อยู่ดีๆก็นึกเอาว่าอยากให้มี นิพพานสถาน ส่งผู้ละสังขาร (บ่นครับ)

อยู่ดีๆก็นึกเอาว่าอยากให้มี นิพพานสถาน ส่งผู้ละสังขาร

เเต่ก่อนเคยนึกว่าถ้ารวยอยากสร้าง ตึกรูปพระพุทธเจ้า หรือ วัดสวยๆจำลองนิพพานสถาน
วันนี้มโนว่า ถ้าพ่อเราตาย พ่อเราไม่ค่อยนับถือศีลสักเท่าไร ถ้าเราอยากให้พ่อเรามีคติเเน่นอนมากขึ้น ถ้าเรามีห้องพระเสียงพระเทศพระสวด ก็คงดี นึกไปนึกว่า อยากมีสถานที่สวยๆจำลองสวรรค์นิพพานสำหรับที่พักคนที่จะละสังขารให้มา ละสังขารตรงนี้ น่าจะมีเนอะ ให้สวยงามสะอาดหอม น่าจะช่วยคนได้มาก ทำทุกจังหวัดเลย เเต่ไม่มีเงินเห้อเเต่ผมกำลังจะพยายามมีเงิน บ่นครับ

ส่วนนี้แก้ไขเพิ่มเติม
เนื่องจากมีการให้ความคิดเห็นขัดเเย้งกัน ความคิดเห็นผมเเท้จริงคือ ส่งผู้ตายไปสุขคติ ตามลำดับบารมีที่ควรจะได้ โดนให้นึกสัมผัสความดีต่างๆ ของสวรรค์ นิพพาน พระพุทธเจ้า ให้จิตก่อนออกจากร่างเป็นบุญกุศล มิใช้จะส่งไปนิพพานท่าเดียว เเต่ก็ไม่เเน่ อาจจะมี1 ในเเสนที่อาจจะไปก็ได้ ถ้าบารมีจวนเจียนเต็ม เเละทำให้ญาติพี่น้องลดความเศร้าได้ จริงๆที่อินเดียมีนะ สถานที่แบบนี้

 

น่าจะคิดตรงกันนะ ตอนนี้ผมสร้างดอกบัวแห่งแสงนิพพาน สังคมดอกบัวของเหล่าจิตวิญญาณ ก่อนครับ

ถ้าทำได้เมื่อไหร่ จะสร้างรูปธรรม บนสังคมบนโลกมนุษย์ครับ...คล้ายวัด แต่ไม่ไช่วัดนะครับ ..รวมได้ทุกหมู่เหล่า...ครับ

รอ เหตุปัจจัยพร้อม ....

 

ดอกผล ของ อุปทาน ก็คือ อุปทาน

เริ่มจาก นิพพานเห็นว่าส่งผ่านกันแบบง่ายๆ แค่ .......

พอเห็นแบบนั้น ก็ดำริไปในเรื่อง สถาณที่ ฝั่งโน้นมี

พอดำริว่า ฝั่งโน้นมี ร้อยละร้อย จะคิดถึง ท่าน้ำ ท่าข้าม (คำบาลี ใช้คำว่า เดียรถีย์ )

พอดำริถึง ท่าข้าม ก็ดำริ สถาณที่ เชื่อมต่อ

แรกๆ ก็ สถาณที่โอ่อ่า สวยสดงดงาม อุปทานบานตะไท

พอเริ่มมีคน ตาย มาถามหาว่า พวกเขาตายแล้วไปไหน นิพพานไหม
ก็ชักจะอ้อมแอ้ม แล้วสร้าง ท่าระหว่างกลาง บัญญัติชื่อ ดุสิตบุหรี่บ้าง
สุขาว่าดีบ้าง ฯลฯ

ถ้าไปถามพระพุทธองค์ พระพุทธองค์จะตรัสว่า พระพุทธองค์พาใคร
บันดาลให้ใคร ไปนิพพาน ไม่ได้ สาวกแต่ละคน จะต้อง ตรัสรู้เองโดย
ชอบถึง นิพพาน ที่ พระพุทธองค์ตรัสได้แค่ว่า มีอยู่จริง พระธรรมคุณ
แสดงถึงการดับของกิเลสนั้นสัมผัสได้จริงหากมีความเพียร สงฆ์สาวก
เป็นพยานของผู้ฝึกหัด(ไม่ใช่ คนพาไปไหน เก่งกว่าศาสดา)

 

