" เรื่องราวดีๆ...สร้างกำลังใจ...ให้พระโพธิญาณ "

พุทธภูมิและพระโพธิสัตว์​

" ...สำหรับท่านที่บำเพ็ญตนปรารถนาเป็นพระโพธิสัตว์ ปรารถนาพุทธภูมิ ต้องสร้างกำลังใจให้ถูกต้อง มิฉะนั้นการก้าวเข้าสู่ฐานะพุทธภูมิจะไม่มีผล การปรารถนาพุทธภูมิเป็นของดี แต่จะต้องทำความรู้สึกไว้เสมอว่า เราปฏิบัตินี้เพื่อประโยชน์แก่ชาวโลก เราต้องการรื้อสัตว์ขนสัตว์ที่มีความทุกข์ให้มีความสุข จิตจะต้องคิดอยู่เสมอว่า ทุกข์ของตนไม่มีความหมาย แต่ทุกข์ของชาวประชาทั้งหลายเป็นภาระของเรา เขาทำกำลังใจกันแบบนี้... "

​

" ...หมายความว่า เราจะทุกข์แค่ไหนนั้นมันเป็นเรื่องของเรา ไม่มีความสำคัญ จิตใจของเรานั้น เราคิดว่าเราจะพ้นทุกข์ได้ เพราะว่าเราช่วยเหลือความสุขแก่บรรดาประชาชนที่มีความทุกข์ ถ้าเราเปลื้องทุกข์เขาได้ เราก็เป็นคนหมดทุกข์ เราสร้างให้เขาเป็นคนมีความสุขได้เราก็เป็นคนมีความสุข จิตใจของพระโพธิสัตว์มีอารมณ์อย่างนี้ แต่ทว่าให้เป็นไปตามบารมี... "

​

" ...บารมีของพระโพธิสัตว์นั้น แม้จะเป็นการเริ่มต้นแห่งการปรารถนาพุทธภูมิ กำลังใจเต็มเปี่ยมด้วยเมตตาปรานี ก็จะมีบริษัทมาก จะมีบริวารมาก เป็นการฝึกกำลังใจของนักปฏิบัติเพื่อจะได้ซ้อมกำลังใจของเราว่ามีความหนักแน่นเพียงใด... "

​

" ...นักปรารถนาพุทธภูมิจะต้องมีทั้งขันติและโสรัจจะ ขันติ อดทนต่อความยากลำบากทุกประการ เพื่อความสุขของปวงชน โสรัจจะ แม้จะกระทบกระทั่งทำให้ใจตนไม่สบายเพียงใดก็ตาม ก็ทำหน้าแช่มชื้นไว้เสมอ นี่ก้าวแรกสำหรับพุทธภูมิ และกำลังใจอีกส่วนหนึ่งที่จะเว้นไม่ได้นั่นคือ พระนิพพาน จงอย่าคิดว่าถ้าจิตเราเกาะพระนิพพานแล้วความเป็นพุทธภูมิจะหายไป ถ้ามีอารมณ์อย่างนี้ต้องถือว่า เป็นผู้มีกำลังใจต่ำ ก้าวไม่ถึงก้าวสำคัญของพุทธภูมิ... "

​

" ...พุทธภูมิจะต้องมีความรู้สึกอยู่เสมอว่าเราเป็นผู้ที่ต้องการพระนิพพาน อารมณ์ใดที่องค์สมเด็จพระพิชิตมารทรงแนะนำในด้านวิปัสสนาญาณ ต้องเกาะให้ติด และมีกำลังจิตใช้ปัญญาพิจารณาไว้เสมอ เพื่อความสุขของจิต เพื่อปัญญาเลิศแล้ว ก็มีจิตตั้งไว้เสมอว่า ถ้าหากจิตของเราบริสุทธิ์ผุดผ่องเมื่อไหร่ เมื่อนั้นบารมีของเรานั้นไซร้ จะเข้าเต็มเปี่ยมในขั้น พุทธวิสัย ชื่อว่า การที่เราจะเข้าพระนิพพานคนเดียว เราไม่เข้าใจ มองไว้เข้าใจว่า บุคคลใดที่มีความทุกข์ในโลกที่ยังมีความฉลาดไม่พอ บุคคลนั้นเราเองจะเป็นผู้อุ้มเขาไปสู่แดนเอกันตบรมสุขคือพระนิพพาน..."

