เรื่องเด่น หลวงพ่อฤๅษีลิงดำถวายคำแนะนำเรื่องศีลแก่ในหลวงรัชกาลที่ ๙!! "ในบรรดาศีล ๕ มีเพียง ๒ ข้อเท่านั้น...ที่หลวงพ่อปานต้องการจากทุกคน"

หลวงพ่อฤๅษีลิงดำถวายคำแนะนำเรื่องศีลแก่ในหลวงรัชกาลที่ ๙!! "ในบรรดาศีล ๕ มีเพียง ๒ ข้อเท่านั้น...ที่หลวงพ่อปานต้องการจากทุกคน"






พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว :

บรรดาประชาชนทั้งหลายทุกคน ถ้าต่างคนต่างรักษาศีล ๕ ครบถ้วน บ้านเมืองจะมีความสุข เรื่องศีล ๕ นี่เป็นของยาก คนเขาไม่ค่อยจะเห็นคุณเห็นโทษ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง...พระ พระนี่เมื่อมีความผิดแล้วก็มีอาบัติเป็นเครื่องปรับ แต่คนเขาขาดศีล ๕ ไม่มีอาบัติเป็นเครื่องปรับ เป็นของยากที่จะให้คนเห็นโทษเห็นคุณในการรักษาศีล ๕






หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ :

หลวงพ่อปานท่านไม่ต้องการให้คนละศีล ๕ หลวงพ่อปานต้องการอย่างเดียวคือ ให้คนละศีล ๒

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว :

(ทรงแย้มพระโอษฐ์แล้วตรัสถาม) ศีล ๒ มีอะไรบ้างขอรับ ?






หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ :

ศีล ๒ ที่หลวงพ่อปานต้องการ นั่นก็คือ

๑. อทินนาทาน ต้องการให้คนไม่ลัก ไม่ขโมย ไม่คดโกงซึ่งกันและกัน ยอมรับนับถือในสิทธิสมบัติซึ่งกันและกัน

๒. หลวงพ่อปานต้องการให้คนละการดื่มสุราและเมรัย

ศีล ๒ ของหลวงพ่อปานนี้ มีความสำคัญมาก เพราะในอันดับแรก ถ้าทุกคนไม่คดโกงซึ่งกันและกันแล้ว สุขมันก็จะมีมากขึ้นมามาก ทุกคนต่างยอมรับนับถือในสิทธิ์ในสมบัติซึ่งกันและกัน แล้วอีกประการหนึ่ง ถ้าคนทั้งหลายไม่เสพสุราเมรัย จิตใจก็ทรงสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ ความเร่าร้อนของประเทศชาติก็จะลดน้อยลงไป ประเทศชาติจะมีแต่ความเยือกเย็น และเมื่อ ๒ ศีล ครบถ้วนบริบูรณ์แล้ว ในไม่ช้า อีก ๓ ศีล ก็ครบถ้วนบริบูรณ์




กิตติ ทีนิวส์ เรียบเรียง
จาก หนังสือมหาบพิตร ในหลวงทรงถาม พระอรหันต์ตอบ

-------------------
ที่มา
http://panyayan.tnews.co.th/contents/210618/

 

เอ...รึผมจะลดมาเหลือแค่สองดี

 

อย่าลดศีลเหลือแค่ 2 ข้อนะ เพราะจะเป็นการตัดกำลังบุญของตนเอง และอาจกลายเป็นทำผิดบาปในสามข้อที่เหลือได้ อย่าเข้าใจผิดในคำสอนของหลวงพ่อปาน ท่านแค่ชี้นำให้คนที่ทำไม่ค่อยได้ให้เคร่งครัดใน 2 ข้อนั้นก่อน จากนั้นอีกสามข้อจะตามมาเอง อย่างที่ทราบกันพระพุทธเจ้าให้มาถือศีลห้า สาวกของท่านหรือใครจะมาตัดน้อยกว่านั้นไม่ได้