พูดแบบนี้อีกแระท่าน.....พูดแบบนี้ มันก็ขัดใจคนหลายคนสิครับ

โน่น...มโนมานึกยึด เขาขึ้นไปกราบกราน พระอาจารย์ กราบพระพุทธเจ้า บนแดนนิพพาน กันให้รึ่ม

โน่น ..ธรรมกลาย เขา มีกายทิพย์ไปถึงแดนนิพพาน กันให้รึ่ม

เขาพากันไป...ง๊ายง่าย จะตาย....คุณไปอยู่ที่ไหนมา..ล่ะครับ

อิอิ...อยู่กะลาไหน หรือ หลืบไหน หรือ ไหไหน...หรือขวดไหน...ไม่ทันสมัยเลยนะตัวเอง.....โน่น..สูญตา ก็นิพพาน นะ

คนที่ฝึกถอดจิต เขา ไปเห็น ไปเที่ยวแดนนิพพาน กันทั้งนั้น...แหล่ะ
...
คุณพูดแบบนี้...หาว่าเขาอุปทานหมู่ได้ไง
ผมยังอุปทานคนเดียวเลย ...ไม่มีหมู่ ..มาเป็นหมู่ผมมั้ย...อิอิ..อุปทานร่วมกัน

เขาไม่เรียกว่า เก่งกว่าศาสดานะครับ...เขาเรียกว่า หาทางออกให้ตัวเอง...ต้องได้มันซักทางสิน่า.....อิอิ

 

คุณนิวรณ์ (เรียกซะเพราะ)..จะมาพูดแบบ ไม่มีนิพพาน หรือ ถึงกันไม่ง่าย หรือพูดแบบว่า ไม่มีทาง ไม่ต้องหา ไม่ต้องไป..พากันไปไหน..พูดแบบนี้ ก็ไม่เถือก...นะคะรับ โผม....อิอิ

เอาแค่ คุณนิวรณ์ ตอบได้มั้ย...ว่า นิพพานมีจริงมั้ย? นิพพานอยู่ที่ไหน?

ตอบได้มั้ย....ถ้าตอบได้...ว่ามีจริง และ อยู่ ในใจที่หมดอวิชชา....แค่นี้

มันก็ย่อม ไปหากันได้ ทุกคนสิ....มีสิทธิโดยชอบธรรมกันทุกคน..แค่วิธีคือ ชำระอวิชชาให้หมด...ก็ถึงแล้ว...นิพพาน...แค่นี้เอง


นิพพานมีจริง นิพพานไปได้จริง มีวิธีไปถึงได้จริง.......ไปดิ ป๊ะ ไปๆๆๆกัน อิอิ

 

เออ...คุณนิวรณ์ครับ.....ผมด่าคุณ ว่าให้คุณมามากมาย...คุณไม่โกรธ เกลียด ชัง ผมมั่งหรือครับ....คุณสร้างภาพให้ตัวเองเป็นเหมือน...เป็นคนดี รึเปล่าครับ....อิอิ...ขันแตก ซักวัน...นะครับ

คุณไม่กล้าโกรธ เกลียดผม แสดงว่า คุณ...ไม่เก่งนะครับ....เก่งหน่อยสิครับ อิอิ

 

จาคะ ละ ปล่อย วาง สลัด สละ เอาออก ชำระ เพื่อ...อะไร
เพื่อลดอุปทาน ลดความหลงผิด ลดความยึดมั่นถือมั่น ลดอัตตาตัวตน

เนี่ย...พอมาถึงคำว่า....อัตตาตัวตน..บางคน มันอดไม่ได้..ที่จะร้องคัดค้านขึ้นมาในใจ...ว่า...มันมีด้วยหรือ อัตตาตัวตน....อะไรคืออัตตาตัวตน...

เราก็ไม่คิด ไม่นึก ไม่สน ไม่แบก ไม่มี มันก็....ไม่มีหรอก อัตตาตัวตน...

ใครคิดแบบนี้...บ้าง...ยกมือขึ้น...(ผมก็เคยเป็น เคยคิดแบบนี้แหล่ะ..อะไร ตรงไหน มันคือที่เรียกว่า....อัตตาตัวตน ก็มีกันทุกคน หรือ..จะคิดว่าไม่มี ก็คิดได้เหมือนกันทุกคน...อิอิ...เน๊าะ

 

อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา..อุ๊ยท่องมา จำได้...อะไรที่ไม่เที่ยง อะไรที่บังคับไม่ได้ มันไม่มีตัวตน เอ..หรือจะใช้คำว่า มันไม่ไช่ตัวตน...ระหว่าง...ไม่มีตัวตน กับ ไม่ไช่ตัวตน....อันไหนถูกนะ...หรือ ไม่มีตัวไม่มีตน....ดีนะ

ใครหาตัวตน ของตัวเองเจอมาแล้ว ยกมือขึ้น....ยกสิ...ยกสิ...เอ้า ยกสิ

ไม่มีใครยก? ทำหน้างงๆ ไม่แน่ใจ..ว่า เคยเห็น อัตตาตัวตนของตนเองหรือเปล่า...ทั้งๆที่ เรามีทั้ง กาย ใจ ความคิด จิตวิญญาณ....(อันไหนที่เนียกว่า ตัวตนล่ะน้ออออ)....

