สอบถามอาการสมาธิ ไม่ทราบว่าหลงทางหรือเปล่า

พรหมจรรย์ไม่ตั้งอยู่นาน
[๕๑๘] ครั้งนั้น ท่านพระอานนท์เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาค ถวายบังคม
นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง แล้วได้กราบทูลว่า พระพุทธเจ้าข้า พระนางมหาปชาบดี
โคตมี ยอมรับครุธรรม ๘ ประการแล้ว พระมาตุจฉาของพระผู้มีพระภาค อุปสม-
*บทแล้ว
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรอานนท์ ก็ถ้าสตรีจักไม่ได้ออกจากเรือนบวช
เป็นบรรพชิต ในธรรมวินัยที่ตถาคตประกาศแล้ว พรหมจรรย์จักตั้งอยู่ได้นาน
สัทธรรมจะพึงตั้งอยู่ได้ตลอดพันปี ก็เพราะสตรีออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิต
ในธรรมวินัยที่ตถาคตประกาศแล้ว บัดนี้ พรหมจรรย์จักไม่ตั้งอยู่ได้นาน สัท-
*ธรรมจักตั้งอยู่ได้เพียง ๕๐๐ ปีเท่านั้น ดูกรอานนท์ สตรีได้ออกจากเรือนบวชเป็น
บรรพชิตในธรรมวินัยใด ธรรมวินัยนั้นเป็นพรหมจรรย์ไม่ตั้งอยู่ได้นาน เปรียบ
เหมือนตระกูลเหล่าใดเหล่าหนึ่งที่มีหญิงมาก มีชายน้อย ตระกูลเหล่านั้นถูกพวก
โจรผู้ลักทรัพย์กำจัดได้ง่าย อีกประการหนึ่ง เปรียบเหมือนหนอนขยอกที่ลงใน
นาข้าวสาลีที่สมบูรณ์ นาข้าวสาลีนั้นไม่ตั้งอยู่ได้นาน อีกประการหนึ่ง เปรียบเหมือน
เพลี้ยที่ลงในไร่อ้อยที่สมบูรณ์ ไร่อ้อยนั้นไม่ตั้งอยู่ได้นาน ดูกรอานนท์ บุรุษกั้น-
*ทำนบแห่งสระใหญ่ไว้ก่อน เพื่อไม่ให้น้ำไหลไป แม้ฉันใด เราบัญญัติครุธรรม ๘
ประการแก่ภิกษุณี เพื่อไม่ให้ภิกษุณีละเมิดตลอดชีวิต ฉันนั้นเหมือนกัน ฯ

 

สรรพเพธรรมาอนัตตา จบ เมื่อรู้แล้วควรหรือไม่จะยึดมั่นถือมั่นในสิ่งทั้งปวง ถามตัวเอง เมื่อถามตัวเองแล้วก็ไปทำกิจในอริยสัจข้อที่2 ต้นเหตุแห่งทุกข์ทั้งปวง กิเลสควรละ มีการดำริออกตากกาม อะไรที่เป็นกิจกามก็ให้เลิกกระทำ ไม่ใช่รู้แล้วไม่ทำอะไร เพราะคิดว่าอนัตตา เสพแบบอนัตตาไม่ได้นะ มันยิ่งเนิ่นช้าไป ให้เข้าไปละตางๆ จะได้รู้กำลังว่าเราเลิกได้ไม่ได้ จะได้เพิ่มสมาธิ ปัญญาลงไปอีก เมื่อเลิกได้ตัดได้เราจะรู้ว่าเราหลุดพ้นจากอะไรได้จริงแค่ไหน

 

แยกมันทำไมครับ รูป-นาม..มันแยกกันอยู่ตามธรรมชาติแล้วครับ เขาให้ดูเกิด ดับ ของรูป-นาม ดูให้ทัน เห็นรึยัง..ธรรมฝ่ายเกิด อย่าให้มันเกิดสิครับ อย่าให้จิตมันไปผัสสะกับอารมณ์ใด (เกิด).. จิตจับลมให้ได้..นี่แหละอรูปสัญญา (ไม่มีอรูปฌาน-ในพุทธวจน) จะเกิดกับคุณทันที แล้วมันจะดีเองละรอไป ซ้ำ-ทำซ้ำไปเรื่อยจะดีเองครับ

 

ขอปรับ การใช้ ภาษาบัญญัติ นินุง ฮับ คุงปี้ม.2 ปลย.88 หมู่10 กองร้อย8 ตำบล ปตอ.

ตามเห็นความดับ หมายเอา เห็นสัญญาไม่เที่ยง สัญญาเกิด สัญญาดับ

ไม่ใช่ อรูปสัญญา ฮับ ......

อรูปฌาณ ในพุทธศาสนามี แต่ การภาวนาที่พอเพียงสำหรับบุคคลบางประเภท
ไม่ต้อง พยายามขนาดนั้น แค่ตามเห็น รูปราคะสัญญาดับ ( ไม่ใช่ดับ การรู้รูป
นะครับ เพราะ นั่นจะล่วงไป อรูปฌาณ ... หมายเอาแค่ เห็น สัญญาที่เข้าไปเพลิน
ในรูป มันดับ เป็นเหตุให้ไม่ห่างจาก ปฐมฌาณ พอแล้ว )

[ ลวกเพ่ อาจจะ งงคือ ไวยกรณ์บาลี จะแปลจาก หลังมาหน้า
ต่างจาก ภาษาไทย ที่จะ เรียงตาม ประธานข้างหน้าคุณศัพท์
เช่น ภาษาไทยจะเขียน สัญญา(ใน)รูปราคะ แต่พอเป็น บาลี จะเขียน
รูปราคะสัญญา ]