เรียนถามว่า จริตอย่างดิฉันควรเลิกสมถะและกลับไปเพ่งกสิณต่อ จะดีกว่าไหม

ผู้รู้จริต ในการฝึกฌาณท่านหนึ่งกล่าวว่า จากวันเดือนปีเกิดของข้าพเจ้า มีจริต เป็นปัญญาจริต เหมาะแก่การเพ่งกสิณไฟ จะทำให้ได้เร็ว

ดิฉันเคยฝึกมโนยิททิเพียงครั้งเดียวแต่ได้ฌาณ ๔ ในครั้งนั้น หลังจากนั้นหลายปีให้หลัง ร่วม ๑๐ ปีได้ ข้าพเจ้าได้หันมาสนใจฝึกกสิณสี แดง ผลปรากฏว่าฝึก

จนเห็นภาพกสิณสีออกแดงดำ ยังไม่แดงสด ผลปรากฏว่าต้องล้มเลิกกลางคลันเพราะ แผ่นกสิณได้หักเป็นสองท่อน ด้วยอุัติเหตุบางประการ เนื่องจากข้าพเจ้า

กำลังอยู่ที่ต่างประเทศจึงไม่อาจหาซื้อแผ่นมาเปลี่ยนได้ จึงต้องยกเลิกเพ่งกสิณ ทั้งๆที่เกือบจะได้ฌาณจากกสิณ...


๕ เดือนให้หลังจึงมานั่งสมถะกรรมฐานเอา แต่ผลรับที่ออกมา ทำให้ไปไม่ได้สักทาง เพราะเวลานั่งเจริญภาวนาในสมถะกรรมฐาน มักจะมีภาพกสิณกลมๆที่เคยฝึกปรากฏขึ้นในสมาธิ แต่เป็นสีดำๆเขียวๆ ทำให้นั่งแล้วไม่สงบ ...เพราะตีกันกับภาพกสิณ

ในขณะเดียวกัน สมาธิของข้าพเจ้าเวลานี้ไม่แข็งพอจะเปลี่ยนภาพกสิณสีดำๆนั้นให้เป็นสีอื่นได้ อยากเรียนถามว่าข้าพเจ้าควรเลิกนั่งสมาธิ และไปหาซื้อแผ่นกสิณมาฝึกต่อหรือไม่

 

ถ้าปัญญาจริตน่าจะอานาปานสติดีกว่าครับ(ความคิดส่วนตัว)

 

ผมแนะนำว่าลองไปอ่านดูที่กระทู้นี้ ซักหน้า1-15 แล้งลองดูว่าถูกจริตไหมนะครับ

 

อนุโมทนากับความตั้งใจในการจะฝึก กสิณ๑๐ ก็จัดอยู่ในสมถกรรมฐานเหมือนกันกับอานาปานุสติกรรมฐานค่ะ คลายความกังวลลง นั่งไปเเล้วมีภาพ สี เสียง เราต้องตามรู้

 

ลืมตาฝึกกสิณซิคับ..ตัดปัญหาต่างๆที่เกิดจากการหลับตาได้หมด ไม่ว่าจะเรื่อง


๑.นิมิตรต่างๆที่ชอบปรากฏมาให้หลงนิมิตรที่เรากำลังตาม


๒.ความสว่างของดวงจิตต่างๆของทางส่วนทางภพภูมิที่แวะเข้ามาหรือคงอยู่มาบดบังนิมิตรกสิณ...

๓.ปัญหาจิตเกิดความเป็นทิพย์และส่งออกไปยังที่ต่างๆจากความเคยชิน.

๔.ปัญหาจิตเกิดความเป็นทิพย์แล้วส่วนของภพภูมิแวะเข้ามา


อย่างน้อยการฝึกแบบลืมตาก็ถือว่าเป็น่สมถะอย่างหนึ่งและเป็นการทบทวน
กำลังสมาธิไปในตัวหากทำได้เหมือนที่คุณเคยฝึกจับภาพพระแบบหลับตา
แล้วหละก็..ต่อไปก็คงหาตัวจับยากแล้วหละคับ.คุณจะอยู่ในขั้นที่คอยแนะนำ
และจะไม่ค่อยสงสัยอะไรแล้วหละครับ..

