หลวงพี่ฝากถาม) "พระไปเรียนต่อป.โท สาขาที่เป็นทางโลก ในมหาลัยเปิด" ท่านคิดเห็นอย่างไร

มีพระท่านหนึ่งฝากถามมา อยากรู้ว่าชาวพลังจิตคิดเห็นอย่างไรกับ

"การที่พระภิกษุไปเรียนปริญญาตรี หรือโท ในสาขาที่เป็นความรู้ทางโลก ไมใช่ทางธรรมทางพระพุทธศาสนา ที่มหาวิทยาลัยของรัฐ ที่ไม่ใช่มหาวิทยาลัยสงฆ์ คือต้องเรียนร่วมห้องกับโยมท้งชายหญิง"


ท่านสมาชิกคิดว่าควรไม่ควรกับการเรียนทางโลกแบบนี้
พระท่านอยากจะเรียนต่อป.โท คณะศึกษาศาสตร์ สาขาการสอนภาษาอังกฤษ ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในเชียงใหม่ที่อยู่ไม่ไกลจากวัด ท่านบวชมาแล้ว ๑ ปีและคิดจะบวชอีกไม่นาน เห็นมหาลัยอยู่ใกล้วัด เิดินไปเรียนได้ จึงคิดจะเรียนต่อโทที่นั่นในปีหน้า และจะสึกเมื่อเรียนจบเพื่อหางานทำด้านการสอนหนังสือ แต่ท่านก็กลัวว่าเป็นโลกวัชชะชาวบ้านจะติเตียนว่ามาบวชแล้วทำไมมาเรียนทางโลก ไม่ใฝ่ธรรมะ ทั้งที่ใจจริงท่านเห็นว่า บวชอยู่และเรียนทางโลกไปด้วย ก็ได้ปฎิบัตธรรมประพฤติพรหมจรรย์อย่างพระไปด้วย ได้เว้นจากอบายมุขทั้งหลายในยามเป็นพระ เมื่อลาสิกขาออกไปก็จะเป็นคนดีของสังคมคนหนึ่ง

แต่เนื่องดวยสาขาที่เรียนคือ การสอนอังกฤษ อาจจะต้องเสี่ยงกับการผิดศีลพระบ้างเช่น ต้องดูหนังฝรั่งฟังเพลงฝรั่งเพื่อฝึกทักษะการฟังพูดอังกฤษ หรือ ทำงานร่วมกลุ่มกับโยมผู้หญิง มีการพีรีเซนต์หน้าห้อง อาจจะต้องฝึกสอนด้วย

จึงเกิดอาการสองจิตสองใจว่า เป็นพระไปเรียนจะเหมาะไหม หรือควรจะสึกไปเป็นชาวบ้านเพื่อเรียนเลยดีกว่า คือท่านกลัวบาปมากนะครับ


เราเองก้ได้แนะนำท่านไปว่า ถ่าท่านจะเป็นพระไปเรียนก็ต้อสำรวมกายวาจาใจให้มากที่สุด ท่านก็ควรปฏิบัตอย่างพระได้ไม่ขาดตกบกพร่อง คือไม่ทิ้งการปฏิบัติธรรม รักษาศีล และประพฤติพรหมจรรย์ พร้อมกับเรียนทางโลกไปด้วย ถึงจะไม่เป็นบาปกรรม และไม่ถุกติเตียน

ถ้าท่านเอาแต่เรียนๆ ไม่สนใจทำหน้าที่พระเลย หรือละทิ้งกิจวัตรของพระไป ก็จะไม่ดีต่อตัวพระเองและพระศาสนา บาปกรรมแน่ๆ และจะถูกชาวบ้านตำหนิได้ว่า สวมผ้าเหลืองขอข้าวชาวบ้าน กินฟรีอยู่่ฟรีไปวันๆ

ที่นี้ท่านก็คิดหนักเลย เพราะยังอยากเป็นพระต่อ ยังไม่อยากสึกตอนนี้ ท่านมีความสุขกับชีวิตพระที่สงบสุขไม่วุ่นวายไม่ต้องกังวลเรื่องทำมาหาเลี้ยงชีพ แต่ใจก็อยากจะเรียนต่อโทด้วยเพื่อเอาไว้เป้นต้นทนความรู้หลังสิกขาไป


อยากจะทราบว่า หลายๆท่านผู้มีทั้งภูมิรู้ภูมิธรรมในบอร์ดนี้ คิดเห็นอย่างไรกับเคสของพระท่าน อะไรควรจะเป็นทางเลือกท่ดีที่สุด ระหว่างเรียนแบบเป้นพระไปเลยอีกสองสามปีก่อนแล้วสึก กับ สึกไปเรียนเลยจะได้ไม่กังวลเรื่องความบกพร่องในหน้าที่พระ

ส่วนเราเองก็บอกท่านให้สึกเสียจะดีกว่า เพราะไม่อยากให้ท่านตอ้งฝืนใจทำผิดสีลเช่น ดูหนังฟังเพลงฝรั่ง หรือ นั่งร่วมห้องกับสีกา เป็นต้น


ขอบพระคุณทุกท่านที่แสดงความคิดเห็นครับ ขอให้มีสุขและเจริญยิ่งๆขึ้นไปครับ

 

ข้าแต่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า วาจาใดที่ข้าพเจ้ากล่าวต่อไปนี้ อันใดไม่สมควร ขอพระรัตตนตรัยได้โปรดงดซึ่งโทษล่วงเกินอันนั้น .....


