เหตุไฉน..พวกท่านยังติดอาการจิต-สมาธิ-จนหลงเสียเวลากันจนบัดนี้-หยุดเถิด

อ้าว อ้าว อย่า หนา สันติ !! จิฮับ

พอแปลไปเอง กล่าวเอง ลากไปโน้น

อย่าลืม จิฮับ อาจารย์ในทาง พุทธศาสนา กำหนดรู้ลงแค่ หู ตา จมูก ลิ้น กาย ใจ
อย่าเกินไปกว่านี้ อย่าเสียสติ อย่าขาดสัมปชัญญะ

 

อ่านแล้วไม่เข้าใจก็ว่าออกทะเล
วู้

 

อ่านเข้าใจแล้ว แต่ไม่ได้ปรุงต่อนี่ โทสะก็ไม่ได้เกิดนี่
แค่ดีใจที่เข้าใจภาษาแปลกๆเท่านั้นเองครับ
ถ้ามีโทสะคงไม่ขอโทษที่เข้าใจเจตนาผิดหรอกครับ
แหมๆ

 

ฮั่นแน่ แปลว่า เห็น ความย้อนแย้ง พร้อมกับ มี สติ กั้น

ทีนี้ อนุโลมได้แค่ไหน หละฮับ

แค่มัน ยิ๊บๆแย๊บๆ ในจิต ยังไม่เป็น ภาษาบัญญัติ เป็นเพียง ปรมัตถธรรม อาการของจิต

หรือ ปล่อยมันเป็น ความคิด แต่มีกำหนดรู้ มีสำรวม หมองหน่อยๆ

หรือ ปล่อยมันเป็น ภาษาบัญญัติ ทื่อๆ เซ่อๆ ขาด ปัญญาวางจิตให้พ้นไว้หน่อย

หรือ ปล่อยมันเป็น คำพูด สังขาร สื่อสารระหว่างสัตว์ ด้วยความเป็น อุบาย หรือ อบาย ฮิววววส์

 

ถ้ามันเป็น ภาษาปฏิบัติ ไม่ออกทะเล มันก็เรื่องหนึ่ง

แต่ ถ้าอาศัย พูดแบบไม่เคารพบาลี นึกอยากจะหยิบศัพท์โก้ๆ ไปพูด
เพื่อสื่อความหมายทางปฏิบัติ ที่ต้อง มาตัวเฮียประกบ ตลอด ชี้มรรค
หนทางเดินคนเดียวไม่เป็น ก็ เอา สันติ ไปกิน ก่อน ฮับ

ยก ตัวอย่าง ป๋ม กับ ปู่ฉับฉน นี่ พัดกันป้อน สันติ ให้กัน คนละคำสองคำ

อุ้ย เค้าป้อน นะตะเอง

อุ้ย เราป้อน นะตะเอง

 

อืม
ก็แค่งงกับคำว่าหนาสันติเฉยๆครับ
พอดีเห็นที่เน้นคำว่า สันติ ขึ้นมา
ก็เลย อ๋อ
เท่านั้นเองครับ
ที่โพสลงเพราะท่านอื่นที่งงๆจะได้หายงง
ไม่ต้องหายาแก้ปวดมากินเวลาอ่านข้อความภาษาประหลาดไง
ดีออก เผื่อจะได้มีคนสนใจข้อความมากขึ้นเพราะเข้าใจสารมากขึ้น
รึจะบอกว่า
ที่พิมพ์ออกมานั้น ไม่ได้สนใจหรอกว่ามีคนสนใจแค่ไหน
ถ้าเป็นยังงั้นก็ขออภัยที่ก้าวก่าย

 

ไม่เคยคิดว่าหยิบมาใช้แล้วมันจะโก้เก๋ขึ้นเลยครับ
มันก็เหมือนภาษาอื่นๆทั่วโลกแหละ
คำไหนที่สะดวกกว่า รวบรัดกว่าก็ใช้คำนั้น เท่านั้นเอง

 

แน่นอนครับ อวิชชา สังขาร นามรูป..ฯลฯ
เป็นวงจรปฏิจจสมุปบาทอยู่แล้วครับ เกิด 12 ห่วงโซ่..ตามมาเลยครบแบบสายฟ้าแล็บ เพราะเขาอาศัยกันและกันเกิดพร้อมกัน(ปฏิจจ แปลว่าอาศัยกันเกิด)..ถ้าใช้สังขารปรุงแต่งในการเจริญธรรม เจริญจนเกิดมรรคแจ้งในวงจรปฏิจจฯล ขั้นตอนใดก็ตาม
ก็เป็นธรรมดานี่เองครับ ใช้สังขาร ปรุงแต่งธรรม เป็นความเพียรตั้งแต่จิตยังไม่มีสมาธิ ..ปรุงแต่งธรรมจน จิตเข้าเขตสมาธิ (ปัญญาอบรมสมาธิ-สมาธิอบรมปัญญา) เข้าใจแจ้งในตัวธรรมตามวงจร ตัวใดตัวหนึ่งก็ได้ ใน 12 ตัว ก็สามารถบรรลุธรรมได้ ตัดห่วงโซ่ขาดได้เลยในทันทีนั่นก็แสดงว่า.. มรรคเกิดตามขึ้นมาแล้ว ตามความเพียรอันนั้นของเรา ด้วยอย่างแน่นอน
ไม่งั้นความเพียรนี้ ก็จะเพียรแบบมิจฉาทิฏฐิตลอดชีวิตครับ ไม่มีสติ ไม่มีสุตตะที่สะสมมาใช้เป็นข้อมูลในการวิจัยธรรม ไม่มีการแจ้งในธรรมเลย นี่ภาคปฏิบัติครับ จะเข้าใจง่ายหากมองภาคปฏิบัติมาเป็นปริยัติ หรือกลับไปกลับมา สำหรับผู้ที่เคยปฏิบัติ จะมองออกง่ายมาก มันธรรมดานี่แหละครับ ธรรม พจ.จะไม่มีขัดแย้งกันเองเลย ในความคิดของเราที่ใช้วิจัยธรรม ทุกหมวดหมู่จึงดูเบาสบายครับ
.... แต่การตัดวงจรปฏิจจสมุปบาท นี้ไม่ต้องใช้สังขารครับ ใช้สติ-สมาธิ ในการดู ตัดผัสสะ ไม่ให้อายตนะ6 ไปผัสสะกับ นาม-รูป ใด คอยระวัง พจ ท่านจึงใช้ อาณาปาณสติ หรือ กายคตาสติ แทนให้จิตอยู่ตรงนี้ กั้นโมนวิญญาณ ที่จะไปคิดเรื่องอื่นๆสร้างเวทนาขึ้นมา (โมนวิญญาณ ห้ามยากที่สุดในอายตน6)

