อืม..นั่งที่ไร..ผีอำทุกที...ทำไงดี

ในห้อง 'พุทธศาสนา และ ธรรมะ' ตั้งกระทู้โดย ไวไว ควิก รสต้มโคล้ง, 24 กุมภาพันธ์ 2005.

  1. ไวไว ควิก รสต้มโคล้ง

    ไวไว ควิก รสต้มโคล้ง สมาชิกใหม่

    วันที่สมัครสมาชิก:
    21 กุมภาพันธ์ 2005
    โพสต์:
    5
    ค่าพลัง:
    +2
    ไม่รู้จะจัดอยู่หัวข้อผี..หรือมือใหม่หัดนั่งดี..ขออยู่อันนี้ละกันนะ..

    เป็นไปได้หรือไม่ที่คนเราเวลาปล่อยจิตให้ว่างนั้น...กลับถูกเข้าแทรกโดยสิ่งเร้นลับ...

    ตัวข้าพเจ้าไม่ได้มีความรู้ที่ถูกต้องนักเรื่องการนั่งสมาธิ แต่ก็สนใจและชอบทำสมาธิให้จิตสงบ ...เวลานั่งสมาธิแล้วก็เย็นใจ..รู้สึกดีในระดับหนึ่ง..แต่สักพักกลับรู้สึกแขนขาชา..ขยับไม่ได้..(ไม่ใช่เหน็บกินนะ..) ชาทั้งตัว..อึดอัดมาก...รู้สึกเหมือนมีอะไรมากดทับ..ทั้งร่างกาย.. หัวใจและหลอดลม...ขาดอากาศหายใจด้วย..! ร่างกายแข็งไปทั้งตัว..รู้สึกเหมือนว่าร่างกายมันตายแล้ว...แต่วิญญาณ..มันยังติดอยู่ข้างใน ยังออกมาไม่ได้...

    ในขณะที่พยายามดิ้นรนอยู่นั่นเอง......(รู้ว่าคนที่บังคับร่างกายและจิตของเราอยู่มันเป็นใครก็ไม่รู้...แต่นั่นไม่ใช่เรา) ใน2ดวงตาที่ปิดอยู่ กลับรู้สึกได้.. ว่าตัวเองกำลังยิ้มแบบมี เลศ-ซา-นัย อย่างไรชอบกล และเห็นมือของตัวเองทั้ง 2 ข้างนั้นขยับ...ยกหยิบผ้าอะไรบางอย่างที่หัวทับอยู่ (ผ้ามาไงไม่รู้...แถมมันเป็นผ้าห่อศพ)...จากนั้น2มือก็หยิบผ้าคลุมหัวคลุมตัว พร้อมทั้งชักดอกบัวธูปเทียนออกมา มาพนมไหว้ และในความมืด มือใครไม่ทราบกำลังมัดตราสังค์ข้าพเจ้าอยู่...!!! ข้าพเจ้าดิ้นรนสุดชีวิต..เมื่อหลุดออกจากสมาธิได้...หายใจหอบ...หัวใจเต้นรัวมาก..ไม่ใช่เพราะตกใจแต่เหมือนคนที่กลั้นหายใจไว้เป็นเวลานาน...แล้วปอดหัวใจเมื่อได้โอกาศหายใจอีกครั้งจึงรีบสูบอัดอากาศด้วยความรวดเร็วจนหอบ แขนขายังกะคนเป็นอัมพาต ต้องรีบนวดทั่วตัวอย่างเร็ว...ปวดเมื่อยทั่วตัวมากๆ...

    เรื่องผ้าห่อศพนั้นเกิดแค่ครั้งเดียว...แต่อาการอย่างอื่นที่เล่านั้นเกิดขึ้นทุกครั้ง...ไม่มีเว้นเลย...ทำให้เวลาทำสมาธิ..พอเย็นใจได้สักพัก...

    ในระหว่างที่ข้าพเจ้าปลดจิตใจให้ว่าง...ปล่อยให้ร่างกายและจิตเคลื่อนไหวเองโดยไม่มีการบงการ...กลับกลายเป็นว่าชั่วเวลาขณะนั้นเองมีใครบางคนพยายามชักพาและเข้าบังคับร่างกายข้าพเจ้าเสียเอง...

    เพราะกลัวว่าขณะทำสมาธิมีผีมาทับเรา...แล้วเราก็รูสึกเหมือนร่างกายมันจะตาย... ถ้าทำต่อไป...ก็เชื่อว่าวิญญาณคงจะออกจากร่าง... แต่ออกแบบนี้แล้วจะเข้าร่างได้ไหมเนี่ย....ที่สำคัญ...ออกในขณะที่มีผีนั่งอยู่บนร่างเราเนี่ย....แล้วผีจะเอาร่างเราไปรึเปล่าเนี่ย...เลยรีบออกมาก่อน...

    ที่เป็นแบบนี้เพราะเหตุไร...จะแก้ไขได้ไหม... อยากเรียนถามใครก็ได้ที่รู้จ้า...
     