ข้าพเจ้ามีความเห็นว่า การบวช และปฏิบัติกิจของสงฆ์ เพื่อให้พ้นทุกข์นั้น เป็นกิจอันใหญ่ และประเสริฐ ... กว่าคนเราจะมีโอกาสบวชได้นั้นยาก ดังนั้นหากมีโอกาสทำแล้วควรทำกิจนั้นให้สมบูรณ์ ตามวาระหน้าที่ที่ต้องทำ ให้สมกับสมณะรูปเถิด



ข้าพเจ้าเห็นว่าการเรียนหนังสือ เพื่อประโยชน์ทางโลกต่อตนเองนั้น หากท่านสึกแล้วยังมีโอกาสทำได้ และสามารถถือศีลได้ในขณะเดียวกัน อันนี้เราปฏิบัติธรรมในฐานะปุถุชน ย่อมมีแต่ผลเป็นกุศล : การกระทำดังนี้เปรียบเหมือน การพยายามล้างผ้าที่ปนเปื้อนและสกปรก ด้วยน้ำสะอาด .... ในที่สุดแล้ว ความเพียรชอบนี้จักเป็นเช่นใด

แต่หากภิกษุต้องการ ศึกษาทางโลก ในขณะเป็นสมณะนั้น เป็นการเสี่ยงมากกว่าแทนที่จะเป็นกุศล เพราะท่านต้องเข้าไปคลุกคลีกับโลกภายนอก คือการบวชเป็นกุศลใหญ่ เป็นกิจอันบริสุทธิ์ การคลุกคลีกับปุถุชน เป็นความเสี่ยงที่ธรรมที่ควรเป็นกุศล ที่จักพึงมีขึ้นในฐานะสมณะผู้บำเพ็ญ นั้นตกไป ... ซึ่งเป็นการทำกุศลให้เสื่อม และข้าพเจ้ากลัวว่าท่านจะติดหนี้สงฆ์ ซึ่งเป็นกรรมอันใหญ่ เสียเปล่า : การกระทำดังนี้เปรียบเหมือนการนำผ้าที่สะอาด(หรือกำลังอยู่ในขั้นตอนซักล้างให้สะอาด)หรืออยู่ในที่ที่สะอาด ลงไปแกว่งในน้ำที่สกปรก .... แม้ทำแค่เพียงครั้ง แต่ถ้าสิ่งที่มาเปื้อนนั้น ล้างออกยากหรือล้างไม่ออกเลย แล้วผลจักเป็นเช่นใด ... ขื้นชื่อว่ากรรมแล้ว แม้น้อยนิดก็เป็นอนุสัย


โอกาสเกิดเป็นมนุษย์ เมื่อเทียบกับสรรพสัตว์มีน้อยนัก
แม้เป็นมนุษย์แล้ว มนุษย์ทีมีโอกาสเกิดในพระพุทธศาสนาก็มีน้อยยิ่งนัก
เกิดในศาสนาพุทธแล้ว เป็นเพศชาย และ ที่ได้มีโอกาสบวชยิ่งมีเพียงแค่หยิบมือ ... นี่คือโอกาสสร้างบุญกุศลอันใหญ่ ที่สัตตบุรุษควรไขว่คว้าเอาไว้


แม้ข้าพเจ้าเองก็มีชีวิต .... ลมหายใจ... เพียงแค่ขณะหนึ่งของแต่ละอักขระ ตัวอักษรที่พิมพ์นี้เท่านั้น ไม่รู้เลยว่า ลมหายใจที่มีอยู่จะเพียงพอที่จะพิมพ์ข้อความนี้ได้เสร็จหรือไม่ ....


......... ขออนุโมทนาสาธุ ในบรรพชาของพระสงฆ์ท่านครับ เพราะเราไม่รู้ว่าเราจะตายเมื่อไหร่ ..........

 

ความคิดของเรา..ไม่ควรไปลงเรียนเด็ดขาดดดดดดดดดด...
ให้สึกออกไปก่อน แล้วค่อยไปเรียน...

