แมวว่าผู้ที่ฝึกสมาธิพูดน้อยทำให้มากจะดีกว่ามานั้งนโนเรื่องสมาธิไปวันๆ

ปีติบ้านแกดิ....เฟ้นหาได้ เลือกได้....

ปีติ คือ...อาการของ การเกิดปัญญา...บางอย่าง....แต่บางที เจ้าตัวไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่า ปีติจาก เกิดปัญญา รู้เห็น เข้าใจ ในสิ่งใด...เพราะมัวแต่ไปเฟ้นหา แต่เหตุที่ถูกใจตน ตามที่แก แนะนำมา.....บ้าเปล่า

ถ้าตนเองสงบได้จริง มีสมาธิ จริง...จะมัวงมโข่ง ไปนั่งเฟ้นหา...ชนิดรูปแบบของ ปีติ ทำไมวะ....มันจะรู้เอง ..ว่า เป็นปีติ แบบ มี อามิส หรือไม่มีอามิส..

 

ที่พูดมาเนี่ย....พอจะพากันเข้าใจ ปีติ...ที่เกิด ที่มี ในองค์ฌาณ องค์ญาน มั้ย

ว่า ปีติ...ที่เกิดในแต่ละลำดับของ ความสงบ ขององค์ฌาณ...มันไม่ได้เหมือนกัน... ญาณหรือปัญญาที่รู้ ที่เข้าใจ...ที่ปล่อยวางได้ เพราะ รู้ความจริง...มันให้ผล ปีติที่แตกต่างกัน เป็นเรื่องๆไป...ดังนั้นปีติ ที่แสดงผลว่า เกิดปัญญาญาณ...มันจึง เป็น ปีติที่ เกิดจาก ความถูกต้องของ สมาธิ...จริงๆ

 

ทีนี้ ก็ต้องมาทำความเข้าใจให้ถูกต้อง...ระหว่าง ปีติ ในการนั่งสมาธิ กับ ปีติจากการฝึกสมาธิจากการเจริญสติปัฏฐานสี่....มันให้ ปัญญาต่างกัน ละเอียด ต่างกัน.....อะไรคือองค์ฌาณ..ครบองค์ฌาณ..แล้วเกิดสมาธิ ..จริงๆ หรือเกิดสมาธิที่ละเอียด อันยิ่งกว่ากัน....ให้ปัญญาแท้จริง กว่ากัน

 

เอ้อว !!!

โพสนี้ พอใช้ได้ ให้รางวัล ไข่ต้ม หนึ่งฟองเบย

แต่ถามคนชื่อหน่อย ว่า " ปิติ เที่ยง หรือไม่เที่ยง ?"

 

การนอน การนอนหลับ....ก็เป็นการเข้าฌาณ....เหมือนกัน...แล้วมันได้ปีติ ปัญญา ระดับไหน

การนั่งสมาธิ ก็เพื่อเป็นการ เข้าฌาณเหมือนกัน แล้วมันได้ปีติ ปัญญาระดับไหน

การเจริญสติปัฏฐานสี่ ก็เป็นการเข้าฌาณเหมือนกัน แล้วมันได้ปีติ ปัญญาระดับไหน

.....แค่นี้ก็ตอบกันเอง ได้แล้ว ถึงความแตกต่าง

 

ถามมา อนุบาลอีกแล้ววว...มันมีอะไรเที่ยง...เหรอ...สัพเพธัมมา
ถามโง่ๆ....แกจะมาถามหา ความเที่ยง ไม่เที่ยง...ถามหา ปัญญาพระไตรลักษณ์ กันด้วยการบอกให้เขา ดูความเที่ยงไม่เที่ยง นี่เหรอ..หรือดูแค่ เกิดขึ้น ตั้วอยู่ ดับไป....แค่นี้เหรอ.....หยาบหว่ะ

 

ปิติ ไม่เที่ยง

พึง อาบปิติ ให้ทั่วร่างกาย ตั้งแต่หัว จรดเท้า ไม่มีส่วนใด ไม่ถูกต้องสัมผัส

ปิติ ไม่เที่ยง ของน้า จร หายจ้อย หามะเจอ หัว ไหล่ ตุ อะเป่า

 

โอ้ ต้องไปจำปิติบันทึกปิติอีก แมวแค่จำว่ามื้อไหนอร่อย มื้อไหนไม่อร่อย และอะไรที่ทำให้แมวไม่อร่อย ที่แมวอร่อยและไม่อร่อยเพราะอะไร แมว วนอยู่แค่นี้ ในการเสวย ปิติไม่ค่อยอยากจำมันแค่ของหวาน

 

เมื่อเช้าแมวถามหมา
แมว ถ้าแมวไม่ใช่แมวหมาจะว่ายังไง
หมา บอกมันคือโชคชะตา
แมวยิ้มรับและเกิดปิติขึ้นมาเอง ตรงกลางใจ

