สั่งห้าม"พระธุดงค์"ในเขตอุทยาน มหาเถรกำชับ

นายดำรงค์ พิเดช อธิบดีกรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่า และพันธุ์พืช กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (ทส.) เปิดเผยเมื่อวันที่ 3 กุมภาพันธ์ว่า เมื่อเร็วๆ นี้ ได้รับจดหมายมีการลงนามจากผู้ใหญ่คนหนึ่ง เพื่อขอให้กรมอุทยานแห่งชาติ ส่งเจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าไปคุ้มกันขบวนพระสงฆ์จำนวน 108 รูป ที่จะไปธุดงค์ผ่านป่าในพื้นที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวร ตั้งแต่ อ.สังขละบุรี ถึง อ.อุ้มผาง จ.ตาก ซึ่งได้ตอบปฏิเสธไปว่า พื้นที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าไม่ใช่สถานที่ที่พระจะเข้าไปธุดงค์ เพราะเป็นพื้นที่อันตราย มีสัตว์ป่าดุร้ายจำนวนมาก อีกทั้งเจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าของกรมอุทยานแห่งชาติ มีไม่เพียงพอ ไม่มีเวลาดูแลรักษาความปลอดภัยให้

นายดำรงค์กล่าวว่า นอกจากนี้ ยังมีเรื่องอันตรายจากไฟป่า เพราะพอหมดหน้าฝนจะเริ่มมีไฟป่าแล้ว มีอันตรายรอบด้าน จึงไม่อนุญาตให้พระสงฆ์เข้าไปเดินธุดงค์ในป่า โดยเฉพาะในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าและเขตอุทยานแห่งชาติทั่วประเทศเด็ดขาด ก่อนหน้านี้มีพระธุดงค์หลายรูปเข้าไปธุดงค์ ปักกลดโดยไม่ได้แจ้งให้เจ้าหน้าที่ทราบ

"ตอนเข้าไปก็ไม่บอก แต่ตอนจะออกมากลับออกไม่ได้ เพราะหลงทาง ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูงต้องมาแจ้งว่าพระหายเข้าไปในป่า เดือดร้อนเจ้าหน้าที่ออกตามหา เคยต้องใช้เฮลิคอปเตอร์ หมดค่าน้ำมันไปหกหมื่นบาท ไม่รวมกำลังเจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าที่ต้องช่วยกันตามหาอีก เรื่องเงินทองข้าวของมันไม่สำคัญเท่ากับชีวิตคนก็จริงอยู่ ถ้าเราหาทางป้องกันได้ไม่ให้เหตุเกิด ก็ต้องทำ ที่ห้ามไม่ให้เข้าไปเพราะเป็นห่วง ซึ่งตรงกับระเบียบของมหาเถรสมาคมว่า ด้วยการเดินธุดงค์ของพระสงฆ์ในป่าคือ ต้องเป็นสถานที่ที่ปลอดภัย ไม่รบกวนสัตว์ป่า ไม่ขัดขวางการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ ไม่ควรเข้าไปเกิน 5 รูป และมีโยมติดตามไม่เกิน 5 คน ตอนนี้ก็ขอห้ามเอาไว้ก่อน" พระพรหมมุนีกล่าว

