ก็ทำให้น่าคิดว่าจะมีเหตุการณ์อย่างนี้ให้เราๆท่านๆได้รู้ได้เห็นด้วยตาตัวเองหรือเปล่า ?

ย้อนกลับมาตอนพญามารยกทัพมาผจญพระโพธิสัตว์ เมื่อพญามารทวงถามโพธิบัลลังก์ พระโพธิสัตว์เจ้าทรงเรียกพระแม่ธรณีขึ้นมาเป็นพยานในการบำเพ็ญบารมีของพระองค์ ก็ร้อนถึงพระแม่ธรณีขึ้นมาบีบมวยผมเป็นสายน้ำพัดพากองทัพพญามารให้แตกพ่ายไป

พระแม่ธรณีเป็นใคร ก็ต้องถือว่าเป็นเทวดา นี่คือความสำคัญตอนหนึ่งของเทวดาในพระพุทธศาสนา และเทวดารวมทั้งพระพรหมมีบทบาทสำคัญตั้งแต่ในพุทธประวัติ ประวัติที่เกี่ยวกับพระอริยสาวกทั้งหลายตั้งแต่อดีตกาลมาแล้ว เพราะฉะนั้น ถ้าใครคิดหลบหลู่คุณของเทวดาละก็ ขอบอกว่าเป็นมิจฉาทิฐิ และเมื่อเข้าใจถึงจุดหนึ่งๆแล้ว ก็จะเข้าใจว่า มาร เทวดา พระ มีความเกี่ยวเนื่องกัน......

แต่อย่างไรก็ตาม มีบางความเห็นที่เห็นว่า ขนาดพระอินทร์ พระพรหมยังต้องถอยหนีเมื่อพญามารยกกองทัพมา แล้วพระแม่ธรณีเป็นเทวดาชั้นไหน ที่มีฤทธิ์ทำให้กองทัพพญามารแตกพ่ายได้ จะถือว่าพระแม่ธรณีมีตัวตนหรือเปล่า หรือเป็นการอุปมาขึ้นภายหลัง ซึ่งผมไม่ขอวิจารณ์ความเห็นนี้

แต่อยากจะบอกว่า มนุษย์อยู่ได้ด้วยพระแม่ 3 พระแม่ ก็คือ
พระแม่ธรณี
พระแม่คงคา
และพระแม่โพสพ

เพราะฉะนั้น ถ้ามนุษย์ผู้ใดได้สร้างรูปพระแม่ทั้ง 3 พระแม่นี้ ผมก็ขออนุโมทนาเป็นอย่างยิ่ง

เอวัง ก็มีด้วยประการฉะนี้

 

โลกมี 3 โลก (ไตรภูมิพระร่วง)
1.กามาพจรภพ (รวมโลกมนุษย์ สวรรค์ นรก ฯลฯ เป็นโลกที่ประกอบไปด้วยกาม)
2.รูปพรหม
3.อรูปพรหม

เทวดาชั้นบนสุดของกามาพจรภพก็คือสวรรค์ชั้นปรนิมมิตวสวัสตี เป็นสวรรค์ชั้นที่พระยามารประทับอยู่ ผู้ที่อยู่สวรรค์ชั้นนี้คือผู้สร้างบุญบารมีเพื่อเหนือบุคคลอื่น ซึ่งจะว่าไปแล้วก็เป็นความปรารถนาของสัตว์โลกทุกผู้ทุกตน

ถ้ามีบุคคลใดสร้างบารมีเพื่อให้หลุดพ้นไปจากกามภพ(ขึ้นไปสู่รูปพรหม, อรูปพรหม จนถึงพระนิพพาน)เทวดาในชั้นนี้จะขัดขวางทุกวิธีทางซึ่งเราๆ ท่านๆ จะเรียกว่ามาร

เปรียบกับโลกมนุษย์ มีผู้มีอิทธิพลอำนาจบารมีอยู่เหนือผู้อื่นก็ต้องการให้ผู้คนสรรเสริญ แต่เมื่อเราไม่ให้ความสำคัญไม่ให้ความเคารพก็ย่อมไม่พอใจ หนักๆ เข้าก็อาจจะกลั่นแกล้งหรือใช้วิธีเสนอผลประโยชน์เพื่อให้เราเคารพนอบน้อม ฯลฯ

ความเป็นมารไม่ใช่เป็นมาร แต่ขึ้นอยู่กับการกระทำ คุณอาจจะสร้างบารมีจนได้เกิดในสวรรค์ชั้นนี้เป็นเทวดา แต่ถ้าคุณขัดขวางการประพฤติปฏิบัติของผู้ที่ต้องการจะหลุดจากกามภพ คุณก็กลายเป็นมารโดยอัตโนมัติ (ขัดขวางเพราะต้องการให้อยู่ใต้อิทธิพลของคุณ)