​

" ...อันนี้ เป็นกำลังใจของท่านที่ปรารถนาพระโพธิญาณ... "


อ้างอิงจาก หนังสือ"พ่อสอนลูก" โดย หลวงพ่อพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี

 

สาธุ ครับ
เริ่มอ่านทีแรกรู้สึกคุ้นๆ เหมือนเคยได้ยินได้ฟังมาจากไหน เหมือนหลวงพ่อฤษีพูด
มาถึงบางอ้อ เมื่ออ่านถึงบรรทัดสุดท้าย
เห็นด้วยครับ จิตเกาะนิพพานบ่อยๆอย่านึกว่าพุทธภูมิจะหายไป
เคยลองแล้ว เกาะถึงขนาดมากจนเพลิน เพลินมากจนลองพูดลาพุทธภูมิ เพราะผู้อื่นที่ปฏิบัติมโนมยิทธิด้วยกันล้วนปรารถนานิพพาน
เป็นการพูดซ้ำๆซากๆ(พูดในใจ)ตลอดฝึกมโนมยิทธิ พูดเหมือนนกแก้วนกขุนทอง จนเหนื่อยและเลิกพูด สำรวจจิตดูปกติ กำลังใจพุทธภูมิไม่หายไปไหน หลังจากนั้นไม่เคยลองอีก

 

..สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิคร๊าบบ..

 

เรื่องราวดีๆของหนูน้อยวัย 5 ขวบ ที่สามารถช่วยชีวิตคนได้นับหมื่น จากจิตใจที่บริสุทธิ์ของเธอ​

​

ในปีค.ศ. 2006 หนูน้อย Katherine Commale ในวัยเพียงแค่ 5 ขวบ ได้มีโอกาสดูสารคดีของทวีปแอฟริกา ที่บอกว่า เฉลี่ย 30 วินาที ก็จะมีเด็กคนหนึ่งตายเพราะโรคมาลาเรีย เธอขดตัวอยู่บนโซฟา แล้วก็เริ่มนับนิ้ว 1-2-3-4..... ตอนเธอนับถึง 30 ก็สีหน้าตกใจ ตะโกนบอกแม่ “แม่ ๆ เด็กแอฟริกาตายไปแล้ว 1 คน เราต้องทำอะไรสักอย่าง”

แม่เธอก็เข้าหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ต แล้วบอกแคตเธอรีนว่า “มาลาเรียเป็นโรคที่น่ากลัว เด็ก ๆ เมื่อเป็นโรคนี้ มักจะเสียชีวิต”

“แล้วทำไมถึงเป็นมาลาเรีย ?”

“มาลาเรียติดต่อโดยยุง แอฟริกามียุงเยอะมาก”

“แล้วทำไงดี ?”

“ตอนนี้มีมุ้งที่แช่น้ำยากันยุง เมื่อมีสิ่งนี้ ก็จะป้องกันคนไม่โดนยุงกัด”

“แล้วทำไมพวกเขาไม่ใช่มุ้งแบบนี้ละ ?”

“มุ้งนี้แพงเกินไปสำหรับพวกเขา ๆ ไม่มีปัญญาซื้อ”

“ไม่ได้ เราต้องทำอะไรแล้ว”


ผ่านไปหลายวัน แม่ได้รับโทรศัพท์จากครูที่ รร อนุบาล บอกว่า แคตเธอรีนไม่ได้จ่ายค่าขนม แม่ถามแคตเธอรีน เงินไปไหน

“ถ้าหนูอยู่ รร ไม่กินขนม ปกติไม่กินจุกจิก ไม่ซื้อตุ๊กตาบาร์บี้ อย่างนี้พอจะซื้อมุ้งได้ไม๊คะ ?”

