เอาหมามาทำเมีย............

เรื่องมีอยู่ว่า สักหลายปีเลยนะ หลายปีจริงๆ ที่ผ่านมา ตัวข้าพเจ้าเอง

ครั้งหนึ่ง ได้พูดคุย กับหญิงสาววัยสิบเจ็ดปี ก็คุยกันเข้าใจกันดี

อดีตเธอ โดนแฟนทิ้ง ที่ผมาสดุดใจ ก็ตอนที่เธอเล่าเรื่องว่า อดีตสามีเธอ

ได้มีแฟนไหม่ทั้งๆอยู่ ยังไม่เลิกกัน หนำซ้ำขับมอเตอร์ไซด์เอาแฟนคนไหม่ซ้อนท้าย

สวนทางกับเธอ ระหว่างเดินอยู่ เกือบจะขับมอเตอร์ไซด์ชนเธอเอาเลยทีเดียว

เธอเป็นคนจนนะ ฐานะยากจนมาก คุยกันหลายเรื่องนะ สุดท้ายก็ตกลงปลงใจ จะคบกัน วันแรกที่อยู่ด้วยกัน

ช่วงนั้นผมห่างวัดมาก ไม่เคยสวดมนต์ ทิ้งเรื่องการทำสมาธิ แล้วอยู่กัน

แบบหนุ่มสาว แล้วเป็นคืนแรกด้วย เรื่องนึกถึงธรรม คงเป็นไปไม่ได้เลย

ถ้ากามารมณ์แล้วเต็มเปี่ยม

แต่อยู่ๆ เชื่อไหมครับท่าน ข้าพเจ้าตื่นมากลางดึก ใจข้าพเจ้ารู้สึกเมตตาและสงสาร

ผู้หญิงคนนี้อย่างเต็มกำลังจากส่วนลึก จิตข้าพเจ้าเข้าสมาธิเองโดยอัตโนมัติ

เข้าอย่างเต็มกำลัง จิตเป็นสมาธิแน่วแน่ดีแล้ว ใจสงบ ระงับ มีปิติสุข

ข้าพเจ้าเองก็แพร่กุศลไช้กำลังจิต

ครอบร่างเธอไว้ทั้งร่าง แพร่กำลังจิตคลุมร่างเธอทั้งหมด จับความรู้สึกได้

ว่ากระแสจิตออกไปคลุมเธอไว้ทั้งหมด สักพักก็คลายกำลังจิต แล้วก็หลับต่อเลย

ที่เล่ามานี้นะครับ มันเป็นเองนะ เป็นอัตโนมัติเลย ทุกขั้นทุกตอน

ผมไม่ได้คิดไว้เลย ว่าจะทำอย่างนี้

ผมเองก็ไม่ได้เล่าไห้เธอฟัง

มีเรื่องเล่าอีกนิดนะครับ คือผมอยู่กับเธอ ย่อมรู้จักกันดีเป็นธรรมดาไช่ไหม

ร่างกายของเธอ มีตำหนิ จุดสังเกต ที่ผมจำได้ดีก็คือ เธอมีไฟดำ ขึ้นเยอะมาก

ตามร่างกาย โดยเฉพาะด้านหลัง จุดใหญ่ๆเลยก็มี ตะปุ่ม ตะป่ำดำไปทั่ว

เป็นร่างกายที่มีตำหนิ ไมาสวยงาม

อยู่กันได้ประมาณ ปีกว่า ก็จากกันไป แต่ใจผมก็ยังนึกถึงตลอด

แบบเป็นห่วง ผมชวนเข้าวัดก็ไม่เข้า เธอเป็นคริสต์

มีอยู่ครั้งหนึ่งโดนผมหลอกล้อ เสียรู้ผม จนต้องไปทำบุญ เจอคนที่นั่นฝึกไห้นั่งสมาธิอีกตั้งหาก

ต่อมาอีกหลายปีอย่างที่ว่าจนถึงปัจจุบัน ผมมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งนะ

เจ้าเพื่อนคนนี้ เขาไม่รู้จักผุ้หญิงคนนี้เลยแม้แต่น้อย คนละช่วงชีวิตกัน

ไม่รู้จักแม้แต่ชื่อเล่น หน้าตาไม่ต้องพูดถึง เพราะผมไม่เคยเล่าไห้ฟัง

แต่เจ้าเพื่อนคนนี้ เขามีดีพิเศษก็คือ ถือศีล ทรงสมาธิ
ได้ทิพย์จักขุญาณบ้างพอสมควร

มีวันหนึ่ง ว่างๆ คุยกันสบายๆ คุญธรรมะกัน ผมก็บอกกับเพื่อนว่า

เฮ้ย! แกลองดู อดีตชาติผู้หญิงคนนี้ไห้หน่อยสิ เพราะฉันมันรู้สึกมีอะไร

แปลกๆกับผู้หญิงคนนี้อะ เล่าอดีตไห้ฟังเล็กน้อย เจ้าเพื่อนคนดี ก็เข้าสมาธิจิต สักครู่ มันหัวเราะผมนะ

คือหัวเราะแบบขำ แบบอารมณ์ดี แล้วก็พูดเชิงล้อผมนะ

บอกเฮีย! เฮีย เฮียเอาหมาทำเมียนะ!!!!!!

