เพจ คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

ตอนนี้ฝนได้ลงงานบุญไว้ในเพจคำสอนของหลวงพ่อฯอยู่หลายงานบุญด้วยกัน ขอเชิญลูก-หลานหลวงพ่อร่วมบุญกันได้ตามกำลังนะคะ.ฝนได้แยกบัญชีงานบุญไว้อย่างชัดเจน..และถ้าการลงบอกบุญเป็นการไม่ถูกใจใครคนใดคนหนึ่งฝนก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ..ด้วยใจรักและศรัทธาที่จะช่วยงานพระพุทธศานาอย่างเต็มที่เต็มกำลัง ชาตินี้ขอทำให้ถึงที่สุดแห่งความทุกข์ทั้งปวง..ชีวิตนี้ถวายแล้วและขอทำไปจนลมหายใจสุดท้าย…ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยนะคะที่ร่วมบุญกับฝนมาโดยตลอดโดยที่ไม่รู้จักกันเลยก็มี..ฝนมีเฟสส่วนตัวที่สามารถติดตามความเคลื่อนไหวได้ชื่อเฟสว่าน ้ำฝน เจี๊ยบ บุญสิงห์ค่ะเป็นคนสุพรรณบุรี..ตั้งแต่จำความได้ก็ได้ยินแต่คำว่าหลวงพ่อฤาษีลิงดำๆเพราะตายายของฝนจะเดินทางไปวัดท่าซุงบ่อยมาก..ซึ่งฝนเองก็ซึมซับกับตรงนี้มา..และก็ได้นิมิตเห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยานมาตามฝนท่านมาในห้องนอนและมายืนชี้มาที่หน้าอก(หัวใจ)และมือของฝน..ในปี2552นับจากนั้นเป็นต้นมาฝนก็ได้ไปวัดท่าซุงและได้ช่วยงานพระเดชพระคุณหลวงพ่อฯตามกำลังที่จะทำได้ บางงานฝนก็มีความเกรงใจที่จะไม่ลงบอกบุญในนี้แต่ทุกๆครั้งที่มีความคิดเช่นนี้ก็จะมีเหตุมาให้ฝนเปลี่ยนใจทุกครั้ง ในความฝันบ้าง ในเหตุการณ์ปัจจุบันบ้าง..จนทำให้ทุกวันนี้ฝนมีบัญชีลงงานบุญประมาณ8บัญชีและบัญชีเงินส่วนตัวของตัวเองแค่บัญชีเดียว และแยกเงินไว้อย่างชัดเจน ฝนเป็นแม่ค้าค่ะเป็นเจ้าของแบรนด์ครีมฝนทิพย์(ใช้ทากันแดดและแก้สิวแก้ฝ้า)เพราะฉะนั้นฝนจึงมีเวลามานั่งทำงานบุญอย่างเต็มที่(เผื่อมีบางคนสงสัยว่าฝนทำงานอะไร)..การบอกบุญแต่ละครั้งส่วนมากจะใช้เงินส่วนตัวปิดงานบุญในแต่ละงานให้ตลอดเพื่อให้ได้ยอดสวยๆ..การทำอะไรด้วยใจรักและศรัทธาไม่มีคำว่าเบื่อหรือเหนื่อยค่ะ..พิมพ์มาซะยืดยาวโดยไม่ได้ตั้งใจคงมีอะไรดลจิตดลใจให้ลงบอก เวลาที่พิมพ์ตัวเองขนลุกตลอดเวลา เพราะทุกคำเป็นความสัตย์จริงล้วนๆค่ะ. ท้ายนี้..ขอความคล่องตัวทั้งทางโลกและทางธรรมจงมีแก่ทุกท่านค่ะ




ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

ช่วงนี้ใกล้จะถึงงานกฐินของวัดต่างๆแล้ว..ฝนขออนุญาตลงบอกบุญในงานกฐินนะคะ…ขอเชิญร่วมบุญกันตามกำลังค่ะ..
ขอเชิญทุกท่านเป็นเจ้าภาพชุดสังฆทานอย่างดีในถุงผ้า ร่วมบุญเป็นเจ้าภาพชุดละ 300 บาททั้งหมด20ชุดมีเจ้าภาพแล้ว4ชุด ยังขาดเจ้าภาพอีก16ชุดค่ะ
จะนำถวายพระสงฆ์ในงานกฐินของสวนพุทธธรรมหลวงปู่ใหญ่ สุพรรณบุรีในวันที่22ตุลาคม2560..
โอนร่วมบุญได้ที่ธ.ไทยพาณิชย์406-337594-3
น้ำฝน บุญสิงห์ พร้อมเพย์0915145635ต่างธนาคารโอนฟรีไม่เสียค่าธรรมเนียมค่ะ




ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

ผ้าไตรจีวรมิสลินอย่างดี1ชุดราคา1,490 บาทแม่ค้าใจดีร่วมบุญด้วยและลดให้เหลือ1,400บาท..เตรียมไว้ในงานกฐินวัดท่าซุงวันที่8ตุลาคมนี้ค่ะ..ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านที่ร่วมบุญนี้ด้วยนะคะ..หลังจากซื้อผ้าไตรจีวรแล้วมียอดเงินคงเหลือวันนี้ 17,314 บาทค่ะท่านใดจะร่วมบุญโอนที่ธ.บัญชีกสิกรไทย025-192179-2น้ำฝน บุญสิงห์
ปิดรับวันที่6ตุลาคม2560เวลา9.00น.ใครโอนเงินมาหลังนี้ขออนุญาตนำเงินร่วมบุญตามวาระต่อไปค่ะ
เป็นความศรัทธาของน้ำฝนและคณะญาติธรรมไม่เกี่ยวข้องกับวัดท่าซุงแต่อย่างใด



ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

ขออนุญาตบอกบุญด่วนนะคะ..
ขอแรงลูกหลานพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยานช่วยกันตามกำลังของตัวท่านเองเป็นเจ้าภาพผ้าห่ม(ซึ่งตอนนี้ก็จะย่างเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว)ฝนซึ่งตอนนี้บอกได้เลยว่างานบุญเยอะมากแต่ก็อยากจะช่วยเพราะเห็นเด็กๆแล้วน่าสงสาร เด็กๆอยู่ในโรงเรียนที่ราบสูงค่ะ ชื่อว่าโรงเรียนขุนห้วยตากพัฒนาศึกษา อ.บ้านตาก จ.ตาก เด็กๆมีจำนวนประมาณ 500 คน และต้องนอนที่โรงเรียนนี้เลยเพราะฐานะค่อนข้างจะลำบากการเดินทางมีก็ยากมาก(พระอาจารย์พิชัยท่านบอกว่าเป็นโรงเรียนในโครงการของในหลวงรัชกาลที่๙)คุณครูที่สอนหนังสือเด็กๆก็คือตำรวจตระเวณชายแดน เพราะฉะนั้นเรามาร่วมแรงร่วมใจทำดีถวายพ่อหลวงด้วยกันค่ะ ร่วมบุญเป็นเจ้าภาพผืนละ80บาทต้องการจริงๆสัก350ผืนขึ้น(มีคนเป็นเจ้าภาพถวายไปแล้ว100กว่าผืน)ฝนมีเวลาเปิดบุญแค่2วันค่ะเปิดรับวันนี้ปิดรับวันที่6ตุลาคมเวลา9.00น.เมื่อปิดแล้วจะเบิกเงินซื้อแล้วนำไปถวายพระอาจารย์พิชัยทันทีท่านจะเดินทางไปแจกผ้าห่มเด็กๆวันที่7-8ตุลาคมนี้ร่วมบุญนี้ได้ที่ธ
.ไทยพาณิชย์406-811801-1น้ำฝน บุญสิงห์.
.ราคาผ้าห่มถ้าซื้อปลีกจะราคาประมาณ150บาทขึ้นแต่เราโชคดีที่เจอร้านนี้โดยบังเอิญ..(หรืออาจจะเป็นเพราะบุญช่วย)ทางร้านขายให้เราในราคาส่งค่ะ





ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

อานิสงส์ของทานและการชักชวนคนอื่นทำบุญ..โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน..