แม่พาแคตเธอรีนไปห้าง ใช้เงิน 10 เหรียญ ซื้อมุ้งใหญ่ ๆ อันหนึ่ง พอเด็ก 4 คน แล้วก็โทรหาองค์กรการกุศลที่ทำงานในแอฟริกา ว่าจะส่งมุ้งไปได้ยังไง และก็บังเอิญเจอหน่วยงานนึ่งที่ชื่อ Nothing but net “ไม่เอาอะไรนอกจากมุ้ง” หน่วยงานนี้ จะส่งมุ้งไปให้เด็กแอฟริกาโดยเฉพาะ แคตเธอรีนจึงจัดการส่งมุ้งไปให้หน่วยงานนี้ด้วยมือของตัวเอง

​

ผ่านไป 1 สัปดาห์เธอได้รับจดหมายขอบคุณจากหน่วยงานนี้ ใน จม. บอกว่าเธอเป็นผู้บริจาคที่อายุน้อยที่สุด และบอกอีกว่า ถ้าบริจาคครบ 10 อัน จะได้รับใบประกาศเกียรติคุณ

แคตเธอรีนขอให้แม่ไปเปิดท้ายขายของกับเธอ เอาหนังสือเก่า ของเล่น เสื้อผ้าเก่ามาขาย ๆ ได้เงินจะได้เอาไปบริจาค แต่ขายไม่ดีเลย เธอคิดว่า

“ตอนหนูบริจาคมุ้ง เขายังให้ใบประกาศเกียรติคุณ งั้นคนอื่นซื้อของหนู ให้เงินหนู งั้นเขาก็ต้องได้รับเหมือนกันเน๊าะ”

แล้วเธอก็เริ่มลงมือทำ ใบประกาศเกียรติคุณ แม่ช่วยเธอซื้อวัสดุ พ่อช่วยจัดห้อง น้องชายช่วยวาดรูปหัวใจแห่งรัก ใบประกาศเกียรติคุณทุกใบมีลายมือที่เขียนโดยตัวเธอเองว่า “ในนามของคุณ เราได้ซื้อมุ้ง 1 อัน ส่งไปแอฟริกา” แน่นอน มีลายเซ็นต์เธอด้วย

​

แค่บริจาค 10 เหรียญ ซื้อมุ้ง 1 อัน ก็จะได้ใบประกาศเกียรติคุณ เพื่อนบ้านเห็นใบประกาศเกียรติคุณของเธอ รู้สึกว่าไร้เดียงสาอย่างน่ารักมากและก็ซาบซึ้ง แค่ไม่นาน ใบประกาศเกียรติคุณก็ถูกแจกออกไป 10 ใบ เธอก็ส่งเงินไปที่หน่วยงาน“ไม่เอาอะไรนอกจากมุ้ง” หน่วยงานก็ส่งใบประกาศเกียรติคุณและตั้งเธอเป็น “ทูตแห่งมุ้ง”

คนที่หน่วยงานบอกแคตเธอรีนว่า มุ้งที่เธอบริจาคถูกส่งไปยังหมู่บ้านหนึ่งในประเทศกาน่า ในหมู่บ้านมี 550 คน

“โอ่ พระเจ้า แล้ว 10 อันพอใช้ที่ไหน”

เพื่อนบ้านนอกจากซื้อมุ้งจากแคตเธอรีนยังช่วยเธอทำใบประกาศเกียรติคุณ กลายเป็นทีมงานแคตเธอรีน บาทหลวงในชุมชนก็เชิญเธอไปพูดในโบสถ์ พูดแค่ 3 นาที ก็ได้เงินบริจาคมา 800 เหรียญ ทำให้เธอมีกำลังใจเพิ่มขึ้นมาก เดินทางไปพูดที่โบสถ์อื่น ตอนเธออายุครบ 6 ขวบ ได้รับเงินบริจาคแล้ว 6316 เหรียญ

​

“ไม่เอาอะไรนอกจากมุ้ง” เอาเรื่องของเธอลงในเวป วันหนึ่งเธอเห็นเบคแฮ่มปรากฎตัวทางทีวี ช่วยทำประชาสัมพันธ์การกุศลให้“ไม่เอาอะไรนอกจากมุ้ง” เธอรีบเขียนจดหมายให้เบคแฮ่มขอบคุณเขา แน่นอน ส่งใบประกาศเกียรติคุณไปให้เขา 1 ใบ เบคแฮ่มเอาใบประกาศเกียรติคุณนี้ขึ้นเวปส่วนตัว เรื่องจึงแพร่กระจายออกไปอีก