ไม่มีอะไรเล่าให้ฟังก่อนมื้อเที่ยง

 

ตรึกให้ ถูกอารมณ์ปรมัติ อุบาย ที่ใช้ยก การปฏิบัติ จิฮับ

รสอร่อย เป็นเรื่องของ กาม ปิติ แบบนั้น ไปยกขึ้นมา จะเกิด กำหนัด ไข่ขัง

ถ้ากำหนดรู้ ปรมัตถ์ จะ ยก " อาการกามฉันทะ มันเกิด มันดับ " มีแต่ไม่เอา
กำหนดรู้เห็นอยู่ห่างๆ จะเกิด ปิติ อีกชนิดนึง ปิติชนิดนี้มีเหตุปัจจัยคือ พ้นจาก " กามสวะ "
ทีนี้ ปิติ เนี่ยะ เกิด แล้วก็ดับ เพราะ คำข้าวเราไม่ได้ เคี้ยวแล้ว งับช้อนเอาไว้ ดึงไม่ออก

เราตักใหม่ หาใหม่ แสวงหาไปเรื่อย คลุกไปเรื่อยหากเป็น ขาวราดแกง แต่ถ้าเป็น
สำรับ มันจะ เคลื่อนไปเรื่อย ไม่ซ้ำ น้ำพริกถ้วยน้อย(ของน้าจร ถ้วยเดิม)ทุกห้าโมงเย็น

ปิติ จึงเกิดดับ หากมี ปัญญาเห็น ปิติเกิดดับ ตามที่ น้าจรเขาอ้างว่า ปิติเกิดจากปัญญา
เห็นความเกิดดับของ........ ปิติจะยิ่งเกิด พึ๊บพับ ไม่มีห่างจาก......ระเบียงตึก.......

ถ้ากามสวะ ปิติเกิด แต่กำหนัด กลัดหนองใ....

ถ้าปิติเกิดเพราะญาณสัมปยุตตามอ้าง ไม่มีหลอก ทุกลมหายใจเข้าออก ทุกคำเคี้ยว
จิตจะห่างจาก.................ระเบียงตึก.......

 

มีงานเลี้ยงที่หมู่บ้าน มีดนตรีบรรเลงเพลงอคูสติก ขับขานกล่อมบรรเลง ศิษย์โง่รู้ได้ทันทีว่าความสุขที่เข้ามากระทบศิษย์โง่เป็นอนัตตาของไม่เที่ยง ศิษย์โง่เพียงไปได้ยินเสียงเพลงรู้สึกว่าสุข แต่มันยังไม่ใช่ของๆศิษย์โง่ ในที่สุดมันต้องดับไปเป็นธรรมดา ศิษย์โง่จึงฟังเพลงไปรู้ว่าสุขอยู่แบบนั้นแต่ไม่หลงไหลไปกับสุข ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตาแม้กระทั่งปัญญา ศิษย์โง่มาเข้าใจคำๆนี้ในภายหลังเมื่อปัญญาแบบนี้ของศิษย์โง่ได้หายไป ตอนนี้ศิษย์โง่จึงเหลือเพียงแค่รู้สุข รู้ทุกข์ที่มากระทบธาตุขันธ์ในบางครั้งเท่านั้น จากการนั่งโซฟา หรือนั่งรถยนต์เดินทาง เป็นเพียงแค่จิตที่ไปปรุงแต่งยึดธาตุขันธ์แล้วไปหวงมันมา ถึงแม้ศิษย์โง่จะรู้ว่าเป็นอนัตตา แต่ตอนนี้ศิษย์โง่ยังอยากได้ปัญญาเพิ่มกว่าตอนนี้ กิเลสศิษย์โง่ยังหนานัก

 

ถ้ามา รู้สุข ทุกข์ อยู่แบบนั้น จะยก เวทนานุสติปัฏฐาน

ให้อาศัย มุขนัย ร่วม

เช่น กำหนดรู้ สุขก็ชั่วคราว ทุกข์ก็ชั่วคราว

ถ้าอินทรีย์ด้อยกว่านั้น ให้กำหนดรู้ คุณ และ โทษ
โทษของสุขคือ ไม่เที่ยง คุณของทุกข์คือทำให้ จิตปรารภสิกขา

ถ้าอินทรีย์ด้อยกว่านั้น ทำไปเถอะ ดีกว่า ไปติดอย่างอื่น
"แต่ตายเปล่าไป ก็ช่างมัน( มรณะสติ หน่าฮับ ลุ้นลมหายใจสุดท้ายเอา)"

 