 

แล้วการถือวิสาสะนี่ต่างจากลักขโมยยังไงรึ
ทราบมาว่าการวิสาสะไม่ผิดพระวินัย ไม่ต้องอาบัติ

 

คนเราสมัยนี้กลัวบาปกรรมที่ไหนล่ะ ศีล5 จริงๆไม่ได้ยากอะไรเลย ทางสวรรค์เปิดทางให้ทุกคน แต่ใครจะเลือกเดินเท่านั้นเอง

 

ศีลทุกข้อ ตั้งต้นที่เจตนาครับ การถือวิสาสะ นั้น ถือว่า ขาดเจตนา เพราะเป็นเรื่องของความสนิทสนมกัน ซึ่งเป็นธรรม คือ การเกื้อกูล

แต่ปัญหา คือ บังเอิญว่า การถือวิสาสะ วัดจากใคร โดยปกติ วัดจากจิตเจตนาของผู้กระทำการวิสาสะ ไม่ใช่ท่านนะสิครับ

ทีนี้ ถ้าท่านยอม ก็ถือว่ายอมรับ ถ้าท่านจะทำลายการถือวิสาสะ ท่านต้องบอกกล่าวนะครับ

เช่น บ้านท่านเป็นที่ดินที่ไม่ล้อมรั้ว เพื่อบ้านท่านในหมูบ้านก็ทราบ ทีนี้ เพื่อนบ้านคนหนึ่ง จะเดินไปหาเพื่อ่นบ้านอีกคน ก็เห็นกันว่า เป็นคนหมูบ้านเดียวกัน คนกันเองว่างั้น ก็ถือวิสาสะ เดินผ่านที่ของท่านไปหาเพื่อนบ้านอีกคน ทั้งที่ เดินทางอื่นก็ได้ อันนี้ ท่านต้องบอกกล่าวถ้าเห็นแต่แรก ถ้าท่านไม่บอกกล่าว ถือว่ายินยอมโดยปริยาย ภายหลังท่านจะไปฟ้องร้องว่าเค้าบุกรุกไม่ได้นะครับ ถ้าไปฟ้อง ศาลเห็นว่า เพื่อการเกื้อกูลในสังคม เลยวินิจฉัยว่า ขาดเจตนาบุกรุก ล่วงล้ำ เป็นแค่ถือวิสาสะ ไม่ผิดกฎหมาย

ความกฎหมายตรงนี้ ตรงกับการถือเอาทรัพย์คนอื่น เช่น ในหมู่พี่น้อง ญาติ เพื่อนฝูง คือ เอาของเราไปใช้ แถมไม่คืนอีก อันนี้ เราต้องทวงถาม ซึ่งบางที ก็เช่น เด็กๆ นั่งทานเตี๋ยวกันอยู่ เด็กคนหนึ่ง เห็นเด็กคนหนึ่ง ไม่ทานลูกชิ้น เด็กคนที่เห็นก็เลยคว้าลูกชินไปกิน เพื่อนก็เลยบอกว่า อ้าวมาขโมย มาลักชิงลูกชิ้นเราไหม เด็กเพื่อน ก็บอกว่า อ้าว ก็เห็นว่านายไม่ทานนิหว่า อันนี้ เรียกว่า ขาดเจตนา

ดังนั้น ถ้าท่านจะไม่ให้ใครถือวิสาสะ ก็ต้องแสดงออกต่อคนใกล้ชิด คนสนิทว่า อันนี้ เราหวงนะ ถ้าเอาไปต้องใช้คืนเรา (แต่ถ้าเค้ารู้ว่า เราใจอ่อน ใจดี ก็จบเลย เค้าถือวิสาสะแน่ๆ (ถ้าไม่อยากให้ใครถือวิสาสะ ก็ตัดสังคม ตัดน้ำใจตัวเองนะครับ))