สังขารุเปกขาญาณ

สังขารุเปกขาญาณ​

สังขารุเปกขาญาณ ก็คือ วางเฉยในขันธ์ ๕ แต่ว่ามันหิวเราก็ไม่กลุ้ม เป็นหน้าที่ของเราจะต้องทำให้มันกิน ถ้าไม่ให้มันกินจะมีทุกขเวทนาความดีเราจะไม่ปรากฏ เราต้องการความดี ถ้ามันปวดอุจจาระปัสสาวะ ก็พามันไปส้วม ไม่ให้เลอะเทอะ ถ้ามันหนาวขึ้นมาก็หาเครื่องอบอุ่นให้ เรียกว่า เป็นการระงับเวทนามันร้อนขึ้นมาก็หาเครื่องทำความเย็นให้ตามสมควรในฐานะที่พึงจะทำได้
แล้วก็พึงคิดในใจว่า เจ้าร่างกายเลว ๆ อย่างนี้ที่ไม่มีการทรงตัว จะไม่มีสำหรับเราต่อไปอีกสำหรับชาติหน้าชาตินี้จะยอมรับใช้มันไปตลอดชาติด้วยความเบื่อหน่ายในมัน
รวมความว่า อะไรมันเกิดขึ้นมากับเรา เราพยายามคิดไม่กลุ้ม แต่ใหม่ ๆ มันอาจจะต้องกลุ้ม ถ้าอารมณ์ที่เราไม่ชอบเกิดขึ้นมาก็เคืองใจบ้างเป็นธรรมดา พอเรารู้สึกตัวแล้วก็ยับยั้ง นี่เพราะเราติดในขันธ์ ๕ ติดในมัน อาการแบบนี้จึงมีกับเรา ความป่วยไข้ไม่สบายเกิดขึ้น ทุกขเวทนาเกิดขึ้นก็รีบรักษา แต่ทำใจไมให้กลุ้ม ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดาของร่างกายมันเป็นอย่างนี้ ต้องรู้เรื่องกฏของกรรม ว่าการป่วยไข้ไม่สบายและอาการใด ๆ เกิดขึ้นแก่ร่างกายนั้นเป็นโทษจากปาณาติบาตเดิม ยอมรับสีย ใช้หนี้มันชาติเดียว ถ้าทรัพย์สมบัติมันต้องสลายตัวขึ้นมา ต้องเข้าใจนั่นเป็นโทษของอทินนาทานเดิม รู้ตัวไว้เสมอ จะต้องรู้กฏของกรรม ใจจะได้สบาย
ถ้าคนในบังคับบัญชาว่ายาก สอนยาก ดื้อด้าน ต้องเข้าใจว่านั่นมาจาก โทษกาเมสุมิจฉาจาร ชาติก่อนเราเจ้าชู้มากเกินไป ถ้าหากว่าเวลาใดพูดด้วยความจริงใจ พูดด้วยความสัตย์จริง แต่ไม่มีใครเขาอยากเชื่อ จงเขาใจว่าเวลานั้น โทษของมุสาวาท ชาติก่อนมันเข้ามสนอง เราจึงเป็นอย่างนั้น ถ้าขณะใดโรคประสาทมันรบกวน เป็นโรคประสาทบ้างพอสมควร หรือเป็นมาก เป็นบ้าไปเลยก็ตาม ให้ทราบว่า นั่นโทษกฏของกรรมเดิมคือ โทษการดื่มสุราเมรัย มันมารบกวน
ต้องเข้าใจ ทำใจเฉย ๆ ว่านี่เราไม่ดีมาจากชาติก่อน เรายอมชดใช้มัน มันจะไม่กลุ้ม ทวงได้ทวงไป ทวงได้แต่ในชาตินี้ชีวิตเดียว ชีวิตต่อไปไม่มีโอกาสจะทวง เพราะเราจะไปนิพพาน​

 

อนุโมทนา ครับ
สาธุ สาธุ สาธุ
___________
ธรรมคือธรรมชาติ