ในปีค.ศ. 2007 เธอได้รับจดหมายจากหมู่บ้านที่รับมุ้ง เด็กในหมู่บ้านเขียนว่า “ขอบคุณมุ้งของเธอ เราเห็นรูปเธอ เรารู้สึกว่าเธอสวยมาก”

​

แคตเธอรีนดีใจมาก ทำให้มีกำลังใจเพิ่มอีก เธอและทีมงานลงมือทำใบประกาศเกียรติคุณ100 ใบ ส่งให้มหาเศรษฐีที่ติดอันดับในนิตยาสาร ฟร๊อบ ในนั้นมีอยู่ใบนึงเขียนว่า “คุณบิลเกตที่เคารพ ไม่มีมุ้ง เด็กแอฟริกาจะตายเพราะมาลาเรีย พวกเขาต้องการเงิน แต่เงินอยู่ที่คุณ....”

และแล้วในปีค.ศ. 2007 มูลนิธิบิลเกตก็ประกาศบริจาคเงิน 3 ล้านเหรีญให้ “ไม่เอาอะไรนอกจากมุ้ง” บิลเกตบอกว่า “ผมได้รับใบประกาศเกียรติคุณพร้อมจดหมายฉบับหนึ่ง บอกว่า เงินที่ซื้อมุ้งให้เด็กแอฟริกาอยู่ที่ผม ถ้าผมไม่เอาเงินออกมา ไม่ได้แน่”

​

ในปีค.ศ. 2008 มูลนิธิบิลเกตออกเงินถ่ายทำสารคดี “เด็กช่วยเด็ก” แคตเธอรีนจึงได้เหยียบแผ่นดินแอฟริกา ตอนเธอเห็นพวกเด็ก ๆ เขียนชื่อเธอไว้บนมุ้ง พวกเขาเรียกมุ้งช่วยชีวิตนี้ว่า มุ้งแคตเธอรีน หมู่บ้านนี้ เดี๋ยวนี้ชื่อว่า หมู่บ้านแคตเธอรีน

เมื่อหนูน้อยแคตเธอรีนมีอายุได้ 7 ขวบ เธอได้ช่วยชีวิตเด็กแอฟริกาแล้วถึง 20,000 คน พลังของความบริสุทธิ์นี้ จะยิ่งมายิ่งแรง เพราะทุกหัวใจของทุกคน ล้วนมีเด็กที่จิตใจบริสุทธิ์อาศัยอยู่...

​

หมายเหตุ

ตั้งแต่เริ่มกิจกรรมจนถึงอายุ 10 ขวบ แคเธอรีนระดมทุนเพื่อจัดซื้อมุ้งไปแล้วถึง 180,000 เหรียญ หรือเกือบ 6 ล้านบาท และที่ทำให้เธอรู้สึกยินดีคือการที่ได้รับข่าวว่า สถิติการเสียชีวิตของเด็กจากมาลาเรียลดน้อยลงจากการเสียชีวิต 1 คนทุก 30 วินาที เป็น 1 คนทุก 45 วินาที และหวังว่ามาลาเรียอาจจะหายไปจากโลกในปี 2015

เธอเชื่อว่าถ้าทุกคนร่วมมือกันให้มากขึ้น วันที่มาลาเรียจะหายไปจากโลกน่าจะมาถึงได้เร็วกว่านั้น ปัจจุบันแคเธอรีนเติบโตเป็นสาวน้อยวัย 13 ปี เธอมีชีวิตเหมือนเด็กมัธยมคนอื่น ๆ ต้องเรียนหนัก สอบ ทำการบ้าน แต่เธอก็ยังไม่เคยทิ้งสิ่งที่เธอทำมาตลอด 8 ปี เธอยังคงร่วมรณรงค์ต่อต้านมาลาเรียกับ Nothingbutnets.net อยู่จนถึงทุกวันนี้

ขอขอบคุณเรื่องราวดีๆและภาพจาก

http://www.dek-d.com/board/view/3395880

http://music.truelife.com/socialartist/detail/3254001/hilight/เด็กน้อยอาสาสมัคร-ที่โด่งดังไปทั่วโลก

 

สาธุกับทุกๆท่าน และขอขอบคุณพี่ Sirius Galaxy และพี่นักรบเงา ที่มาร่วมแบ่งปันประสบการณ์ รวมถึงเรื่องราวดีๆ ให้พวกเรากันนะคะ (y)


