อาเทสนาปาฏิหาริย์ และอนุสาสนีปาฏิหาริย์. พระบรมศาสดา และเหล่าผู้พระสาวก

พระโพธิสัตว์ทรงเจริญมรรค คือ ศีล สมาธิ และปัญญา
จึงได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า
**************************************
พระผู้มีพระภาคเมื่อตรัสรู้ใหม่ๆ ทรงรำพึงว่า
“เราเป็นผู้พ้นแล้วหนอจากทุกกรกิริยานั้น
เราเป็นผู้พ้นดีแล้วหนอจากทุกกรกิริยาอันไม่ประกอบด้วยประโยชน์นั้น เราเป็นผู้บรรลุโพธิญาณแล้ว”

ครั้งนั้น มารผู้มีบาปได้ทราบความรำพึงของพระผู้มีพระภาค
จึงเข้าไปเฝ้าถึงที่ประทับแล้วได้กราบทูล ว่า
"มาณพทั้งหลายบริสุทธิ์ได้ด้วยการบำเพ็ญตบะใด
ท่านหลีกจากการบำเพ็ญตบะนั้นแล้ว
เป็นผู้ไม่บริสุทธิ์ สำคัญว่าเป็นผู้บริสุทธิ์
ท่านพลาดจากทางแห่งความบริสุทธิ์แล้ว"

ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคตรัสกับมารผู้มีบาป ด้วยพระคาถาว่า
"เรารู้แล้วว่าตบะอื่นๆ อย่างใดอย่างหนึ่ง ไม่ประกอบด้วยประโยชน์
ตบะทั้งปวงหาอำนวยประโยชน์ให้ไม่ ดุจไม้พายหรือไม้ถ่อ
ไม่อำนวยประโยชน์บนบก ฉะนั้น จึงเจริญมรรค คือ ศีล สมาธิ และปัญญา เพื่อตรัสรู้ เป็นผู้บรรลุความบริสุทธิ์อย่างยอดเยี่ยมแล้ว
มารผู้กระทำซึ่งที่สุด เราได้กำจัดท่านเสียแล้ว"

ครั้งนั้น มารผู้มีบาปเป็นทุกข์เสียใจว่า “พระผู้มีพระภาคทรงรู้จักเรา
พระสุคตทรงรู้จักเรา” จึงหายตัวไป ณ ที่นั้นเอง




ดูรายละเอียดใน ตโปกัมมสูตร
สํ.ส.(ไทย)๑๕/๑๓๗/๑๗๕-๑๗๖ มหาจุฬา ฯ

 

*************************************************************

 

กำหนดใจไว้ในความไม่มีของขันธ์ห้า

จำให้ดีนะ พระโมคคัลลาน์มาสอนขั้นที่สุดว่า

จงกำหนดในความไม่มีของขันธ์ 5 ให้ถือว่าขันธ์ 5 มันไม่มี มันไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา มันมีแล้วก็เหมือนกับว่าไม่มี คือไม่สนใจในมันเสียเลย แล้วก็ทุกสิ่งทั้งหมดให้เป็นเอกัคคตารมณ์ หมายความว่า ขันธ์ 5 ก็ดี ธาตุทั้งหลายอย่างอื่นก็ดี มีความรู้สึกว่า มันไม่มีสำหรับเรา คำว่าให้เป็นเอกัคคตารมณ์คือ ให้ทรงอารมณ์นี้เป็นหนึ่ง ไม่มีอารมณ์สอง มีอารมณ์ที่เข้าใจว่ามีน่ะ ไม่มีอีกแล้ว ว่าทุกสิ่งทุกอย่าง มันไม่มีสำหรับเรา คือขันธ์ 5 ได้แก่ร่างกายของเราก็ดี วัตถุธาตุทั้งหลายในโลกก็ดี ไม่มีสำหรับเรา อารมณ์ทรงอยู่อย่างนี้ให้เป็นปกติ เรียกว่า เป็นเอกัคคตารมณ์

หนังสือปฏิปทาท่านผู้เฒ่า
โดยพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษี)

 

**********************************************************************************

 

ประมาณแห่งความรู้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป
และประมาณแห่งสติเท่านั้น
อธิบายว่า เพื่อความเจริญแห่งสติสัมปชัญญะ

คำว่า ไม่ถูกกิเลสอาศัยอยู่
ไม่ถูกกิเลสอาศัยด้วยอำนาจแห่งกิเลสเป็นที่อาศัย
คือ ตัณหา และ ทิฏฐิ