งั้นถามใหม่ ใครเคยเห็น วิญญาณ ของตัวเองมามั่ง...ยกมือขึ้น..ยกหน่อย..ยก อ้าว...ยกสิ...ไม่มี..เหรอ ว้า....
มีคนถามในใจ...(เพ่ครับ...ไอ้เห็นกายทิพย์ ตนเองเนี่ย เรียกว่าเห็นตัวตน เห็นวิญญาณ มั่ยครับเพ่ )...อิอิ ไม่บอก

งั้นถามใหม่....ใครเคยเห็น ความคิดของตัวเองบ้าง...ยกมือขึ้น...ยกหน่อย..กล้าๆยกหน่อย....ถามในใจอีก (แล้วแบบไหนถึงเรียกว่า เห็นความคิดล่ะ)...อ้าว..ตอบในใจเหมือนกัน...(ก็คิดเป็นตัวหนังสือ เป็นข่อความในใจ หรือคิดเป็นรูปภาพในใจไง )...นั่นแหล่ะ คือ เห็นความคิด...มีถามในใจต่อ (เพ่ครับ ไอ้ความติดที่เป็นตัวหนังสือ เป็นภาพ เป็นรูปร่าง มันเรียกว่า นิมิตรได้มั้ยครับ แล้วเห็นนิมิตรเนี่ย มันจะเป็นการเห็นวิญญาณ เห็นตัวตน...ด้วยได้มั้ยครับ)

เอ...ไอ้คนนี้คิดดังเนาะ..

 

จิตคือ ผู้ร่วมรับรู้ ในทุก อายตนะ ทุกความคิด ทุกเจตสิก(ความคิดที่เป็นรูปร่างและมีจิต(วิญญาณ)ร่วมรับรู้ใน ความคิดนั้น...เรียก เจตสิก.....

อะไรนะครับ อีกครั้งครับ....ทุกความคิดที่เป็นรูปร่าง แล้วเราไส่จิตวิญญาณประสม ประกอบ เข้าไปตั้งมั่น ร่วมกันรับรู้ เรียกความคิดแบบนั้นว่า...เจตสิก

คิดอีกแระ..(เพ่ครับ...เพ่เอามาจากไกนครับ)..ตอบในใจ..รู้เอง มีไรมั้ย อิอิ

เหมือนคนฝัน....ถ้าในฝัน(บางคนเรียก นิมิตร)..ถ้าในฝัน เราไม่รู้ตัว..แสดงว่า นั่นแค่นิมิตรที่เรา ไม่ได้ อินไปกับมัน...ไร้จิตวิญญาณร่วมรับรู้...แบบว่า รู้แต่ไม่รับ ทับแต่ไม่ร้อง ท้องแล้ว ไม่รับ...เพราะเผลอไป เรียกไม่มีสติ จิตวิญญาณมันไปเอง ทำเองด้วยเพราะ...(อะไร ไม่ตอบ)...เลยรู้ไม่ทัน เลยเหมือน ไม่มีวิญญาณรู้ ได้ครบหมด ..เลยเรียกว่า ไม่ตั้งใจ เผลอไป ไม่รู้เว้ย

อิอิ

 

กุญแจ...สำคัญ....เอ...สำคัญมากมั้ยนะ..คิดว่านะ..น่าจะสำคัญนะ
ไม่กรอก ไม่สำคัญหรอก...อีตานี้พูดอะไรมา ใครจะไปทำตาม รู้ตามได้..ไม่สำคัญหรอกน่า...อย่าสนใจเลย

อ้าว...ไม่สน ก็ไม่บอก นะ...อิออ

 

งั้นเปลี่ยนเป็น...กุญแจไม่สำคัญ...ก็แล้วกัน นะ

อ้าว...ไม่สำคัญ แล้วเอามาพูดทำไม ใครจะอยากฟัง...

