เล่าการฝึก มโนมยิทธิ ครั้งแรกของผม

ในห้อง 'ประสบการณ์อภิญญา' ตั้งกระทู้โดย นักรบ#นักรัก, 26 ธันวาคม 2004.

  1. นักรบ#นักรัก

    นักรบ#นักรัก เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    22 ธันวาคม 2004
    โพสต์:
    65
    ค่าพลัง:
    +107
    วันอาทิตย์ ต้นเดือนพฤษจิกายน 2547
    ผมฝึกกับ พี่ของผม ตัวต่อตัวนะครับ

    เห็นคนอื่นเล่าผมขอเล่ามั่งนะครับ ถือว่าเป็นประสบการ์ณด้านกรรมฐานแล้วกันครับ เผื่อจะมีประโยช์นต่อคนอื่นมั่งไม่มากก้อน้อยนะครับ

    .....นัดกับพี่ไว้ว่าจะฝึกกันตอนเที่ยงคืน ตอนนั้นนั่งคุย 3 ทุ่มเลยขอตัวกลับมาพักผ่อนก่อน กลับมาถึงห้องรู้สึกเพลียๆจึงนอนเล่น ไปๆมาๆเผลอหลับจริง ปกติถ้าหลับแล้วไม่ว่าจะมีเพื่อนโทรมาตามให้ไปไหน ก็มักจะไม่รับโทรสับหรือ เฉยไม่สนใจ แล้วหลับต่อเพราะเป็นคนขี้เซามากๆ
    ....เผอิญวันนั้น ไฟเิกิดดับเลยตื่นขึ้นมาเพราะอากาศร้อนมาก ก็เหลือบไปดูนาฬิกา อ้าวววว...เที่ยงคืนพอดี นึกขึ้นมาได้ว่านัดกับพี่ไว้ ก็เลยรีบล้างหน้า กำลังจะไปหาพี่ ก็คิดขึ้นมาได้ว่า เออ...ไฟดับแบบนี้แล้วจะฝึกยังไง ปรากฏ พอนึกเสร็จ ไฟดันทะลึ่งมาพอดี เป็นเรื่องที่บังเอิญจริงๆ

    ...พอไปถึง พี่แกก็เปิดเทปหลวงพ่อให้ฟัง แป๊บนึง เราก็ฟังๆแต่ก็ไม่ค่อยสนใจเพราะกำลังมึนๆ สักพักแกก็ชวนสวดมนต์ไหว้พระ สวดเสร็จแกก็ ให้ผมนั่งหลับตา ทำจิตใจให้สบายๆ นั่งให้สบายๆ จับลมหายใจเข้าออก เป็นลิ่มว่าแทงผ่านทะลุจมูก ลงมาเป็นลิ่ม ถึงตรงไหนให้เรารู้ว่ามันไปยังไง เราก็เชื่อจับอารมณ์แบบนั้นทันที สักพักแกก็บอกว่า ให้นึกว่ามีดวงแก้วใสๆ กลมๆ ไม่มีตำหนิ ให้นึกว่าอยู่กลางหน้าผากเรา โห..พอนึกปุ๊บ มันแทบจะแทรกทะลุออกมาตรงหัวคิ้วเราเลย รู้สึกได้เลยว่ามันเป็นแบบนั้นจริงๆ
    ....นั่งแบบนั้นไปสักพัก พี่ผมก็เลยบอกว่าลืมตาได้ ผมก็งง ว่าเอ๊ะหยุดทำไม แกก็ชมว่าใช้ได้ๆ

    ...จากนั้นแกก็บอกว่า หลับตา นั่งให้สบายๆ แกก็พูดว่าให้นึกถึงภาพพระ พระอะไรก็ได้ เป็น พระสงฆ์ หรือ พระพุทธรูป ก็ได้ เอาแล้วคับ ...ตอนนี้นึกไม่ออกเลย จะมองพระตรงโต๊ะหมูบูชา ก็มองเห็นไม่ชัดเพราะปิดไฟ ตอนนี้ชักวุ่นสิ มองและนึกไม่ออกเลยว่า จะเอาองค์ไหนดี พี่ก็พูดมาว่า อย่าฟุ้งซ่านสิ พอแกว่าอย่างงั้นเราก็ เอาว่ะ องค์ไหนดี เลยหลับตา นึกเท่าไรก็นึกไม่ออก ก็นั่งเฉยๆไปแป๊บนึง ก็ดันมีภาพแว๊ป เข้ามาเห็นเป็นใบหน้าของหลวงพ่อฤๅษี ยิ้มแฉ่งมาเชียว
    ....เห็นหลวงพ่อยิ้ม ก็สบายใจนั่งมองดูไปสักพัก พี่ก็บอกว่า เอาล่ะ เห็นใครอยู่ข้างหน้าไหม ไอ้เราตอนนั้นยังโง่ดักดานอยู่ ไม่เชื่ออารมณ์ของตัวเอง เลยว่า ไม่รู้สิ เหมือนหลวงพ่อฤๅษี พี่แกก็ บอกว่าใช่ ถูกต้อง ทีนี้แกก็ถามว่า เห็นหลวงพ่อในท่าไหน ผมว่า ยืน แกว่า ถูก ถามอีกว่า หลวงพ่ออยู่ในชุดไหน ผมว่าชุดพระสงฆ์ แกว่า ถูก ถามอีกว่าหลวงพ่อ ห่มจีวรสีเหลืองหรือสีกรัก ผมว่า สีเหลือง แกว่า ถูกต้อง ใช้ได้ๆ ตอนช่วงที่ผมตอบเนี่ยผมก็ยังไม่ค่อยเชื่ออารมณ์ผมหรอก ที่ตอบไปเพราะรำคาญพี่ผมแกถาม มากจิงๆ