ในวันนี้ก็จะขออนุญาตแชร์ความโง่ของตัวเองในเรื่องการอธิษฐานเพื่อปรารถนาพระโพธิญาณและปรารถนาพระนิพพานค่ะ


สำหรับเรื่องการปรารถนาพระโพธิญาณและการตั้งอารมณ์ปรารถนาพระนิพพานนั้น ดูเหมือนว่าจะเป็นอะไรที่สวนทางกันและไม่สามารถที่จะไปด้วย

กันได้อย่างสิ้นเชิงจริงๆ ซึ่งในระยะแรกๆที่ได้เข้ามาปฏิบัติธรรมตัว(ข้าพเจ้า)เองก็รู้สึกเช่นเดียวกันกับท่านที่ปรารถนาพุทธภูมิท่านอื่นๆ(ณ ขณะ

นั้น) ที่ยังมีความไม่เข้าใจว่าการปรารถนาพุทธภูมิและการปรารถนาพระนิพพานนั้นเกี่ยวข้องกันอย่างไร ? แล้วเหตุใดท่านที่ปรารถนาพุทธภูมิจึงมี

ความจำเป็นต้องอธิษฐานขอเข้าถึงพระนิพพานในชาติปัจจุบันเฉกเช่นเดียวกันกับผู้ที่ปรารถนาสาวกภูมิด้วย ?



และแล้วในวันหนึ่งก็ได้มีโอกาสอ่านคำสอนของหลวงพ่อพระราชพรหมยาน(หลวงพ่อฤาษี)โดยบังเอิญ ในเรื่องของอธิษฐานบารมีที่ว่า

การทำบุญแล้วอธิษฐานนั้น แท้จริงแล้วไม่ถือว่าเป็นความโลภ แต่เป็นเรื่องของกำลังจิตของคนที่มีความฉลาดในการสร้างบุญบารมี ที่รู้จักที่จะ

เจาะจงผลของบุญบารมีที่ตนได้สร้างนั้น ให้บังเกิดผลอย่างดีที่สุดสำหรับตนเอง ทั้งนี้ในการอธิษฐานเพื่อปรารถนาพระนิพพานนั้น ผู้อธิษฐานควร

ตั้งใจไว้ว่า "บุญบารมีใดที่ข้าพเจ้าได้บำเพ็ญมาแล้วนับตั้งแต่อดีตจวบจนถึงปัจจุบัน ขอผลบุญนั้นจงเป็นปัจจัยให้ข้าพเจ้าได้เข้าถึงซึ่งพระนิพพาน

ในชาติปัจจุบันนี้เถิด และหากข้าพเจ้ายังไม่ถึงซึ่งพระนิพพานเพียงใด ขอให้คำว่า"ไม่มี"จงอย่าปรากฎแก่ข้าพเจ้า" ทั้งนี้เพื่อเป็นการรวบรวมบุญ

บารมีที่ได้บำเพ็ญมาแล้วทั้งหมด ให้เข้ามาเป็นปัจจัยเกื้อหนุนให้สามารถเข้าถึงซึ่งพระนิพพานได้โดยไวนั่นเอง ซึ่งจุดนี้จะต่างจากการอธิษฐาน

เพื่อปรารถนาพระนิพพานในอนาคต เพราะจะทำให้บุญบารมีเข้ามารวมตัวได้ไม่เต็มที่ เนื่องจากผลบุญเหล่านี้จะคอยส่งผลแต่ในอนาคตเรื่อยไป

ซึ่งก็ไม่รู้ว่าชาติใดและเมื่อไหร่กว่าบุคคลนั้นจะถึงนิพพาน (ทั้งหมดนี้สรุปจากความเข้าใจส่วนตัวที่ได้จากการอ่านนะคะ)



ทีนี้พออ่านครั้งแรกๆส่วนตัวก็ไม่กล้าอธิษฐานค่ะ เนื่องจากอธิษฐานปรารถนาพระโพธิญาณในอนาคตกาลมาโดยตลอด แล้วก็รู้สึกว่ายังไงๆก็ต้อง

