เหตุผลที่ ในหลวง รัชกาลที่ 9 ไม่เสด็จฯ เยือนต่างประเทศ นานเกือบ 50 ปี

เหตุผลที่ ในหลวง รัชกาลที่ 9 ไม่เสด็จฯ เยือนต่างประเทศ นานเกือบ 50 ปี





ตั้งแต่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มหิตลาธิเบศรรามาธิบดี จักรีนฤบดินทร สยามินทราธิราช บรมนาถบพิตร เสด็จเถลิงถวัลยราชสมบัติในปี 2489 ทรงใช้เวลาเสด็จพระราชดำเนินเยือนต่างประเทศเพียงในช่วง 20 ปีแรกของการครองราชย์เท่านั้น ในช่วงแรกเพื่อทรงศึกษาต่อในประเทศสวิตเซอร์แลนด์ และในช่วงต่อมาก็เพื่อการเจริญสัมพันธไมตรีทั้งสิ้น ไม่ใช่เพื่อการแสวงหาประโยชน์ส่วนตนแต่อย่างใด
กระนั้น การเสด็จพระราชดำเนินเยือนต่างประเทศของพระองค์นั้นสิ้นสุดลงในปี พ.ศ. 2510 เป็นเวลาเกือบ 50 ปีที่ไม่เสด็จพระราชดำเนินออกนอกแผ่นดินไทยเลย เหตุผลก็เพราะ ในหลวงไม่ต้องการอยู่ห่างจากประชาชนของพระองค์นั่นเอง


ดังมีพระราชปณิธานว่า "จะไม่เสด็จออกจากประเทศไทยอีก หากประชาชนของพระองค์ยังทุกข์ยากลำบาก"







เรื่องนี้สอดคล้องกับพระราชนิพนธ์หนังสือ "เมื่อข้าพเจ้าจากสยามมาสู่สวิทเซอร์แลนด์" ความตอนหนึ่งว่า


"วันที่ 19 สิงหาคม 2489 วันนี้ถึงวันที่เราจะต้องจากไปแล้ว พอถึงเวลาก็ลงจากพระที่นั่งพร้อมกับแม่ ลาเจ้านายฝ่ายใน ณ พระที่นั่งชั้นล่างนั้นแล้ว ก็ไปยังวัดพระแก้วเพื่อนมัสการลาพระแก้วมรกตและพระภิกษุสงฆ์ ลาเจ้านายฝ่ายหน้า ลาข้าราชการทั้งไทยและฝรั่ง แล้วก็ไปขึ้นรถยนต์
พอรถแล่นออกไปได้ไม่ถึง 200 เมตร มีหญิงคนหนึ่งเข้ามาหยุดรถแล้วส่งกระป๋องให้เราคนละใบ ราชองครักษ์ไม่แน่ใจว่าจะมีอะไรอยู่ในนั้น บางทีจะเป็นลูกระเบิด! เมื่อมาเปิดดูภายหลังปรากฏว่าเป็นท๊อฟฟี่ที่อร่อยมาก
ตามถนนผู้คนช่างมากมายเสียจริงๆ ที่ถนนราชดำเนินกลาง ราษฎรเข้ามาใกล้จนชิดรถที่เรานั่ง
กลัวเหลือเกินว่าล้อรถของเราจะไปทับแข้งทับขาใครเข้าบ้าง รถแล่นฝ่าฝูงคนไปได้อย่างช้าที่สุด
ถึงวัดเบญจมบพิตร รถแล่นเร็วขึ้นได้บ้าง ตามทางที่ผ่านมา
ได้ยินเสียงใครคนหนึ่งร้องขึ้นมาดังๆว่า “ในหลวง อย่าละทิ้งประชาชน”
อยากจะร้องบอกเขาลงไปว่า "ถ้าประชาชนไม่ “ทิ้ง” ข้าพเจ้า
แล้วข้าพเจ้าจะ “ละทิ้ง” อย่างไรได้ แต่รถวิ่งเร็วและเลยไปไกลเสียแล้ว…"




การเสด็จพระราชดำเนินเยือนนานาประเทศของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช นั้นก็เพื่อทำให้ชาวต่างชาติยอมรับพระปรีชาสามารถของพระองค์ ซึ่งเป็นผลให้ชาวต่างชาติยอมรับคนไทยไปด้วย ทำให้เวลาคนไทยเดินทางไปในต่างประเทศก็ได้รับการยอมรับและให้เกียรติคนไทยมากขึ้นนั่นเอง
มีอีกครั้งหนึ่งที่ทรงเสด็จพระราชดำเนินเยือน สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ในปี 2537 แต่ก็เป็นการไปเพียงไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น คือวันที่ 8–9 เมษายน 2537
เมื่อเสร็จสิ้นการเสด็จพระราชดำเนินเยือนประเทศต่างๆ แล้ว ก็ได้ทรงต้อนรับพระราชอาคันตุกะ ที่เป็นประมุขของประเทศต่างๆ ที่เสด็จและเดินทางมาเยือนประเทศไทยเป็นการตอบแทน และแม้พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช จะไม่ได้เสด็จพระราชดำเนินเยือนต่างประเทศด้วยพระองค์แต่ก็ทรงให้พระบรมวงศานุวงศ์องค์อื่นๆ เสด็จฯแทนพระองค์อยู่ตลอด
จะมีกษัตริย์องค์ใดในโลกที่ทำทุกอย่างเพื่อความสุขของประชาชน คิดถึงประชาชนและส่วนรวมก่อนเสมอ นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดในไม่ได้

ขอบคุณข้อมูลจาก
FB : ในหลวงของเรา We Love King Bhumibol
ทำไมในหลวงไม่เสด็จต่างประเทศ…นานแค่ไหน…เพราะอะไร...ใครรู้บ้าง

 

https://palungjit.org/threads/ธรรมะบารมี-ฟังแล้วน้ำตาคลอ-ร-๙-ทรงอฐิษฐานไว้.764538/