หลวงพ่อพระราชพรหมยานอธิบาย สมาธิสัมโพชฌงค์

ตะนี้ตัวที่ ๕ สมาธิสัมโพชฌงค์ สมาธินี่เขาแปลว่าอะไร สมาธินี่แปลว่าความตั้งมั่นแต่ว่าสมาธิตัวนี้ต้องประกอบไปด้วยปัญญานะ อีนี่แหละที่เขาว่าเจริญวิปัสสนา แต่ไม่เจริญสมถะ ไอ้วิปัสสนากับสมถะนี่มันควบกัน สมาธิสัมโพชฌงค์คือมีอารมณ์ตั้งมั่นอยู่ในองค์ของปัญญาเป็นเครื่องตรัสรู้ ตอนนี้พระพุทธเจ้าบอกมีในเราบ้างไหม หรือว่าไม่มี มีจิตตั้งมั่นอยู่ตลอดเวลา ว่าเราตายแน่อย่างที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสแก่พระอานนท์ ว่าเราคิดถึงความตายทุกลมหายใจเข้าออก และคิดถึงความตายแล้วมันดีตรงไหน ดีที่เราคิดว่าเราจะไม่เกิดมาอีก

เมื่อร่างกายนี้เราประคบประหงมมันมาด้วยดี กว่าจะสร้างกายขึ้นมาได้ต้องบำเพ็ญบารมีมาตั้งเยอะแยะ ต้องมีทั้งทาน ทั้งศีล ทั้งภาวนา แล้วก็มีปัญญา ต้องสร้างความดีมาจนกว่าจะมีกาย เมื่อมีกายแล้วมันก็ทรงอยู่ไม่ได้ นี่ถ้าเราจะมีกายมันอีก เราจะมีเพื่อประโยชน์อะไร นี่อารมณ์ตัวนี้มันตั้งมั่น เราไม่มีมันดีกว่า เราจะไปพระนิพพาน นี่การจะไปพระนิพพานเราจะไปได้แบบไหนก็คือวางกายเสีย ถืออัตตภาพร่างกายนี่ไม่ใช่เราไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในร่างกาย ร่างกายไม่มีในเรา อันนี้ไม่ยาก มันเหมือนกันนี่ไม่เห็นมีอะไรเลย บอกสัมโพชฌงค์เข้าหน่อยแหมแย่เลยนะ พอบอกว่าโพชฌงค์นี่บอกว่าแย่ ความจริงนี่เราเรียนกันมาทุกคืน ฝึกกันมาทุกคืน ของธรรมดา
ที่มา http://www.geocities.com/4465/samadhi/maha444.htm