เกิดอีกจะไปอธิษฐานเพื่อพระนิพพานในชาติปัจจุบันได้ยังไง ? แล้วอธิษฐานไปอย่างนี้แล้วเราจะไปได้หรือ ? ประมาณว่าน้ำหน้าอย่างตัวเองเนี่ย

นะจะไปพระนิพพานในชาติปัจจุบันกับเค้าได้ ตอนนั้นก็เลยชักลังเลสงสัยขึ้นมาว่าการอธิษฐานแบบนี้จะถูกหรือจะผิดแต่ประการใดกับเค้าเหมือน

กัน จนสุดท้ายก็ได้รับคำอธิบายว่า โดยเนื้อแท้แล้วท่านที่ปรารถนาพุทธภูมิเมื่อเข้าถึงความเป็นพระพุทธเจ้าแล้วก็จะต้องเข้าสู่พระนิพพานเหมือน

กัน ดังนั้นการอธิษฐานก็จะต้องตั้งจิตขอเข้าสู่พระนิพพานในชาติปัจจุบันไม่แตกต่างจากท่านที่ปรารถนาสาวกภูมิเลย และจุดนี้เองจะเป็นเหตุให้

ท่านผู้นั้นมีบารมีเต็มเนื่องจากอธิษฐานบารมีได้ตรงจุดนั่นเอง และการอธิษฐานดังกล่าวก็ไม่ต้องไปคิดว่าเราจะเข้าถึงนิพพานได้หรือไม่ได้ เพราะ

หากเราอธิษฐานตรงจุดและตั้งใจบำเพ็ญบารมี เราจะสามารถไปได้เอง และต่อให้เราไม่สามารถไปได้ การบำเพ็ญบารมีก็จะไม่เนิ่นช้าโดยอาจจะ

เหลือเพียงแค่ชาติเดียวคือไปเกิดเป็นพรหมหรือเทวดา แล้วบำเพ็ญบารมีต่อจนหลุดพ้นไปนิพพานเลยก็ได้(ในกรณีสาวกภูมิ) ทั้งนี้ในส่วนที่ให้

อธิษฐานขอให้คำว่า"ไม่มี"จงอย่าปรากฎนั้น ก็เพื่อให้เรามีทุกสิ่งทุกอย่างครบถ้วนอันจะเป็นเหตุให้เราสามารถบำเพ็ญบารมีต่อเพื่อการหลุดพ้นได้

โดยง่ายนั่นเอง (พูดง่ายๆก็คือให้มีทุกอย่าง อาทิเช่น ทรัพย์สิน สติปัญญา จะได้ไม่ต้องลำบากเรื่องทำมาหากิน และมีปัญญาในทางธรรมที่พร้อม

นั่นเอง)



เมื่อได้รับคำอธิบายมาดังนี้ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาหลังจากที่ทำบุญใดๆก็ตามก็จะอธิษฐานอย่างนี้มาโดยตลอด แต่จุดที่พลาดจุดนึงก็คือ เวลา

อธิษฐานจะอธิษฐานปรารถนาพระโพธิญาณในอนาคตกาล และขอให้เข้าถึงซึ่งพระนิพพานในชาติปัจจุบันทุกที เพราะตอนนั้นเข้าใจว่าเราต้องเกิด

อีกนานก็เลยปรารถนาไปในอนาคต แต่ขอให้ตนเองนั้นเข้าถึงซึ่งพระนิพพานในชาติปัจจุบันเพื่อเป็นการกำกับการทำบารมีพระโพธิญาณให้ตรงจุด

ซึ่งก็ไม่รู้ว่าตัวเองคิดไปได้ยังไง พูดไปพูดมาก็น่าอายในความเขลาของตัวเองเหลือเกิน T^T



จนสุดท้ายดันมีเหตุบังเอิญให้ได้ไปอ่านคำสอนของหลวงพ่อแล้วเกิดฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า ไอ้การที่เราไม่กล้าปรารถนาพระโพธิญาณในชาติปัจจุบันนี่

มันอารมณ์คล้ายๆกับตอนที่เราไม่มั่นใจในการปรารถนาพระนิพพานในชาติปัจจุบันในตอนแรกเลยนี่หน่า ซึ่งตรงนี้หลวงพ่อท่านก็สอนไว้แล้วว่าไม่

