เรื่องเล่าของคุณป้า

คุณป้าของดิฉัน บวชเป็นแม่ชีตั้งแต่อายุสิบห้าโดยประมาณ และครองความเป็นชีจนสิ้นอายุไข วันนี้ดิฉันจะนำเรื่องราวที่คุณป้าชี สุมล นิยะโต เล่าให้ฟัง

สืบย้อนไปเมื่อปีพ.ศ. 2527 ดิฉันยังเด็ก และบ้านเราเพิ่งซื้อรถใหม่ คุณพ่อจึงตัดสินใจ พาพวกเรา ไปหาคุณป้าชี ที่วัดแห่งหนึ่งที่จ.ชลบุรี

พวกเราได้มีโอกาส เข้าพบ

สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก เมื่อตอนที่ท่านยังมิได้เป็นสมเด็จพระสังฆราช และนี่คือ เรื่องเล่าของคุณป้า

 

พวกเราทั้งห้าคนในครอบครัวประกอบด้วย คุณพ่อ คุณแม่ คุณอา พี่สาว และดิฉัน มิทราบว่า พระอาวุโส ที่มีออร่า สง่างาม นั้นคือใคร ทราบแต่ว่า คุณป้าชี ติดตามรับใช้ ในฐานะ ผู้ประกอบอาหารถวาย

ดิฉัน ยังเด็กนัก จึงซุกซน วิ่งไปมา คุณป้าชี ต้องเรียกให้คลานเข้าไปกราบ พระภิกษุรูปนี้ ในตอนนั้น ดิฉันห่วงเล่นน้ำอย่างเดียว เพราะคุณป้าชี จะพาไปว่ายน้ำในสระที่วัด อันมีดอกบัวมากมาย แม้วัดจะตั้งสูงตระหง่านบนภูเขา

 

ด้วยความเป็นเด็กที่ไม่เคยเห็นสระน้ำ บนภูเขา ที่สูงขนาดนี้ และมีแต่ดอกบัว คุณป้าชี จึงนำดิฉันและพี่สาว ลงเล่นน้ำในสระน้ำดังกล่าว

ดิฉันและพี่สาว ว่ายน้ำดำเล่นดำผุด โดยไม่ฉงนใจเลยว่า เหตุใด จึงมีสระน้ำที่ดอกบัวมากมายขนาดนี้ บนภูเขาสูงที่คุณพ่อต้องเข้าเกียร์ต่ำๆ แล้วไต่ขึ้นไปทีละน้อย กว่าจะถึง

รวมทั้ง ไม่ทราบว่า พระภิกษุรูปนี้ คือท่านใด

 

เมื่อว่ายน้ำหลายชั่วโมงแล้ว คุณพ่อจึงชวนกลับบ้านที่ป้อมพระจุลฯ พวกเราเสียดายความสนุกสนาน จำยอมต้องลากลับบ้าน ซึ่งคุณพ่อต้องกลับรถบนภูเขา ด้วยความหวาดเสียว

ณ ที่นั้น ใกล้สระบัว คุณพ่อมีพื้นที่แคบมาก ในการกลับลำรถ เบื้องหลังคือ เหวลึก ที่เวลาชะโงกหน้าไปดู แล้วมีสายลม ลอยขึ้นมาด้วย เพร
าะลึกมากๆ

เสียงคุณพ่อบอกว่า ไม่ต้องกลัว ขึ้นรถมาเถอะ พ่อกะระยะได้ ไม่ตกเหวหรอก พวกเราทั้งสี่ จึงขึ้นรถ โดยสงสัยว่า ทำไมมีเหวลึกมากบนนี้ ใกล้สระบัว ซึ่งเพิ่งจะมองเห็นเอาต่อเมื่อกำลังจะกลับบ้าน

และแล้ว คุณพ่อก็กลับรถใกล้เหวลึกได้ โดยไม่ตกลงไป

พวกเรานึกว่า เพราะรถใหม่ ขับเคลื่อนล้อหลัง จึงรอดมาหวุดหวิด

 

เมื่อดิฉันโตขึ้น คุณป้าชี เล่าให้ฟังว่า มีความภูมิใจอย่างหาที่สุดมิได้

เพราะพระภิกษุที่คุณป้าชี ได้ถวายการรับใช้นั้น ท่านเอ่ยกับคุณป้าชีว่า

....แม่ชีสุมล นิยะโต ...เธอคือ เอตทัคคะ ด้านการปรุงอาหารให้เรา....

เนื่องจากทรงประชวรและมีพระวรกายผ่ายผอม นั่นเอง ทำให้มิทรงมีความอยากอาหาร

สาธุ คุณป้าชีภูมิใจ จนวินาทีสุดท้ายของชีวิต

ต่อเมื่อ ท่านได้รับตำแหน่งเป็นสมเด็จพระสังฆราช คุณป้าชี จึงมิมีโอกาสจะติดตามรับใช้อีกแล้ว

แต่ ณ เฮือกสุดท้ายของชีวิต ท่านมีความภาคภูมิใจอันเป็นที่สุด หาประมาณมิได้

เรื่องเล่า คุณป้าชี จึงจบ ณ บัดนี้

...................

เรื่องเล่าโดย นางเนเฟอตารี่ บำรุงผล
14.19 น.
29 ตุลาคม 2560
บ้านบำรุงผล