เออผู้หญิงคนนี้อะ อดีตเขาเป็นหมาที่พี่เลี้ยงมานะ เป็นผู้หญิงแก้มตอบๆนะ แล้วก็บอก

ลักษณะอีกสองสามอย่าง ผมก็ยอมรับว่าไช่

แต่ที่ทำเอาเอาผม สดุด แล้วก็มันแว๊บลงที่ใจ!! ก็คือคำที่เพื่อนบอกว่า

หมาเฮีย มันมีตำหนิอะ ผิวหนังมัน เออหมาตัวนี้อะ

มันมีลอย มีจุด ตะปุ่ม ตะป่ำ กระดำ กระด่าง เต็มตัวเลยนะเฮีย

.........................................................................

 

แหม่..........เป็นเรื่องที่น่ำอัศจรรย์ดีจริง

สำหรับผู้ปฎิบัติธรรมด้วยกัน ย่อมเข้าใจในสิ่งนี้

คุณเองก็น่าจะมีประสบการณ์มาไม่น้อย ถ้ามีอีก ว่างๆก็นำมาลงอีกไว้เป็นธรรมทานนะครับ

เออ!.........แต่ผมก็เคยอ่านเรื่องราวของคุณมาบ้างในบอร์ด อภิญญา



อนุโมทนาครับ

 

ไอ้เราก็เป็นคนรักสัตว์ รักมากแมวกับหมา เคยฝันว่าลูกเป็นหมาหรือว่าหมาจะมาเป็นลูก อิ อิ ขอให้เชื่องๆล่ะกันอะไรก็ได้

 

ฟังเผินๆก็ตลกดี แต่พอคิดดูดีๆ การเวียนว่ายตายเกิดช่างเป็นเรื่องที่น่ากลัว

 

ถ้าเป็นจริงอย่างที่ว่ามา...

เขาคงจะเคยทำกุศลไว้ดี จึงสามารถพลิกจาก "เดรัฐฉานภูมิ" ขึ้นมาเป็น "มุษย์ภูมิ"ได้

หากเทียบ Step Size แล้ว เมื่อก่อนเดิมก็ "มนุษย์ภูมิ" ตอนนี้ก็ยัง "มนุษย์ภูมิ" อีก

อายหมาไหมหละ

แง่คิดอีกอย่างของเรื่องนี้ คือ --> เร่งทำความดีเข้านะอย่าให้อายหมา

 

เล่าข้ามไปหน่อย เพิ่มเติมครับ คือก่อนเจอ เธอคนนี้ สมัยตอนที่ผมบวชอยู่ทางเหนือ

อยู่ป่าไม่ได้อยู่ในเมืองนะ แต่ข้าพเจ้ามาเจอเธอตอนมาอยู่กรุงเทพสึกจากความเป็นพระแล้ว

มีครั้งหนึ่ง ผมบำเพ็ญเพียรอยู่บนเขา ตอนนั้น อายุ20ปี อยู่องค์เดียว บนยอดเขา

กลางป่าเลย

เป็นช่วงฤดูหนาว อากาศบนเขาสูงดีมาก ดีไปหมด ชนบทในหมู่บ้าน ก็ดีเช่นกัน

วันหนึ่ง ข้าพเจ้าพอสักตี4 ก็สวดมนต์ แล้วก็ทำสมาธิ มันสงบดีเหลือเกินท่าน พอใกล้อรุณรุ่ง

ก็ไปตีระฆัง บอก เตือนชาวบ้าน ได้เวลาแล้วนะ พระจะออกบิณบาตแล้ว ก็ทำแบบนี้

ในหมู่บ้าน มีบ้านโยมอยู่หลังหนึ่ง แกเลี้ยงสุนัข หรือหมานี่แหละ หลายตัวด้วยกัน

ในนั้น ก็มีเจ้าหมาแม่ลูกอ่อนรวมอยู่ด้วย มีลูกประมาณ4-5ตัว มีอยู่ตัวหนึ่ง

ตัวเล็กที่สุด ผอมแห้ง เหมือนหมาขึ้โรค ขนตามตัว หลุดร่วง ผิวหนังกะปุ่ม กะป่ำ

ในตามีขี้ตาเกอะกัง อย่างโยม เขาใส่บาตเส็จ แกก็จะเอาข้าวก้นบาต โยนไห้หมากินเป็นทานทุกครั้ง