ต้องไปสนใจว่าจะถึงนิพพานหรือไม่ถึง ให้อธิษฐานให้ตรงจุดไว้ก่อน บุญบารมีทั้งหลายที่ได้บำเพ็ญมาแล้วในอดีตจะได้ส่งผลได้อย่างเต็มที่ ดัง

นั้น พอเอามาเทียบกับเรื่องการอธิษฐานปรารถนาพระโพธิญาณแล้ว เรื่องราวก็จะเข้ารอยแบบเดิมเปี๊ยบ แตกต่างกันเพียงแต่เนื้อหาว่าเป็นสาวกภูมิ

หรือพุทธภูมิเท่านั้นเอง ก็เลยพยายามเปลี่ยนความคิดเปลี่ยนกำลังใจใหม่(เหมือนตอนที่เริ่มอธิษฐานพระนิพพานในชาติปัจจุบันครั้งแรก)แล้วก็

อธิษฐานปรารถนาพระโพธิญาณและพระนิพพานในชาติปัจจุบันแทน



ทั้งนี้สำหรับคำอธิษฐานปิดท้ายที่แต่เดิมจะตั้งจิตว่าขอให้คำว่า"ไม่มี"จงอย่าปรากฎแก่ข้าพเจ้านั้น ก็บังเอิญ(อีก)ว่าไปอ่านเจอคำว่า

"สุขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา" ที่แปลว่า ปฏิปทาที่ปฏิบัติได้สะดวก ทั้งรู้ได้เร็ว ฯ อันเป็นคุณลักษณะเฉพาะของผู้ที่บำเพ็ญมาในสาย

หลวงพ่อพระราชพรหมยาน(หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) ที่นับแต่อดีตนั้นบำเพ็ญบารมีมาอย่างง่ายแต่ได้ผลดี(และเร็ว)มาโดยตลอด ซึ่งยอมรับว่า

ตรงจริตนิสัยของตัวเองเป็นอย่างยิ่ง เลยเอาเข้ามารวมเป็นอธิษฐานบารมีใหม่ของตัวเองว่า


"ผลบุญใดที่ข้าพเจ้าได้บำเพ็ญมาแล้วนับตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ขอผลบุญนั้นจงเป็นปัจจัยให้ข้าพเจ้าได้เข้าถึงซึ่งพระโพธิญาณ

และพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้เถิด หากข้าพเจ้ายังไม่เข้าถึงเพียงใด ขอให้คำว่า "ไม่มี" "ไม่รู้" "ไม่สำเร็จ" จงอย่าปรากฎแก่ข้าพเจ้า ขอให้มีแต่

ความคล่องตัวและความง่ายในทุกๆอย่างทุกประการด้วยเทอญ"


ปล. ตอนอธิษฐานแม้เราจะรู้ตัวว่าต้องเกิดอีกนาน(บารมียังน้อยอยู่) แต่เราก็ไม่สนใจค่ะ เพราะสิ่งที่เราต้องการก็คือการอธิษฐานที่ตรงจุด

(ตามเหตุผลที่ได้กล่าวมาแล้วข้างบน)เท่านั้นเอง

 

แม้พระชาดกพระโพธิสัตว์เจ้า ในชาติที่ออกบวชหลายๆชาติก็เพื่อปรารถนาพระนิพพาน
ความพ้นทุกข์ แต่ไม่ได้ยินว่าท่านตั้งจิตอธิษฐานให้ได้ในชาตินั้นๆ เพราะผู้มีบารมีแก่กล้า
อธิษฐานแล้วมักได้จริง คือลาพุทธภูมิเพื่อนิพพานในชาตินั้นเลย...ขออภัยที่เห็นแย้ง

 

ก็ขอให้ตั้งใจต่อไปในเรื่องการอธิฐานบารมี อย่างที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านบอก ท่านสอน การอธิฐานมรรคผลในชาติปัจจุบันเป็นการกำหนดเวลาที่มีจุดหมายทางที่แน่นอน คือหมายความว่าคนที่จะกำหนดแบบนี้ได้ มันจะต้องเข้าเขต สาวกหากไม่ถึงหนึ่งอสงไขย กำไรอีกแสนกัป มันบรรลุมรรคผลไม่ได้

