แอบรักพี่เมีย

ถ้าใครเคยเจอกับปัญหาแบบนี้ ผมก็ขอคำแนะนำด้วยนะครับ
เรื่องมีอยู่ว่า ปัจจุบันผมมีแฟนแล้ว เราแต่งงานกันได้ 6 ปีแล้ว ผมอายุ 26

แฟนอายุ 27 แต่อยู่ๆมันเกิดอะไรขึ้นกับผมก็ไม่รู้ ทำให้ผมเกิดอาการหลงรักพี่สาวแฟน (ข้อความต่อจากนี้จะใช้คำว่าเมียแทนคำว่าแฟนเพื่อให้เข้าใจงายขึ้นนะครับ) ซึ่งพี่สาวเมียผมเองก็มีแฟนอยู่แล้ว ทำไมผมถึงได้ไปหลงรักเธอ

แต่ในความรู้สึกผิด ผมเองกลับไม่กล้าทำตามความต้องการของตัวเอง
ในความคิดผมถ้าทำเรื่องเลวร้ายนี้ลงไปหากเมียผมรู้เมียผมจะคิดยังไง

และถ้าแฟนพี่สาวเมียผมรู้เขาจะเป็นยังไง มันอาจทำไห้ครอบครัวเขาต้องแตกร้าวก็ได้ บางครั้งผมก็อยากบอกให้พี่เมียผมรู้ว่าผมแอบรักเธอ จะได้จบๆกันซะที่กับความรู้สึกอย่างนี้ อะไรจะเกิดก็ช่างหัวมัน แต่สุดท้ายผมก็ไม่กล้า ผมอยู่กับความรู้สึกอย่างนี้มาประมาณ 3 ปีแล้ว ลองคิดดูว่าจะทรมาณแค่ไหน ผมพยายามตัดใจไม่ให้คิดถึงการแอบรักชั่วๆ ของผมในครั้งนี้แต่ก็ทำได้ไม่นาน ทุกครั้งที่เจอหน้าพี่เมียผมจะทำให้ผมเกิดอาการ อึดอัดในใจและใจสั่นขึ้นมาทันที แต่เมื่อมองหน้าแฟนพี่เมียที่ไรก็ทำให้ผมรู้สึกผิดเช่นกัน บางครั้งถ้าผมอยู่กับความรู้สึกนี้นานๆ

ถ้าเลือกได้ผมก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่ด้วยซ้ำเพราะมันทรมาณเหลือเกินกับความรู้สึกอย่างนี้ เพื่อรักษาความถูกต้องผมจะจบเอง
ปัญหาอย่างอื่นผมแก้ได้หมดแต่เรื่องนี้เรื่องเดียวที่ผมต้องการคำแนะนำที่ดี
ถ้าผมคิดทำเรื่องชั่วๆได้ง่ายๆผมก็คงจะไม่ต้องมาทรมาณใจอยู่อย่างนี้
ปัจจุบันผมเป็นผู้จัดการบริษัทแห่งหนึ่งในจังหวัดร้อยเอ็ด เงินเดื่อนผม

43,000 แต่พี่เมียผมทำงานอยู่ห้างสรรพสินค้าเป็น PCขายสินค้า ส่วนแฟนพี่เมียผมเป็นคนขนส่งสินค้าเอาสินค้าขึ้นรถให้ลูกค้า สิ่งที่ผมอยากจะทำที่สุดในเวลานี้ก็คือ ผมจะให้เงินพี่เมียผมสัก 50,000 เพื่อนอนกับเธอสักครั้ง แต่ความรู้สึกดีๆในตัวผมกลับทำไม่ได้ ถ้าใครจะแนะนำในลักษณะนี้ ขอความกรุณาอย่าแนะนำจะดีกว่า

เพราะเป็นแค่ความคิดผมก็รู้สึกเลวร้ายมากพอแล้ว
ขอขอบคุณล่วงหน้าจากใจจริงสำหรับคำแนะนำที่ดีครับ

 