ห่วย...จะเอาจังใดล่ะ ทีนี้...จะฟังหรือไม่ฟัง...ฮึ...ว่ามา
....
....
....
ไม่ว่า..ไม่สน ฟังก็ได้ ไม่เห็นจะเป็นไร...
(มันลีลามาก...จัง งั้นตู ขอลีลามั่ง...ไม่พูด...ไม่มีอารมณ์)

 

ว่าไปเรื่อย

ธรรมกาย ก็ส่วน ธรรมโกย จิฮับ ไปเหมือน มโนมยิทธิ ตรงไหน

มโนมยิทธิ ครูที่เป็นพระ ชั้นเอก ชั้นรอง เขา สอนกันมาเหมือนกันหมด
คือ การไปเห็นแบบมโนมยิทธิ เป็นเครื่องมือเบื้องต้น เพื่อ กำลังใจ
ในการตัดสินใจ ยกขึ้นสู่ วิปัสสนา แบบเต็มกำลังใจ หรือ ครึ่งกำลังใจ

ไปอ่านอันนี้เลย ตัวอย่าง พระ ที่สอน หลังจาก มโนยิทธิ แล้วต้อง วิปัสสนาต่อ

กติกาไปนิพพาน

จะคนละเรื่องกับ อยู่ดีๆ บอกว่า พาไปได้ ไม่ต้อง วิปัสสนาด้วยตัวเอง

 

ส่วนตัวมองว่า ที่คุณ นิวรณ์ พูด #rep ข้างบน
ถือว่าเป็นแนวทางพุทธศาสนาครับ
ตามแบบพระพุทธเจ้าครับ

พวกนามธรรมทั้งหลาย
แม้เห็นด้วยตาเนื้อ(คือเห็นแบบเรามองคนทั่วไป)
หรือทำให้ใคร
เห็นเหมือนเราได้
มันก็เป็นเพียงแค่มายา
ซึ่งมันเป็นเพียงกลจิตชนิดหนึ่ง
ที่ทำให้เราไม่พ้นได้ครับ
และคงมีมานานมากแล้ว
เพราะฉนั้น จะถ่ายทอดธรรมะ
ก็เอาธรรมที่เป็นไปเพื่อความหลุ้นพ้น
ตามแบบพระพุทธฯดีกว่าครับ
ยกเว้นว่าจะยังอยากอยู่ในไตรภพนี้ต่อ ก็ตามสบาย

 

อ้าวๆๆๆ ไปเรื่อยได้ไง ผมเสี้ยม...อะเฮ้ยยย..ผมชงมาตามเนื้อผ้า นะนาย

ถ้าจำไม่ผิด..อาเฮียนีวรณ์ ไปด่า..เอ๊ยยย..ไปว่า เขา ว่า เป็นอุปทานหมู่..ไม่ไช่หรือฮะ...แล้วทำไม มาวันนี้...ไม่ว่า เป็นอุปทานหมู่ ต่อหรือฮะ...ผมจำจากที่อาเฮียนิวรณ์ เคยพูดไว้นี่ฮะ...ผมจำแม๊นนนนนน.......แม่น ฮะ

แล้วตกลง..นิพพานนี่ อยู่ไหน ไปได้มั้ยฮะ...จะได้ อัพเดท ข้อมูลใหม่ฮะ อาเฮียนิวรณ์ฮะ

 

ตอนนี้....ธรรมกลาย...เป็น ทำมาโกย...แล้วหรือคุณ...เฮียนิวรณ์

เอาน่า....สงครามพระของอาเฮียนิวรณ์ มันคงถึงวัน สาปสูญสิ้นราก เข้าสักวัน เนาะๆๆๆ....อือ แม่ะ...เนาะนำแล่วนั่น

....
กระทู้นี้ เขาพูดถึง ...สถานที่ที่สามารถเตรียมตัวเพื่อนิพพาน..นะเฮียนิวรณ์

เขาไม่ได้ต้องการ ว่าให้ ลัทธิ หรือสำนักไหนนะเฮีย....อย่า โยกคลอน โยกย้าย โยกเยก น่ำท่วมเมฆกระต่ายลอยคอ นิวรณ์หัวงอ โยกคอ โยกเยกกกกก...ทำเรื่องเล็กให้กลายเป็น เรื่องใหญ่อีกดิ...เดี๋ยวก็ ทะเลาะกันอีก

 

