เรื่องจริง !!

เรื่องต่อไปนี้เป็นเรื่องที่นายพันโทพระยาพินิจสารา ( ทับทิม บุญยรัตน์พันธุ์ )

ได้รวบรวมและเรียบเรียงไว้เมื่อเกือบ ๕๐ ปีมาแล้ว โดยสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์

วัดเทพศิรินทร์ทราวาส เห็นพ้องด้วยได้พิมพ์ไว้ให้เห็นบาปบุญคุณโทษของการ

ทำบาป เพื่อจะได้ละบาป ประพฤติปฏิบัติอยู่ในศีลในธรรม และมีเมตตากรุณาแก่

สรรพสัตว์ทั้งหลาย


ชายคนหนึ่ง ชื่อนายคง อยู่บ้านศีรษะจระเข้ จังหวัดสมุทรปราการ มีอาชีพทำนา

และรับจ้างตอนวัวและควาย พออายุ ๘๐ ปี เขาก็ป่วยเป็นโรคประหลาด

คือ อัณฑะบวมโตและเป็นแผลเน่าเปื่อย อาการหนักเข้าทุกที รักษาอย่างไรก็

ไม่หาย. ในที่สุดลูกอัณฑะได้หลุดออกมา ทนทุกขเวทนาอยู่ได้ปีเศษ เขาจึงถึง

แก่ความตาย





ภิกษุรูปหนึ่ง ชื่ออาจารย์แป็ะ อยู่วัดลำพอง ( วัดหัวลำโพง สามย่าน กรุงเทพฯ )

อายุ ๘๐ ปี

อาพาธเป็นแผลที่องคชาติเน่าเปื่อย รักษาอย่างไรก็ไม่หาย ก่อนมรณภาพท่านได้

เล่าให้พระเณรญาติโยมฟังว่า ท่านได้ทำเวรกรรมไว้เมื่อก่อนบวช กล่าวคือเมื่อ

สมัยท่านเป็นฆราวาส มีอาชีพทำนา บ้านอยู่แถวบางกะปิ คืนหนึ่งควายได้ขี้เยี่ยว

ตลอดเวลา ท่านตัองตื่นเช็ดขี้เช็ดเยี่ยว ไม่ได้เป็นอันหลับอันนอน ด้วยความโกรธ

ท่านจึงชักดุ้นฟืนที่สุมไฟกันยุงให้ควาย มาทิ่มถูกปลายอวัยวะสืบพันธุ์ของควาย

เมื่อได้รับความรัอน ก็สะดุ้งเผ่นจนเชือกแทบหลุดจากที่ผูก มันดิ้นกระวนกระวาย

ด้วยความเจ็บ ครั้นเช้าขึ้นท่านได้หายามาใส่ให้ แต่บาดแผลก็ไม่หาย กลับเน่า

เปื่อยได้รับความทุกข์ทรมาน จนกระทั่งควายตาย...


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ที่มา :- หนังสือ เจ้ากรรมนายเวร " กฎแห่งกรรม" โดย ...ส.ทับทิมเทศ

ขอบคุณภาพประกอบจาก OKnation,�ѡ��������,�ѡ���Ǿ����ͧ,Citizen Reporter,

( มีต่อ )

 

( มีต่อ )

หญิงคนหนึ่ง บ้านอยู่ถนนทรงวาด กรุงเทพฯ เป็นคนเกลียดแมลงสาบ พบแมลงสาบไม่ได้

เป็นต้องฆ่า ได้ฆ่าแมลงสาบมามากมายนับไม่ถ้วน ครั้นพอหญิงคนนี้ป่วย ปรากฎว่ามี

แมลงสาบนับพันมารุมแทะ ญาติพี่น้องที่เฝ้าพยาบาลรักษาต้องคอยเฝ้าไล่แมลงสาบตลอด

เวลา จนกระทั่หญิงคนนี้ตาย เมื่อตายแล้วก็ปรากฎว่า มีแมลงสาบมารุมแทะศพจนเต็มไปหมด



ญวนคนหนึ่ง ชื่อนายอุ่น อายุ ๕๐ ปีเศษ ตั้งบ้านเรือนอยู่ตำบลคู้บอน อำเภอเมือง

จังหวัดมีนบุรี ( ปัจจุบันเป็นเขตมีนบุรี กรุงเทพฯ ) มีอาชีพในทางทำนา แต่พอถึงเดือน

๓-๔-๕-๘ ซึ่งเป็นระยะเวลาที่ข้าวในนาสุกมีนกกระจาบมาก เขาก็ใช้ข่ายตลบนกกระจาบ

ได้เป็นฝูงๆ เมื่อได้นกกระจาบมาแล้ว เขาก็ทุบนกกระจาบให้ตาย เอามาทำอาหารแกล้มกิน

กับเกล้าบ้าง ขายบ้าง ทำอย่างนี้เป็นประจำทุกปี ต่อมาเขาไม่สบาย คือมีอาการชักจนหลังงอ

คล้ายคนเตี้ยค่อม. และมือเท้าเป็นเหน็บชาขาเดินไม่ได้ ได้รับความทุกขเวทนามาก จนสลบ

แน่นิ่งไปครั้งหนึ่ง ลูกเมียและญาติพี่น้องนึกว่าตาย แต่แล้วเขาก็ไม่ตาย ต้องทนทุกข์อย่างนี้มา

จนกระทั่งอายุ ๗๐ ปีเศษ คือในปีพ.ศ. 2485 เขาจึงมีอาการหนัก ได้ดิ้นรนกระวนกระวาย

และร้องเจี๊ยบๆจ๊าบๆ เหมือนนกกระจาบ จนกระทั่งตาย

 