ก่อนอื่น ผมขอแสดงความรู้สึกเสียต่อสภาวะแห่งกรรมที่คุณกำลังเผชิญ และในขณะเดียวกันก็ยังคงแสดงความยินดีที่จิตใต้สำนึกของกุศลบุญในตัวคุณนั้นยังมีมากพอที่จะทำให้คุณรู้จักผิด ชอบ ชั่วดี มันเป็นธรรมดาของคนที่มีตัณหา ราคะ โมหะ จริตเหล่านี้ล้วนเป็นของคู่กันกับ คน เพียงแต่ใครจะกล้าออกมายอมรับความจริงว่าตนเองกำลังคิดอะไร ถ้าคุณอ่านใจผู้อื่นออก คุณคงจะปลงได้เยอะว่าไม่ใช่คุณคนเดียวที่ต้องรับสภาวะแห่งบ่วงกรรมเช่นนี้ สิ่งทีี่คุณควรทำมากๆคือ เจริญภาวนา สวดมนต์มากๆ แล้วแผ่เมตตาให้แก่พี่สาวแฟนของคุณเพราะเธอคือเจ้ากรรมนายเวรที่คุณกับเธอผูกพันธ์กันมา พอถึงเวลากรรมต้องชดใช้ครับ แต่จะใช้อย่างไร มากน้อยแค่ไหน หนักหรือเบา ก็ขึ้นอยู่ว่าคนๆนั้นจะรู้เท่าทันกรรมแค่ไหน พูดง่ายนะ แต่ผมเข้าใจว่ามันไม่ใช่ง่ายที่จะทำใจ ผมถึงได้อยากให้คุณทำบุญแล้วแผ่เมตตาให้แกเธอแล้วขออโหสิกรรมต่อเธอ แล้วพยายามที่จะทำใจครับ คำเดียวสั้นๆครับ ต้องทำใจ ได้ หรือไม่ได้ ก็ต้องทำครับ ทำใจคำเดียวเท่านั้นที่คุณจะหยุดพฤติกรรมชั่วๆแบบนี้ได้ ขอเป็นเป็นใจให้นะครับ

 

ขอบคุณมากครับสำหรับคำแนะนำที่ดีเช็นนี้ ทำให้ผมได้เข้าใจโลกเยอะขึ้นมากเลยแล้วผมจะทำตามนะครับ

 

-ทำบุญตักบาตรพระหนึ่งรูปด้วย ข้าวมันไก่+น้ำหนึ่งขวด เสร็จแล้วกรวดน้ำให้เจ้ากรรมนายเวร

-ซื้อเต่าไปปล่อยที่วัดไหนก็ได้ที่เค้าเลี้ยงปลาเลี้ยงเต่าแล้วให้ประชาชนไปให้อาหารได้ แล้ว อธิฐาน ประมาณว่า ขอให้พ้นเคราะห์ที่คุณกำลังเผชิญอยู่และพ้นจากอำนาจของพี่เมีย

เอวัง ถ้าทำได้คุณพ้นได้

 

สรรพสิ่งมีเกิดย่อมมีดับ คนล่วงพ้นความทุกข์ได้ด้วยความเพียร........

 

คิดว่าช่วงนี้คุณกำลังผจญกับวิบากกรรมอันหนักหน่วงที่สุด
หากคุณมีจิตใจที่เข้มแข็งพอคุณก็จะเอาชนะตนเอง และผ่านมันไปได้
แต่หากคุณยอมพ่ายแพ้ ทำตามที่กิเลสแนะนำ
คุณก็คงทราบดีว่าสิ่งที่ตามมาจะเป็นเช่นไร

คุณเป็นคนฉลาด มีปัญญา และมีกุศลกรรมค้ำหนุนอยู่
คุณเป็นเจ้าคนนายคน คุณปกครองคนอื่นได้
ลองเอาสิ่งที่ดีๆที่มีในตัวคุณ มาทุ่มเทช่วยตนเองสักครั้ง

ลองคิดดูว่า หากพี่สาวของภรรยาคุณยอมตามใจคุณ คุณยังจะเห็นคุณค่าในตัวเธอไหม
ครอบครัวของเธอจะเป็นอย่างไร
และหากพี่สาวของภรรยาคุณไม่ยอมตามใจคุณ ไปเล่าให้สามีเธอฟัง เล่าให้ภรรยาคุณฟัง อะไรจะเกิดขึ้น
นี้เป็นเรื่องทางโลก แต่ทางธรรมจะกระเทือนกว่านี้มากมายนัก

ขอส่งกำลังใจมาให้คุณ เอาชนะและผ่านเหตุการณ์นี้ไปได้ด้วยดี
สู้ๆนะคะ คุณABRUK<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_5676299", true); </SCRIPT>

 

