สอนลูกเข้าถึงธรรม

ถ่ายทอดโดย.....อาจารย์ปรีชา เรืองเดช

https://www.facebook.com/เรื่องเล่าชาวบ้านอยอด-475848412510347/

 

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ท่านกล่าวว่า.....

" คนเราน่ะใหญ่แต่กาย ใหญ่แต่ชาติ ใหญ่แต่ชื่อ ใหญ่แต่ยศ ใหญ่แต่ความสำคัญตน แต่ความรู้ความฉลาด ที่จะทำให้ตนร่มเย็นเป็นสุข ทั้งกาย ทั้งใจโดยถูกทาง ตลอดผู้อื่น ได้รับความร่มเย็นเป็นสุขด้วยนั้น ไม่ค่อยเจริญเติบโตด้วย และก็ไม่สนใจบำรุงให้ใหญ่โตอีกด้วย

จึงเกิดความเดือดร้อนกันอยู่ทุกหนทุกแห่ง โดยไม่เลือกเพศ เลือกวัย เลือกชาติ ชั้น วรรณะ อะไรเลย ให้พากันละบาป บำเพ็ญบุญ อย่าให้เสียชีวิต เสียลมหายใจไปเปล่าๆ ที่ได้มีวาสนามาเกิดเป็นมนุษย์....."





หลวงปู่ฝั้น อาจาโร ท่านกล่าวว่า.....

" บุญทั้งหลาย ใจเราถึงก่อน บาปทั้งหลาย ใจเราก็ถึงก่อน ใจของเราเป็นรากฐาน ใจของเราเป็นประธาน สำเร็จกับดวงใจ ไม่ได้สำเร็จที่อื่นไกล กายกับใจนี่เป็นที่ตั้งแห่งคุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์

เราจะล้างบาปล้างกรรม ไม่มีที่อื่น เราต้องรักษาศีล สมาธิ ภาวนา ในกายตัวเรานี่แหละ เราไม่ทำโทษใหญ่น้อยทั้งหลาย ไม่ทำอะไรที่มันเป็นทุกข์เป็นโทษ หมดแล้ว ไม่มีบาปไม่มีกรรม

นั่งสมาธิ และจิตใจของเรา ก็ไม่ได้ก่อภพ ก่อชาติ จิตของเราก็จะนิ่งอยู่ มันก็ไม่ได้สร้างบาป สร้างกรรมอะไร มันวางเฉยอยู่ มันก็หมดบาป หมดกรรม หมดตรงนั้นแหละ ไม่ใช่หมดที่อื่น....."





หลวงปู่ขาว อนาลโย ท่านกล่าวว่า.....

" สกุลของกิเลสที่ครองอำนาจบนหัวใจของสัตว์โลกในสามภพ มานานจนประมาณกาลเวลาของมันไม่ได้นั้น เป็นสกุลที่เหนียวหนับมาก มีกำลังมาก ฉลาดแหลมคมมาก ยิ่งกว่าน้ำซับ น้ำซึมเป็นไหนๆ กลมายามากมาย ร้อยสัน พันคม คว่ำกิน หงายกิน ปลิ้นปล้อน หลอกลวงสัตว์โลก ไม่อาจจะพรรณาวิชาการ และลวดลายของกิเลส ให้มันจบสิ้นลงได้ง่ายๆ

ที่นี้เราได้สมบัติอย่างดี คือกายนี้ มีตา หู จมูก ลิ้น กาย ดี มีใจดี ได้สมบัติอันดีมาใช้ เราก็ต้องใช้สอยมัน เราจะเดินทางไปสวรรค์ก็ดี เดินทางไปพระนิพพานก็ดี ต้องอาศัยใจอันนี้

จะมีแต่จิตอย่างเดียว ไม่อาศัยรูปขั้นธ์เลย ตา หู จมูก ลิ้น กายนี่ไม่ได้ ไม่สำเร็จ ต้องอาศัยด้วย การเดินก็ทางกาย วาจา ใจเท่านั้น ผู้ที่จะเกี่ยวเอาภพ เอาชาติ นับเป็นกัป เป็นกัลป์ไม่ได้ ตั้งแต่โลกเป็นโลกมา ก็คือดวงจิตเรานี่เอง

ดวงจิตเป็นผู้ก่อกรรม ก่อเวร ก่อแล้วก่อเล่า ไม่เบื่อสักที เพราะเหตุนั้น เราจึงต้องอบรมจิตใจของเราให้ดี ให้ใจมันรู้เสีย ใจนี่แหละ มันเป็นผู้หลงภพ จนนับชาติไม่ได้....."




หลวงปู่แหวน สุจิณโณ ท่านกล่าวว่า.....

" ความดีนั้น เราต้องทำอยู่เสมอ ให้เป็นที่อยู่ของจิต เป็นอารมณ์ของจิต ให้เป็นมรรค
คือ ทางดำเนินไปของจิต มันจึงจะเห็นผลของความดี ไม่ใช่เวลาใกล้จะตาย จึงนิมนต์พระไปให้ศีล ให้ไปบอกพุทโธ หรือตายไปแล้วให้ไปรับศีล เช่นนี้ เป็นการกระทำที่ผิดทั้งหมด

เหตุว่าคนเจ็บ จิตมัวติดอยู่กับเวทนา ไฉน จะมาสนใจไยดีกับศีลได้ เว้นไว้แต่ ผู้ที่รักษาศีลมาเป็นปกติเท่านั้น จึงจะระลึกได้ เพราะตนเองเคยทำมา จนเป็นอารมณ์ของจิตแล้ว แต่ส่วนมากใกล้ตายแล้ว จึงเตือนให้รักษาศีล

ส่วนคนตายแล้ว ไม่ต้องพูดถึง เพราะคนตายนั้น ร่างกายจิตใจจะไม่รับรู้ใดๆ แล้ว แต่ก็ดีไปอย่างเหมือนพระเทวทัต ทำกรรมจนถูกแผ่นดินสูบ เมื่อลงไปถึงคาง จึงระลึกถึงความดีของพระพุทธเจ้า ขอถวายคางเป็นพุทธบูชา พระเทวทัต ยังมีสติระลึกถึงได้ จึงมีผลดีในภายภาคหน้า....."

......................................................................................................................................


https://www.facebook.com/เรื่องเล่าชาวบ้านอยอด-475848412510347/

http://www.dookorea.com/รวมคติธรรม-คำสอนหลวงปู่แหวน-สุจิณโณ-วัดดอยแม่ปั๋ง.html