ส่วนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่ท่านแนะนำเพราะคณะของท่าน หากว่าปรารถนาสาวกทุกคนก็เกินมาหมดแล้ว แม้ท่านที่ปรารถนาในพระโพธิญาณ ก็มีสี่อสงไขย แปดอสงไขย สิบหกอสงไขย กำไรอีกแสนกัป หากว่าขมวดท้ายไว้ซะด้วยคำว่า ขอเข้าถึงซึ่งพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้เถิด เมื่อเข้าเขตเมื่อไรก็จะได้ไม่ต้องเสียเวลาต่อไปอีกคือเต็มสมบูรณ์ ชาติใหนก็ชาตินั้นเลย แต่หากว่าเอาแต่ว่า ในอนาคตกาลโน้นเถิด มันก็อนาคตกาลเรื่อยไป มันไม่ถึงสักที

เครื่องบินเมื่อพาผู้โดยสารถึงสนามบิน ก็ไม่รู้ว่าจะต้องบินวนโชว์ไปทำไม และอีกอย่างก็ไม่ได้รับผู้โดยสารขึ้นมาอีก เพราะนี่คือปลายทาง ไม่ใช่ต้นทาง กลางทาง มีแต่จะส่งคนให้ถึงปลายทาง ส่วนคนที่จะเริ่มต้นก็ต้องนับเวลากันใหม่ ก็ต้องโดยสารไปกับเครื่องลำอื่น หรือรถไฟขบวนอื่น หรือจะสำเภาทองลำอื่น ก็จองตั๋ว จองที่กันเอาเอง

ผิดถูกอย่างไรไม่รับรอง ตำราเล่มของผมว่าไว้แบบนี้

 

สาธุค่ะ ขอบพระคุณคุณอา PCO สำหรับกำลังใจนะคะ /\


อย่างที่หลวงพ่อท่านสอนไว้เลยเรื่องการอธิษฐาน ถ้าหากว่าเราต้องการสิ่งใดให้อธิษฐานขมวดปมไว้เลยว่าขอเป็นในชาติปัจจุบันนี้ เพราะถ้าหากว่าเราหวังไว้แต่ในอนาคตกาลแล้ว มันจะกลายเป็นว่าเราจะต้องรอแต่อนาคตกาลเรื่อยไปไม่มีที่สิ้นสุดค่ะ ^__^


ปล. หลานเฟมก็โง่มามากเหลือเกินเรื่องนี้ กว่าจะเข้าใจได้ต้องใช้เวลานานเหลือเกินจนท่านต้องสงเคราะห์ผ่านหนังสือหนังหา ตอนนี้เลยรีบไปให้คนในบ้านอธิษฐานกันเสียใหม่เวลาทำบุญ เค้าจะได้ไม่ต้องเกิดอีกนานอ่ะค่ะ แต่กว่าจะหลอกล่อคนในบ้านได้ก็ยากพอดูค่ะ เพราะเค้าจะเกิดความรู้สึกแบบเดียวกับที่เราเป็นมาว่า "ให้ขอนิพพานชาตินี้เลยหรือ ?" เราเลยต้องอธิบายให้เค้าเข้าใจตามที่เราก็เคยได้รับการอธิบายมาอ่ะค่ะ เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน ^__^

 

หมีใจดีช่วยชีวิตนกกาที่กำลังจะจมน้ำ เป็นเรื่องที่ถูกถ่ายคลิปไว้ได้ บางทีหมีที่มีเมตตาแบบนี้อาจเป็นพระโพธิสัตว์ที่กำลังบำเพ็ญบารมีอยู่ก็ได้นะ

เจ้านกกาจมนำ้ ใครๆก็คิดว่าไม่รอดแน่ๆ แล้วปาฏิหาริย์ก็เดินเข้ามา

 

สุวรรณสามชาดก

ชาดก...ว่าด้วยความกตัญญู...ต่อบิดา-มารดา

เชิญคลิกชม :
https://www.youtube.com/watch?v=82A-V_ATfTI&spfreload=10

(f)​

 

มหาชนกชาดก

ชาดก...ว่าด้วยความเพียรอันยิ่งใหญ่

เชิญคลิกชม :
https://www.youtube.com/watch?v=vJEna144nUM​

(f)​