ตอนนี้เราๆ ท่านๆ อยู่ในกามภพไม่ได้ประพฤติพรหมจรรย์ ยังหลงไหลในรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส นั่นคืออยู่ภายใต้อำนาจของมารอยู่แล้ว ธรรมดาของสัตว์โลกต้องการให้ตัวเองสวยงามหล่อเหลากว่าผู้อื่น มีอำนาจวาสนาบารมีเหนือผู้อื่น ต้องการให้ผู้อื่นเคารพนอบน้อม ยกย่องสรรเสริญ มีเงินมีทองทรัพย์สินบริวาร ต้องการได้ต้องการเป็น ฯลฯ ดังนั้นสิ่งที่เราๆ ท่านๆ ปรารถนาสูงสุดก็คือการเป็นพระยามาร(โดยไม่รู้ตัว)
.
.
.
สำหรับพระแม่ธรณี ตามความคิดเห็นของผม น่าจะเป็นพรหม...

 

กระุทู้นี้โดนใจเหมือนกัน อยากรู้มานานแล้ว ว่าทำไมมารถึงไปอยู่บนสวรรค์ได้อ่านมายังไม่เคลียร์เลย จะรอผู้รู้มาอธิบายเพิ่มเติมนะครับ มิจฉาทิฐิ กับ การคิดชั่วเหมือน หรือต่างกันอย่างไร อย่างนี้แสดงว่าทำบุญสร้างบารมีมากๆ แล้วได้ไปเกิดบนสวรรค์ แล้วเกิดไปมีมิจฉาทิฐิทีหลังอย่างนั้นหรือ หรือในทางกลับกัน ถ้ามีมิจฉาทิฐิ หรือคิดชั่วตั้งแต่แรกแล้ว ไปเกิดบนสวรรค์ได้อย่างไร

 

ข้องใจมานานเหมือนกันค่ะ เรื่องมารอยู่บนสวรรค์ชั้นนี้ พอได้อ่านหลายๆกระทู้ ก็คิดเองนะคะ ว่ามารพวกนี้ที่จริงแล้วก็คือเทวดาแต่อาจจะมีหน้าที่คอยขัดขวาง ลองใจคนให้มีความอดทนในการทำบุญกุศลรึป่าวคะ เหมือนกับท่านพญายม กับยมทูตที่ต้องมีหน้าที่ทรมานวิญญาณที่ทำความชั่ว ก็อาจเป็นได้มั๊งค่ะ???

 

มารมีทุกที่แหละครับ อิอิ ยกเว้นที่เดียวนิพพาน
มารในโลกมนุษย์ก็มีได้แก่
- มารภายในตัวเราก็คือ กิเลสมาร ขันธ์มาร
- มารภายนอกมารสาธารณะ ใครที่ทำดีอยากปฎิบัติตนไปสวรรค์ยันไปถึงนิพพานจะเจอมารตลอดเพราะมารเขาจะขัดขว้างไม่ให้สำเร็จ ย้ำๆๆๆขัดขว้าง มารมีตัวตนจริงถึงมีญาณก็มองไม่เห็นเพราะมารเก่งกว่า

 

เป็นไปได้ทุกอย่างเลยครับ ตามความคิดผมนะหนึ่งท่านอาจจะมีกุศลมากแต่ใช้ในทางที่ผิด สองมารนั้นทำให้คนบรรลุหลายคนแล้วนะ ถ้าไม่มารเราอาจจะไม่รู้จักดีชั่วมองไม่เห็นกิเลสก็ได้ ฉะนั้นมารเปรียบเหมือนเป็นอาจารย์ให้เราได้รู้จักความชั่วฝึกละข้ามสิ่งไม่ดีไปทีละขั้น ทีละขั้น เค้าอาจจะได้กุศลจากตรงนั้น เพราะคนมีเวรมีกรรม จึงต้องมีมารคอยขัดขวาม เราก้ามข้ามเค้าไปได้ เราก็บรรลุ ส่วนตัวมารนั้นก็ได้กุศลตรงที่ทำให้คนบรรลุไปด้วย คือมีคนชั่วมีเวรมีกรรม มีกิเลสก็ยังคงต้องมีพยามารอาจจะไม่ใช่ว่ามารไม่ดี แต่เค้ามีหน้าที่ที่จะต้องขัดขวางก็ได้อาจจะเป็นแบบนั้น หรืออาจจะเป็นเทพเทวดาที่ไม่ดีก็ได้ อันนี้คัยจะไปรู้ ทุกอย่างเป็นไปได้หมดและครับ ถ้ายังไม่ถึงขั้นนิพพาน