 

ก็ รอประโยค แบบนี้อยู่

ทีนี้ ฟังดีๆ นะ

เอกัคคตา เป็น องค์ธรรม ใน ฌาณ วิตก วิจาก ปิติ สุข เอกัคคตา

เอกัคคตา นั้น มีอยู่ใน ทุกขณะจิต แม้นแต่ ขณะจิตที่เป็นอกุศล ก็ต้อง มีเอกัคคตา ขึ้นวิถี

การเอา เอกัคคตา ไปบัญญัติ แทน.......อะไรหว่า น่าจะเป็น ธรรมเอก
หรือ จิตตั้งมั่น หรือ สมาธิ หรือ สัมมาสมาธิ จัดเป็นเรื่องของ คน จานลาย
เท่านั้น ที่จะ ทำแบบนั้นได้

 

ปู่ เคยได้ยิน การจับสึกท่านพุทธทาส เป่า

ประเด็น ปฏิจสมุปบาท ฟ้าแล๊บ กับ คร่อมภพชาติ ต้องรอตายฮ่าน ก่อน เนี่ยะ

เป็นประเด็น จับสึกท่านพุทธทาส เลยนะ ....ไม่รู้กลุ่ม พี่ ทำมาปู๊ด อะเป่า ไม่ได้เกิด
ร่วมสมัย ตอนยุคต้นๆ ของ มหากาพย์จับสึก ตอน สาโทร้านไหน

 

สายฟ้าแล็บนี่..ท่านพุทธทาสใช้กับ สติ

สายฟ้าแล็บนี่ ได้ยินท่านใช้กับคำว่า สติ ต้องมากั้นทุกข์(สังขารการปรุงแต่ง) ก่อนแบบสายฟ้าแล็บ ข่าวจับสึกนั้นผมไม่เคยได้ยิน

 

ความเห็นผม นอกจากวิมุติแล้ว ทุกอย่างก็ถือว่าเป็นสังขารทั้งหมด เราก็ไม่ควรคปฏิเสธการมีอยู่การเกิดของสังขาร เอาสังขารเป็นมรรคก็เห็นสมควรแล้วครับ

 

ถ้าเช่นนั้นก็คงต้องขออภัยด้วยที่ใช้คำผิด
ลืมไปๆนึกว่าคุยแต่เรื่องปฏิบัติ มีแต่ฝ่ายกุศล
ไม่รอบคอบเลยแฮะ

 

มันเป็น การแถ ด้วย ตัวภาษา อะฮับ

ไม่ใช่ อาการ สัททาใน นวสัตถุสาส ของ พระผู้มีพระภาค พระองค์นั้น

จะเอา สันติ ลูบ ............ ก็แล้วแต่ จิฮับ ไม่ได้เถียงว่า มะงุมะงาหรา
กล่าวผิด แต่ ปฏิบัติถูก ไม่มีอยู่ในโลก

ระโชหะระตะนัง ระชังหะนะเรติ

 

ก็ไม่มีใครค้านนี่ครับ แต่ผมไม่เห็นประโยชน์อะไรในการโพสต์ความเห็นนี้ขึ้นมา จะบอกอะไรรึครับ พี่ เสขะ ของน้อง

 

อีกอย่างนะครับ จิต มโน วิญญาณ ..ในพุทธวจน ท่านถือว่าเป็นตัวเดียวกันหมดเลย เบาสบายเลยครับ ไม่ต้องมาเถียงกันเรื่องจิตอีก

 

พี่เกิดรีบวิมุติไปไหนหละครับ ไม่มีใครไม่หลงสังขารหรอกครับ นอกจากพระอรหันต์ รอก่อนช้าก่อนๆ รอเราด้วย
พี่เกิดรีบวิมุติไปไหนหละครับ ไม่มีใครไม่หลงสังขารหรอกครับ นอกจากพระอรหันต์ รอก่อนช้าก่อนๆ รอเราด้วย

 

ถ้าเข้าใจสัญโญชน์ข้ออุททัจจะ
จะไม่มีปัญหาข้อนี้หรอกครับ
มันจะเป็นสมุทัยก็ต่อเมื่อมีมากเกินไป
มันจะเป็นมรรคถ้ารู้จักความพอดี

 

ปฏิบัติ แทบตาย เพื่อ หาหนทางพ้นสังขาร ( พ้นสังขาร คือ วิมุตติ )

แต่ คนบางคน จับสังขาร กอดสังขาร มองเหม่อๆ ห่างๆ สำคัญว่า
"พ้นสังขาร" สุกเอา เผากิน ตายฮ่าน แน่นอน