"เหมือนคนนั่งเรืออยู่กลางทะเล" (ท่านพ่อลี ธัมมธโร)

.
"เหมือนคนนั่งเรืออยู่กลางทะเล"

" .. คนเราเปรียบเหมือนกับปลาที่อยู่ในน้ำ แต่ปลาก็ยังไม่ค่อยมีทุกข์เท่าใดนัก ต้องเปรียบว่า "คนเราเหมือนกับ
คนที่นั่งเรืออยู่ในกลางมหาสมุทรหรือกลางทะเลใหญ่ ที่กำลังเต็มไปด้วยคลื่นลมมรสุม"

บางคนก็ลอยอยู่ลิบลับไม่แลเห็นฝั่งเลย เหมือนอยู่ปลายเกาะสีชังโน้น บางคนก็ลอยตุ๊บป่อง ๆ อยู่ "พอเห็นฝั่ง
บ้างไม่เห็นฝั่งบ้าง ได้แก่คนที่ พุทโธ ๆ "

"บางคนก็ลอยใกล้เข้ามาถึงกลางอ่าวพอแลเห็นโป๊ะปลา เรือใบและแลเห็นต้นไม้เขียวตะคุ่ม ๆ บางคนก็
ว่ายกระเสือกกระสนเข้ามาได้ถึงชายหาดแต่ยังขึ้นไม่รอด"

ส่วนพระพุทธเจ้า "เปรียบเหมือนคนที่ขึ้นถึงฝั่งได้ ได้อยู่บนพื้นดินอันปราศจากภยัตรายทุกประการแล้ว"
พระองค์ได้ทรงเห็นภัยในปวงมนุษย์ซึ่งมีอยู่ดังนี้

จึงทรงพระมหากรุณาธิคุณ คิดจะช่วยให้พวกเราขึ้นพ้นจากทะเลถึงฝั่งรอดพ้นจากอันตราย "พระองค์จึงสอนให้
พวกเรารู้จักการ บำเพ็ญทาน ศีลและภาวนา" ซึ่งจะเป็นเครื่องฉุดดึงผลักดันตัวเราให้ขึ้นไปถึงฝั่งได้โดย
ปลอดภัย .. "

ท่านพ่อลี ธัมมธโร