หมดบุญ" พระธรรมโอวาท หลวงปู่หา สุภโร (หลวงปู่ไดโนเสาร์) วัดสักกะวัน จ.กาฬสินธุ์

พระใหม่ : หลวงปู่ครับ ผมจะเลิกทำสมาธิ
หลวงปู่ : ทำไม
พระใหม่ : ผมคิดว่าผมบุญน้อย นั่งสมาธิ
มาเป็นพรรษาแล้ว มันยังไม่สงบเลย
ผมคงหมดบุญแล้วครับ
หลวงปู่ : หึ หึ หึ เออดีๆ ผมจะนิมนต์พระไว้รอ
พระใหม่ : นิมนต์พระทำไมครับผม
หลวงปู่ : ไว้สวดคุณน่ะสิ คุณว่าคุณหมดบุญแล้ว
พระใหม่ : ยังครับผมหลวงปู่ ผมยังไม่ตาย
ผมหมายถึงว่า ผมนั่งสมาธิ นั่งเท่าไหร่ก็ไม่สงบ
หลวงปู่ : เออ...ถ้ามันสงบแล้วก็ไม่ต้องนั่ง
เรานั่งหาความสงบ ถ้าจิตมันเป็นสมาธิแล้ว
เราจะนั่งทำไม เรานั่งให้มันเป็นสมาธิ
ไปยังไม่ถึง มันก็ไม่เจอ ถ้าไม่เจอต้อง
พยายามต่อไป คนทำสมาธิอย่าโง่
อย่ามัวแต่หาสงบอย่างเดียว สังเกต
ปัญญาที่มันเกิดขึ้นขณะมันยังไม่เป็นสมาธิด้วย
เหมือนคนไปหาเห็ด เดินเข้าป่าไม่ยอมเก็บเห็ด
หาว่าดอกมันน้อย ดอกนั้นก็น้อย ดอกนี้ก็น้อย
เดินหาดอกใหญ่ รอเจอดอกใหญ่ค่อยเก็บ
เดืนจนหมดป่าก็ไม่เจอดอกใหญ่ สุดท้าย
เลยล้มเลิกเพราะไม่ได้เห็ด ทำสมาธิก็เหมือนกัน
มัวแต่หาความสงบจนลืมปัญญาที่เกิดตามทาง
ที่จะไปสู่ความสงบ ดีกว่าไปสงบแบบโง่
สงบเป็นก้อนหินจะได้ประโยชน์อะไร
สงบแบบมีปัญญาดีกว่าสงบแบบโง่ๆนะ ไปๆ

ทำต่อให้มันล้มเหลวยังมีค่ากว่าล้มเลิก
ถ้าล้มเลิก อย่าไปเที่ยวบอกใครว่าเป็นศิษย์ผมเด้อ​

ขอขอบพระคุณที่มา : https://www.facebook.com/BuddhaSattha