    ... แล้วแกก็ถามอีกว่า เห็นที่มือหลวงพ่อไหม ผมตอบ เห็น แกถามเห็นอะไร ตอนนี้ชักสงสัยแล้ว ทำไมมันถามมากจิงๆเลย ผมก็ตอบส่งไปว่า สงสัยจะเป็นยานัตถุ์มั้ง แกบอก เอาล่ะให้นึกตามพี่นะ แกก็ขอบารมีองค์สมเด็จมั่ง หลวงพ่อมั่ง แกว่ายาวเลยผมก็นึกตามไปส่งเดช เพราะแกขอบารมีเยอะแยะไปหมด แล้วแกลงท้ายว่า ขอให้ข้าพเจ้าเห็นภาพถูกต้องตรงตามความเป็นจริง เท่านั้น แกบอกให้ดูใหม่ที่มือของหลวงพ่อ ถืออะไร แกมีการพูดว่า ดูดีๆดิ เหมือนจะเป็นเหล็กนะ ผมก็ตอบ ยานัตถ์ แกก็ว่าขอบารมีพระอีก ช่วงนี้ผมชักหงุดหงิดแล้ว แกเหมือนจะรู้ เลยบอกงั้นไม่เป็นไร
    ....งั้นขอให้หลวงพ่อ นำไปพระจุฬามณี พอไปแว๊ปปปปป ภาพที่เห็นคืออยู่ข้างล่างบันได เป็นบันไดพยานาคขึ้น ไปข้างบนจะมีเจดีย์ สีเหลืองๆ ช่วงนี้แกก็หยุดพัก ถามอยู่นั่นแหละ ผมก็ไม่รู้แกถามมากจิงๆ เราก็ตอบๆ ไปส่งๆไปงั้น ส่วนใหญ่ที่แกจะถามคือ สีอะไร ภาพเป็นยังไง อยู่ด้านไหน เนี่ย...แบบนี้แหละ

    ... ถ้าเราเห็นภาพไม่ชัดแกจะ นำให้ขอบารมีพระสมเด็จองค์ปฐม องค์ปัจจุบัน หลวงพ่อฤๅษี แล้วแกจะลงท้ายว่า ขอให้ข้าพเจ้าเห็นภาพให้ถูกต้องตรงตามความเป็นจริง...

    เด่วมาต่ออีกครับ


     
  2. Des

    Des เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    15 พฤศจิกายน 2004
    โพสต์:
    1,264
    ค่าพลัง:
    +303
    ถามเพื่อความชัวร์หรือป่าวค่ะ .... มาเล่าต่อไวๆ น่ะค่ะ รออ่านอยู่
     
  3. KomAon11

    KomAon11 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    6 ตุลาคม 2004
    โพสต์:
    4,810
    ค่าพลัง:
    +18,982
    รออ่านครับ... เก่งจัง เห็นภาพได้รวดเร็ว ชัดเจนดี... ผมไปจุฬามณี.. พอเข้าไปข้างใน มืดดด สุดๆ .... อยู่ข้างนอกก็พอไหว เข้าไปข้างในสุดแสนจะมืด...
     
  4. witt

    witt เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    20 กันยายน 2004
    โพสต์:
    208
    ค่าพลัง:
    +551
    ดีแล้วล่ะ เข้าถามเพื่อความชัวส์ ดูดูตอบตอบเขาไปเหอะ จะได้ไม่เป็นจิตคิดไปเอง หลงทางก็แย่เลย
     
  5. นักรบ#นักรัก

    นักรบ#นักรัก เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    22 ธันวาคม 2004
    โพสต์:
    65
    ค่าพลัง:
    +107
    มาแล้วครับ ต่อกันเลยดีกว่า

    ....ก็พอเราเห็นพระจุฬามณีพี่ก็ ถามว่าเห็นเป็นยังไง ผมก็ตอบว่า เป็นบันไดพยานาค ขึ้นไปสองข้าง ข้างบนจะมีเจดีย์สีเหลืองอยู่ แล้วพี่ผมก็ถามว่า เห็นใครไหมอยู่ข้างหน้า ผมบอก เห็น... พี่ถาม ใคร.. ผมตอบ ก็หลวงพ่อฤๅษี เนี่ยผมกอดเอวท่านอยู่เพราะกลัว ตอนนี้ก็นึกขำตัวเอง เพราะตอนนั้นมันกลัวจิงๆ เราไม่เคยมา ผมเล่นกอดเอวท่านแน่นเชียว
    อิอิ ขำตัวเอง....
    ...จากนั้นพี่ก็บอกให้ ขอให้หลวงพ่อ นำขึ้นไปข้างบน แว๊ป ถึงเลย ตอนนี้มองอะไรไม่ชัดเลยมันมืดสนิท พี่ถามเห็นอะไรไหม ..ผมตอบ ไม่เลย มันมืดไปหมด ..พี่เลยนำขอบารมีพระ หลวงพ่อ และผู้มีพระคุณทุกๆท่าน ขอไปรอบแรก ก็มืด บอกพี่มืดอยู่เลย..พี่นำขอรอบสอง ก็มืด..ทีนี้รู้สึกว่าพี่ชายเอามือมาแตะที่เข่า แล้วแกก็นำขอบารมีพระอีกรอบ ทีนี้เริ่มเห็นแล้ว แต่ก็มัวๆ(เพิ่งมารู้ทีหลังว่าที่แตะเข่าเพราะแกส่งบารมีของแกช่วยผมด้วย)
    ....พอแกนำขอบารมีพระรอบที่สาม ทีนี้เริ่มเห็นภาพที่ปรากฏก็คือ ไปยืนอยู่ตรงเท้าใครก็ไม่ทราบ ใหญ่มาก มองไปตามเท้า เห็นสุดแค่หัวเข่า มองเท่าไรก็ไม่เห็นหน้าสักที แล้วพี่ชาย ก็บอกว่าที่เห็นน่ะ องค์ปฐมนะ แล้วดูสิเห็นใครไหมด้านซ้าย ผมบอกมืด..มองไม่เห็นครับ พี่เลยบอกว่า นั่นน่ะ พระสมณโคดม องค์ปัจจุบันของพวกเรา ป่ะ เข้าไปกราบท่านกัน ผมก็แบ่งร่างสองร่าง กราบองค์ปฐม กับ องค์ปัจจุบัน


    ...กราบเสร็จ พี่บอกว่าหันหลังไปสิ ดูสิเห็นไหม ผมตอบ ไม่เห็น..พี่บอกดูดีๆสิ เห็นไหม..โอ้ววววววววว ข้างหลังครับ พระทั้งนั้น จีวรเหลืองก็มี แต่งชุดแพรวพราวก็มี เยอะมาก พี่ก็บอกว่า เราน่ะข้ามท่านมานะ รู้สึกจะบาป ป่ะกราบท่านแล้วขอขมาท่านซะ ที่ลูกได้ล่วงเกิน พอพี่พูดจบ ผมแบ่งร่างเลย เท่ากับพระที่มี กราบท่านอย่างสุดใจ รู้สึกว่า ท่านพูดว่า ไม่เป็นไรลูก แล้วทุกองค์ จะเอามือท่านลูบหัวด้วย อิอิ ชื่นใจจิงๆ
    ....หลังจากนั้น พี่ก็ให้ดูชุดตัวผมเอง ที่ใส่น่ะเป็นชุดอะไร ผมก็ยกแขนขึ้นมาดู เออ..เราทำไมผิวขาว แล้วมีปอกแขนด้วย ก็บอกพี่ไปแบบที่เห็น พี่ก็บอกว่า อืมมม..ทำแบบนี้นะ แบ่งร่างของตัวเองมาอีกร่างสิ แล้วดูว่าเป็นยังไง ......อึ่ง เพราะทำไม่ได้ครับ มันไม่ออก ทำยังไงก็ไม่ออก ก็บอกพี่ไป พี่ก็บอกว่าไม่เป็นไร ทีนี่พี่ผมชักจะเอาใหญ่แล้ว ดูข้างหน้าสิว่าใคร ผมบอกก็องค์ปฐมไง.. พี่บอกให้ดู ที่เอวท่านสิ มีอะไรไหม ผมบอก มองไม่เห็น พี่ก็นำขอบารมีพระ และ หลวงพ่อ ขอให้ร่างกายลูกขยายใหญ่เท่าสมเด็จองค์ปฐมด้วยเถิด ช่วงนี้พี่ผมยังพูดไม่จบเลย ผมร่างเท่าท่านก่อนแล้ว ก็มองท่าน แต่ก็ยังไม่เห็นหน้า ท่านอยู่ดี
    ...พี่ก็บอก มองดูที่เอวท่านสิ มีอะไรไหม ผมก็บอก สงสัยจะเป็นเข็มขัดมั้ง พี่ก็บอก ถูกๆ แล้วดูสิหัวเข็มขัดสีอะไร เอาแล้วครับตอนนี้ ผมชักสงสัยแล้วจะถามทำไม พอคิดเท่านั้นแหละ มันมืดไปหมด มองอะไรก็ไม่เห็น ช่วงนี้หัวมันตื้อๆ และมึนๆ เพราะรู้สึกว่า มันนานเหมือนกันนะ มองอะไรก็ไม่เห็น

    ....ผมเลยบอกพี่ไปว่า มึนๆไม่เห็นอะไรแล้ว พี่บอกไม่เป็นไร แกก็นำขอบารมีพระ แล้วแกก็บอก ให้มีความรู้สึกว่า ร่างกายเรา มีแสงออกมา แสงออกมาสว่างไสวมาก เพราะเป็นอำนาจของ พระพุทธเจ้า โหหหห...ไม่น่าเชื่อ ตอนนั้นผมมีความรู้สึกว่า ขนทั่วกายลุกหมด แล้วร่างกายของผมก็มีแสงออก แสงจะมากพิเศษที่หัว พี่แกก็บอก เห็นไหม แสงที่กายเราน่ะ มันเยอะมาก โดยเฉพาะที่หัว ผมก็บอก อื้อ.. จิตใจตอนนั้นรู้สึกชุ่มชื่น แกเลยบอกให้ ลองดูที่ตัวเราสิ ใส่ชุดอะไร ผมก็ ไม่รู้จะเรียกว่าชุดอะไรดี ก็ตอบส่งไปว่า สงสัยจะเป็นชุด เทวดานะ พี่ก็บอกให้ดูที่หน้าเราสิ มันเป็นยังไง ผมก็บอกว่า มันขาวๆน่ะเหมือนทาแป้ง แล้วปากเนี่ยก็ แดงเชียว แกก็บอก ให้ดูที่หัวสิ ใส่อะไรไหม ผมก็บอกว่า เหมือนจะใส่หมวกแหลมๆนะ พี่ก็บอก เออ..ใช่ๆ
    ...แล้วแกก็ ถามว่าดูสิ ใส่ชุดน่ะ สีอะไร ผมตอบ สีขาว แล้วแกถามอีกว่า ที่หัวไหล่น่ะ เป็นยังไง มันมีอะไร งอนๆไหม ผมก็บอก มีคับๆ แล้วแกถาม ที่ปอกแขนน่ะ กับ หมวกบนหัวน่ะ สีอะไร ผมก็ บอกสีทองสิพี่.. แกบอกเออ ถูกต้องๆ นี่เราใส่ชุดเทวดา เต็มยศเลยนะ

    เด่วมาต่อกันอีกครับ มีการฝึกญาณ8 ของผมด้วยนะครับ...
     
  6. กระเจียว

    กระเจียว เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    18 กันยายน 2004
    โพสต์:
    1,354
    ค่าพลัง:
    +2,010
    ต้องทำเป็นเวบเพจไดอารี่แล้วมั้งเนี่ย น่าสนใจมาก
     
  7. นักรบ#นักรัก

    นักรบ#นักรัก เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    22 ธันวาคม 2004
    โพสต์:
    65
    ค่าพลัง:
    +107
    มาต่อ กันเลยดีกว่าครับ ผมจะเล่าแบบค่อนข้างละเอียดนะครับ
    เพราะอยากจะทำให้ทุกคนเห็นภาพ ทุกคนก็นึกๆภาพตามไปด้วยนะครับ

    ....ก็ต่อจากที่พี่ บอกให้ดูเข็มขัดท่านซิ สีอะไร..อ่าวจะดูไปทำไมฟร้ะน่ะ ผมบ่นในใจ มืดสนิทเลยทีนี้ พี่ก็นำขอแสงจากองค์ปฐมส่องมาที่กาย กายผมก็มีแสงออกมาก โดยเฉพาะบริเวณหัว ผมจับความรู้สึกได้เลยว่ามัน โล่งหัวเอามากๆ ทีนี่พี่ผมยังไม่เลิกอีก ลองดูสิ หัวเข็มขัดท่านสีอะไร ....มองไม่เห็นตามเคย เพราะจิตวุ่นมาก ผมตอบ มองไม่ชัดเจน ไม่แน่ใจด้วย ตอนนี้ผมตะกุก ตะกัก มันอึดอัดมาก
    ...พี่เลยบอก เอาล่ะ แกก็นำขอบารมีพระอีกแล้ว แล้วแกลงท้ายว่า ขอให้ร่างพระวิสุทธิเทพ เป็นโพล่ง เหมือนถ้ำ ขอให้ลูกได้ เข้าไปอยู่ในถ้ำนั้นด้วยเถิด เอาแล่วครับ..ผมก็เห็นตรงหัวเข็มขัดท่าน เป็นถ้ำเลย แล้วมีปากถ้ำ พี่ผมก็บอกเห็นยัง ผมบอกเห็นแล้ว ถ้ำน่ะ แกก็บอกให้ผมเข้าไป ผมก็เข้าไป มันรู้สึกโล่งๆดีแหะ ถ้ำนี้ คงเป็นเพราะในกายขององค์ปฐม ผมจับความรู้สึกได้ว่า ตอนเข้ามานี้


    ....ตอนที่เข้ามา มีแต่ความรู้สึกเบาๆสบายๆ อย่างเดียว เหมือนกับตอนที่เราไปยืนอยู่บนเขาโล่งๆน่ะครับ เบา สบาย หายใจได้โล่งๆ แต่ภาพ ไม่ค่อยชัดแหะ ผมก็อยู่ในนั้น แล้วพี่ผมก็ ดันถามคำถามเดิมอีก หัวเข็มขัด พระสีอะไร ผมแทบจะชักแหง่กๆๆๆๆ อยู่ตรงนั้นเลย ไม่รู้ว่าแกจะถามย้ำไปย้ำมาเพื่อ อะไร ผมก็บอกไปส่งๆ ว่าดีแดงมั้ง แกทำเสียงดีใจเออ.....ผมพูดขึ้นแย้งคำแกว่า เด่วก่อน สีขาวมั้ง แกนิ่งไปสักพัก..แกนำขอบารมีพระอีกแล่วครับ ลงท้ายว่าขอให้ลูกเห็นถูกต้องตามความเป็นจริงด้วยเถิด...ผมอึ่งครับ ปนกับความเซงเล็กน้อย เลยไม่พูดอะไร...

    ........**ที่แกถามย้ำว่าเข็มขัดสีอะไรผมเพิ่งมารู้ทีหลังว่า แกอยากจะดูเพราะถ้าเราเห็นเป็นสีอะไรแสดงว่าจิตเราเป็นแบบนั้น ทีแรกผมเห็นสีแดงแล้วแกบอกว่าถูก เพราะผมเป็นคนราคะจริตน่ะ แกเห็นว่าแดงแป้ดดดดด เชียว..อิอิ **..............


    ...ตอนที่ดูหัวเข็มขัดผมเริ่มมึนกับคำถามพี่ผม ผมนิ่งแล้วไม่ว่าอะไร แกคงรู้เลยบอกว่า แกนำขอบารมีพระ อยากจะดูว่าชาติก่อนที่จะมาเป็นคนที่นี่น่ะ เกิดเป็นอะไร ...แว้กกกกกกกกกกกกกกก แกยังไม่ทันพูดจบเลย สิ่งที่ผมเห็นคือ ชายผิวดำ ไม่ใส่เสื้อ ใส่หมวกฟาง ปุปะปานจะขาดแหล่ไม่ขาดแหล่ กางเกงสีซีด แบบสงสัยว่าทีแรกจะมีสีแต่ ใส่จนสีออกจะขาวๆคล่ำๆ ขาดด้วยมือซ้ายแก ถือเคียวเกี่ยวข้าวด้วย ทำท่าทางยืนจังก้า
    ....แล้ว ที่พื้นผมเห็นน้ำ ปลิ่มแค่ตาตุ่ม แล้วผมเข้าใจว่าแกอยู่ในนา แล้วมองดูรอบกายแก โอ้ โฮ้วววววว...บรรยายไม่ถูก ข้าวแบบเหมือนต้นหญ้าเลย แล้วไม่ใช่มีแบบติดกันนะต้นข้าวน่ะ ห่างกันมาก ถ้านึกภาพไม่ออก ลองนึกถึงสนามฟุตบอล ที่เข้าเอาหญ้าญี่ปุ่นมาปลูก แล้วมันจะมีพวก ต้นหญ้าที่เป็นวัชพีช โตแหลมออกมา นิดนึง แบบนั้นแหละครับ แต่ผมเอาหญ้าญี่ปุ่น แทนเป็นน้ำในนาแล้วกัน นึกแล้วอยากร้องไห้ เพราะข้าวอะไรจะ ปานนั้น พี่ผมก็ถามเห็นอะไรไหม ผมตอบ ชัดเจนมากพี่ ชาวนา เห็นก่อนพี่จะถามจบอีก แน่ะมีการคุยสำทับพี่อีก..

    ...แกถามอีกว่า ตอนนี้เห็นใครบ้างนอกจากชาวนา ผมบอก ก็เห็นหลวงพ่ออยู่ทางซ้ายมือ ห่มจีวรด้วย นั่นไง หลวงพ่อหันมายิ้ม ผมพูดไปเพราะรู้ว่าแกคงจะถามแบบนี้แน่นอน
    จากนั้นแกก็ นำขอให้พระภูมิเจ้าที่ มาพบหน่อย พระภูมิก็มาเลย ใส่ชุดสีขาวทั้งชุด ที่หัวมีหมวกแหลมๆด้วย ถ้านึกไม่ออก ก็นึกไปถึงวันแรกนาขวัญน่ะครับ ใครเคยดูมั่ง ที่ออกทีวีน่ะคับ ใส่ชุดขาว ห่มขาว เค้าจะนำขบวนพระโค แรกนาขวัญน่ะครับ แบบนั้นเปี๊ยบเลย พอแกมาพี่ก็บอกให้กราบขอบคุณแก ที่ช่วยดูแลปกปักรักษา เรามาก่อน
    ....เด่วมาต่ออีกครับ
     
  8. นักรบ#นักรัก

    นักรบ#นักรัก เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    22 ธันวาคม 2004
    โพสต์:
    65
    ค่าพลัง:
    +107
    ต่อ...

    ...หลังจากที่กราบพระภูมิเจ้าที่เรียบร้อยแล้ว พี่ผมก็นำบอกว่า ป่ะเข้าไปดูในบ้านกัน แกถามว่าเห็น บ้านไหม ผมบอกเห็นสิครับ เห็นตั้งนานแล้ว ตอนจะเดินเข้าบ้านพี่ ถามว่าได้ยินอะไรไหม ผมบอก ไม่นี่ครับ.. พี่ก็บอกว่า เมื่อกี้หลวงพ่อบอกให้ ลูกศิษย์กะอาจารย์เข้าไปดูกันเองล่ะกัน พี่ก็นำเข้าบ้าน บ้านยากจนมากๆ ถึงมากที่สุด หลังคาทำด้วยมุงหญ้าคา ฝาบ้านทำด้วยหญ้าคา เอามาแปะติดกัน อาจจะไม่เรียกบ้านก็ได้คับ เค้าเรียกว่ากระต๊อบดีๆนี่เอง อีกอย่างหนึ่งคือพื้นบ้านไม่มีคับ เอาดินนี่แหละเป็นพื้น นึกแล้วเศร้าเกิดมามีแต่ความทุกข์ ยากจนเข็ญใขสุดๆ เพราะฉะนั้น จะขอไม่เกิดอีกแล้วครับ
    ....แล้วพี่ผมก็ พาไปหยุดอยู่ตรงโอ่งน้ำของบ้าน แล้วแกถามว่า อะไรอยู่ข้างหน้า ผมตอบก็โอ่งน้ำน่ะสิ เนี่ยผมเห็นตั้งนานแล้ว พี่เริ่มขำ บอกว่าเออ ชักเก่งขึ้นแล้วนะ ผมก็บอก ก็มันชัดมากเลยนะพี่ พี่ผมแกก็ชวนดูรอบๆ แกก็ถามว่า ที่บ้านเราน่ะมีพระไหม ผมถามพระอะไร พระพุทธรูปป่าว นู้นไง อยู่บนหิ้งแปะติดบนข้างฝาน่ะ ทางซ้ายไงพี่ พี่ผมก็ชม ใช้ได้ๆ ตอนนี้น้ำเสียงของพี่ผมเริ่มมีกำลังใจแล้ว เพราะช่วงก่อนมันยัง ตือๆ ตอบแบบตะกุกตะกัก ขอบารมีพระท่าน ก็ยังไม่เห็นแต่พอช่วงมาบ้านนี่ชัดแจ๋ว

    ...แกก็ถามอีกว่า ที่บ้านเราน่ะ เตียงอยู่ตรงไหน ผมบอก นั่นไงขวามือติดผาบ้านเลย เตียงแคร่ทำด้วยไม่ไผ่ สานกัน แกถามอีกว่า แล้วดูดิมีหมอนไหม ผมบอก มีสินั่นไงมีหมอน1ใบ แล้วแกถามอีกว่า สีอะไร ผมตอบก็สีออกแดงน้อยๆ ชมพูๆ มันพูดไม่ถูกเหมือนกัน พี่ก็บอกใช่แล้วๆ พี่ก็ถามอีกว่ามีเมียไหม ผมบอก ไม่เห็นเลยนะพี่ ทีนี้แกก็นำขอบารมีพระอีก แล้วลงท้ายว่า ขอให้ภาพภรรยาของข้าพเจ้าจงปรากฏ น่านไงมาแล้วพี่ผมยังไม่ทันจะพูดจบ ผมเห็นเป็นภาพ ผมกะเมียกะลังนอนอยู่บนแคร่นั่น รู้ไหมคับ หมอนที่แคร่น่ะมีใบเดียว แต่ผมให้เมียผมน่ะ หนุนแขนของผมเอง ภาพที่เห็นมันเป็นแบบนั้น ผมก็บอกพี่ไปตามที่เห็น
    ....แล้วพี่ก็ถามถึงว่า แล้วตอนนี้ภรรยาคนนี้ ไปเกิดหรือยัง หรือว่าชาติปัจจุบันไปเกิดเป็นอะไร ช่วงนี้ผมขอไม่เล่านะครับ เพราะมันสะเทือนใจมาก

    ...แล้วแกก็นำออกมาจากบ้าน แล้วแกถามต่ออีกว่า ที่เกิดช่วงนี้น่ะเป็นช่วงของสมัยไหน ภาพที่ปรากฏคือ ใบหน้าของรัชกาลที่4 ผมรู้แล้วว่าเป็นท่านแต่ นึกชื่อไม่ออก ผมก็บอกนึกชื่อไม่ออกครับ พี่ก็ไม่ว่าอะไร แล้วพี่ก็บอก แล้วต่อจากชาตินี้ล่ะ เป็นอะไรต่อ เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยย นั่นมัน ตัวยาวๆสูงๆดำๆ ทีแรกผมไม่เชื่อใจตัวเองเลย พี่ถามผมก็นิ่ง พี่ถามย้ำอีก ผมยังนิ่ง พี่บอกอีกว่า เห็นไหมนั่นน่ะ ผมตอบ มันใช่เปรตไหมน่ะ
    พี่บอกอืมม ใช่ ทีแรกคิดว่าลิง แต่ มันสูงกว่าลิงไปนิดนึง ไม่นิดล่ะสูงกว่ามากเลย
    ....เลยคิดว่าใช่แน่ เปรตชัวว์ แล้วพี่ถามต่ออีก แกก็นำถามต่ออีกว่า รู้ไหมว่าเพราะอะไรถึงเป็นแบบนี้ ภาพที่ปรากฏคือ ขุดพระในที่นา ของผมนั่นแหละ แล้วเอาพระมาบูชา แต่ไม่รู้ว่าที่นั่นน่ะ แต่เดิมเป็นวัดมาก่อน คิดดูสิครับ ว่านี่ขนาดคนไม่รู้นะ ขุดนาของตัวเองบังเอิญไปเจอพระเข้า แล้วเอามาบูชา ยังต้องไปเป็นเปรตเลย แล้วไอ่คนที่ขุดพระแล้วไปขายมันจะขนาดไหน คิดแล้วก็ปลงอีกว่า เกิดมามีความทุกข์จากความยากจนแล้ว ตายไป ยังต้องไปทนทุกข์กับกานเป็นเปรตอีก เศร้าใจจริงๆ

    ...ช่วงนี้รู้สึกว่าน้ำตามันจะไหลๆ พี่เลยบอกว่าแล้วจากชาตินี้ล่ะเป็นอะไร ทีนี้เริ่มใจชื่นขึ้นมาอีกนิดแล้ว เพราะภาพที่เห็นคือ เป็นที่โล่งกว้างมากๆ แล้วมีศาลาอยู่หลังหนึ่งมีรั้วรอบ ขอบชิดดีมาก ก็เข้าไปดูหน้าศาลา พี่ถามว่า เห็นอะไรไหม ผมตอบ ก็ศาลาไงครับ พี่ก็บอกว่า นี่วิมานของเรานะ เข้าไปดูสิ ผมก็เข้าไปประตูมันก็เปิดเอง พี่ถามมองดูรัวสิ มันสูงหรือเป็นแบบไหน ผมตอบ ก็เตี้ยประมาณเข่า เป็นรั้วทาสีขาวๆ ปลายมันจะตัดแหลมๆ พี่ก็บอก ถูกต้องๆ แล้วแกก็พาเดินเข้าไปในศาลา ผมก็มองดูรอบๆ ก็ เห็นเหมือนหลวงพ่อฤๅษี จะชี้มือไปที่เตียง แต่มันเหมือนจะเป็นแท่นนั่งมากกว่า พี่ก็ถามเห็นอะไรไหม
    ...ผมก็บอก เห็นหลวงพ่อชี้มือไปที่ แท่นน่ะคับ เออ...ถูกหลวงพ่อบอกให้ไปนั่งดูน่ะ ผมก็ไปลองนั่งดู จับความรู้สึกว่า ผมให้หลวงพ่อนั่งก่อน แล้วผมก็นั่งข้างๆท่าน หื่มมมม จิตใจมันเบิกบานจิงๆแหะ นั่งได้แป๊บเดียว พี่ถามอีกว่า ข้างหน้าน่ะเห็นอะไรไหม ผมถาม ตงไหน แกบอกดูสิ มองออกไปจากวิมาน ด้านซ้ายมีอะไรอยู่ ผมตอบ รู้สึกจะเป็นสระน้ำนะ พี่ตอบ อืมมม พี่ถามอีกว่า แล้วด้านขวาล่ะมีอะไร ผมตอบ รู้สึกว่าจะเป็นต้นไม้นะ พี่ตอบอืมมม ถูกต้องๆ กะลังมีความสุขเชียว อยู่บนนี้

    ....พี่ถามต่ออีกว่า ป่ะไปดูวิมารของพระสมณโคดมกัน พอพูดจบแค่นั้น ยังไม่ทันจะนำอะไรเลย เริ่มจะมัวๆอีกแล่ว พี่แกก็นำขอบารมีพระ ขอให้ภาพวิมานของพระสมณโคดม ปรากฏ ผมเห็นแต่หลังคา รู้สึกจะมี3ยอด แค่นั้น ก็บอกพี่ไป แกก็ไม่ว่าอะไร แกเลยบอกขอบารมีพระอีก ขอให้ภาพวิมานของหลวงพ่อปรากฏ เอาแล่วยิ่งมอง ไม่เห็นเลยทีนี้ แต่จับความรู้สึกได้ว่า ถ้าเอาวิมานของหลวงพ่อ มาดูจะใหญ่กว่าของผมกับของ พระสมณโคดม มาก คือสิ่งที่เห็นมันบอกว่า ฐานเท่ากัน แต่ความสูง จะสูงกว่ามาก
    ... พี่เลยบอกลองถามพระสมณโคดมสิ ว่าเพราะอะไรวิมานของหลวงพ่อจึงใหญ่กว่า ผม อ่าว ไหนล่ะพระสมณโคดม ยังไม่เห็นเลย จะถามท่านยังไง แต่จับความรู้สึกได้ว่า เหมือนมีคนตอบเบาๆว่า เพราะการบำเพ็ญบารมีไม่เท่ากัน ใครบำเพ็ญมานานวิมานก็จะใหญ่โตมาก ผมก็ว่าไปตามนั้น พี่บอกถูกต้องๆ

    .....เด่วมาต่ออีกนะครับ คือไม่ค่อยว่างมาเลย โปรดติดตามกันต่อนะครับ
    การให้ธรรมเป็นทาน ชนะการให้ทั้งปวง ....
     
  9. KomAon11

    KomAon11 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    6 ตุลาคม 2004
    โพสต์:
    4,810
    ค่าพลัง:
    +18,982
    แจ๋วเลยครับ.... ถึงพี่ Des อ.ไก่ท่านบอก confirm แล้วว่าที่ผมดูอดีตชาติพี่ไปหน่ะ ถูกต้อง.... ดูอดีตพี่ลูกพระก็ถูก ...แต่แกไล่ให้ไปทำวิปัสสนาญาณใหม่...
     
  10. นักรบ#นักรัก

    นักรบ#นักรัก เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    22 ธันวาคม 2004
    โพสต์:
    65
    ค่าพลัง:
    +107
    ต่อกันเลยนะครับ

    ....จากที่ดูวิมานของหลวงพ่อกับของพระสมณโคดม เสร็จแล้วพี่ก็พากลับมาวิมานของผมอีกแล่ว แกก็นำเข้าไปในวิมาน แล้วแกถามว่า ในวิมานของเราน่ะ มีพระไหม ถามจบปุ๊บ โต๊ะหมู่บูชาตั้งปั๊บเลย ข้างหลังแท่นนอนของผมน่ะ จะแบ่งเป็น2ล็อค ฝากขวาเป็นโต๊ะหมู่บูชา ฝากซ้ายปล่อยโล่งๆไว้ ผมบยอกเห็นแล้วๆ แล้วพี่ถามต่อว่า พี่พระไหม กี่องค์ ผมบอก มี 1องค์เอง รู้สึกจะเหมือนพระที่ขุดได้เลยนะ พี่บอก เออ ใช่ๆ พี่ก็นำเข้าไป แกบอกให้นั่ง หน้าพระ แล้วจับความรู้สึกว่า เรานั่งสมาธิอยู่ ผมก็เอ้ะ ชักยังไงแล้ว ตอนนี้ก็นั่งหลับตาปี๋ อยู่เลยจะนั่งสมาธิ ซ้อนสมาธิทำไม แต่ก็ทำตามที่แกบอก
    ...พอทำสมาธิ ไปพักนึง พี่บอกจำความรู้สึกนี้ไว้ให้ดีดีนะ นี่คือวิมานของเรา จำไว้ๆ ผมบอก คับ

    ....แล้วแกก็นำผมไปกราบพระเพื่อจะลาลงมา ก่อนกลับแกก็พาไปกราบ พระเขี้ยวแก้ว และ พระเมาลี ของพระพุทธเจ้า ทีแรกผมมองยังไง ก็เห็นเป็น งาขาวๆ กับ ผมดำๆเป็นก้อน ผมไม่แน่ใจเลยไม่ตอบพี่ พี่ผมก็ถามอยู่นั่นแหละ เห็นไหมๆๆ แกถามย้ำๆผมชักรำคาญแล้ว ผมเลยตอบไปเลยว่า เห็นงา กับ เป็นผมก้อนดำๆ พี่บอก เออ......ถูก แกก็บอกให้เข้าไปกราบ ผมก็แบ่งร่างตามเคย 2ร่างเข้าไปกราบพร้อมกัน
    ....พอกราบเสร็จ แกก็นำขอบารมีพระอีกแล้ว แล้วแกลงท้ายว่า ขอให้ข้าพเจ้าได้พบผู้มีพระคุณทุกท่านด้วยเทอิญ ทีแรกก็มันจะสว่างโล่งๆ พอแกว่าแบบนั้นยังไม่ทันจะจบดี พรึ่บบบบบบบบบบบ มันเหมือนกับมีคนมามุงดูเรา เยอะแยะไปหมด แต่มองไม่เห็นหน้าสักท่านเลย มีแค่ความรู้สึกเฉยๆ ผมแบ่งร่างอีกตามเคยคับ แบ่งร่างดะเลย..อิอิ กราบเข้าไปทุกท่าน ตอนนี้รู้สึกว่าน้ำตาไหลเลย แงๆๆๆ ทุกท่านก็ไม่ว่าอะไร

    ...กราบท่านเสร็จ พี่ก็บอกนั่น เห็นไหมใครน่ะทางขวาน่ะ ผม เอ้ะ ใครหว่า ต้องจับความรู้สึกใหม่อีก อ่าวนั่น หลวงปู่ปานนี่ รีบเชียวผมเข้าไปหาหลวงปู่ กราบแทบเท้าท่านเลยโดยพี่ไม่ต้องบอก กราบแล้วน้ำตาก็ไหลเลย ตอนที่พิมอยู่นี่น้ำตาก็ไหล แงๆๆ(ขี้แยจิงแหะ เรา)กราบไปก็น้ำตาไหล ลงเท้าท่าน ท่านก็ก้มลงมา เอามือลูบหัวผม โอ่ยยยย ตอนนี้น้ำตาทะลักมากมาย ตาผมก็มองตาหลวงปู่ มือท่านก็ลูบหัวผม พี่ก็แทรกขึ้นมาว่า อยากจะขออะไรหลวงปู่ ก็ขอสิ ผมก็บอกหลวงปู่ไปว่า ลูกอยากฝึกอภิญญา หลวงปู่บอกว่า ขอให้สำเร็จนะลูก น้ำตาไหลแยะจริงๆตอนนี้ พี่ก็ดันพูดแทรกอีกว่า ไหนลองถามหลวงปู่สิว่า จะให้ฝึกกสินอะไรก่อน หลวงปู่ก็บอกว่า กสินไฟ ผมก็บอกพี่ไปตามนั้น พี่ก็ตอบ เออ...ถูกแล้ว
    ....พี่ผมเนี่ยจิงๆเลย ชอบแทรกกำลังอยู่กับหลวงปู่ แกบอกมาอีกว่าดูนู้นดิ ทางซ้ายมือน่ะ ได้ยินอะไรไหม ผมบอกไม่ได้ยิน พี่บอก ลองฟังดีๆสิ เหมือนมีใครเรียกนะ ผมก็ลองหันไป นั่นๆ ใครหว่านั่งอยู่บนเตียง สองคนด้วยแหะ ตอนนั้นมองไม่ชัด เลยเดินเข้าไปใกล้ๆ ตอนนั้นไม่ค่อยจะรู้ตัวเองเลย เดินเข้าไปกราบท่านโดยอัตโนมัติเลย ท่านบอก มาหาแม่แล้วเหรอลูก น้ำเสียงเป็นผู้หญิง ทุกวันนี้คำพูดนั้นยังติดหูผมอยู่เลย น้ำเสียงท่านแสดงถึงความดีใจมากๆเลย ที่ผมขึ้นมากราบท่านได้ เอาอีกแล้วครับต่อมน้ำตาแตกอีกแล่วครับ พอท่านพูดแค่นั้นผมล่ะทำนบกั้นน้ำเอ่อล้นเลย ร้องอีกแล้ว ก็กอดท่านแล้วร้องไห้ใหญ่เลย กอดท่านแล้วก็เอาหน้าซบลงบนตักท่าน แล้วร้องไห้ ท่านก็กอดเรา แล้วเอามือลูบหัวเราใหญ่เลย

    ...กะลังมีความสุขอยู่ พี่บอก ป่ะได้เวลากลับแล้ว ในตอนนั้นความรู้สึกผมไม่อยากจากอ้อมกอดของผู้หญิงคนนั้นมาเลย มันผูกพันมากเลย พี่ก็แกบ่นอะไรไม่รู้ผมไม่สนใจเลย เพราะมัวแต่มองท่านอยู่ พี่ก็นำขอบารมีพระอีกแล้ว ไหนบอกจะพาลงมา แกนำขอบารมีพระแล้วแกก็ขอภาพเจ้ากรรมนายเวร จงปรากฏ แว้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เอาอีกแล้ว ใครเนี่ยสิ่งที่เห็นคือ มีคนยืนเรียงแถวกันขึ้นไปเป็นตับเลย เยอะแยะมาก แล้วไอ่คนที่ยืนหน้าสุดน่ะ มันไม่มีหัวแถมยัง เอามือจับหัวตัวเองชูมาใกล้เราอีก ตกใจแทบแย่ แล้วคนถัดไปเป็นคนอุ้มท้องด้วย เรียงไปมองเห็นหน้าชัดแจ๋วเลย แต่ล่ะคน หัวขาดมั่ง แขนขาดมั่ง แต่ล่ะคน เหมือนถูกใครทำร้ายมาเลย หัวคนก็เรียงซะ เป็นแถวเชียว
    ....ผมถามพี่ว่า นั่นคือคนที่ผมทำร้ายมาใช่ไหม พี่บอก อืมมมใช่ ผมถามพี่ต่อว่า ทำไมมันเยอะจังล่ะ พี่ตอบว่า ก็เราเกิดมาหลายชาตินี่ ดูไว้นะ ถ้าจะเกิดอีกต้องได้รับกรรมจากพวกเค้าแน่นอน พี่พูดแค่นั้นทำให้ผมคิดต่อเลยว่า ไม่ขอเกิดอีก ยังไงก็จะไม่ขอเกิดอีก พี่บอก ดีแล้วๆ แล้วพี่ก็นำขอบารมีพระ แล้วลงท้ายว่า ด้วยผลบุญที่ข้าพเจ้าได้บำเพ็ญมาแล้วตั้งแต่ต้นจนปัจจุบันนี้ ข้าพเจ้าขอแผ่ส่วนบุญนี้ให้แกทุกท่าน ขอให้ทุกท่านอโหสิกรรมให้ข้าพเจ้าด้วยเถิด พี่ผมยังไม่ทันจะกล่าวจบ เลย พวกเค้าก็แว้ปปปปหายไปรวดเร็วมาก พี่ก็บอก เอาล่ะ ลืมตาได้ ช้าๆนะค่อยๆ

    .........พอลืมตาขึ้นโห น้ำตาผมเนี่ยเต็มสองแก้มเลย ผมตกใจใหญ่เลยถามพี่ว่า น้ำตามันมาจากไหน พี่ก็บอกว่า แล้วเมื่อกี้ร้องไห้ตอนไหนล่ะ มันก็มาตอนนั้นแหละ แหะๆ แง่ว อายพี่ผมแทบแย่ ...........


    นี่แหละคับประสบการ์ณการฝึกมโนยิทธิของผม ผมหวังว่าจะเป็นประโยช์นกับท่านผู้เป็นนักปฎิบัติทั้งหลายนะครับ ผมดีใจมากที่ผมได้รู้ได้เห็น ในสิ่งที่ผมอยากเห็นว่ามันจะมีจริงหรือปล่าว ที่ผมขึ้นไปได้น่ะเป็นเพราะบารมีของพระพุทธเจ้านะครับ อย่าคิดว่าตัวผมเก่ง ไม่เลย ทุกวันนี้ผมอยากจะไปหาพระ ผมก็ไปได้มั่งไม่ได้มั่ง แบบมัวมาก แต่สิ่งที่ผมดีใจที่สุดคือผมได้ไปวิมานของผมแล้วผมก็สามารถไปได้ทุกขณะจิตที่ผมอยากจะไป ช้าก่อนครับ อย่างเพิ่งคิดว่าผมแน่ ไม่เลยครับ ผมใช้วิปัสสนึก ครับ นึกเอาอย่างเดียวเลย แต่เพียงแค่นึก จิตใจผมก็อิ่มเอิบ มีความสุขมากแล้วล่ะครับ
    .....ใครที่อยากฝึกมโนยิทธิ ไปเลยครับไปฝึกเลย ขอให้เชื่อมั่นในจิตของเราเอง อย่าไปกลัวว่าจะฝึกไม่ได้ ความกลัวคือสิ่งที่เรากำหนดขึ้นเองครับ ใครที่อยากฝึกไปเลยครับ แล้วคุณจะได้รู้ได้เห็น ในสิ่งที่คุณไม่เคยสัมผัสมาก่อนคับ ขอให้เจริญในธรรม นะครับ

    ****************************************************
    จบแล่ว
     
  11. นักรบ#นักรัก

    นักรบ#นักรัก เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    22 ธันวาคม 2004
    โพสต์:
    65
    ค่าพลัง:
    +107
    ถ้าใครสงสัยในเรื่องของผมตอนไหน โพสถามผมได้เลยนะครับ

    ผมยินดีที่จะตอบ แล้วยินดีที่จะเป็นกำลังให้นักปฏิบัติทุกท่านเลยครับ

    พวกเรามาถูกทางแล้วครับ ตั้งแต่ได้พบกับหลวงพ่อ ฤๅษีลิงดำ ...กราบ กราบ กราบ
     
  12. Des

    Des เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    15 พฤศจิกายน 2004
    โพสต์:
    1,264
    ค่าพลัง:
    +303
    จบแล้วเหรอ .... ถ้ามีฝึกอีกมาเล่าอีกน่ะค่ะ จะรออ่านและเป็นกำลังใจให้ค่ะ อยากฝึกมโนอยู่เหมือนกันก็รอเพียงแต่เวลาที่จะได้กลับไทยเท่านั้นแหละ ... หึหึ ... แต่มีแววว่าคงอีกนาน
    ----------------------------------------------------
    เจ้าคำอ้นหายไปไหนนานมากก จะคุยด้วย ... ไม่เจอเลย ... อ้อลืมๆ ว่าบอกไว้ว่าจะหายไปช่วงปีใหม่ เก่งน่ะเราหน่ะตอนดูไหนบอกไม่มั่นใจเลย วันหลังมั่นใจๆ หน่อยน่ะ .... แล้วนี่อย่าลืมฝากฝังเดย์ไว้กับอาจารย์ไก่ด้วย กลับไปจะไปฝึก (เอาจริงน่ะเนียะ ตอนนี้จะซ้อมๆ พุทธานุสติไว้ก่อน)
     
  13. zipper

    zipper เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    24 กันยายน 2004
    โพสต์:
    5,228
    ค่าพลัง:
    +10,593
    อ่านที่เขียนแล้วรู้สึกว่ายอดมากเลยคับ
     
  14. นักรบ#นักรัก

    นักรบ#นักรัก เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    22 ธันวาคม 2004
    โพสต์:
    65
    ค่าพลัง:
    +107
    ต้องขอบคุณ Des Witt กระเจียว ดอกดิน น้องอ้น Zipper และคุณNUI

    มากๆเลยนะครับ ที่เข้ามาโพสในกระทู้ของผม

    ช่วงนี้ไม่ได้ฝึกมโน เลยครับ เหนื่อยมากจากการเรียน และเหนื่อยใจในเรื่องบางอย่างด้วยครับ

    แต่ยังไงก็ ขอให้ทุกคนเจริญในพระธรรมนะครับ แล้วคุยกันใหม่คับ
     
  15. KomAon11

    KomAon11 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    6 ตุลาคม 2004
    โพสต์:
    4,810
    ค่าพลัง:
    +18,982
    ครับ เจอกันใน msn ออกบ่อย............... พี่ลองเข้าเว๊ปกระปุกนะครับ คนชื่อ น้องปีใหม่ สวยสุดๆๆ แว๊กกกกกกกกก
     
  16. Des

    Des เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    15 พฤศจิกายน 2004
    โพสต์:
    1,264
    ค่าพลัง:
    +303
    คุณความคิดเห็นข้างบนค่ะ .... ขนาดสนทาธรรมกับคุณนักรบนักรักบ่อยๆ ยังมีเวลาไปดูรูปอย่างว่าอีกเหรอค่ะ ... (รูปสาวๆ หน่ะ) 5555 แซวเล่นเน้อ
     
  17. นักรบ#นักรัก

    นักรบ#นักรัก เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    22 ธันวาคม 2004
    โพสต์:
    65
    ค่าพลัง:
    +107
    น่ารักจิงๆ แฮะอ้น น้อง ปีใหม่ น่ะ (ping)
     
  18. Kamen rider

    Kamen rider เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    21 กันยายน 2004
    โพสต์:
    3,776
    กระทู้เรื่องเด่น:
    3
    ค่าพลัง:
    +1,998
    ดี ดี ดี สาธุ ครับ

    แต่ " ตบเด็ก เตะหมา ท้าคนแก่ รังแกผู้หญิง " อันนี้ ไม่ดี
     
  19. นักรบ#นักรัก

    นักรบ#นักรัก เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    22 ธันวาคม 2004
    โพสต์:
    65
    ค่าพลัง:
    +107
    แหะ ๆ อยากจะสื่อ ถึงอะไรเหรอคับ ..


    (bb-flower อ่ะให้ ดอกไม้จากนรก....
     
  20. kiatkiat

    kiatkiat เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    25 พฤศจิกายน 2004
    โพสต์:
    665
    ค่าพลัง:
    +825
    ถ้ามีอะไรคืบหน้ามาเล่าอีกนะครับ ขอบคุนที่แบ่งปันประสบการ
    อ่านแล้วทึ่งจัง อยากทำได้แบบนั้นบ้าง ขอให้ ฝึกได้ดียิ่งขึ้นๆครับ
     

แชร์หน้านี้

Loading...