การให้ทานนี้อย่างลืมนะว่าถ้าใจยังไม่หนักแน่นพอ คนที่เรายังไม่ชอบใจอย่างเพิ่งให้ ให้แต่คนที่เรารักหรือคนที่เราไม่เกลียดต่อไปถ้ากำลังใจสูงขึ้น จิตสบาย มีอุเบกขาดี มีเมตตาบารมีสูง ก็ให้ไม่เลือก ให้เพื่อปลดเปลื้องความทุกข์ คือกิเลสของเรา

กำลังใจในการให้ทานน่ะเป็นจาคานุสสติ ก่อนที่จะคิดให้เป็นจาคานุสสติ อันนี้อนุสสติอย่างใดอย่างหนึ่ง ถ้ามีประจำใจแล้วมันก็ตกนรกไม่ได้ จะยกตัวอย่าง มันก็ยาวเกินไป จะขอพูดถึง อานิสงส์การให้ทาน ที่สมเด็จพระพิชิตมารทรงตรัสว่า สมัยพระพุทธกัสสปท่านเทศน์อย่างนี้ ท่านบอกว่า

บุคคลผู้ใดให้ทานด้วยตนเอง แต่ไม่ชักชวนคนอื่น ตายจากชาตินี้ไปแล้วไปเกิดใหม่จะมีทรัพย์สมบัติมาก จะเป็นคนร่ำรวย เป็นเศรษฐีมหาเศรษฐี แต่ว่าขาดเพื่อน ขาดคนเป็นที่รัก มันก็โดดเดี่ยวแย่เหมือนกัน

บุคคลผู้ใดดีแต่ชักชวนบุคคลอื่น แต่ว่าตนเองไม่ให้ทาน ท่านบอกว่าตายจากชาตินี้ไปแล้วไปเกิดชาติใหม่ มีพรรคพวกมาก แต่ยากจน

บุคคลใดให้ทานด้วยตนเองด้วยแล้วก็ชักชวนบุคคลอื่นด้วย ตายจากชาตินี้ไปเกิดใหม่ เป็นคนรวยด้วย มีพวกมากด้วย

บุคคลใดไม่ให้ทานด้วยตนเองด้วย แล้วไม่ชักชวนชาวบ้านด้วย จะไม่มีทรัพย์สมบัติเป็นคนยากจนเข็ญใจ เกิดเป็นคนยากจนไม่มีคนคบหาสมาคม ขอทานก็ยาก เป็นยาจก ขอทาน แล้วขอก็ไม่ค่อยจะได้ ไม่มีใครเขาอยากจะให้ มีแต่คนรังเกียจ

การให้ทานที่ก่อนจะถึงนิพพานน่ะ เราจะต้องมีความสุขในทรัพย์สมบัติก่อน จะไปคิดว่าการให้ทานเป็นการกำจัดโลภะความโลภ หรือมีผลอันน้อยแค่กามาวจรอันนี้ไม่ถูก ถ้าเราจะไปนิพพาน ถ้าเราลำบากมันไปยาก ใจไม่สบาย จะเล่านิทานสักเรื่องหนึ่ง เอาไหม มันจะช้าก็ช้า จะจบเมื่อไรก็ช่าง ก็เล่าสู่กันฟัง

ในสมัยองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังมีพระชนม์อยู่มีคนหนึ่งเขามาเกิด แต่คนคนนี้น่ะในชาติก่อนๆ เวลาบำเพ็ญบารมีตัดทานบารมีออกจากใจ แต่ความจริงเขาก็ไม่อยากได้ทรัพย์สมบัติของใคร เขามีจาคานุสสติกรรมฐานเป็นปกติ ได้จาคานุสสติกรรมฐาน ตัวนี้เขาไม่ได้ให้ แต่จิตเขาละความโลภ คือละความอยากได้ทรัพย์สมบัติของบุคคลอื่นที่ใครไม่ให้เขาโดยชอบธรรมน่ะเขาไม่เอา เขาไม่อยากได้ แต่ว่าเขาไม่ให้ทาน ที่ว่า “ทานัง สัคคโสน ปาณัง” ที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า “ทานเป็นบันไดให้ไปเกิดบนสวรรค์” เขาบอกว่ามันต่ำไป เอาบุญที่เป็นปรมัตถบารมีดีกว่า คือ

๑. มีศีลบริสุทธิ์
๒. สมาธิตั้งมั่นก็ระงับนิวรณ์
๓. มีปัญญาแจ่มใส เพื่อตัดกิเลส

ก็เป็นการบังเอิญว่าชาตินั้นเขายังไม่ได้เป็นพระอริยเจ้าก็ต้องตายจากความเป็นคน ไปเกิดเป็นเทวดา ก็สงสัยอาจจะเป็นเทวดาคนจนก็ได้ ทิพย์สมบัติอาจจะสู้ชาวบ้านเขาไม่ได้ ทีนี้ก็กลับมาเกิดใหม่ มาเกิดเป็นลูกหญิงแพศยา เป็นโสเภณี
โสเภณีเวลานั้นถือว่าเป็นตระกูล เป็นอาชีพอาชีพหนึ่งสังคมหรือสมาคมหนึ่ง แต่ว่าโสเภณีน่ะเขาต้องการเฉพาะลูกผู้หญิง เขาไม่เหยียดหยามเหมือนสมัยนี้ว่าโสเภณีเลวไม่ใช่อย่างนั้น เขาถือว่าโสเภณีก็เป็นตระกูลหนึ่งที่มีศักดิ์ศรี พอออกมาเป็นลูกผู้ชาย เขาไม่ต้องการ เขาก็เลยไปหมกป่าไว้ ทิ้งปล่อยให้ตาย ก็สืบตระกูลเป็นโสเภณีไม่ได้
เวลานั้นโสเภณีผู้ชายยังไม่มี ถ้าบังเอิญมีโสเภณีผู้ชายอย่างสมัยนี้ บางประเทศก็จะหากินคล่องเหมือนกัน เป็นการบรรเทาความเดือดร้อนของบุคคลแต่ละคน
ก็รวมความว่าเขาเกิดมาไม่มีความสุข ถูกปล่อย แต่เขาก็ไม่ตาย เขาไม่ตายเพราะอะไร เพราะว่ามีบุญรักษา เขาจะเป็นอรหันต์ในชาตินี้ เขาถูกหมกอยู่อย่างนั้นไม่ตาย ถูกแวดล้อมไปด้วยสัตว์รักษาไว้ จนกระทั่งเป็นหนุ่มเดินไปเดินมา เดินเที่ยวไปก็ไม่มีอะไรจะกิน แต่บุญรักษาเติบโตขึ้นมาได้โดยไม่ต้องกินอาหาร
ต่อมาวันหนึ่งเดินเข้าไปชายป่า เห็นคนเขาเอาอะไรมาฝังไว้เป็นลูกเขาออก เอารกมาฝังก็แอบดู พอเขาไปแล้วก็ย่องเข้าไปขุดเห็นรกเด็ก เลยนำรกมากิน ในชีวิตเขาได้กินเท่านั้นอย่างเดียว นี่การขาดทานบารมี หลังจากนั้นก็เดินไปเดินมาเห็นพระท่านมีความสุข เลยขอบวช พระอุปัชฌาย์ก็ให้บวช
ในเมื่อบวชแล้วเวลาบิณฑบาตตอนเช้า พระใหม่ก็ต้องเดินข้างหลังตามระเบียบ เพราะเดินตามอาวุโส ชาวบ้านใส่บาตรจากหน้า พอจะถึงองค์หลัง ข้าวหมดพอดี นี่อานิสงส์ของการไม่ให้ทาน ท่านก็เดือดร้อน ไม่ได้กินข้าว อุปัชฌาย์ต้องแบ่งให้ ถึงอุปัชฌาย์จะแบ่งให้ หาเองไม่ได้ ใจก็ไม่สบาย
วันที่สอง ท่านอุปัชฌาย์บอกว่า “วานนี้เขาใส่หน้าไม่ถึงหลัง วันนี้คุณเดินข้างหน้า ทุกคนใส่จะต้องถึงคุณ” แต่ความจริงพระอุปัชฌาย์เป็นพระอรหันต์ อย่างต่ำก็ต้องเป็นวิชชาสามหรืออภิญญาหกแน่ เพราะรู้เรื่องในใจดี รู้กฎของกรรมดี ท่านต้องการพิสูจน์ผลว่า คนไม่ให้ทานนั้นมันมีผลเป็นอย่างไร
วันที่สอง ชาวบ้านว่า “วานนี้ใส่หน้าไม่ถึงหลังวันนี้รวมกันใส่จากหลังมาหาหน้า” พอจะถึงองค์หน้าข้าวหมดพอดี แต่ความจริงเขาตั้งใจจะให้ถึง แต่กฎของกรรมมันบันดาลให้ตักข้าวหมด
วันที่สาม อุปัชฌาย์บอกว่า “เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน คุณยืนกลาง เขาใส่ทางไหนมันพอทั้งนั้น” เป็นอันว่าท่านยืนกลาง วันที่สาม ชาวบ้านบอกว่า “วันต้นใส่หน้าไม่ถึงหลัง วันที่สอง ใส่หลังไม่ถึงหน้า วันนี้เราแบ่งเป็นสองพวก ใส่จากข้างหน้ามาหนึ่งพวก ใส่จากข้างหลังมาหนึ่งพวก” เขาก็ทำตามนั้น ปรากฏว่าทั้งสองพวกพอจะถึงองค์กลางข้าวหมดพอดี
วันที่สี่ พระอุปัชฌาย์บอกว่า “ยืนรองฉัน มันใส่แบบไหนถึงทั้งนั้น
ในวันต่อมาเขาใสบาตรตามระเบียบ ใส่บาตรที่ ๑ เขาไม่เห็นบาตรที่ ๒ ไปใส่บาตรที่ ๓ พอวันต่อมาอุปัชฌาย์บอกว่า “คุณยืนรองฉัน” ท่านเอามือจับบาตรไว้ เขาจึงเห็นบาตรของท่าน
นี่การให้ทานถ้าบารมีไม่เต็มจริงๆ ถ้าไปโดนเข้าแบบนี้เราจะถูกความหิวทรมานขนาดไหน แต่นั่นบังเอิญเป็นบารมีของท่านเต็มจะได้เป็นพระอรหันต์ ยังต้องถูกทรมานจิตใจแบบนั้น เห็นโทษเห็นทุกข์แห่งการเกิด อุปัชฌาย์แนะนำไม่นานนักท่านก็เป็นอรหันต์ เมื่อเป็นอรหันต์แล้วชาวบ้านก็เห็นบาตรเพราะเป็นผู้บริสุทธิ์แล้ว



ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

ขอเจ้าภาพเต็นท์ในงานกฐินของสวนพุทธธรรมหลวงปู่ใหญ่ สุพรรณบุรี 10 หลังค่ะ มีเจ้าภาพแล้ว4หลังยังต้องการเจ้าภาพอีก6หลัง ร่วมบุญหลังละ500บาทโอนธ.ไทยพาณิชย์406-3-37594-3น้ำฝน บุญสิงห์พร้อมเพย์0915145635 ต่างธนาคารโอนฟรีไม่เสียค่าธรรมเนียมค่ะ
งานตรงกับวันที่22ตุลาคม2560ค่ะ




ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

ตอนนี้มีเจ้าภาพแล้ว164ผืนค่ะ..ยังต้องการเจ้าภาพอีก186ผืนนะคะ..ขอเชิญทุกท่านร่วมบุญด้วยกันค่ะผ้าห่มนวมร่วมบุญเป็นเจ้าภาพผืนละ 80 บาทหรือร่วมได้ตามกำลังค่ะ ปิดรับพรุ่งนี้(6ตุลาคมเวลา9.00น.)
ขออนุญาตบอกบุญด่วนนะคะ..
ขอเชิญญาติธรรมทุกท่านช่วยกันตามกำลังของตัวท่านเองเป็นเจ้าภาพผ้าห่ม(ซึ่งตอนนี้ก็จะย่างเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว)ฝนซึ่งตอนนี้บอกได้เลยว่างานบุญเยอะมากแต่ก็อยากจะช่วยเพราะเห็นเด็กๆแล้วน่าสงสาร เด็กๆอยู่ในโรงเรียนที่ราบสูงค่ะ ชื่อว่าโรงเรียนขุนห้วยตากพัฒนาศึกษา อ.บ้านตาก จ.ตาก เด็กๆมีจำนวนประมาณ 500 คน และต้องนอนที่โรงเรียนนี้เลยเพราะฐานะค่อนข้างจะลำบากการเดินทางมีก็ยากมาก(พระอาจารย์พิชัยท่านบอกว่าเป็นโรงเรียนในโครงการของในหลวงรัชกาลที่๙)คุณครูที่สอนหนังสือเด็กๆก็คือตำรวจตระเวณชายแดน เพราะฉะนั้นเรามาร่วมแรงร่วมใจทำดีถวายพ่อหลวงด้วยกันค่ะ ร่วมบุญเป็นเจ้าภาพผืนละ80บาทต้องการจริงๆสัก350ผืนขึ้น(มีคนเป็นเจ้าภาพถวายไปแล้ว100กว่าผืน)ฝนมีเวลาเปิดบุญแค่2วันค่ะเปิดรับวันนี้ปิดรับวันที่6ตุลาคมเวลา9.00น.เมื่อปิดแล้วจะเบิกเงินซื้อแล้วนำไปถวายพระอาจารย์พิชัยทันทีท่านจะเดินทางไปแจกผ้าห่มเด็กๆวันที่7-8ตุลาคมนี้ร่วมบุญนี้ได้ที่ธ
.ไทยพาณิชย์406-811801-1น้ำฝน บุญสิงห์.
.ราคาผ้าห่มถ้าซื้อปลีกจะราคาประมาณ150บาทขึ้นแต่เราโชคดีที่เจอร้านนี้โดยบังเอิญ..(หรืออาจจะเป็นเพราะบุญช่วย)ทางร้านขายให้เราในราคาส่งค่ะ







ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

#การอุทิศส่วนกุศล

ผู้ถาม :- “หลวงพ่อคะ ลูกทำสังฆทานให้สัมภเวสี ถ้ากลับไปแล้วจะ กรวดน้ำ ให้ได้ไหมคะ…?”

หลวงพ่อ :- “การอุทิศส่วนกุศล ในพระพุทธศาสนานี่ไม่มีน้ำ แต่ว่าที่พระเจ้าพิมพิสารทำเป็นองค์แรก เพราะว่าศาสนาพราหมณ์ เขาถือว่าถ้าจะให้อะไรกับใคร ต้องให้คนนั้นแบมือแล้วเอาน้ำราดลงไป และตอนที่พระเจ้าพิมพิสารทำ พระพุทธเจ้าท่านก็ไม่ได้ห้าม เพราะเป็นประเพณีนิยม

เวลาที่พระเจ้าพิมพิสารอุทิศส่วนกุศลต้องใช้น้ำ เพราะว่าท่านเพิ่งพบพระพุทธเจ้า ประเพณีของพราหมณ์ยังชินอยู่ แต่ว่าใจท่านตั้งตรง เวลาอุทิศส่วนกุศลจริงๆ ในพระพุทธศาสนา ไม่ต้องใช้น้ำ ผีกับเปรตต้องรีบวิ่งกลับ เพราะไม่ได้กินแน่ เพราะฉันเคยพบมาแล้ว แต่ไม่มีน้ำน่ะว่า “อิมินา” เพลินไป ยังไม่ถึงครึ่ง ก็มีคน ๒ คนถือโซ่มาคล้องคอปั๊บลากไปเลย”

ผู้ถาม :- “มีบางคนบอกว่า “กรวดน้ำแบบแห้ง” ตายไปชาติหน้าจะแห้งแล้งเพราะไม่มีน้ำ โบราณพูดอย่างนี้จะจริงหรือเปล่าคะ…?”