คำว่า ไม่ยึดถือสิ่งไร ๆ ในโลกด้วย
ความว่า ไม่ถือสิ่งไร ๆ ในโลก คือรูป ฯลฯ หรือวิญญาณว่า
นี้เป็นตัวของเรา นี้มีในตัวของเรา

 

สาวกผู้มีศรัทธา ผู้ทำตามคำสั่งสอนของศาสดา
ย่อมมีหลักปฏิบัติว่า
‘หนัง เอ็น และกระดูกจงเหือดแห้งไปเถิด เนื้อและเลือดในสรีระของเรา จงเหือดแห้งไปก็ตามที เมื่อเรายังไม่บรรลุผลที่พึงบรรลุด้วยเรี่ยวแรงของบุรุษ ด้วยความเพียรของบุรุษด้วยความบากบั่นของบุรุษแล้ว จักไม่หยุดความเพียรนั้น’

ดูรายละเอียดใน กีฏาคิริสูตร
http://www.84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=13&siri=20
***********
ข้อความบางตอนในอรรถกถากีฏาคิริสูตรว่า
พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงความเพียรมีองค์ ๔ ด้วยบทนี้ว่า กามํ ตโจ จ จริงอยู่ ในบทนี้พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงว่า บุคคลตั้งความเพียรประกอบด้วยองค์ ๔ อย่างนี้ คือ หนังเป็นองค์ ๑ เอ็นเป็นองค์ ๑ กระดูกเป็นองค์ ๑ เนื้อและเลือดเป็นองค์ ๑ แล้วปฏิบัติอย่างนี้ว่า เราไม่บรรลุพระอรหัตแล้วจักไม่ลุกขึ้นดังนี้.
ดูรายละเอียดในอรรถกถากีฏาคิริสูตร
http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=13&i=222

 

มัจจุราชมันไล่เข้าๆ แล้วนะ มันบีบเข้าๆ อนู่นั่น
คนเรานี้ มันก็เท่านั้น เกิดแล้วตาย ตายแล้วเกิดๆ อยู่อย่างนั้น
มีแต่พระอริยเจ้าทั้งหลาย ท่านไม่อุปทานความยึดมั่น

ฟังไป ก็ไม่เอาไปพิจารณา
ไปกำกับจิตของเจ้าของ มันก็ไม่เกิดผลนะ
มันเอาแต่ความจำ "ความจริง" มันไม่เกิดกับใจเจ้าของ

หลวงปู่ลี กุสลธโร

 

ปฏิบัติแล้ว โลภ โกรธ หลง แกลดน้อยลงหรือเปล่าล่ะ
ถ้าลดลง ข้าว่าแกใช้ได้....

 

๒. ทุสสีลสูตร ว่าด้วยสัตว์ผู้ทุศีล
[๑๐๘] พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ... เขตกรุงสาวัตถี ณ ที่นั้น พระผู้มีพระภาค ...
“ภิกษุทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลายคบค้าสมาคมกันโดยธาตุอย่างเดียวกัน คือสัตว์ทั้งหลายผู้ไม่มีศรัทธา คบค้าสมาคมกับสัตว์ทั้งหลายผู้ไม่มีศรัทธา สัตว์ทั้งหลายผู้ไม่มีหิริ คบค้าสมาคมกับสัตว์ทั้งหลายผู้ไม่มีหิริ สัตว์ทั้งหลายผู้ไม่มีโอตตัปปะคบค้าสมาคมกับสัตว์ทั้งหลายผู้ไม่มีโอตตัปปะ สัตว์ทั้งหลายผู้ทุศีล คบค้าสมาคมกับสัตว์ทั้งหลายผู้ทุศีล สัตว์ทั้งหลายผู้มีปัญญาทราม คบค้าสมาคมกับสัตว์ทั้งหลายผู้มีปัญญาทราม

สัตว์ทั้งหลายผู้มีศรัทธา คบค้าสมาคมกับสัตว์ทั้งหลายผู้มีศรัทธา สัตว์ทั้งหลายผู้มีหิริ คบค้าสมาคมกับสัตว์ทั้งหลายผู้มีหิริ สัตว์ทั้งหลายผู้มีโอตตัปปะ คบค้าสมาคมกับสัตว์ทั้งหลายผู้มีโอตตัปปะ สัตว์ทั้งหลายผู้มีศีล คบค้าสมาคมกับสัตว์ทั้งหลาย
ผู้มีศีล สัตว์ทั้งหลายผู้มีปัญญา คบค้าสมาคมกับสัตว์ทั้งหลายผู้มีปัญญา”
ทุสสีลสูตรที่ ๒ จบ
http://www.84000.org/tipitaka/attha/m_siri.php?B=16&siri=103

 

**************************************