ตอนบวช...บวชเพราะวัตถุประสงค์อะไร?..
คงไม่ใช่ บวชเพราะอยากเรียนต่อ ป.โท มหาลัยใกล้ๆวัดนะคะ

ขอให้พระท่าน ทบทวน..ตรงจุดนี้ด้วยค่ะ...
ไม่ใช่นั้นชีวิตท่านจะทำอะไรก็ไม่สำเร็จสักอย่าง..
ทางธรรมก็ไม่รุ่ง..ทางโลกก็สาหัส...

 

ท่านก็คิดหนักเลย เพราะยังอยากเป็นพระต่อ ยังไม่อยากสึกตอนนี้ ท่านมีความสุขกับชีวิตพระที่สงบสุขไม่วุ่นวายไม่ต้องกังวลเรื่องทำมาหาเลี้ยงชีพ แต่ใจก็อยากจะเรียนต่อโทด้วยเพื่อเอาไว้เป้นต้นทนความรู้หลังสิกขาไป

รู้ป่ะ..พระสงฆ์ กับ ขอทาน ต่างกันตรงไหน.(กรณีไม่ต้องทำมาหาเลี้ยงชีพ)
ต่างกันตรงศีล 227 ข้อนี่แหละค่ะ ขอทานไม่จำเป็นต้องรักษาศีล

ส่วนเราเองก็บอกท่านให้สึกเสียจะดีกว่า เพราะไม่อยากให้ท่านตอ้งฝืนใจทำผิดสีลเช่น ดูหนังฟังเพลงฝรั่ง หรือ นั่งร่วมห้องกับสีกา เป็นต้น
เราอนุโมทนาบุญกับเจ้าของกระทู้ด้วยค่ะ

 

กิจของสงฆ์คืออะไร หรือ
น่าจะหาคำตอบมีคำตอบได้ด้วยตนเอง

 

...ขออนุญาติออกความคิดเห็นนะครับ
...เพิ่งบวชได้1พรรษา ผมว่า ศึกษาทางธรรมไว้เป็นหลักจะดีกว่าน่ะครับ คือปริยัติ หรือการปฏิบัติกรรมฐาน ถ้าคิดจะบวชต่อและเรียนทางโลกไปด้วย จิตใจจะนิ่ง อินทรีย์มั่นคง ไม่ว่อกแวกเวลาที่ต้องเรียนร่วมกับฆาราวาส เพราะขึ้นอยู่ที่ใจน่ะครับ
...อีกอย่าง จะได้เรียนรู้วิธีวางตัวคำพูดจา เวลาที่ต้องเรียนร่วมกับฆาราวาสด้วย
...คือถ้าจะเรียนทางโลกร่วมกับคนมากๆ ต้องเรียนรู้เรื่องพวกนี้ครับ
...แต่อีกแง่นึงคือ ถ้าคิดว่าโอกาศที่จะได้บวชศึกษาธรรมะหาได้ยาก หากวันนึงลาสิกขาออกไปแล้ว ก้มุ่งเรียนทางปริยัติธรรม ศึกษาการปฏิบัติกรรมฐานเพื่อนำไปใช้ก็น่าจะดีกว่าครับ
...ความคิดเห็นส่วนตัวคิดว่า งดเรียนทางโลกไว้ก่อนดีกว่าครับ

...

 

ผมไม่รู้จะบอกอย่างไร
มีเพียงคำพูดจากใจจริงนะครับว่า....
นิมนต์ บวช ตลอดไปเถอะครับ
อย่าไป สึก มาวุ่นวาย กับโลกเลย

ผมอยากให้มี พระ ที่เป็น พระ อยู่คู่บ้านเมืองเรา
จะได้คุณประโยชน์ แก่ สาธุชนมากหลาย

การที่หลวงพี่ ถามเช่นนั้นแสดงว่า ท่านมี อิริ -โอตะปะอยู่ในจิตที่ดีอยู่
นำมาใช้ต่อยอดเพื่อให้ จบกิจแห่ง สงฆ์เทอ

 

พระก็ต้องอยู่ส่วนพระ และต้องเรียนอย่าง"พระ"

ถึงจะถูกต้องครับ

 

ขอบพระคุณมากครับสำหรับทุกความคิดเห็น ทั้งคุณJpan คุณขวัญดาว คุณ ธัมมนัตา คุณกฐินหอม คุณYUT_KOP คุณโชเต หลวงพี่ได้อ่านแล้วครับและท่านก็ตัดสินใจที่จะสึกดีกว่าเพราะกลัวว่ายิ่งอยู่นานยิ่งได้บาป ตอนนี้ท่านเองก็อยากลาเพศไปหางานทำแล้วเหมือนที่ภาษาพระว่ากระสันจะสึกนะครับ และฝากขอบคุณทุกท่านที่ช่วยให้ท่านตัดสินใจในทางที่ถุกต้อง ขอบให้ทุกท่านเจริญสุขสวัสดีครับผม

 

สาธุ ที่คุณพูดไปดีมากๆแล้ว...สาธุๆๆ