  2. Sil

    Sil สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    20 พฤศจิกายน 2004
    โพสต์:
    19
    ค่าพลัง:
    +9
    เคยเป็นเหมือนกันค่ะ ตอนมาปฏิบัติใหม่ๆ ตกใจน่าดูว่าเราเป็นอะไร โดนผีเข้าหรือเปล่า
    ก็เลยโทร.ไปถามท่านผู้รู้ท่านหนึ่ง ท่านบอกว่าให้แผ่เมตตา... สภาวธรรมอะไรเกิดขึ้น
    เดี๋ยวมันก็ผ่านไป ไม่ต้องไปยึดมั่นหรือเอ๊ะอ๊ะอะไร ...

    การที่เราปฏิบัติไปเนี่ย...เห็นว่า บางครั้งมือ ร่างกายเรามันเคลื่อนไหวไปเอง หรือ สะบัดไปมา
    ตัวเหวี่ยงไปมา หรือท่าทางเหมือนร่ายรำ ฯลฯ
    ก็ให้เห็นว่า ร่างกายนี้ ... จะเรียกว่า ของเรา ได้อยู่หรือ ในเมื่อเราไม่สามารถบังคับมันได้
    มันก็เป็นเช่นนั้นเอง... ก็เพียง
    1. แผ่เมตตา (สำคัญมาก) กลับมารู้สึก เห็นชัดว่า สภาวะอะไรเกิดขึ้น มันเปลี่ยนแปลง
    แล้วก็ดับไป ค่ะ
    2. จะเห็นว่า คุณกำลังไปอยู่กับความคิดค่ะว่า มันเป็นอย่างโน้นอย่างนี้ (ซึ่งก็เคยเป็นเหมือนกันค่ะ)
    พอนิ่งดู จะสังเกตเห็นว่า ขณะที่สภาวะเกิดขึ้น ข้างในเรามันว่างๆ (สังเกตที่กลางหน้าอก) แต่ที่หัว
    จะมีความคิดอย่างโน้นอย่างนี้วิ่งเต็มไปหมด ... วิธีการ ก็คือ ไม่ต้องไปสนใจมันค่ะ
    3. ไม่ต้องไปตามมัน (คือ ตามการเคลื่อนไหว) ปักความรู้สึกลงที่กลางหน้าอกบริเวณกระดุมเม็ดที่ 2 เลยค่ะ
    พอปักความรู้สึกลงไปแล้ว จะเห็นว่า การเคลื่อนไหวมันก็เปลี่ยนแปลง และน้อยลง หรือนิ่งลงไปค่ะ (เรียกว่า
    ไม่ต้องไปตามกระแสที่เข้ามาค่ะ)
    4. ให้ทำในใจว่า เป็นเพียงสภาวธรรมที่เกิดขึ้น เท่านั้น ไม่ต้องไปป้อนข้อมูลว่า ผีเข้า ผีอำ หรืออะไรก็ตาม
    (จะสังเกตได้ว่า ถ้าขณะนั้น คุณมีความรู้สึกตัวอย่างชัดเจน บางครั้งจะรู้สึกหนักๆ หน่วงๆรอบร่างกาย)

    สภาวะนี้ มันก็จะเป็นอยู่ช่วงหนึ่ง แล้วก็จะเปลี่ยนไปเองค่ะ ไม่ต้องกังวล..:)
     
  3. pongsiri

    pongsiri เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    13 มกราคม 2005
    โพสต์:
    1,077
    ค่าพลัง:
    +638
    สำหรับผมตอนแรก ๆ ที่นั้งสมาธิ นั้งไปสักพักจะเริ่มรู้สึกมึน ๆ คับ และงง ครับ เหมือนตัวทั้งตัวที่กำลังนั้งอยู่มันหมุนติ๋วเลย แต่ผมสังเกตุว่าเรานั้งติดกับพื้นอยู่ไม่รู้สึกว่าพื้นมันเลื้อนครับ ตรงนี้เองทำให้รู้ว่ามันไม่ได้หมุนจริง แต่เป็นความรู้สึกเราเอง ก็เป็นอยู่นานครับแต่ตอนนี้เริ่มเข้าใจแล้ว คือถ้านั้งอยู่แล้วเริ่มรู้สึกว่าตัวเราจะหมุน ผมก็จะขยับตัวเล็กน้อย อาการดังกล่าวก็จะหายไป อาการต่าง ๆ ที่ผมเจอนะครับ 1.ตัวหมุน 2.ตัวชาเหมือนมีมดขึ้น (ลองลืมตาดูและลองขยับตัวดู อาการก้หายไป แสดงว่าไม่ใช่เกิดจากเหน็บชา) 3.มีเสียงดังเป็นเสียงที่เรากลัว 4.ตัวจะล้มหรือสัพหงก (อันนี้เกิดจากเผลอหลับ) แต่หลังจากบวชแล้ว ตอนนี้นั้งสมธิดีกว่าเก่ามากเลยคับ อาการต่าง ๆ ที่เคยเป็น หายไปหมดเลยครับ
     
  4. นิรทุกข์

    นิรทุกข์ Active Member

    วันที่สมัครสมาชิก:
    8 มีนาคม 2005
    โพสต์:
    73
    ค่าพลัง:
    +93
    อุปาทาน
     

แชร์หน้านี้

Loading...