กฏแห่งกรรมครับ ผมเห็นคนที่โดนเวรกรรมตามทัน โดยที่ยังไม่ตายเยอะเลย กรรมชาติปัจจุบันนะครับ ชาติที่แล้วผมไม่รู้ อย่างลูกที่ด่าว่าตบตีพ่อแม่ ไม่ตายแต่หน้าตาเหมือนผีเดินประจานตัวเองทั่วหมู่บ้าน ให้ชาวบ้านคิดเอาเอง ผิดศีลข้อสาม ก็ทุรนทุรายกับความรักที่ไม่สมหวังจนอายุเกิน 50 บางคนเป็นโรคร้ายทั้งๆที่มีหน้ามีตา เป็นหนี้ไม่ใช้ ก็วุ่นวายกับรายจ่ายที่ไม่พอกินพอใช้ จนตายก็หลายคน พวกนินทาส่อเสียด ก็ลูกหลานเป็นเสียเอง พวกขี้ขโมยก็ทำงานที่ไหนไม่ได้ โดนไล่ออก บางคนขโมยกระทั่งข้าวกล่องของพนักงานก็มี พวกชอบยึดทรัพย์ที่เขาเอามาจำนอง รวยจริงแต่มะเร็งถามหา เบาหวานมาอยู่ด้วย หลอกลวงเพื่อผลประโยชน์ตัวเอง รวยไม่นานหมดตัว เยอะครับ ผมพยายามหลีกเลี่ยงกรรมชาติปัจจุบันอย่างมาก ได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ทำดีให้มากๆกว่าทำไม่ดี ชาติหน้าจะได้ไม่ลำบากเหมือนชาตินี้

 

ขอบคุณมากครับสำหรับเรื่องจริง
ครั้งหน้าขอเป็นเรื่องปัจจุบัน ได้รึป่าวครับ

 

เรื่องจริงที่เป็นปัจจุบันก็มีครับ แต่ตอนนี้ขอเล่าเรื่องในหนังสือต่ออีกสัก 2-3 เรื่อง

นะครับ


ผู้คุมคนหนึ่ง ตัังบ้านเรือนอยู่ที่จังหวัดพนมสารคาม ( ปัจจุบันเป็นอำเภอพนมสาร-

คาม จังหวัดฉะเชิงเทรา ) ได้ฆ่าวัวกิน โดยใช้มีดเชือดก้านคอ แต่วัวไม่ตาย

เขาจึงจับวัวแขวนให้แหงนหน้า. แล้วใช้ไม้ตีที่หัวจนวัวตาย ต่อมาไม่ช้าอยู่ๆเขาก็

เอามีดแทงคอตัวเอง เช่นเดียวกับที่เขาทำกับวัว แต่ไม่ตาย รักษาเท่าใดก็ไม่หาย

ได้รับความทุกข์ทรมานแสนสาหัส ในที่สุดแผลก็เป็นบาดทะยัก เขาถึงได้ตาย


ชายคนหนึ่งชื่อ นายน้อย อยู่บ้านนาคม อำเภอพรหมพิราม จังหวัดพิษณุโลก

มีอาชีพเป็นพรานป่า หาเลี้ยงชีพด้วยการล่าสัตว์ป่าขาย ต่อมาเขาได้ป่วยอาการ

หนัก อยากกินแต่นำ้ตามหนอง ไม่ยอมกินนำ้บ้าน ลูกเมียต้องออกไปหาไปตักมา

ให้กิน เมื่อเขากินนำ้ตามป่าตามหนองแล้ว ก็มีอาการกระปรี้กระเปร่ากระเตื้องขึ้น

เหมือนกับว่าได้กินยาถูกกับโรค ครั้นเมื่อจะตาย ได้สั่งเมียไว้ว่า ขอให้เอาปืน

กระบอกที่ใช้ยิงสัตว์ใส่ในโลงเผาไปด้วย เมียก็ทำตามที่เขาสั่ง ครั้นเมื่อถึงเวลา

เผาศพ พอไฟที่เผาติดฟืนดีแล้ว ก็มีเสียงประหลาดคล้ายเสียงปืน ดังอยู่บนอากาศ

ตรงกับเปลวไฟที่เผาศพ ซึ่งนับว่าประหลาดมาก


พ่อแม่คู่หนึ่ง บ้านอยู่ที่สุพรรณบุรี มีลูกชายคนหนึ่ง พออายุครบบวช พ่อแม่และ

ญาติพี่น้องจึงจัดบวชให้ พอถึงวันสุกดิบ ได้ฆ่าวัวแม่ลูกอ่อนตัวหนึ่ง ทำเป็นอาหาร

เลี้ยงในงาน พอวันรุ่งขึ้นขณะแห่นาคไปวัด ลูกวัวก็เดินตามไปด้วย คนจะไล่กลับ

อย่างไรก็ไม่กลับ พอนาคเข้าในโบสถ์ลูกวัวนั้นก็ตามเข้าในโบสถ์ด้วย ถึงกับต้อง

ต้อนเอาวัวออกมาจากโบสถ์เป็นโกลาหล พอหลังจากบวชได้ ๒ เดือน พ่อแม่และ

ญาติพี่น้องที่อยู่ในบ้านนี้ ก็เจ็บไข้ได้ป่วยถึงแก่ความตายกันหมดทั้งบ้าน

 

เป็นเรื่องจริงที่ปฎิเสธไม่ได้ ผมเชื่อครับ

 

ขอบพระคุณมากครับที่นำเรื่องมาลงเป็นวิทยาทาน