เกิดเป็นแมวนั้นแลดีแล้วไซร้ หมาว่าใช่ได้เป็นแมวดีหนักหนา
มีอิสระเริงร่าไปได้ทั่วนา สงสารหมาต้องเฝ้าบ้านให้เจ้าของเอย

 

เมื่อเวลามันเกิด เกิดเอง ไม่สามารถบังคับบัญชา หรือกำหนดว่าจะใช้กรรมฐานไหนได้ มันจะเป็นไปโดยธรรมชาติของมันเอง
แต่เมื่อมันยังไม่เกิด เราไปบังคับด้วยกรรมฐานก็เป็นการสมควร เพื่อฝึกจิตฝึกตน

 

อยา

อยากได้ปัญญาเพิ่ม......ไม่ยาก
แค่รู้อยู่กับกายใจ...รู้ตนเอง...จะเข้าใจกว่าเดิม..ในทุกสิ่ง
จะรู้ว่า ...อะไรคือ.ความจริง...ที่สุด

 

เขาเรียกว่า เมื่อความสงบพร้อม กาละเทศะพร้อม..ปัญญามันจะเดินเอง...เพราะมีความสงบเป็นบาท ฐาน....วิปัสนาญาณ มันมีกำลัง พอ ในการ สัมปะยุต....นั่นเอง.

 

อืม.....ห่างหายไปนาน....กับคำ คำนี้.....มันคือ โชคชะตา....ของใครของมัน
หลังจาก แจ็คสะแปโร่...ภาคล่าสุด ล่าน้ำอมฤต...

มันคือ..โชคชะตา
ฟังดูดีกว่า เป็นไปตามกรรม เยอะเลย...กำลังใจๆๆๆๆ

 

เราไม่ได้ ยกทำการเห็น เพื่อเลือก ให้ค่า ให้ราคา อ้างเลห์ใครผิด ใครถูก

เวลาเห็น ธรรมสองอย่าง อสังขาริกัง มันเกิดเอง กับ สสังขาริกัง ชักชวนให้เกิด

ให้กำหนดรู้ " ธรรมสองอย่าง " เป็น ธรรมคู่ เพื่อตามเห็น ความแปรปรวน
ของธรรมทั้งสอง

จิต มันจะเลือก อันไหน เวลาไหน มันจะ แสดง พฤติกรรม จิตไม่ใช่เรา แม้นว่าจะอบรมได้

ถ้า ไม่ยกเห็นธรรมสองอย่าง เป็น การระลึกได้(ยกขึ้นทำการเห็น ยิ่งกว่า ที่ลูบคลำ) นั่น
แปลว่า มีอุปทานในวิญญาณ เห็น จิตเที่ยง สุกเอาเผากิน ลูบคลำศีลพรต ก็สำคัญ
อยู่นั่นว่ามาถูก

ถูกที่ไหน

ยกขึ้นเห็น การระลึกได้ใน อสังขาริกัง สสังขาริกัง อีกที นึง ถึงจะ สัมผัส สติ เขาฝึกกันยังไง

ธรรมวินัยนี้ มี วิมุตติ เป็นแก่น
มีอมตะ เป็นที่หยั่งลง
มี...........เป็น.....................

 

อีกนัย หนึ่ง

สีติวรรคที่ ๔

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๖ ประการ ย่อมเป็นผู้ควรเพื่อกระทำให้แจ้งซึ่งความเป็นผู้เย็นอย่างยิ่ง

ธรรม ๖ ประการเป็นไฉน คือ

ภิกษุในธรรมวินัยนี้

ย่อมข่มจิตในสมัยที่ควรข่ม ๑
ย่อมประคองจิตในสมัยที่ควรประคอง ๑
ย่อมยังจิตให้ร่าเริงในสมัยที่ควรให้ร่าเริง ๑
ย่อมวางเฉยจิตในสมัยที่ควรวางเฉย ๑
เป็นผู้น้อมไปในธรรมประณีต ๑
และเป็นผู้ยินดียิ่งในนิพพาน

ดูกรภิกษุทั้งหลายภิกษุประกอบด้วยธรรม ๖ ประการนี้แล ย่อมเป็นผู้ควรกระทำให้แจ้งซึ่งความเป็นผู้เย็นอย่างยิ่ง ฯ

 

บ่อแมนๆๆๆๆๆๆ.....แปลว่า ม่ายซ่ายยยยยย
วิมุติไม่เป็นแก่น.....แต่เป็นความจริง ของธรรมชาติ ทั้งหมดทั้งมวล
อมตะ ไม่ไช่ที่หยั่งลง...อมตะเป็นแค่ ที่ทดสอบปัญญา..ว่า..จะหลงอยู่กับมันได้นานเพียงใด

มี..กายใจ เป็น....ของจริงที่สุด ตราบเท่าที่มันมีลมหายใจ