ด้านพระพรหมมุนี (สุชิน อคฺคขิน) กรรมการมหาเถรสมาคม และเจ้าคณะภาค 14-15 วัดราชบพิธฯ กล่าวว่า พระธุดงค์ต้องเอื้อต่อกฎหมายบ้านเมือง จะเดินธุดงค์เข้าไปทุกที่ตามอำเภอใจไม่ได้ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าหรืออุทยานแห่งชาติ มีกฎระเบียบห้ามบุคคลภายนอกเข้าไป เนื่องจากเกรงว่าจะกระทบต่อต้นไม้ ต่อสัตว์ แล้วพระเป็นใครจึงจะอ้างสิทธิเข้าไปธุดงค์ ที่สำคัญอยากให้เข้าใจว่า พระธุดงค์ไม่จำเป็นต้องเดินธุดงค์เข้าไปในป่าในดง แต่ธุดงค์คือ การปฏิบัติเพื่อขัดเกลากิเลส พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้ในพระสูตรต่างๆ อาทิ ให้ใช้ผ้าบังสุกุล ใช้ผ้า 3 ผืน ฉันอาหารวันละมื้อ อยู่ป่า อยู่กลางแจ้ง อยู่ในที่ตามมีตามได้ เป็นต้น ที่ผ่านมา สมเด็จพระสังฆราชหลายพระองค์ก็ไม่เดินธุดงค์ แต่เป็นพระสงฆ์ที่ประชาชนและพุทธศาสนิกชนกราบไหว้ได้อย่างสนิทใจ

บางครั้งพระสงฆ์อ้างธุดงค์กันพร่ำเพื่อ ครูบาอาจารย์สมัยก่อนๆ ไม่ว่าจะเป็นพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร ท่านก็เดินธุดงค์เพียงลำพังไปกันเงียบๆ ไม่สร้างความเดือดร้อนให้กับป่าหรือเจ้าหน้าที่บ้านเมือง ท่านเอื้อเฟื้อต่อกฎหมายบ้านเมืองŽ พระพรหมมุนีกล่าว

พระพรหมมุนีกล่าวว่า ขอให้พระอุปัชฌาย์เข้มงวดกับพระสงฆ์ที่ขอออกเดินธุดงค์ เพราะการออกธุดงค์ของพระสงฆ์ไม่ต้องเข้าสู่การพิจารณาของมหาเถรสมาคม ดังนั้น สงฆ์บางคณะจึงค่อนข้างหย่อนยานต่อพระธรรมวินัย บางครั้งก็ไปทำผิดกฎหมายโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ที่ผ่านมา มหาเถรก็ไม่ได้มติเกี่ยวกับพระธุดงค์ แต่เคยมีข้อหารือจากกรมป่าไม้แจ้งเรื่องปัญหาพระธุดงค์ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าว่า มีพระภิกษุสงฆ์นิยมเข้าไปเดินธุดงค์ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าหลายแห่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวร และเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าอุ้มผาง ทั้งที่ได้รับอนุญาตและไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าหน้าที่ การเข้าไปเดินธุดงค์ของกลุ่มพระสงฆ์ดังกล่าว ได้ก่อให้เกิดผลกระทบโดยตรงกับเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าหลายประการ ไม่ว่าปัญหาไฟป่า ซึ่งเกิดจากพระสงฆ์บางกลุ่มก่อไฟหุงอาหารแล้วไม่ดับไฟให้หมด จึงเป็นสาเหตุให้เกิดไฟป่าได้ง่าย

พระพรหมมุนีกล่าวว่า นอกจากนี้ยังมีปัญหามลพิษจากขยะของเสียอันเกิดจากเศษอาหารและขยะที่เหลือจากการประกอบอาหาร ปัญหารบกวนความเป็นอยู่ของสัตว์ป่า โดยปกติสัตว์ป่าจะออกมาหากินตามลำห้วยหรือโป่ง เมื่อถูกรบกวนจากคนจะอพยพไปอยู่ที่อื่น สัตว์ป่าบางชนิด เช่น นกยูง มีพฤติกรรมชอบผสมพันธุ์ในที่โล่งบนหาดทรายริมห้วยขาแข้งในช่วงฤดูหนาว เมื่อมีพระสงฆ์เดินผ่านในพื้นที่ดังกล่าว นกยูงจะหนีไป จึงเป็นสาเหตุให้ปริมาณนกยูงลดลงได้ในอนาคต หรือแม้กระทั่งปัญหาการป้องกันและปราบปรามการกระทำผิดกฎหมายลำบากมากขึ้น โดยพวกมิจฉาชีพ เช่น พรานล่าสัตว์ป่า หรือพวกค้ายาเสพติดจะอาศัยช่องทางปลอมแปลงเป็นพระสงฆ์เข้าไปล่าสัตว์ป่า หรือใช้เส้นทางในการลำเลียงขนส่งยาเสพติดหรือของผิดกฎหมายอื่นๆ เป็นต้น