 

เรื่องของมารเป็นเรื่องลึกลับ การที่ในสมัยพุทธกาลปรากฏภพของมารอยู่ในสวรรค์ชั้นที่ 6 ก็เพราะว่า มารได้เข้ายึดครองจิตใจเทวดาผู้มีศักดิ์ใหญ่ในภพนั้นได้โดยการส่งกิเลสตัณหาเข้าไปครอบงำจนท่านผู้ั้นั้นกลายเป็นบริวารของมารไปโดยไม่รู้ตัว
ในบางพุทธันดร ภพของมารอยู่ที่ดาวดึงส์ก็มี อยู่ที่ชั้นจาตุมหาราชิกาก็มี ในโลกมนุษย์ก็มี จะอยู่ที่ใดก็ได้ขึ้นกับว่ามารหลอกล่อใครให้เป็นบริวารได้ ในสมัยนี้พอท้าวปรมิมมิิตสวัสวตีถูกพระอุปคุตเถระทรมานจนสิ้นพยศและกลับมาปรารถนาพุทธภูมิ ภพของมารที่อยู่ในสวรรค์ชั้น 6 ก็หายไปกลับคืนสู่สภาพปกติ แต่ที่มั่นสำคัญที่มารมีอยู่ก็คือที่ใจของเรานี่เองที่ถูกกิเลสตัณหาครอบงำ

 

จริงๆ จะกล่าวว่าหากไม่มีมารก็ไม่มีบารมีจริงครับ แต่ในความจริงมองลึกลงไปจะพบว่าสมัยก่อนๆโน้นแรกวัฎฎะสงสารเกิดขึ้นผู้คนนิพพานได้อัตโนมัติ คือทำบุญไปได้หมดทุกคน แต่มารนั้นไม่ยอมจึงสร้างกิเลส และ บาป ใส่ไว้ในใจมนุษย์ เมื่อถูกกระตุ้น ก็จะครอบงำจิตของผู้คนทั้งหลายให้ตกไปในกิเลส แล้วก็ได้อกุศลกรรม ทั้งๆที่เราไม่มีมาก่อน แต่มาโดนใส่ไว้ในจิตนั้นเอง

ไม่มีมารต่างหากสิ ถึงจะนิพพานทุกคน ^^

 

มาระ แปลว่า ผู้กีดขวาง หรือ เครื่องกีดขวาง

ในที่นี้จะกล่าวถึง "เทวบุตรมาร" หรือ "มาร" ในสวรรค์ชั้น ปรนิมมิตวัสวตี

ด้วยสภาพแล้ว ท่านก็เป็น เทวดาประเภทหนึ่ง ก็ถือว่าต้องทรงความดีระดับหนึ่ง
ถึงจะไปเกิดในสวรรค์ชั้นนี้ได้ ท่านไม่ได้หน้าตาน่าเกลียดอย่างในการ์ตูนเค้าวาดกัน

(บางองค์ เช่น พระยาวสวตีมาร หากใครได้มโนมยิทธิ ก็ลองไปกราบท่านดู
จะพบว่าเครื่องทรงของท่าน งามเสียยิ่งกว่าของเทวดาองค์ใดๆในเทวโลกเสียด้วยซ้ำ)

ทีนี้ เทวดาในเทวโลก ก็มิใช่ทุกองค์ที่เลื่อมใสในพระพุทธศาสนา ก็มีต่างๆกันไป
แล้วเทวดาก็มิใช่ภพภูมิที่สิ้นแล้วซึ่งกิเลส ดังนั้น จึงเป็นไปได้ที่ท่านอาจจะเคยผูกอาฆาต
ผู้ที่เคยร่วมบุญกรรมกันมา เช่น ในกรณีของ พระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน กับ พญามาร
ด้วยความริษยา เกรงว่าพระโคดมจะรื้อขนสัตว์หมดสิ้น ท่านก็มาขัดขวาง ท้ายที่สุด
จึงถูกพระอุปคุตทรมานจนสิ้นมิจฉาทิฏฐิในภายหลังพุทธปรินิพพาน

มาร ก็เป็น เทวดาที่ทรงความดีเหมือนกัน แต่ท่านอาจจะยังมีความเห็นไม่ตรงบ้าง
จึงไม่อาจจัดว่า มารเป็นของเลวได้เสียทั้งหมด (มารเลวนั้น เป็นเวอร์ชั่นการ์ตูน)

ส่วนที่ได้ชื่อว่าเลวนั้น ลงอบายภูมิไปจ้ะ เป็นสัตว์นรกบ้าง เปรตบ้าง อสุรกายบ้าง
หมดโอกาสซ่าไปอีกนาน