สมถะยังไงก็ของคู่กันครับคงเลิกไม่ได้คับ.สมถะเราไม่ใช่ว่าจะต้องหลับตา
อย่างเดียว.จุดไหนมีประโยชน์ส่งเสริมกันได้เราก็ควรเลือกนำมาใช้หมด
ใช่ว่าจะต้องไปทางเดียวตลอดครับ..เดาว่าคุณคงเคยทำได้มาก่อนแต่อาจ
ทิ้งไปนานมาก.เลยมาตั้งคำถามประมาณนี้.แต่ไม่เป็นไรหรอกคับ
.พื้นคืนชีพไม่ยากหรอกคับ..​

ปล.การแสวงหาครูบาร์ อาจารย์คือการหาแนวทางการปฏิบัติให้เจอ..แต่ไม่ใช่จะต้องลงไปปฏิบัติตามทุกครูบาร์อาจารย์ เราต้องเลือกที่จะนำแนวทางของแต่ละท่านมาพิจารณาให้เหมาะสมตามแนวทางการปฏิบัติของตัวเองด้วยตัวเราเองไม่งั้นจะทำให้เดินทางช้าลงครับ..​

 

ขออนุญาตตอบคำถามนะคะ...

ตามความคิดเห็นของครูบาอาจารย์ของเรา
คุณควรฝึกกสิณสีแดงต่อค่ะ ...
กรรมฐานนั้นไม่ควรเปลี่ยนกองบ่อย ๆ
ควรจะทำให้ถึงที่สุดแล้วจึงเปลี่ยนค่ะ
อีกทั้งคุณก็มีของเก่ามาจากกสิณสีแดงและจริตก็โน้มเอียงมาทางโทสะด้วยค่ะ
ถ้าฝึกทางนี้จะไปได้เร็วกว่านะคะ...


การฝึกกสิณก็คือการนั่งสมาธิอย่างหนึ่งนะคะ
และกสิณก็เป็นสมถะภาวนาด้วย...อย่าสับสนนะคะ
หากฝึกกสิณไปสักระยะแล้ว จิตนิ่งพอ ก็ควรฝึกวิปัสสนากรรมฐานควบกับกสิณไปด้วย
คือการพิจารณาให้เห็นทุกข์เห็นโทษของการมีร่างกาย การมีขันธ์ ๕
หรือลองหาโหลดธรรมะที่หลวงปู่ หลวงพ่อท่านเทศน์เอาไว้
ในเว็บพลังจิตห้องเสียงธรรมมีเยอะค่ะ...

เมื่อคุณฝึกพิจารณาและน้อมจิตน้อมใจเห็นทุกข์เห็นโทษตามที่หลวงปู่หลวงพ่อท่านบอกได้แล้ว
คุณจะสามารถทรงสมาธิได้นานขึ้นค่ะ....การฝึกก็จะก้าวหน้า


ลองทำดูนะคะ ร้อยคนแนะนำ ไม่สู้ลงมือทำตั้งแต่เดี๋ยวนี้
ขอให้เจริญในธรรมค่ะ และขอโมทนากุศลจิตที่ตั้งใจปฏิบัติธรรม...

 

ปัญญาจริต แฝงด้วยอะไร
วิตก หรือ โมหะ หรือ ศรัทธา หรือ พุทธิจริต
หากรู้ต้องให้ชัด กรรมฐานจะชัดไปด้วย
กสิณเป็นของง่าย หากฝึกไปก็จะได้แทบทุกคน
กสิณเป็นทางแห่งฌาน พิจาราณาการเกิดดับของนิมิต ไปด้วยได้วิปัสสนาไปด้วย

หากรู้จริตแล้ว ก็จะรู้กรรฐาน
ฝึกกรรมฐานที่เหมาะกับจริต ไม่เสียเวลา

จะฝึกอะไร จิตตั้งไว้ที่ ฉันทะ ก่อน แล้วจะฝึกได้
เพียรทั้งเดิน ยิน นั่ง นอน ก็จะได้เร็ว
ได้กองหนึ่ง ก็จะได้ที่เหลือที่ต้องการอีก

หากได้รู้จักตน ก็จะพ้นซึ่งสงสาร
เพียรฝึกพยายาม กรรมฐานเหมาะกับตน
เดินเร็วกว่าที่คิด ถูกจริตไม่สับสน
วันนี้รู้ตัวตน ของที่ตนควรจะธรรม...หรือยัง

 

ผมว่าถ้าสับสนมาก ลองกลับไปฝึกอานาปานสติดู เคยฟังหลวงพ่อฤาษีบอกว่าเป็นกรรมฐานพื้นฐานของทุกกอง บางทีฟังคนอื่นมากก็เชื่อ สับสน ไปมาก็ตีกันเลยไม่ได้อะไรสักอย่าง

 

กสิณ ก็สมถะ