สั่งห้าม"พระธุดงค์"ในเขตอุทยาน ชี้อันตรายทั้งสัตว์-ไฟป่า มหาเถรกำชับเข้ม แจงไม่จำเป็นต้�

 

พระธุดงธ์ในอดีตไปไม่กี่องค์. เดินไปปฎิบัติธรรมแลกด้วยชีวิต. แต่เดียวนี้ธุดงธ์ไปถ่ายรูปสวย. ไม่ได้หมายถึงทั้งหมด

ผมไม่เห็นด้วยที่จะห้ามพระเข้าป่า. พระควรเข้าป่าได้โดยมีกฎระเบียบของพระธรรมวินัยแ
ละกฎหมายบ้านเมือง. ห้ามพระเข้าป่านี่ครูบาอารย์น้ำตาร่วงมาให้เห็นแล้วครับ. สลดสังเวชใจ

 

ในอดีตเคยมีมาแล้ว เรื่องที่พระท่านเป็นช่างก่อสร้างทำกุฏิสวยงาม มีคนไปเห็นแล้วว่าไม่เหมาะสมกับสมณะ ความทราบถึงองค์พระศาสดา พระองค์ท่านสั่งให้ทุบแล้ว ภิกษุรูปนั้นก็ไปเอาไม้ในพระคลังในเมืองมาทำกุฏิ เพราะเข้าใจผิดว่าได้รับอนุญาตจากพระเจ้าแผ่นดิน และเจ้าหน้าที่บ้านเมืองแล้ว (ทำไปเพราะเข้าใจผิด เพราะรู้เท่าไม่ถึงการณ์) เมื่อสอบถามแล้ว สรุปได้ว่าพระทำผิดข้อที่สองของปาราชิก พระศาสดาทรงติเตียนแล้ว แต่ถือว่าเป็นกรณีแรก (คือเป็นอาทิกัมมิกะ) จึงไม่เอาเรื่อง แล้วพระองค์ก็ทรงบัญญัติห้าม คือไม่ให้ทำอีกเด็ดขาด ภิกษุรูปใดทำคือฝ่าฝืน ก็เป็นปาราชิก ซึ่งเป็นข้อที่สอง ในสี่ข้อนั้นฐานลักขโมย อาบัติหนักที่แก้ไขไม่ได้ คือปลงอาบัติไม่หาย มี 4 ข้อ คือ1.ฆ่าสัตว์หมายถึงมนุษย์ 2.เสพเมถุนคือมีเพศสัมพันธ์ 3.ลักของเขา คือโดยวิธีการต่างๆ ด้วยเถยยะเจตนา หรือตั้งใจลัก แล้วเอามาได้เป็นสิทธิ์ครอบครองของตนตั้งแต่ห้ามาสกขึ้นไป และ 4.อวดคุณพิเศษที่ไม่มีในตน คืออวดอุตตริ เช่น บอกว่ามีศีลบริสุทธิ์ (พระอรหันต์เท่านั้นมีศีลบริสุทธิ์) บอกว่าไม่ยินดีเงินหรือทองคำ มีใจสงบแล้ว หรือบอกว่ามีฤทธิ์มีเดช เหาะ เหิน เดินอากาศได้ เป็นต้น เหล่านี้เป็นเรื่องละเอียด ต้องระวัง หรือถ้าทำได้จริง ท่านก็ไม่ให้พูด ถ้าพูดก็เป็นทุกกฏตามพระอริยะวินัย เพราะเหตุนั้นแล พระองค์จึงทรงห้ามพระแสดงฤทธิ์ ยกเว้นแต่ทรงอนุญาตเป็นบางครั้ง เช่นทรงให้พระเถระ (คือพระโมคคัลลานเถระ หรือเปล่า คิดว่าใช่ อ่านเจอนานแล้ว จำไม่ได้ ไม่แน่ใจครับ กราบขออภัยต่อพระรัตนตรัยด้วยครับ) แสดงฤทธิ์ปราบนันโทปะนันทะพุชคะ ในบทสวดพาหุงนั้น(เรื่องอริยวินัยดูอรรถกถา คือคำอธิบาย เรื่องของพระสารีบุตรต้องอาบัติทุกกฏ เพิ่มเติมนะครับ)ฯ