เจ้าหมาตัวเล็กที่ว่า มันแย่งสู่เขาไม่ได้ โดนกัด โดนรังแก ข้าวแม้แต่เม็ดเดียวก็ไม่ได้กิน

ผมมองๆดูก็พอจะรู้สาเหตุ ก็เลยเอ่ยปาก ขอโยมแก แกก็ยึ้ม แล้วก็ยกไห้

จากหมู่บ้านไปที่ผมพำนักอยู่ไกลนะ เดินไกล ขึ้นเขาอีก ผมก็หอบของพลุง พะลัง

แล้วก็อุ้ม เจ้าหมาขี้โรคตัวน้อย หนีบเอาไปด้วย มันก็ยอมปล่อยไห้ผมหนีบตามใจชอบ

เดินลัดเลาะ ตามท้องทุ่ง มุ่งสู่ยอดเขาอันเป็นที่พำนัก

วันแรก หลังจากผม ฉันอาหารเส็จ ก้เอาข้าวไห้มันกิน โห ท่านครับ มันกินแบบ

ไม่คิดชีวิต อ้าปากสุดชีวิต แล้วก็งับลงไป ที่กะมังข้าว ทำอยู่อย่างนั้น ซ้ำแล้ว

ซ้ำอีก จนพุงมันกาง ขานิด ตัวนิด ทุกส่วนของร่างกาย นิดเดียว แต่พุงสิ กางย้อยเลย

ผมเห็นแล้วก็อดขำไม่ได้

หมาตัวที่เพื่อนดูไห้ เป็นหมาอดีตชาติ แต่หมาตัวที่ผมนำมาเลี้ยง เป็นหมาชาตินี้

ชาติปัจจุบัน เจ้าหมาน้อยตัวปัจจุบัน ผมดูไป ดูมา ขนาดขนขึ้นสวยเป็นมันเลย หลังจาก

ที่ผมเลี้ยงดูมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว อ้วนถ้วนสมบูรณ์ดี

แต่ร่องลอย ของตำหนิของผิวหนังที่ตกสะเก็ด เป็นจุด เป็นตำหนิ ยังมีอยู่ ตามตัว ร่องลอย

ของความทุกข์ยากในอดีตยังคงอยู่

เจ้าหมาตัวปัจจุบัน ตอนอุ้มมาผมก็ยังไม่รู้เลยว่าเพศอะไร แค่ ว่า สงสาร อยากเอามาเลี้ยง

พอเอามาเลี้ยงแล้ว ถึงได้รู้ว่าเป็นสุนัขเพศเมีย

ขอบคุณที่ไห้ความสนใจครับ

อ่านเพลินๆนะครับ

 

เจ๋งสุดๆๆ ชอบๆ

 

อ่านเพลินจริงๆแหละค่ะทีแรกเห็นชื่อกระทู้ เอมันยังไงหว่าพออ่านไปอ่านมาออ อดีตชาติเค้าเคยเป็นหมา อนุโมทนาบุญด้วยที่นำมาให้อ่านนะค่ะ

 

กรรมเป็นของละเอียด เป็นหนึ่งในอจินไตยแต่ก็พอทราบได้ตามเหตุและผล
ใครจะหลอกตัวเองแค่ไหนก็ได้ แต่หลอกกรรมไม่ได้
บางคนแม้นไม่รู้ตัวเอง แต่กรรมรู้เสมอ
กรรมที่ทำให้เกิดเป็นสัตว์ต่างๆ
จริงหรือเปล่าไม่ทราบ อ่านเพลินๆ แต่เอาไว้เป็นสิ่งเตือนใจได้ค่ะ

http://palungjit.org/threads/%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%97%E0%B8%B3%E0%B9%83%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B9%87%E0%B8%99%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%A7%E0%B9%8C%E0%B8%8A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B9%86.69763/

 

สังสารวัฏนี้น่ากลัว นะ...เวียนว่ายตายเกิด
ไม่จบไม่สิ้น ไม่มีที่สิ้นสุด..

อนุโมทนาด้วยครับ...

 

วัตฎะสังสาร อันยาวนาน ในการเวียนว่าย ตายเกิด ไม่จบ ไม่สิ้น

"พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ว่าหาเบื้อต้น และเบื้องปลายไม่ได้"

บัญฑิตผู้รู้เท่านั้นที่หาทางออก จากวัตฎจักรนี้
แต่คนเขลา เห็นว่าโลกนี้ช่างตระการตา
อนุโมทนาธรรมกับทุกๆท่าน ณ ที่นี้

 

ดีนะครับ ที่มีเพื่อนที่ดี..