ถ้าให้ดี ก็ออกห่างจากพี่สาวแฟนซะ พยายามไม่เข้าใกล้ ไม่ไปยุ่งหรือติดต่อด้วย คุยเท่าที่จำเป็น ถ้าอยู่บ้านหลังเดียวกันก็ย้ายออกมา ถ้าไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน ก็พยายามห่างๆเข้าไว้ รักภรรยาคุณให้มากๆนะคะ เรื่องนี้ถ้าภรรยาคุณรู้ เธอจะเสียใจมาก ตอนนี้ห้ามใจไม่ได้ก็ห้ามกายกับวาจาไปก่อน อย่างน้อยเราก็ยังรักษาศีลไว้ได้ ลองพาภรรยากับลูกๆไปเที่ยวด้วยกัน ไปเข้าวัดทำบุญ ปฏิบัติธรรมด้วยกันนะคะ ทุกอย่างน่าจะดีขึ้นค่ะ บุญที่ทำด้วยกันจะเป็นตัวทำให้รักกันหวานชื่น ลองพาภรรยาไปทำบุญทำทานด้วยกัน นั่งสมาธิด้วยกันที่วัด หรือสวดมนต์ไหว้พระที่บ้านเสร็จก็นั่งสมาธิด้วยกันทุกวัน อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรนะคะ ว่างๆลองไปฟังเทศน์ หาพระสุปฏิปันโน อาจจะช่วยให้คุณดีขึ้นได้คะ

 

ลองทำแบบนี้ดูนะ

ให้สมมติว่าในตัวเรา มันมี อยู่2 ฝ่ายคือ

1. ผู้ร้าย ,ความชั่ว ,ปีศาจ,มาร หรือ หนู อะไรก็ได้ที่คิดว่าน่าเกลียดน่ากลัว

2. คนดี ตำรวจ เทวดา พระเจ้า ความดีงาม สติ หรือแมวจับหนู

เมื่อไรความคิดชั่วมา คุณก็เรียก ตำรวจหรือสติ ออกมา ผู้ร้ายมันจะหลบไป ทำบ่อยๆ
มันน่าจะเอาชนะได้นะ แต่ต้องพยายามมากๆ อดทน เพื่อป้องกันเหตุร้ายหรือผลเสียที่จะตามมา ซึ่งมันไม่คุ้มกันเลย

 

กามตัณหา จิตใจหมกมุ่นอยู่กับเรื่องกามไม่ทำให้จิตใจเจริญงอกงาม ควรไปวัดนั่งสมาธิภาวนา ปฏิบัติพระกัมมัฏฐานจะหลุดพ้นจากกามตัณหา บุญบารมีสั่งสมพอก็จะได้สกทาคามี อนาคามี

 

อืม
เวลาที่เรารักใครอย่างจริงใจ เราจะหวังให้เค้ามีความสุขความเจริญ

ของคุณไม่เชิงว่าเป็นการแอบรัก
ดูเป็นความใึคร่ทางกาม ไปซะมาก

 

กาเมสุมิฉาจารา เวระมณี อดทนให้ได้น่ะครับ อย่ากระทำตามที่ใจนึกเป็นอันขาดไม่งั้น สิ่งที่ดีต่าง ๆ ที่คุณมีอาจสลายไปชั่วข้ามคืน....

 

ความกำหนัดนี้เป็นทุกข์ การบำบัดแบบชั่วคราวตามที่คุณ พอดีคำเลย แนะนำทำได้และกำหนัดลดลง แต่เมื่อกามกำหนัดเกิดอีกก็กลับมาอยากอีกเช่นเดิม

สิ่งใดเกิดแต่เหตุ ก็ต้องระงับที่เหตุ

กำหนัดเกิดจากการที่คุณเห็น ก็ อย่าดู ควรเลี่ยงการพบปะ
กำหนัดเกิดจากการที่คุณได้คุย ก็อย่าคุยอีก
กำหนัดเกิดจากการที่คุณคิด ก็ อย่าคิด เอาเวลา ไปทำอย่างอื่น

หากยังต้องเจอกันบ่อยๆ ก็ย้ายบ้าน ย้ายที่ทำงานไปทำงานที่อื่นเสีย

หากิจกรรมอื่นทำให้มาก ๆ การสวดมนต์ การภาวนา โดยเฉพาะ การเจริญอสุภะ

หากทำแบบที่หลวงปู่ชา แนะนำลูกศิษย์ฝรั่งที่มัวแต่ครุ่นคิดถึงแฟนสาว และระงับได้ชะงัดนัก

คือ ไปเอาขี้ พี่เมียคุณมาใส่หลอดเก็บไว้ เมื่อเวลาคิดถึงเขา ก็งัดเอาขี้มาสูดดมอย่างน้อยวันละสามเวลา