หลวงพ่อ :- “เขาพูดได้ยินหรือเปล่า คนที่พูดมาได้ยินหรือเปล่า … คนโบราณพูดอย่างนี้ คนโบราณพูดหรือเปล่า … ถ้าได้ยินแสดงว่าเขาพูดจริง แต่ก็ไม่ได้แห้งแล้งจริง

การอุทิศส่วนกุศล พระพุทธเจ้าไม่ได้สอนให้ใช้น้ำ ฉันใช้น้ำวันเดียววันบวช ว่าไม่ถูกเลย ต้องระวังน้ำหยดอีก ผีไม่ได้กินน้ำ ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ฉันไม่เคยใช้น้ำเลย ก็เห็นผีได้รับ แต่ชาติหน้าถ้าจะทำอย่างนั้น ถ้าฉันยังไม่ตายก็ไม่ได้เหมือนกัน แต่ไม่เป็นไรนะ กินน้ำเกลือเผื่ออยู่แล้ว เผื่อชาติหน้าจะอด”

ผู้ถาม :- “อ้อ… มิน่าละ หลวงพ่อถึงให้น้ำเกลือบ่อยๆ”

หลวงพ่อ :- “ใช่ มีทั้งน้ำสะอาด น้ำเกลือ น้ำหวาน เผื่อไว้ตลอด

รวมความว่า เวลาจะอุทิศส่วนกุศล ให้ใช้ภาษาไทยสั้นๆ อย่างทำบุญสังฆทาน เราก็ตั้งใจว่า “การบำเพ็ญกุศลในวันนี้ ผลนี้จะมีแก่ข้าพเจ้าเพียงใด ขออุทิศส่วนกุศลให้แก่ …(บอกชื่อ)… ขอให้มาโมทนารับผลเช่นเดียวกับข้าพเจ้า”

และตอนที่พระสงฆ์ให้พรนี้ ก็ขอเจ้าภาพทุกท่านที่บำเพ็ญกุศลแล้ว ตั้งจิตปรารถนาเอาตามประสงค์ สมมติท่านทั้งหลายตั้งใจเพื่อ พระนิพพาน อันนี้ก็ต้องเผื่อไว้ด้วยว่าหากสมมติว่าเราตายจากชาตินี้แล้ว ยังไม่ถึงซึ่งพระนิพพานเพียงไร สมมติว่าเราตาย ถ้าเราไม่เผื่อไว้ละก็มันจะขลุกขลัก ฉะนั้นการอธิษฐานจิต คือตั้งอธิษฐาน เขาเรียกว่า อธิษฐานบารมี

เจริญพระกรรมฐานก็ดี ถวายสังฆทานก็ดี อธิษฐานว่า “ขอผลบุญนี้จงเป็นปัจจัยให้ข้าพเจ้าเข้าถึงพระนิพพานในชาติปัจจุบัน แต่ทว่าถ้าหากข้าพเจ้ายังเข้าไม่ถึงพระนิพพานเพียงใด จะเกิดใหม่ไปในชาติใดก็ตาม ขอคำว่าไม่มีจงอย่าปรากฎแก่ข้าพเจ้า” ถ้าเราต้องการอะไรให้มันมีทุกอย่าง จะไม่รวยมากก็ช่าง เท่านี้ก็พอแล้ว”

ผู้ถาม :- “เมื่อทำบุญแล้ว ถ้าจะอุทิศส่วนกุศลภายหลัง จะได้ไหมคะ…?”

หลวงพ่อ :- “การทำบุญไปแล้วครั้งหนึ่ง สักกี่ปีๆ บุญก็ยังมีอยู่ ถ้าทำไปแล้วสัก ๓๐ ปี ก็ยังอุทิศส่วนกุศลได้ บุญมันไม่หาย ไม่ใช่เราทำบุญแล้วเดี๋ยวเดียวมันหายไป ไม่ใช่อย่างนั้นนะ”

ผู้ถาม :- “แล้วถ้าเผื่อทำบุญแล้ว ไม่ได้อุทิศส่วนกุศล จะได้บุญเต็มที่ไหมคะ…?”

หลวงพ่อ :- “ก็ได้เต็มที่อยู่แล้ว เราเป็นผู้ได้สมบูรณ์แบบ แต่อยู่ที่ว่าเราจะให้เขาหรือไม่ให้ การอุทิศส่วนกุศลนี่นะ ถ้าเราไม่ให้ เราก็กินคนเดียว ใช่ไหม … ทีนี้ถ้าเราให้เขา ของเราไม่หมด อีกส่วนที่เราให้ไปไม่ได้ยุบจากของเดิม

อย่างเรื่องของ พระอนุรุธ สมัยที่ท่านเกิดเป็นคน เกี่ยวหญ้าช้างของมหาเศรษฐี เวลาที่ท่านทำบุญแล้ว เจ้านายขอแบ่งบุญ ท่านก็สงสัยว่าการแบ่งบุญน่ะ จะแบ่งได้ไหม จึงไปถามพระปัจเจกพุทธเจ้า ที่ท่านมารับบาตรนะ ท่านก็เปรียบเทียบให้ฟังว่า

“สมมติว่าโยมมีคบ แล้วก็มีไฟด้วย คนอื่นเขามีแต่คบ ไม่มีไฟ ทุกคนต้องการแสงสว่าง ก็มาขอต่อไฟที่คบของโยม แล้วคบทุกคนก็สว่างไสวหมด อยากทราบว่าไฟของคุณโยมจะยุบไหม…?”

ท่านอนุรุธ ก็บอกว่า ไม่ยุบ

แล้วท่านก็บอกว่า “การอุทิศส่วนกุศลก็เหมือนกัน ให้เขา เขาโมทนา แต่บุญของเรา เต็ม ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์”

ผู้ถาม :- “การแผ่ส่วนกุศลไปให้แก่บิดามารดา ท่านจะได้รับผลไหมคะ…?”

หลวงพ่อ :- “การได้รับส่วนกุศลนี่ ถ้าหากท่านมีโอกาสโมทนา ท่านก็ได้รับ ถ้าท่านไม่มีโอกาสโมทนา ก็ไม่ได้รับ เหมือนเราเอาสิ่งของไปให้ แต่ผู้รับเขาไม่รับ เขาจะได้ไหม … ถ้าพวกเขาอยู่ในนรก ไฟไหม้ทั้งวัน ถูกสรรพาวุธสับฟันทั้งวัน ถ้าเราเอาขนมไปให้กิน เขากินได้ไหม”

ผู้ถาม :- “ไม่ได้ค่ะ”

หลวงพ่อ :- “อยู่ในแดนเปรต ๑๑ จำพวก ไม่ได้รับ แต่ถ้าเป็นพวกที่ ๑๒ ปรทัตตูปชีวีเปรต พวกนี้มีโอกาสโมทนา”

ผู้ถาม :- “แล้วผู้สร้างจะได้ไหมคะ”

หลวงพ่อ :- “ไม่แน่ ถ้าสร้างดีก็ได้บุญ ถ้าสร้างไม่ดีก็ได้บาป”

ผู้ถาม :- “เป็นไงคะ…?”

หลวงพ่อ :- “คือก่อนทำบุญ ก็กินเหล้าก่อน พอพระไปก็กินเหล้ากันแล้ว ถ้าหากมีเจตนาบริสุทธิ์ ไม่มีบาป มีแต่บุญ ผู้สร้างได้ ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ คือบุญนี่จะได้แก่ผู้สร้างก่อน แล้วผู้สร้างอุทิศส่วนกุศลให้ผู้อื่น ถ้าเขามีโอกาสโมทนา ก็ได้รับ”

ผู้ถาม :- “หลวงพ่อครับ คำว่า เจ้ากรรมนายเวร นี่หมายถึงใครบ้างครับ …?”

หลวงพ่อ :- “เจ้ากรรมนายเวรนี่ตัวตนไม่มีหรอก มันเป็นเรื่องของกรรม ที่เป็น อกุศลกรรม ถ้าบอกว่า เจ้ากรรมนายเวร ก็หมายถึง บาปที่เป็นอกุศลที่เราทำไว้

ตัวจริงที่เราเคยทำเขาไม่มายุ่งกับเราหรอก อย่างเราฆ่าปลาตาย ปลาเขาก็ไม่มายุ่งกับเรา แต่ว่ากฎของกรรมมันมาเล่นงานเรา ถ้าปลานั่งจองเวรคอยลงโทษเรา แกก็ไม่ต้องไปเกิดละ

คำว่า เจ้ากรรมนายเวร นี่นะ ถ้าพูดตามส่วนจะว่าไม่มีก็ไม่ได้ ถ้าหากเราปฏิบัติถึงขั้น สุกขวิปัสสโก เราจะบอกว่าไม่มีตัวเพราะไม่เคยเห็น แต่ว่าตั้งแต่ เตวิชโช ขึ้นไปเขาเห็น ต้องพูดตามขั้นนะ ถ้าเราว่ากันตามหนังสือก็คิดว่าจะไม่มี”

ผู้ถาม :- “แล้วถ้าเราอุทิศส่วนกุศลให้แก่เจ้ากรรมนายเวร เขาจะได้รับไหมคะ…?”

