เล่าเรื่องฝันให้เป็นเช่นดั่งนิทาน เรื่องจริงที่ผ่าน วางมันลงบนหน้ากระดาษ

เมื่อเวลาของชีวิต มีทั้งหน้าที่การงาน เวลาว่างเลยหาได้น้อยมาก
แต่วันนี้พอมีเวลามาเล่าฝัน (ขอให้อ่านเพื่อความบันเทิงนะคะ)
11 - 05 -2560
ไหว้พระสวดมนต์เสร็จ เจนก็เข้านอน แต่นอนดึกหน่อยวันนี้ฝนตกคะ
ในฝันนั้น เจนอยู่ที่บ้านหลังปัจจุบันนี้คะ ป้าเจ้าของบ้านมาคุยเรื่องขายบ้านนี้ให้ เราก็ต่อรองราคากัน ในราคา 2ล้าน3 มากกว่านี้คงไม่ไหว บ้านก็สภาพเก่ามากแล้ว หลังคาก็รั่ว เหมือนว่าจะโอเคนะคะ
แล้วก็พากันเข้านอน (ในฝันนะคะเหมือน ฝันซ้อนฝัน) เหมือนรู้สึกเห็น ชายคนหนึ่ง เดินผ่านออกไปประตูบนบ้าน หายวับไปเลย รู้สึกว่าถูกใครหลอกแล้ว กลัวมาก จนนอนตะแคงห่มผ้าห่ม หันหน้าเข้าข้างกำแพง(เจนนอนติดกำแพงคะ) ใจคิดอย่ามากวนกันนะ แล้วแป๊บเดียวเองคะ เหมือนมีมือ มาสัมผัสที่ท้องแต่มือเจนจับมือเขาไว้ มั่นใจมากเป็นชาย เจนบีบมือเขาแน่นมาก แต่ตาก็หลับ ตัวกระดุกกระดิกไม่ได้ แล้วเขาก็จั๊กจี้ที่เอว จนสะดุ้งตื่น อันนี้ตื่นจริงๆคะ มันเหมือนจริงมาก จนเหนื่อยหอบ ปากก็พูดออกมา "มากวนแบบนี้ไม่ชอบเลย อย่ามาทำแบบนี้อีกนะ" แต่มานึกๆมองดูรอบๆตัว อากาศหนาวมากคะ ลูกชายคนโต เจ้าสเน็ก ไม่ยอมห่มผ้า เวลาที่สเน็กไม่ห่มผ้า จะเกิดเรื่องแบบนี้ตลอด เหมือนมีคนมาเตือน ว่า ห่มผ้าให้ลูกด้วย
เจนก็ห่มผ้าให้สเน็กแล้วก็นอนกอดลูกต่อคะ~~~
จนหลับ แล้วฝัน ต่อเนื่องเลยคะ อยู่ที่บ้าน หลังหนึ่ง รู้สึกเหมือนบ้านนั้นจะเป็นบ้านของเจนเอง สวยมากคะ เจนก็ไปอาบน้ำอาบท่า แล้วออกมาเดินเล่น สำรวจบ้าน เจอห้องหนึ่ง แปลกๆเลยเปิดเข้าไปดู เห็นคนสามคน สองคนเป็นชายหนึ่งหญิงหนึ่งนั่งพื้น นั่งคุยกับผู้ชายอีก1คน เจนเข้าไปดูใกล้ๆ ถึงกับน้ำตาไหล เจอรัชการที่9
ท่านนั่งคุยกับชายหญิงคู่นั้น เจนเลยถามท่านว่า หนูคิดว่าท่านสวรรคตจากพวกเราไปแล้ว ท่านก็คุยตอบกลับมาว่า ท่านไม่ได้ไปไหน ท่านแค่เหนื่อย เลยมาหลบพักบ้าง (คุยยาวอยู่คะ แต่เรื่องค่อนข้างกระทบยุคนี้ ขอผ่านไม่เล่านะคะ). หลังจากนั้นมีคนมามากมาย เข้ามาที่ห้องนี้ ทุกคนตกใจและร้องไห้หมด เพราะว่าเห็น รัชกาลที่9
เจนเลยขอตัวทุกคนออกไปข้างนอกคะ ภาพก็ตัดมาที่ เจนอยู่ที่ไหนไม่รู้คะ ชื้นแฉะเหมือนเป็นโพรง เหมือนเจนจะออกไปข้างนอก แต่โพรงนี้อยู่ใต้ดินคะ เจนแอบบเขาออกขึ้นมาข้างบน แบบเหมือนเด็กดีใจได้ออกมาวิ่งเล่น ตื่นเต้น เจอแสงตะวันส่อง สวยงามมาก เดินๆเล่นอยู่ มีคนคนหนึ่ง คนแก่ เรียกให้เข้าไปหา บอกจะเล่าเรื่อง นาคีหนีเที่ยวให้ฟัง เจนกำลังจะไปฟังแต่ก็ดันตื่นก่อน เสียดายมาก ~~~~

....วันไหนว่างๆจะมาเล่าเรื่องต่อนะคะ....
ฝันก็คือฝัน บอกเล่าได้เพราะจำได้ ไม่มีตกแต่งเรื่องราว
แต่ฝัน เราก็ต้องพิจารณา ไหนจริง ไหนเทียม