บางคนก็ยึดมั่นถือมั่นมาก เสือกระดาษ รู้ดีเเต่อยากจะโชว์ภูมิขัดชาวบ้านเขา ขาดความยืดหยุ่นบารมีคนต่างกันไป อย่างไก่ได้พลอยมันไม่ได้ประโยน์ ข้าวเปลือกดีกว่า จริงๆเขารู้เเหละเเต่อยากจะโชว์ภูมิ ซึ่งจริงๆมัน ไม่ใช้ประเด็นของกระทู้นี้ มันยิ่งเเสดงให้คนว่าคนนี้อยากโชว์ภูมิจัดโดยไม่ลืมหูลืมตา (จะอยู่ขัดเกลากิเลสชาวบ้าน เเต่ตัวเองแบกมานะต่อไป) ทางการวิชาการ มันมีนักวิจัยสายทำซ้ำคือวิจัยซ้ำของคนอื่นเพื่อดูว่า ข้อมูลมันถูกต้องไหม พวกนี้จะคอยสกรีนคนอื่นอีกที เป็นประโยชน์ต่อสังคมเเต่เป็นมานะแก่ตนเองถือว่าเป็นคนที่เสียสละก็ดีนะสังคมต้องมีคนแบบนี้สาธุๆ นี้คือข้อดีของเขานะ ให้เขาโลดแล่นต่อไปมันเป็นกรรมที่เขาต้องมาชดใช้สาธุๆ

 

ผมถือว่า...คุณชมผม ก็แล้วกันนะ...ขอบคุณครับท่าน

มันคงเป็นกรรมแน่ๆ นั่นแหล่ะ เอ รึกรรมจริงๆ ก็ไม่รู้นะ...ว่าจะเลิกเป็นเสือกระดาษ แล้วนะ....ครับ แต่ มันเป็นเสือจริงๆไม่ได้...เป็นได้แค่ลูกแมว น่ารักๆ เท่านั้นเอง...เล็บยังไม่มีเลย...เมี่ยวๆๆๆๆ อิอิ

แต่ยังมีข้อดีอยู่....อันนี้ คือยาพิษชัดๆ....ทำร้ายตัวเองด้วยตัวเอง (ห้ามเลียนแบบ)

 

ฮี้ ฮี้ ฮี้ ฮี้ ก็ต้อง กันไว้ก่อน ก่อนมันจะ กุมจิต

หากปล่อยให้ เวทนาขันธ์ ทำงานมากๆ มันจะดิ้นไม่หลุด
ก็เลยต้อง จัด ทุกขสัจจ เข้าไปเป็นเชื้อ กระทบแล้วปล่อย

ไม่เช่นนั้น ก็จะเกิด อ.อุบง ท่าน.ช ท่าน.ญ ท่านแสนหวื
องค์แม่เตโช องค์แม่ทิพย์ องค์พ่อ TJร .....เกลื่อนเมือง

นี่ยังไม่นับ อนาคามี ที่แอบ สงสัย โสดาปฏิมรรค กินอร่อยหรือไม่อร่อยเลยนะ

แต่หา คนกำหนดรู้ ทุกขสัจจ เข้ามาได้ แต่ละคน แทบไม่เจอ

ที่ กำลังเจอ ก็เล่นเอาแทบหงายหลังตึง เพราะ คาดมะถึง

 

นิสัย....เสียตามเคย..ว่าใครอ้วน อีกล่ะทีนี้...ว่าใครอ้วน...ผมไม่ได้อ้วนเด้อ

โถ่ถังกะละมังใหเล็กใหน้อยใหใหญ่ใหผีใหคำ.....อิอิ ใหอาเฮียนิวรณ์ ไส่เถ้า...จะไส่อะไรก็ตามใจ เอาที่สบายใจแล้วกัน...ว่าใครอ้วน ฮี

นี่...ผมกำลังว่าจะโชว์ ว่า..องค์ลงๆๆๆๆๆแล้วลูก เจ้าพ่อนิวรณ์มาแล้ว..ใครสงสัยอะไร...ถาม ใครอยากรู้อะไร....ถาม....ตอบได้..รู้หมด

กะว่าจะโชว์ร่างเทพ ซักหน่อย มา ขัดคอ กันก่อน...ทำไมเนี่ย..เสียรมณ?หมดเรย

 

กระทู้นี้ มีชื่อเป็นทางการว่า....บ่นครับ

บ่นครับ...ห้ามเอาวิชาการมาพูด ห้ามเอาจริงเอาจัง ห้ามยึดมั่นถือมั่น ห้ามสร้างโจทย์สร้างจำเลย ห้ามคิดจนบ้า ห้ามคิดจริงจัง คิดเล่นๆ คุยไปบ่นไป เป็นพอ....อิอิ..แมนบ่อ...แมนยุ....เคียดบ่อ...เคียดยุ....อีหลีบ่อ...อีหลียุ

เว้าล่นแมนบ่อ...เว้าอิหลียุ.....อิอิ ห่วยล่ะ..คืออิหลีตอนจบ