หลวงพ่อ :- “คือว่าอุทิศไปให้เขาจะได้รับหรือไม่ได้รับก็ตาม บุญที่เราทำเป็นผลให้เกิดความสุข ไอ้กรรมต่างๆ ที่เป็นอกุศลที่เราทำไปแล้ว เราไปยั้งมันไม่ได้ แต่ทว่าถ้าเราทำกรรมดีมีกำลังเหนือมันก็กวดไม่ทันเหมือนกัน

สำหรับคำอุทิศส่วนกุศลที่ใช้อยู่เดี๋ยวนี้ ก็ยาวเหมือนกัน แต่ยาวตามท่านบอก บทอุทิศส่วนกุศลท่อนแรก ให้แก่เจ้ากรรมนายเวร นั่นหลวงปู่โตมาบอก แล้วก็บทอุทิศส่วนกุศลอีก ๓ ท่อน พระยายมราชบอกมา

สำหรับตอนที่สองที่ให้เทวดาโมทนา ท่านบอกว่า
“เวลาอุทิศส่วนกุศลน่ะ ขอบอกให้ผมเป็นพยานด้วย”

ท่านบอกว่า
“ลูกหลานของท่านก็คือลูกหลานของผม และมันก็ไม่แน่นักหรอก บางทีไปอยู่สำนักผม มันอาจจะลืมก็ได้ เขาอาจจะนึกถึงบุญไม่ออก ถ้านึกถึงบุญไม่ออก ผมก็จะได้บอกว่า เขาสั่งให้เป็นพยาน

มันเป็นธรรมดา ถ้าทำทั้งบุญทั้งบาป บางทีกรรมบางอย่างมันปกปิด เวลาถามเรื่องบุญนี่มันนึกไม่ออก ถ้านึกไม่ออกก็มีความจำเป็นอย่างยิ่งจะต้องปล่อยตกนรก หากว่าถาม ๓ เที่ยวนึกไม่ออก ผมจะได้ประกาศว่า นี่เขาเคยบอกฉันไว้ เวลาทำบุญเขาบอกให้ฉันเป็นพยาน แล้วก็ประกาศกุศลนั้น ก็ได้ไปสวรรค์”

ผู้ถาม :- “ทีนี้การอุทิศส่วนกุศลแก่บุคคลต่างๆ ที่ตายไปแล้ว จำเป็นไหมครับว่าจะต้องออกชื่อ รู้สึกว่ามีมากเหลือเกิน”

หลวงพ่อ :- “ถ้านึกได้ก็ออกชื่อเขาก็ได้ ถ้าออกชื่อน่ะดีอยู่ อย่างถ้ากรรมหนาอยู่นิด ถ้าออกชื่อเจาะจงเขาได้เลยนะ ถ้านึกไม่ออกก็ว่ารวมๆ “ญาติก็ดี ไม่ใช่ญาติก็ดี” เอายังงี้ดีกว่า ถ้าขืนไปไล่ชื่อ น่ากลัวจะไม่จบ

มันมีอยู่คราวหนึ่ง นานแล้ว ไปเทศน์กัน ๓ องค์ บังเอิญที่ไปก็มีอารมณ์จิตคล้ายคลึงกัน เวลาเพลเขาก็ถวายอาหาร ก็มีพระอื่นด้วยรวมแล้ว ๕ องค์

ทีนี้ตาทายกเขานำอุทิศส่วนกุศลวันในนั้น แกก็ออกชื่อคนตาย แล้วก็บรรดาญาติทั้งหลายที่ตายไปแล้ว บอกเท่านั้นแหละ พวกผีก็เข้ามาเป็นหมื่นล้อมรอบศาลาอยู่ ไอ้คนที่เป็นญาติรับโมทนาแล้วผิวพรรณดีขึ้น ไอ้พวกที่มิใช่ญาติก็เดินร้องไห้กลับ

พอเขานิมนต์ขึ้นไปเทศน์ ตอนลงท้ายเขาถามถึงว่าการอุทิศส่วนกุศลทำยังไง องค์ที่มีปากร้ายอยู่สักหน่อยบอกว่า

ญาติโยมที่นำอุทิศส่วนกุศล อย่าให้ใจแคบเกินไปนักซิ อย่าลืมว่าการทำบุญแต่ละคราว พวกปรทัตตูปชีวีเปรตก็ดี พวกสัมภเวสีก็ดี จะมายืนล้อมรอบ อย่างสวดบท “อยัญจะโข” น่ะ พวกบรรดาผีทั้งหลายทั่วบริเวณจะคอยโมทนา แต่ถ้าเราให้แต่ญาติ ญาติก็จะได้ แต่บุคคลอื่นไม่ใช่ญาติจะไม่ได้ ฉะนั้นก็ควรจะให้ต่อๆกันไป คือว่าให้ทั้งหมด “ทั้งญาติและไม่ใช่ญาติ”

ของฝากจากพระยายม

(เรื่อง การอุทิศส่วนกุศล ท่านพระยายม (ลุงพุฒิ) ท่านมาสั่งหลวงพ่อให้บอกลูกหลาน เมื่อวันปวารณาออกพรรษาปี ๒๕๓๑ ซึ่งหลวงพ่อได้เล่าให้ฟังดังนี้)

หลวงพ่อ :- พระยายมกับท่านลุง (นายบัญชี) มาเที่ยววันออกพรรษา บอกว่า “คนที่ผมจะช่วยได้ ต้องเฉพาะคนที่ผ่านสำนักผมเท่านั้นนะ”

ถามท่านว่า “ลุงมีข่าวอะไร ส่งข่าวบ้างล่ะ”

ท่านบอก “ไม่มี ผมหยุดนรกการ ๓ วัน”

รู้จักไหม … ชาวบ้านเขาหยุดราชการ ใช่ไหม … ท่านหยุดนรกการ ๓ วัน เมื่อวานนี้ (ออกพรรษา) วันนี้ (ปวารณา) และพรุ่งนี้

ถาม “ทำไม”

ท่านบอกว่า “วันสำคัญนี่ วันมหาปวารณาผมไม่สอบสวน”

เลยถามว่า “ถ้าเวลาที่ลุงไม่สอบสวน พวกที่คอยการสอบสวน เขามีอิสระใช่ไหม…”

ท่านบอกว่า “ตามปกติเขาก็มีอิสระอยู่แล้ว ไอ้ที่ไปยืนที่นั่น เขายืนรอคนไม่ให้ลงนรกเท่านั้นเอง”

คือว่าท่านมีหน้าที่ไม่ให้ลงนรก แต่ก็ต้องไปตามกฎของกรรม ถ้ารู้กฎของบุญนิดหนึ่ง ท่านให้ไปสวรรค์ก่อนเลย ท่านจัดอย่างนั้น

เลยถามท่านว่า “ถ้าเขามีอิสระอย่างนี้ เขาไปได้ไหม”

ท่านบอกว่า “เขาไปไหนก็ได้ ถึงเวลาสอบสวนเขาก็มาเอง กฎของกรรมมันบังคับ”

หมายความว่าเขาจะต้องถูกสอบสวน ไม่งั้นเขาจะลงนรกทันที ถ้าเขามาที่นั่น ยังมีโอกาสพ้นหรือไม่พ้น ยังไม่แน่

เลยถามว่า “ถ้าบรรดาญาติเขาอุทิศส่วนกุศลให้ เขาจะมีโอกาสได้รับไหม..?”