อีกวิธี ที่พระอาจารย์บุญเดช ญาณเตโช แห่งวัดภูลังกา บึงโขงหลง ท่านเคยใช้ได้ผลมาแล้วคือ พิจารณาดูผ้าอนามัยของหญิงสาวที่ที่หนอนกำลังขึ้นนั้น ให้เห็นอสุภะจริง กามวิตกก็ลดลงได้จริงๆ

ลองเลือกใช้ดู หากเป็นโรคอาการรุนแรง ก็ต้องการยาระงับแบบแรงๆ จึงจะได้ผล
ลองดูเป็นทางเลือกที่ครูบาอาจารย์แนะนำไว้
เอวัง

 

ขอชื่นชมในความเป็นผู้ที่มีหิริโอตตัปปะของท่านผู้ถาม ที่แม้จะถูกฤทธิ์อำนาจของกิเลสคือตัณหากลุมรุมแผดเผาทุรนทุรายอยู่ก็ยังมีสติคิดได้ถึงมนุษย์ธรรมคือการไม่ล่วงศีลข้อ๓ อันจะมีผลลากจูงท่านไปสู่คติที่ต่ำกว่ามนุษย์มีนรก เปรต อสุรกายและเดรัจฉานเป็นต้น..

การที่ท่านมีความยับยั้งชั่งใจไม่ล่วงทำสิ่งที่ผิดศีล และไม่ทำสิ่งที่โลกติเตียนนี้ มิใช่ว่าเพิ่งเกิดขึ้นในบัดนี้ก็หาไม่ ที่แท้เเล้วท่านได้สั่งสมอุปนิสัยแห่งความเป็นผู้"ฉลาดคิด"หรือมี"โยนิโสมนัสสการ"มาแล้วมากชาติจนมีกำลังมากพอที่จะต่อสู้กับอำนาจราคะอันร้อนแรงแผดเผาท่านอยู่ในบัดนี้..นี้วิเคราะห์ได้ตามความรู้ในพระอภิธรรมที่พระพุทธเจ้าตรัสสอนไว้..

บัดนี้ บุญเก่าอันท่านสั่งสมมาดีแล้ว กำลังได้ปัจจัยเพื่อส่งผลให้ท่านได้รับทราบสิ่งอันจะเป็นปัจจัยแก่ปัญญา อันไม่อาจเกิดมีขึ้นเองได้ด้วยลำพังตนเอง ต้องอาศัยกัลยาณมิตรคือพระพุทธเจ้า ผู้ทรงตรัสสอนธรรมอันเป็นที่มาของปัญญาอันยิ่ง หาไม่ได้ในลัทธิศาสนาอื่น ปัญญานี้ย่อมจะมีอานิสงค์คุ้มครองป้องกันท่านไปอีกนับร้อยพันชาติทีเดียว มีผลถึงกับสามารถนำท่านออกจากทุกข์ทั้งมวลได้ ทั้งในปัจจุบันและพ้นทุกข์ได้ทั้งหมดในที่สุด .. การได้ฟังเช่นนี้ย่อมไม่ใช่เรื่องง่ายหรือฟลุค เพราะพระธรรมของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย มีไว้เฉพาะผู้"มีบุญอันยิ่ง"เท่านั้น..และมีมาด้วยเหตุดีที่ท่านทำมาเองแล้วไม่มีอะไรเกิดด้วยความฟลุคเลย...ท่านพึงตั้งใจสดับด้วยดีเถิด....

อันจิตใจนั้นมีธรรมชาติมักไหลไปสู่ทางต่ำเสมอ คือไหลไปกับกิเลสตัณหาราคะ อันไม่เป็นกุศล เพราะเป็นเรื่องทำได้ง่ายกว่าการที่จะอดข่มไม่ล่วงหรือเลี่ยงหลีกการเบียดเบียนตนและคนอื่นอันเป็นส่วนแห่งกุศลกิจ..ดังที่ท่านเองย่อมทราบชัดประจักษ์แก่ใจตนเองในบัดนี้ในข้อเปรียบเทียบดังว่านี้ จริงใหม?..

