~~~~~*** สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ากั๊ก***~~~~~

โอ้!! ปีนี้แปลกจุง คุณพี่อยู่ติดบ้าน .. ว่าแต่คุณพี่ไปได้ยาดีที่ไหนมาเนี่ย...รู้สึกอาการกั๊กจะใช้เวลาน้อยลงนะคะ ตะก่อนเห็นกั๊กที...เป็นเดือนเลยทีเดียวแถมมีสาวมาเยื่ยมบ้านเยอะแยะเลย...อิอิ

 

เพื่อนเก่าแก่ แวเข่ามา ข้าปลื้มนัก
คนเคยทัก คนนิ กะปิหวาน
มาช่วยเสริม เติมความขลังอลังการ
อวตาร วกกลับมา ข้าซึ้งใจ..กระซิกๆ..
อีกแย้ว..

 

หล่อ จนสาวหุมเนาะ...กรั๊กๆ

 

พะนะ!! เฮ็ดอ้ายชาย ฮ้องไห้กระชิกๆ น้องหล้ารู้สึกผิดหลายคักแท้ ขอโทษหลายๆจ้า ว่าแต่อ้ายไห้นี่มีน้ำตาออกอยู่บ่จ้ะ น้องหล้าอยากรู้แหมจ้ะ

 

พิตี๋ให่ตั้ว. อิอิ . อ้าวลืมตัวเบย
มาชวนพูดลาวไมเนี่ย เด๋วคนพลังจิต
เขารู้กำพืดดอก อิคึอิคึ

 

มาเล่าต่อถะแหม่ะล่ะ

 

กะว่าซั้นหล่ะ โอ๊ะ!! คุณพี่บอกไม่อยากให้พูด เพราะคุณพี่ลืมตัวจะเว้านำ อุอิอุอิ

เข้าเรื่อง!! คุณพี่มาเล่าเรื่องต่อได้แล้วคร๊าาาาา ว่าแต่คุณพี่อย่าลืมกินยาตามเวลานะคะ อาการกั๊ก จะได้หาย ฮิ้วววววว (พูดจบต้องรีบชิ่งเด๊วโดนมะเหงก)

 

จังแมนเพิ่นคัก กั๊กอีหลีอีหลอกะด้อกะเดี้ย

 

ตึ้งๆตะลึ่งตึ้งๆ..ตุ้งแช่ๆๆๆ(ดนตรีโหมโรง)...
ค่ำคืนหน้าร้อนคืนหนึ่ง ณ.อำเภอนึง ของหนองคาย (ปัจจุบันขึ้นกับบึงกาฬ) .. หญิงท้องวัยจะเข้ากลางคนนางหนึ่ง(เธอหน้าตาดีพอได้ ลูกชายจึงหล่อ อิอิ)เกิดรู้สึกร้อนอบอ้าว อึดอัดในห้องนอน จึงบอกสามี จะออกไปนอนห้องโถง ใต้หิ้งพระ ซึ่งห้องโถงนั้น
เป็นห้องโล่ง อากาศถ่ายเทสะดวกเพราะยาวจรดระเบียง มีแค่ราวระเบียงโปร่งๆกันเด็กตกบ้านและกันหลายอย่าง ข้างระเบียงก็เป็นบันไดซึ่งมีแค่ประตูไม้ฉลุใว้เปิดปิดกันสุนัขขึ้นบ้าน..บรรยากาศเริ่มเงียบสงัด
เงียบเชียบตามสไตล์ค่ำคืนของชนบท แต่คืนนี้ไม่ถึงกับมืดมิด เพราะเริ่มมีแสงจันทร์ส่องรำไร...กั๊ก..

 

ต้องอย่างนี้ดิ จัดมานิดๆ กั๊กๆ

 

อุ๊ต๊ะ!!! เกิดอยู่หม่อ ๆ แถวนี้หรอกหรือพี่ท่าน ใกล้หน้าสับปะรดอร่อยแล้วนะคะ

 

ขณะที่แม่(ขอเรียกเธอว่าแม่ละกัน เพราะเธอเป็นเมียพ่อ และอุ้มท้อง คลอดผมออกมา) นอนคิดอะไรเพลิน เรื่อยเปื่อย ก็แว่วเสียงหมาเห่า จากคุ้มบ้านทางตลาดอำเภอ ซึ่งอำเภอสมัยนั้นยังไม่เจริญคึกคัก จากเห่าก้อเริ่มมีหอนด้วย ..โม้วันละนิดจิตแจ่มใส..

 

กั๊กไว้ สี่วัน จัดมาสี่บรรทัด เทพกั๊ก คักอีหลี

 

.....เบิดควมเว้า!! เอาที่พี่สบายใจ

 

กั๊กๆ
ก๊อกๆ

 

ที่กั๊กมิใช่ไรหรอก. กะลังบิ๊วรมณ์ยุ บางทีบิ๊วเดือนสองเดือน จ๊ากสสส.