ท่านบอกว่า “ถ้าญาติฉลาด ได้รับทุกคน”

ญาติฉลาด หมายความว่า ทำบุญแล้วอุทิศส่วนกุศลให้ตรงให้คนเดียว อย่าให้คนอื่น แต่ต้องออกชื่อนะ เพราะเวลานั้นยังเป็นเวลาปลอดอยู่ มีสภาพคล้ายสัมภเวสี

ก็ถามท่านว่า “ทำบุญอย่างไหน พวกนี้จึงจะไปสวรรค์ชั้นสูง มีความสุขมาก มีความสุขน้อย หรือไม่ได้รับเลย”

ท่านบอกว่า “แดนใดที่ไม่มีบุญ ทำแล้วก็ไม่ได้รับเหมือนกัน”

หมายความว่า พระเรานี่ละ เป็นพระแต่หัวแต่ผ้าเหลืองมีไหม … นี่แหละทำไปเท่าไรเจ๊งหมด ขาดทุน

ท่านบอกว่า อย่างนี้ทำเท่าไรก็ไม่มีผล อุทิศส่วนกุศลให้แก่พวกนั้น เขาก็ไม่ได้รับ เพราะรับไม่ไหว ถ้าทำบุญที่เขตมีบุญน้อย เขาก็มีอานิสงส์น้อย เขาก็มีความสุขน้อย นี่เราไม่ต้องพูดกัน ทำบุญที่มีอานิสงส์ใหญ่ที่เป็นบุญมาก ก็ได้รับผลมาก

ก็ถามถึงบุญ ท่านบอก “สังฆทาน” นี่ดีที่สุด

แล้วท่านก็บอกว่า “ไปบอกชาวบ้านเขานะว่า คนที่ผมช่วยได้จริงๆ ต้องเฉพาะคนที่ผ่านสำนักผมเท่านั้นนะ”

อย่างสัมภเวสี เปรต อสุรกาย ไม่ผ่านท่าน ท่านช่วยไม่ได้ แล้วคนที่ลงนรกทันทีทันใด ก็ช่วยไม่ได้ เพราะไม่ได้ผ่านสำนักท่าน เมื่อผ่านสำนักท่านก็ต้องไปคอยอยู่

เลยถามท่านว่า “ทำอย่างไรถึงความแน่นอนจึงจะปรากฏ ลุงจะช่วยได้”

ท่านก็เลยบอกว่า เอาอย่างนี้ เวลาเขาทำบุญเสร็จ อุทิศส่วนกุศลให้แก่คนตาย ถ้ายังไม่มั่นใจ ให้บอกว่า “ถ้าบุคคลนี้ยังไม่มีโอกาสโมทนาเพียงใด ขอพระยายมเป็นพยานด้วย ถ้าหากพบเธอเมื่อใด ขอให้บอกเธอโมทนาเมื่อนั้น”

ท่านบอกว่า “เพียงแค่เท่านี้แหละ ผมก็ไม่ต้องสอบสวน มันโผล่หน้าเข้าไป ผมก็บอกว่า เฮ้ย! ข้าทำบุญอย่างโน้นมึงโมทนาเว้ย… มันก็ไปสวรรค์เลย แค่นี้ละผมก็ไม่ต้องเหนื่อย”

(แล้วหลวงพ่อก็จบการสนทนาระหว่างท่านกับพระยายมเพียงแค่นี้ และขอนำเรื่อง พยานบาป-พยานบุญ ที่หลวงพ่อได้เล่าในหนังสืออ่านเล่น เล่ม ๑ มาเสริมเพื่อให้เรื่อง การอุทิศส่วนกุศล นี้สมบูรณ์ขึ้น)

พยานบาป

หลวงพ่อ :- “ท่านลุงชวนเดินต่อไป ผ่านอาคารสอบสวนไปทางทิศตะวันออก มองเห็น ไก่ เป็ด หมู วัว ควาย และสัตว์ต่างๆ ที่มนุษย์กินอยู่กันเป็นกลุ่มใหญ่ ถามไก่ว่า มีเท่าไร ไก่บอกว่านับแสน ถามเป็ด เป็ดก็บอกว่านับแสนเหมือนกัน หมู วัว ควายก็เป็นแสนเหมือนกัน

ถามพวกเธอว่า มารวมกันทำไมมากมายอย่างนี้ พวกเธอบอกว่า มาเป็นพยานให้พระยายม เมื่อท่านเรียกผู้ฆ่าสัตว์มาสอบสวน เธอจะเข้าไปรายงานก่อนว่า คนนี้ฆ่า เชือด จับให้เชือด หรือสั่งให้ฆ่า เป็นต้น

เป็นอันว่า วันที่ ๒๖ สิงหาคม ๒๕๓๑ เป็นวันสารทจีนของคนจีนพอดี เลยทำให้คิดว่า สารทจีนทั่วโลก ต้องฆ่าสัตว์นับล้าน ก็น่าคิด”

พยานบุญ

หลวงพ่อ :- “เมื่อเดินเลยไปอีก ก็มี คน สัตว์ อีกจำนวนมาก แต่ไม่มากเท่าพยานบาป เมื่อถามเธอ เธอบอกว่ามาเป็นพยานบุญที่เขาช่วยเหลือไว้ เมื่อพระยายมถามถึงบุญที่เขาทำ ถ้าเขานึกไม่ออก เธอจะเข้าไปรายงานพระยายมว่าเขาเคยช่วยชีวิตไว้ เมื่อพระยายมฟังแล้ว จะให้เขาไปสวรรค์ก่อน ชมมาถึงแค่นี้ใกล้เวลาจะเพล จึงกลับ”

(จึงขอให้ท่านระลึกอยู่เสมอว่า จะทำดีหรือทำชั่ว มีพยานคอยเราอยู่แล้วที่สำนักพระยายม)

หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม ๑ หน้า ๘๐-๙๐
พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง)



ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

ขออนุญาตแจ้งยอดงานบุญกฐินวัดท่าซุงที่ทางคณะเพจคำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำตั้งขึ้นนะคะ..
..ณ.เวลานี้ ยอดกฐิน(หักผ้าไตรกฐิน1ไตรที่ซื้อมาแล้ว)มียอดในบัญชีอยู่ 26,244 บาท จึงขอเชิญทุกท่านมาร่วมบุญปิดยอดให้ครบ 30,000 บาทค่ะ..ขาดอีกเพียง3,756 บาทเท่านั้นค่ะ
โอนธ.กสิกรไทย025-192179-2 น้ำฝน บุญสิงห์…



ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

https://www.youtube.com/watch?v=TANmEs0LcPE
หลวงพ่อฤาษีลิงดำ เรื่อง เทศน์ในวันออกพรรษา

ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

ขออนุญาตลงรูปให้โมทนาบุฐด่วยกันนะคะ
บุกโกดังผ้าห่มเหมาหมดร้านเลยค่ะ..ได้ทั้งหมด 384 ผืนๆละ 80 บาท..เจ๊โอ๊ตเจ้าของร้านร่วมบุญด้วย4ผืน..จ่ายทั้งหมด380ผืนวันนี้370ผืนจ่ายไป29,600บาท(วันที่มาดูของฝนซื้อไปแล้ว10ผืน800บาท)รวมจ่ายไปทั้งหมด30,400บาทค่ะ..
ขอเชิญทุกท่านอนุโมทนาบุญด้วยกันนะคะ







ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

เรียบร้อยไปอีก 1 งานสำหรับงานบุญผ้าห่มแจกเด็กนักเรียนยากไร้(โรงเรียนขุนห้วยตากพัฒนาศึกษา อ.บ้านตาก จ.ตาก)..วันนี้ได้ซื้อและนำถวายให้แก่พระอาจารย์พิชัยเพื่อนำไปแจกเด็กๆในวันที่7-8ตุลาคมค่ะ..พระอาจารย์บอกว่าโรงเรียนมีเด็กอยู่ทั้งหมด502คน และคงจะเพียงพอที่จะแจกให้ได้ครบหมดทุกคน(ทางคณะของเราได้ยอดทั้งหมด 384 ผืนค่ะ รวมกับทางพระอาจารย์ที่มีอยู่แล้วก็น่าจะเกิน 502 ผืน)..
และทางเจ้โอ๊ตได้ทำบุญด้วย 4 ผืนจึงทำให้มีเงินเหลือ 320 บาททางน้องปุ๊กโอนตามมาอีก 220 บาท ฝนจึงรวบรวมเงินเพื่อสร้างพระกับพระอาจารย์พิชัยอีกจำนวน 800 บาท(พระอาจารย์จะนำพระพุทธรูปมอบให้โรงเรียนนี้เพื่อให้เด็กๆได้กราบไหว้กันค่ะ
ขอเชิญทุกท่านอนุโมทนาบุญด้วยกันนะคะ











ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

โอวาทหลวงพ่อฯ เล่ม 5 หน้า 10
อย่าเลวตามเขา
สำหรับคนที่เขามาสร้างความชั่วให้สะเทือนใจเรา นั่นเขาเป็นทาสของกิเลส ตัณหา อุปาทาน และอกุศลกรรม
ไม่มีทางที่จะคืนตัวได้ เราจงคิดว่าคนประเภท
นี้เขาไม่ใช่คน เขาคือสัตว์นรกในอบายภูมินั่นเอง เราคิดว่าถ้าเราจะไปต่อล้อต่อเถียงจะกระทำตอบ เราก็จะเลวตามเขา
เวลานี้จิตใจของเขาจมลงไปแล้วในนรก ถ้าเรา
ทำตามแบบเขาบ้าง เราก็จะจมนรกเหมือนกัน มันไม่มีประโยชน์ จิตเราก็ระงับความโกรธด้วยอำนาจขันติ หรืออุเบกขา เฉย
เขาเลวก็ปล่อยให้เขาเลวไปแต่ผู้เดียว เราไม่ยอมเลวด้วย



ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

อานิสงส์ทำบุญตามอัธยาศัยกับแบบเจาะจง
หลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง ตอบปัญหาธรรม

ผู้ถาม :- “แล้วการทำบุญตามอัธยาศัย กับการทำบุญเจาะจงต่างๆ เช่น วิหารทาน สังฆทาน ธรรมทาน เป็นต้น อานิสงส์จะเหมือนกันหรือเปล่าคะ…?”

หลวงพ่อ :- “ไม่เหมือนกัน ต่อท้ายอานิสงส์ไม่เหมือนกัน แต่ขึ้นต้นเหมือนกัน คำว่า “อานิสงส์ไม่เหมือนกัน” คือเขียนเหมือนกัน ถ้าตามอัธยาศัยมันเรื่องของพระ พระรับเอาไปนี่เอาไปทำอะไรบ้าง ถ้าไปเจี๊ยะแต่ผู้เดียว อานิสงส์ต่ำกว่าสังฆทานหลายแสนเท่า และต่ำกว่าวิหารทานเป็นล้านเท่า

ถ้าพระผู้รับไปทำให้เป็นประโยชน์ ถ้ามีความจำเป็นส่วนตัวก็ใช้ ใช่ไหม…ส่วนที่เหลือก็ไปเข้าในส่วนเลี้ยงพระ ไปจ่ายในวัดเป็นสังฆทาน เขาได้ ไปก่อสร้างเป็นวิหาร เขาได้ ช่วยทางธรรมเป็นธรรมทาน เขาได้ มันเรื่องของพระนะ แต่พระที่ฉลาดมากเกินไป ญาติโยมก็ได้อานิสงส์น้อย ถ้าโง่ๆ หน่อยได้อานิสงส์มาก”

ผู้ถาม :- “เอ๊ะ! เป็นยังไงครับ…?”

หลวงพ่อ :- “คนโง่ๆ เขาใช้หลายรายการ ถ้าฉลาดเขาเก็บใช้แต่ผู้เดียว”

จากหนังสือ หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม ๔ หน้า ๑๑๒-๑๑๓
พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง)



ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

ผู้ถาม :- “หลวงพ่อครับ ความดีที่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวน้ำใจกันและกัน เหมาะที่จะปฏิบัติสำหรับฆราวาส ควรจะใช้ธรรมะข้อใดครับ…?”

หลวงพ่อ :- “ความดีที่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวน้ำใจกันและกันนั้น พระพุทธเจ้าตรัสเพื่อฆราวาสปฏิบัติ ท่านเรียกว่า สังคหวัตถุ คือ การสงเคราะห์ซึ่งกันและกัน มี ๔ ข้อด้วยกัน คือ

๑.ทาน การให้ การแบ่งปันของที่มีและพอจะมีให้กัน ได้แก่ ผู้ที่ขาดแคลน ถึงแม้จะไม่ครบถ้วน แต่ก็เป็นเหตุให้เกิดความรักแก่ผู้ที่ได้รับ

๒.ปิยวาจา คือ พูดเพราะ อ่อนหวาน ทำให้ผู้รับฟังสบายใจ เป็นเหตุให้เกิดความรัก ความสบายใจอีกอย่างหนึ่ง

๓.สมานัตตตา ไม่ถือตัวเกินไป ทำตนเสมอ ไม่รังเกียจซึ่งกันและกัน โดยฐานะ โดยตระกูล โดยความรู้ เป็นต้น เมื่อไม่ถือตัววางตัวสนิทสนม ถือว่าเป็นพวกเดียวกัน ก็เป็นปัจจัยให้เกิดความรัก ความสามัคคี

๔.อัตถจริยา ช่วยงานที่เพื่อนทำไม่ไหว ด้วยความเต็มใจจะสงเคราะห์ ไม่ทวงความดีที่ทำให้ อย่างนี้ก็เป็นเหตุให้เกิดความรัก ความสามัคคี

เมื่อต่างคนต่างรัก สนิทสนมกัน ด้วยอาศัยเหตุ ๔ ประการนี้ ต่างก็มีความสุข ความสบาย ทั้งกายและใจ”

หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม ๒ หน้า ๓๘
พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง)



ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

ขออนุญาตลงรูปให้ผู้ร่วมบุญอนุโมทนาบุญกันนะคะ
ฝนและน้องปุ้ยได้นำเงินงานบุญของญาติธรรมมาถวายพระเดชพระคุณหลวงปู่องค์น้อยดังนี้ค่ะ
ถวายงานบุญกฐินวัดเกริ่น จ.ลพบุรีสายน้องเอ๊ะจำนวน 10,500 บาท
ถวายงานบุญเจ้าภาพชุดสังฆทาน งานกฐินสวนพุทธธรรมหลวงปู่ใหญ่ฯ 4,580 บาท
ถวายงานบุญเจ้าภาพบายศรีปากชามงานกฐินสวนฯ 4,880 บาทรวมถวายทั้งหมด 12,000 บาท
ถวายงานบุญเจ้าภาพบายศรีพญานาค 2 พาน 2,000 บาท
ถวายงานบุญเจ้าภาพเต็นท์ในงานกฐินสวนฯจำนวน 5,800 บาท
ถวายงานบุญเททองหล่อพระ(เก็บตกสายพี่แจ็ค)จำนวน 2,000 บาท
ขอเชิญทุกท่านอนุโมทนาบุญด้วยกันค่ะ








ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

พุ่มกฐินของเพจคำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ,น้ำฝนและคณะญาติธรรมยอดคร่าวๆ53,000กว่าบาทค่ะขอเชิญทุกท่านอนุโมทนาบุญด้วยกันนะคะ







ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยานกล่าวว่า “ใครที่มาถวายมหากฐินในวันนี้ จะได้รับอานิสงส์ของการถวายสังฆทานและวิหารทานด้วย นับเป็นอานิสงส์ที่ใหญ่มาก”..
ขออนุโมทนาบุยกับทุกท่านที่ร่วมบุญกฐินนะคะ ยอดมหากฐินของเพจคำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำในปีนี้ ประมาณ 54,000 บาทค่ะ..ขอให้ทุกท่านมีความคล่องตัวทั้งทางโลกและทางธรรม ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้ค่ะ..(พรุ่งนี้จะมาลงภาพตอนยกถวายท่านเจ้าคุณให้โมทนาบุญกันอีกครั้งนะคะ)



ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

8/10/2560 มหากฐินปีนี้ยอดกฐินของเพจคำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ,น้ำฝนและคณะญาติธรรมประมาณ 54,000 กว่าบาทค่ะ(เอ็มร่วมบุญมา2,000บาทและผ้าไตรจีวรอีก2ชุดค่ะ)
ขออนุโมทนาบุญกับผู้ที่ร่วมบุญทุกท่านนะคะ








ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

หลวงพ่อชวนลา “พุทธภูมิ”
ที่แนะนำเรื่องพระพุทธเจ้า ก็เพราะว่า พวกเรานี้ติดอำนาจ พุทธานุสสติ มาหลายแสนกัป ทำอย่างไรๆ ก็ตาม ถ้าเราทิ้ง พุทธานุสสติ เมื่อไร พวกเราก็พลาดทางเมื่อนั้น การที่พวกเรายึด พุทธานุสสติ เป็นปัจจัย ฉะนั้น พวกเราจึงมีความมุ่งมั่นกันในขณะนั้น คือหลายสมัยผ่านมา คืออยากเป็นพระพุทธเจ้า
ตัวนี้แหละสำคัญมาก ความอยากเป็นพระพุทธเจ้า การบำเพ็ญบารมีต้องใช้ระยะยาว นี้เมื่อใช้การบำเพ็ญบารมีระยะยาว การสั่งสมบารมีก็มีมาก มาในชาติปัจจุบัน.. พวกเราเห็นว่า การเป็นพระพุทธเจ้าลำบาก ต้องบำเพ็ญบารมีกันนานๆ
และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง การบำเพ็ญบารมีเป็นพระพุทธเจ้าในสมัย “ปรมัตถบารมี” นี่เราจะต้องประสบกับความทุกข์ยากอย่างหนัก ที่ชาวบ้านธรรมดาเขาไม่มีกัน ถึงแม้ว่าจะมีเงิน จะมีทอง จะมีของใช้เพียบพร้อมอย่างใดก็ตาม แต่ว่าอันตรายทางใจมันจะมีมาก จะต้องใช้ “ขันติ” มาก ขันติบารมีต้องสูง เมตตาบารมีต้องสูง
ในเมื่อเราเห็นความยากลำบากมันจะเข้ามาถึงขนาดนี้ แล้วต้องมาดูตัวนะ..ว่าเวลานี้ “ตุ่มน้ำ” คือบุญ คือกำลังใจที่ขังบุญเหมือนกับตุ่ม ที่ขังน้ำมันก็ใกล้จะเต็มปากเข้ามาแล้ว แต่หากว่าจะต้องการเป็นพระพุทธเจ้า เราจะต้องใช้ตุ่มให้มันโตเข้าไปกว่านี้มาก เราต้องตวงกันเป็นชาติมันถึงจะเต็ม ถ้าเราจะหันมาเป็น “พระ สาวก” ไม่เอาแล้วแบบวิชาครู..ไม่เอา..! มาเป็น เสมียนเสียดีกว่า แล้วก็เห็นว่าน้ำในตุ่มนี่ ถ้า เราจะถ่ายลงตุ่มย่อม คือตุ่มพระสาวก..มันก็จะ เต็ม ยังจะขาดอยู่บ้างก็เล็กน้อย
ฉะนั้น เราจึงกลับใจกันเสียใหม่ เราบำเพ็ญ “พระสาวก” กันดีกว่า ถ้าหากเราจะพูดกันโดยเวลา เราก็เสียเวลามามาก ถ้าเราตั้งใจเป็น “พุทธสาวก” มาเสียนานแล้ว เราก็ไปนานแล้วเหมือนกัน และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง พวกเรานี่ที่เขาไปนิพพานกันนับไม่ถ้วน มันมากกว่า ปริมาณที่มีอยู่โดยปัจจุบัน ที่เขาไปกันแล้ว..เขา ขยันนะ แต่คนขี้เกียจอีกนานหน่อยนะ..!
แต่ดินแดนแห่งนี้เป็นอะไร.. ภาคเหนือก็ดี ดินแดนจุดนี้ก็ดี เป็นดินแดนดั้งเดิมของพวกเรา ฉะนั้นเราจะเห็นว่าการเดินทางน่ะ เราจะมาสายเหนือกันมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อาตมาคนเดียวสำคัญมาก เป็นจอมอันธพาลมาหลายชาติ ฮะ..ท่านเจ้าเมืองปาตลีบุตร..ด้วยกันนะ..พ่อคนนี้ นั่งยิ้มๆ นะ..ไม่ค่อยพูด..พ่อฉะไม่เลือก..ไม่พูดหรอก.. เอาเป็นเอากัน..!
ตรงนี้ถ้าเราจะวัดเขตประเทศไทย ทางแถวนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งที่เราเคยใช้ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีความสำคัญมากกว่าภาคเหนือ โดยมากก็ภาคเหนือเป็นแดนที่เราผูกพันกันมาก เพราะเป็นที่อยู่อาศัยกันมาเดิม เป็นอันว่าพึงรู้ว่า พวกเรานี่.. ไม่ได้ลงนรกกันมาคนละพันชาติเศษ แต่ว่าหลังจากการสร้างบาป เราก็ทำบุญกันอย่างหนัก ไม่ใช่ทำกันอย่างเบานะ..ทำอย่างหนัก..!
เรื่องการถอดเครื่องประดับบูชาพระรัตนตรัย เราทำกันมามาก การส่งเสริมพระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา เราก็ทำกันมามาก สร้างวัดวาอาราม เราก็ทำกันมามาก การสงเคราะห์กับบุคคลผู้ตกทุกข์ได้ยาก เราก็ทำกันมามาก
ฉะนั้น เราจึงหลีกบาปกันได้ เพราะอาศัยการเจริญสมถกรรมฐาน และวิปัสสนากรรมฐานช่วย ถ้าหากว่าเราจะ ให้ทานอย่างเดียว หรือว่ารักษาศีลอย่างเดียวอย่างนี้ พระพุทธเจ้าถือว่ายังเป็น “อนิยตบุคคล” เป็นบุคคลที่ไม่แน่นอน กำลังใจยังไม่มั่นคงนัก
ส่วนที่จะช่วยคุมกำลังใจไม่ให้ลงนรกไปได้คือสมถะ และ วิปัสสนาบุญบารมีทั้งหลายเหล่านี้ เราทำกันมานับเป็นอสงไขยกัป ไม่ใช่เวลาเล็กน้อย เมื่อเราทำกันมามาก ความดีก็มีมาก การสั่งสมตัวก็มีมาก ฉะนั้น การศรัทธาปสาธะ ความเชื่อความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา พวกเราจึงมีความมั่นคง
ในเมื่อจิตมีความมั่นคงอยู่ในด้าน อนุสสติ ตามที่กล่าวมานี้ การเป็นสัตว์นรกย่อมไม่มีสำหรับพวกเรา แต่ใครอย่าประมาทนะ ประมาทเมื่อไร… ลงเมื่อนั้น..! แล้วโดยเฉพาะอย่างยิ่ง วันนี้ก็ที่ได้รับพุทธพยากรณ์ว่า พวกที่มาทั้งหมดนี่แบ่งเป็น ๓ ส่วน ๑ ส่วนไปนิพพานได้..ในชาตินี้..!
เหลืออีก ๒ ส่วน แบ่งออกเป็น ๓ แล้วก็ ๑ ส่วนในส่วนนั้นตายเป็นเทวดา.. จะไปนิพพาน เหลือจากนั้นจะไปนิพพานในศาสนา พระศรีอาริย์ ท่านบอกว่านี่เป็นกำลังใจที่สร้างความดีทำบุญในขณะเมื่อกี้นี้..นั่งสมาธิกัน..!
แต่ทว่าบุคคล..คำว่าการบรรลุมรรคผล จะไม่มีใครสามารถพยากรณ์ได้แน่นอนนัก ถ้าทุกคนทำจิตของตนให้ตรงต่อเรื่องของบุญกุศล พิจารณา สักกายทิฏฐิ เป็นปกติ ทำกำลังใจให้มั่นคง ไม่เกียจคร้านจนเกินไป ไม่ขยันจนเกินไป ทำใจให้เป็นปกติ คือเวลาที่ปฏิบัติภาวนา ไม่นึกอยากอย่างนั้น นึกอยากอย่างนี้ มุ่งหน้า อย่างเดียวเพื่อจิตบริสุทธิ์ อย่างนี้ท่านบอกว่า..
“ไปได้หมดทุกคนในชาตินี้..!”
————————————————–
ธรรมโอวาทพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง
จากเรื่อง : หนังสือตามรอยพระพุทธบาท ฉบับรวมเล่ม ๑



ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง