หลวงพ่อพระราชพรหมยานอธิบายปัสสัทธิสัมโพชฌงค์

ตะนี้มาตัวที่ ๔ ปัสสัทธิสัมโพชฌงค์ ปัสสัทธิตัวนี้เขาแปลว่าสงบ ความสงบจิตมีในจิตใจของเราหรือเปล่า นี้ไอ้ตัวสงบนี่ต้องระวังไว้ให้ดีนะ มันไม่ใช่ว่าง คำว่าสงบนี่ไม่ใช่ว่าง จิตของคนนี่มันไม่ว่าง คือว่ามันต้องเกาะส่วนใดส่วนหนึ่ง แต่ไอ้จิตตัวที่เรียกว่าสงบก็เพราะว่าสงบจากกรรมที่เป็นอกุศล คืออารมณ์ที่เป็นกุศล อารมณ์ชั่ว อารมณ์ฝ่าฝืน

ตะนี้สำหรับตัวนี้นี่มันเป็นวิปัสสนาญาณ จะไปนึกว่าจิตสงบจากการไม่ฆ่าสัตว์ ไม่อยากจะฆ่าสัตว์ ไม่คิดฆ่าสัตว์ ไม่คิดลักทรัพย์ ไม่คิดประพฤติผิดในกาม ไม่คิดโกหก ไม่คิดจะกินเหล้า ไม่ใช่ตัวนี้นะ ไม่ใช่ปัสสัทธิสัมโพชฌงค์ นี่มันสงบตรงนี้นะ สงบความปรารถนาในการเกิดใช่มั๊ย อารมณ์สงบคือไม่คิดว่าเราต้องการความเกิดอีก และจิตก็มีความสงบเห็นว่าสภาพร่างกายนี้ไม่ใช่เราไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในร่างกาย ร่างกายไม่มีในเรา คือสงบในจุดที่เรียกว่าอะไรทุกอย่างในโลก มีบางอย่างมันเป็นเราเป็นของเราบ้างหรือเปล่า

ไอ้ตัวคิดว่าเราว่าของเรานี่สงบไป ทำตัวนี้ให้สงบ นี่มันตัวสูงจัด จะใกล้นิพพานเข้าไปแล้วมันใกล้จบ นี่ปัสสัทธิก็แปลว่าสงบตัวนี้ สงบตัวยึดถือวัตถุก็ตาม สิ่งที่มีชีวิตก็ตามว่าเป็นเราเป็นของเรา หรือว่าสิ่งนั้นมีในเราหรือว่าเรามีในสิ่งนั้น นี่สงบตัวนี้นะ มีอารมณ์เป็นปกติอยู่เสมอ คิดว่าอัตตภาพร่างกายนี้ไม่มี ไม่มีเรา ไม่มีของเรา และมันก็ไม่มีอะไรเป็นเราอีก หาตัวเราในนั้นไม่ได้ อันนี้ก็ไม่ยากมันง่ายๆ เคยบอกกันมาแล้วทุกคืนนะ เราผ่านไปดีกว่า
ที่มา http://www.geocities.com/4465/samadhi/maha444.htm