อย่างไรก็ตาม การที่ท่านเกิดรักในพี่ภรรยา ก็หาได้เป็นเรื่องผิดปกติไม่ เพราะจิตใจเป็นสภาพธรรมที่ไม่ใช่อัตตาจึงไม่มีใครสามารถเข้าบังคับบัญชาไม่ให้เป็นไปในทางอันควรหรือตามที่ตนปรารถนาได้ เพราะหากใครๆสามารถบังคับใจตนไม่ให้รัก โกรธหรือเกลียดใคร ไม่ให้ทุกข์ทุรนทุรายได้ บัดนี้ ท่านคงแก้ปัญหาเฉพาะตนได้เบ็ดเสร็จ แล้ว ไม่ต้องมานั่งพิมพ์ถ้อยคำพิไรรำพันให้ใครๆช่วยเช่นนี้ จริงใหม?..

แต่เพราะ"ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา"จึงไม่มีใครบงการอะไรๆได้ ..อ้าว!..ถ้างั้นก็ปล่อยตามใจดิ !!?..นี้เป็นสิ่งที่เกิดได้เป็นปรกติในบรรดาสัตว์ในอบาย เพราะไม่อาจพัฒนาปัญญา หรือแก้ไขอะไรๆได้เพราะคติวิบัติมีแต่ทุกข์กลุ้มรุมอยู่ จะเอาเวลาที่ไหนมาเกิดปัญญา มัวแต่สาละวนกับการหลีกหลบภัยด้วยกลัวตายตลอดเวลาบ้าง ตะเวณหาอาหารตลอดเวลาบ้าง ไม่ได้มีเเม้ชั่วขณะหนึ่งที่จะอยู่นิ่งได้..แต่เราเป็นคนเกิดมาด้วยผลของมหากุศล มีสติปัญญาที่สั่งสมมาพอควร ไม่ป้ำเป๋อบอดหนวกหรือเอ๋อ ย่อมเหมาะแก่การพัฒนาให้สูงขึ้น ที่สูงสุดก็ได้สถานะแห่งการเป็นพระพุทธเจ้า รองลงมาก็คือพระอรหันต์ ท่านเหล่านั้น ล้วนเคยหลงรักพี่เมียมาแล้วทั้งนั้นในอดีตชาติ เพราะในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นไม่พบนั้น เราท่านทั้งหลาย ทำที้งกรรมดีและชั่วทุกชนิดมาแล้ว ยกเว้นกรรมที่ทำให้เป็นพระโสดาบันเท่านั้น ที่ไม่ได้ทำมา..

การที่ใครจะพัฒนาใจตนได้ มีได้ทางเดียวคือการได้สดับพระธรรมของพระพุทธเจ้า เพราะพระธรรมนั้นย่อมเเสดงแต่ความจริงขั้นสูงสุดว่า ..

สิ่งทั้งปวงไหลมาแต่เหตุ ..ท่านได้อัตภาพเป็นคนในเวลานี้ มิใช่ด้วย"เหตุ"มีการล่วงศีลข้อใดข้อหนึ่งเป็นแน่ เพราะศีล๕ ย่อมมีอานิสงค์คือคุ้มครองตนมิให้เกิดในอบายภูมิคือนรก เดรัจฉานเป็นต้น..บัดนี้ทุนดีที่ท่านมีอยู่ ท่านสมควรจะใช้ทุนนี้เพื่อสร้างทางไปมนุษย์ภูมิหรืออบาย ท่านพึงเลือกเอาด้วยดีเถิด..

อีกประการหนึ่ง เพราะเจตนาคือกรรมอันตนทำเอง ย่อมได้เป็นผู้เสวยวิบากกรรมนั้นๆเองทั้งดีและชั่วเองโดยแน่แท้ สมดังพระพุทธดำรัสตรัสไว้ว่า"สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของเฉพาะตน"..

