เรื่องเด่น เสียงด่า คือ เสียงสวรรค์

๏ เสียงด่า คือ เสียงสวรรค์ ๏

มีเรื่องเล่าว่าสมัยที่หลวงปู่ขาว อนาลโย ยังมีชีวิตอยู่ วันหนึ่งท่านต้องการจะทดสอบจิตใจเเม่ชีคนหนึ่ง ชื่อเเม่ชีสา จึงสั่งให้พระลูกศิษย์ ๒ รูป ไปดุด่า

พระ ๒ รูป ได้รับคำสั่งเช่นนั้น ก็ไปที่กุฏิเเม่ชีสา แล้วทำตามที่หลวงปู่ขาวสั่ง เรียกเเม่ชีมาด่า

ทีเเรกเเม่ชีสาก็งง แต่พอตั้งสติได้ ก็นั่งพนมมือฟังคำด่าด้วยอาการสงบ

พระดุด่าอยู่นานจนไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่า ถ้าเป็นปืนก็ยิงจนหมดกระสุน จึงยุติการด่า

เเม่ชีสาแทนที่จะโกรธหรือเเสดงอาการน้อยใจ ที่อยู่ๆก็ถูกด่า เเก่กลับพูดขึ้นว่า

” ท่านอาจารย์ดุด่าดิฉันหมดหรือยัง หรือมีคำจะด่าอีกไหม ดิฉันได้ยินแล้วมันซาบซึ้งใจเหลือเกิน เสียงดุด่าเป็นเสียงสวรรค์ทั้งหมดเลยเจ้าข้า ”

แม่ชีสายังบอกพระ ๒ รูป ที่กำลังตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่พลิกผันอีกว่า

” ขอให้อาจารย์ทั้งสองเเวะเวียนมาด่าดิฉันบ่อยๆ ดิฉันจะได้หมดกิเลสไวๆสักทีเจ้าข้า ”

เเม่ชีสาถูกด่าแต่ใจไม่ทุกข์ เพราะเเทนที่จะมองว่า การถูกด่าเป็นเรื่องเลวร้าย กลับมองว่าคำด่าว่ากล่าว เป็นของดีช่วยขูดเกลากิเลสและลดอัตตาได้อย่างวิเศษ

จากเรื่อง : วางใจให้เป็น โดย พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล



ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ป่านนี้แล้ว พระลูกศิษย์หลวงปู่ขาว ทั้ง ๒ รูป คงรู้แล้วว่าหลวงปู่ขาว เมตตาสอนตนไม่ได้สอนแม่ขาวสา (แม่ขาวสาไม่มีทิฐิมานะแล้ว หรือ รู้แล้วว่าอะไร)

แล้วคนที่มาอ่านเรื่องนี้หลวงปู่ขาว สอนอะไรท่าน ...?

ส่วนผม ..... สาธุรับใส่เกล้า กระผมจะดูตัวเกล้ากระผมตามที่หลวงปู่เมตตา สอน(เรื่องนี้)