การเข้าไปในป่ามีอันตรายรอบด้าน ต้องระวังกาย ระวังใจระวังตน ให้ปลอดภัย โดยเฉพาะภิกษุนั้นต้องระวังกฎหมายบ้านเมืองด้วย ต้องมีสติเสมอ ต้องระวังภัยรอบด้าน เช่นคนไม่หวังดีที่ตัดไม้ทำลายป่า เป็นต้น ฯ
อาการที่ภิกษุต้องอาบัติ มี 1.รู้แล้วฝืนทำ 2.เพราะไม่รู้ (ข้อนี้ร้ายมาก ทำเพราะไม่รู้ ไม่ได้ตั้งใจ ฯ ทำเพราะไม่รู้นี่อันตรายมาก พระอรหันต์นาคเสนเถระกล่าวไว้แล้ว) 3.เพราะสงสัย 4.เพราะลืมสติ พระภิกษุต้องอาบัติเพราะลืมสติมีมาก ฯ
ทางที่ดีในทางปฏิบัติในสมัยปัจจุบัน คือ อยู่วัดไปตามปกติ แล้วถือเอาธุดงค์ข้อใดข้อหนึ่งใน13 ข้อนั้น(ไม่มากไปกว่านี้ เพราะการเดินแบกกลดไม่ใช่การถือธุดงค์ แต่เป็นการเดินไปหาที่บำเพ็ญเพียรคือธุดงค์ที่ตั้งใจถือนั้น เท่านั้น) หรือหลาย ๆ ข้อที่ทำได้ ที่เหมาะกับแต่ละคนนั้น แล้วปฏิบัติที่วัดในเมืองก็ได้ ไม่ต้องแบกกลดเข้าป่า โดยเฉพาะป่าที่่บ้านเมืองเขาหวงห้าม เป็นอันตรายต่อสิกขาบทวินัยมาก ฯ
ต้องระวัง เพื่อความปลอดภัยของภิกษุนั้นนั่นเอง และเป็นการเอื้อเฟื้อต่อพระธรรมวินัย และเพื่อความดำรงมั่นแห่งพระสัทธรรม เป็นที่สุดนั่นเอง ครับผม ฯ
สีเลนะ สุคะติง ยันติ, สีเลนะ โภคะสัมปะทา, สีเลนะ นิพพุติง ยันติ, ตัสมา สีลัง (สีลานิ) วิโสธะเย ฯ
ศีลมีอานุภาพคือ พาไปสวรรค์, ทำให้เกิดทรัพย์พออยู่พอกิน แบบพอเพียง, ทำให้เกิดความสงบ ทั้งตนเองและผู้อื่นในสังคม, ดังนั้นควรรักษากาย วาจา ใจ ให้ดี อย่าให้ขาด ตก บก พร่อง ด่าง พร้อย ฯ สาธุ สาธุ สาธุ

 

พระอริยเจ้าของจริง พระ อภิญญา ส่วนใหญ่ อยู่ในป่า เยอะครับ

ใช้ อภิญญา ในเมือง ชาวบ้าน คนเมือง เห็น จะมีกรรมหนักป่าวๆ เพราะไม่เชื่อ เพราะ ไปดูถูก พระทรง ฌาน ดิ่งลงนรก หมด

เพลอๆ จะโดนพวก ชั่วแจ้งปรับ ปราชิก ไปหมด


ศาสนา พุทธ เกิดมา อยู่กับ ป่า มา 2500 ปีแล้ว แม้พระพุทธเจ้า ก็ตรัสรู้ อาศัยใต้ต้นไม้

พอมาสมัยนี้ กลับ ไล่ ห้าม พระเข้าป่า เหอๆ ไม่อยากจะคิด

มีพระกี่รูปแล้ว ที่รักษาป่าที่โดน เผาตาย ฆ่าตาย เพราะปกป้องป่า ไม่ให้ นายทุน ไปตัดไม้ ทำลายป่า

ตอนนี้ ห้ามเข้าป่า พื้นที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า

ในอนาคต คงไม่คิดวางแผน ห้ามพระเข้าป่า ทั่วประเทศ นะ

 

ถ้าไปก็ไม่ควรห่วงชีวิต ไม่จำเป็นต้องไปให้ใครเขาคุ้มครองตนหรอก ไปก็ต้องพร้อมที่จะตาย จึงจะได้ชื่อว่าพระธุดงค์แท้ ถ้ายังห่วงชีวิตจนต้องลำบากผู้อื่นอยู่ก็อย่าไปเลยนะอยู่วัดนั่นหละสบายแล้ว

 

กราบๆ สาธุเจ้าค่ะ

 

จริงแท้เจ้าข้า คนเขาไม่เข้าใจไม่ปฎิบัติคนก็ไม่มีทางเข้าใจ

 

อนุโมทนาครับ และ จะเป็นพระธุดงค์ก็ไม่ควรหุงหาอาหารเองด้วยใช่ไหมครับ และอีกอย่างจะเป็นธุดงค์ต้องละแล้วความกลัวตาย ไปเงียบๆ จะไปห้ามพระธุดงค์ห้ามนู่นนี่อันนี้ผมไม่เห็นด้วย พระที่ไปธุดงค์แล้วถือธุดงค์จริงๆนั้นไม่ได้ก็อย่าเข้าไปเลยเพราะจะทำให้พระธุดงค์แท้พลอยเสียไปด้วย ยิ่งไอพวกพวกปลอมเป็นพระไปล่าสัด ขนลำเลียงยานี่ไม่ไหวเลยเข้าไปหุงอาหาร คนก็โทษพระหมด ทำให้พระดีๆซวยไปด้วย นี่พวกนี้กรรมหนัก แต่ส่วนตัวแล้วผมไม่เห็นด้วยที่จะห้ามพระไปนั่นไปนี่ กฏอ่ะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆแต่ไม่เคยลดลง อนคตอาจจะห้ามพระเข้าไปเลยก็ได้ และจัดที่ไว้ให้สำหรับธุดงค์ อันนั้นก็เท่ากับไม่ใช่ธุดงค์แท้อีก แล้วอย่างงี้ประเทศเราจะมีพระอริยะหรือพระอรหันต์ มากเหมือนสมัยก่อนได้ไงล่ะทีนี้ พระอริยะหลายรูปนะที่ท่านธุดงค์และสำเร็จในป่า เพราะป่าเป็นปัจจัยที่ในการช่วยท่านเลย บ้านเมืองเพิ่มขึ้น พื้นที่ป่าลดลง คนบุกรุกที่ป่ามากขึ้น แล้วยังจะมาจำกัดเขตธุดงค์อีก มองในมุมของพระแท้แล้วผมไม่เห็นด้วยเลย เห้อออออ

 

คงต้องหางบสร้างป่า หรือไม่ก็ต้องไปอยู่สำนักวัดป่าที่เคร่งจริงๆสินะ
พระพุทธศาสนาจะรอดพ้นเพราะพระป่าเพียงเท่านั้นฯ ตามภัย ๕