ส่วนหนึ่งในกุศโลบาย เสริมศรัทธาในพุทธศาสนามหายาน

ในพุทธศาสนาแบบทิเบตมักมีการแสดงปาฏิหาริย์ที่เรียกว่า "รันจุง" ในภาษาทิเบต หรือในภาษาสันสกฤตเรียกว่า "สวยัมภู" แปลว่า "เกิดขึ้นเอง" โดยผู้ปฏิบัติธรรมที่มีอภิญญาแก่กล้าและมีปณิธานยิ่งใหญ่ จะสำแดงอิทธิฤทธิ์ให้วัตถุใดวัตถุหนึ่งปรากฎรูปเคารพทางพุทธศาสนาขึ้น จนดูเหมือนเกิดขึ้นเอง (ซึ่งบางกรณีก็อาจเกิดขึ้นเองด้วยพุทธานุภาพ)

เช่น ตามหน้าผาหินเกิดเป็นรูปพระ หรือตั้งจิตให้กระดูกที่ถูกเผาของพวกท่านเกิดรูปพระโพธิสัตว์ขึ้น เช่น


1. พระธาตุส่วนคางของท่านจัลวา กรรมะปะ เจ้าสำนักกรรมปะองค์ที่ 16 แห่งพุทธศาสนาสายวัชรยานแบบทิเบต (ค.ศ. 1924 – 1981) แปรสภาพเป็นพระพุทธรูป


2. รูปพระนางตารา หรือพระโพธิสัตว์ซึ่งเป็นธรรมาธิษฐานฝ่ายหญิง เกิดขึ้นมาเองที่ผนังถ้ำพาร์ปิง ในเขตกรุงกาฏมัณฑุ ประเทศเนปาล


3. พระธาตุส่วนกระดูกสันหลังของท่านจัลวัง ดรุกปะ หรือ ฌังปะ จาเร (ค.ศ. 1161–1211) บูรพาจารย์สำนักดรุกปะองค์แรก ในพุทธศาสนาวัรชยานแบบทิเบต เกิดแปรสภาพเป็นรูปพระพุทธรูปหรือโพธิสัตว์


4. พระธาตุส่วนกะโหลกศีรษะของท่านจัลวัง ดรุกปะ แปรสภาพเป็นรุปพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร

5. ผนังหน้าผาในวัดพาโบงกะ เขตนครลาซา กลายสภาพเป็นดวงตาของเด็มชก เหรุกะ วิทยราชฝ่ายพิโรธผู้ปกป้องพุทธศาสนา


















https://www.facebook.com/คลังพุทธศาสนา-442993079227558/?hc_ref=NEWSFEED

 

ชาวทิเบตแม้นมีเมตตากรุณา แต่เพราะต้องอาศัยอยู่ในสภาพภูมิประเทศที่เพาะปลูกได้ยาก จึงต้องอาศัยเนื้อสัตว์เป็นอาหารอย่างเลี่ยงไม่ได้ แม้ว่าพระ




ลามะที่ปฏิบัติธรรมขั้นสูงจะเลี่ยงเนื้อสัตว์ก็ตาม แต่คนทั่วไปนั้นยากจะเลี่ยงได้ แต่เพราะบ่มเพาะโพธิจิต จึงต้องสำรวมกายใจและอุทิศส่วนุบญให้สรรพสัตว์ที่อุทิศร่างกายให้ต่อชีวิต ทั้งยังป้องกันวิบากกรรมจากการกินเนื้อ

ชาวทิเบตที่ปฏิบัติธรรมข้อนี้ มีมนต์ให้สวดจากคัมภีร์มัญชุศรีมูลตันตระ ดังนี้ว่า
โอม อาห์ วีระ หูง เสจระ มัง
ว่าแล้วก็เป่ามนต์ไปที่กระดูกของสัตว์ที่รับประทาน แล้วว่าคำแผ่เมตตาดังนี้
"ขออย่าให้สัตว์ตัวนี้อย่าได้ทนทุกข์ในอบายภูมิอีกเลย อย่าได้พบกับความยากลำบาก ขอให้เกิดใหม่ในภพภูมิที่สูงกว่าเทพยดา แล้วให้บรรลุโพธิญาณโดยพลัน"
(ภาพจาก - Alan Peto)

 

"แม้ข้าฯ จะมีจิตแปดเปื้อนด้วยกิเลสตัณหา
พระพุทธเจ้าทั้งหลายก็หาได้ถือโทษ
ด้วยทรงมีพระเมตตาใหญ่หลวงต่อปวงสรรพสัตว์
ขอข้าฯสลัดพ้นจากห้วงมหรรณพแห่งการเกิดดับเถิด"

.......

พระพุทธเจ้าผู้ทรงเป็นมหามุนีตรัสว่า
ไม่มีสัตว์ ไม่มีชีพ
ไม่มีบุคคล ไม่มีอัตตา
ขอข้าฯ บรรลุถึงอนัตตาแห่งสรรพสิ่งเถิด

แม้ข้าฯ จะยึดมั่นตัวกู ยึดในมั่นของกู
แต่วัตถุที่ครอบครองหาได้ยึดถือตัวข้าไม่
และด้วยจิตที่คิดช่วยเหลือสรรพสัตว์
แม้จะไม่มีค่าดุจทอง ข้าก็จะขอสละวัตถุนั้นสีสย

จาก - บทสรรเสริญพระพุทธคุณจาก "อารยะไมเตรยะประณิธานราชปาฐก" บทภาวนาของพุทธศาสนาฝ่ายทิเบต