ท่านพึงพิจารณาใคร่ครวญเถิดว่า หากท่านได้นางอันเป็นที่ปรารถนามาด้วยอาการอันน่าติเตียนแล้ว ความสุขที่ท่านจะได้รับนั้นจะตั้งอยู่ได้นานเพียงไรในปัจจุบัน?.. ท่านจะสามารถทนต่อความรู้สึกผิดที่กัดจิกตามท่านไปจนวาระสุดท้ายได้หรือ? เพราะการทำบาปกรรมนั้น ผลย่อมตั้งขึ้นทันทีคือความเดือดร้อนในใจแม้จะบอกว่าทำไปเพราะไม่รู้ แต่ผลย่อมมีมาเสมอไม่ได้ขึ้นอยู่กับความไม่รู้ ของใคร...นี่ ขนาดท่านยังไม่ได้ล่วงบาปด้วยกายกรรมเลย ท่านยังทุกข์เห็นปานนี้ ท่านจะสุขหรือหากได้ทำตามอำนาจบงการของตัณหา? ท่านจะต้องใช้ชีวิตส่วนหนึ่งทุรนทุรายเพื่อหลบซ่อนความผิดที่ท่านทำ..มันจะ สุขหรือทุกข์กว่ากันแน่?..หากสังคมที่ท่านคลุกคลีอยู่ทราบถึงอกุศลกิจกรรม ที่ท่านทำ เขาจะสรรเสริญหรือนินทาด่าส่ง ? แม้ท่านเอง หากทราบว่ามีบุรุษอื่นนึกนิยมชมชอบรักใคร่ภรรยาของท่านถึงขนาดใคร่จะจ่าย เงิน๕๐๐๐๐แก่ภรรยาท่านเพียงเพื่อได้สังวาสกัน๑ครั้ง ท่านจะยินดีปรีดาปราโมทย์โสมนัสว่า "เออ ดีจริง ท่านผู้เจริญ ขอเชิญท่านเริงใจในกิจอันท่านประสงค์เถิด ข้าพเจ้าเข้าใจในทุกข์อัดอั้นของท่าน" ดังนี้แล้วจูงมือภริยาผู้จงรักภักดีท่านเพียงชีวิตไปสู่เรือนของโมฆะบุรุษ อื่นนั้นด้วยใจยินดี อย่างนั้นหรือ?

เอาละ หากท่านไม่นึกอินังขังขอบภริยาตน จนถึงกับไม่รู้สึกยินดียินร้ายอันใดเมื่อบุรุษอื่นต้องการเสพเธอ ..คราวนี้มาคิดถึงตนเองบ้างว่า หากตนอยู่ในฐานะที่มีคนอื่นหมายปองต้องการเสพบ้างเล่า ท่านจะรู้สึกอย่างไร? ท่านอาจคิดว่าดีจริงหนอ เราช่างเป็นผู้มีเสน่ห์แรงดี..attractive น่าดู.. แต่ในเวลานั้นที่ท่านได้ปฏิสนธิในภพใหม่ มีอัตภาพเป็นหญิง เป็นพี่สาวของน้องสาวที่มีสามีมาหลงรักท่านเช่นเดียวกับเหตุการณ์ที่ท่านกำลังประสบอยู่นี้ ถามตนเองเถิดว่า ถึงตอนนั้น จะนิยมชมชื่นในเสน่ห์ของตนหรือว่าแทบเอาน้ำกรดมาสาดหน้าตนให้น่าเกลียดเพื่อให้พ้นจากการหมายปองเช่นนั้น?..ชื่อว่ากรรมแล้ว แม้เพียงคิดในใจ ก็มีผล ท่านพึงทราบเถิดว่า ท่านกำลังทำบาปกรรมล่วงอกุศลกรรมบทข้อเพ่งเล็งอยากได้หญิงมีเจ้าของมาเป็นของตน บาปนี้หากยังปล่อยให้ลอยนวลในใจจนตายลงขณะใด ย่อมมีอำนาจนำเกิดในนรกได้ทันที เมื่อไปแล้ว ที่จะได้เวียนกลับมาเป็นคนอีก ก็ยากนักหนาสาหัสแทบว่าจะimpossibleนั่นเทียว...

เมื่อได้ทราบเหตุอันควรไม่ควรดังได้บรรยายมาตามคำตรัสสอนของพระพุทธเจ้าแล้ว(คิดเองไม่ได้อยู่แล้ว)ขอท่านผู้เป็นบัณฑิตพิจารณาไตร่ตรองตามกำลังสติปัญญาเถิด เพราะหากถ้อยความที่เขียนมานี้มีกำลังสนับสนุนให้ท่านเกิดปัญญาขึ้น ท่านจะทราบชัดราวได้ไฟspot lightส่องให้เห็นทางอันเกษมที่ตนจะควรเดินเพื่อความสวัสดีแห่งตน เมื่อนั้นแม้ไม่ต้องให้ใครื่อื่นมากระตุ้นเตือน..กำลังปัญญาของท่านนั่นแหละที่จะพรั่งพรูมาเตือนท่านว่า บัดนี้เราไม่พึงประมาทกิเลส และจะขอประพฤติศีลอย่างมั่นคงเพราะ นี้เท่านั้นจะเป็นที่มาของความสุขอย่างแท้จริงไม่มีทางอื่น มีผลคุ้มครองตนทั้งในปัจจุบันและอนาคตอีกนับชาติไม่ถ้วน..แล้วพาใจหลีกออกจากการเสพส้องกับความหลงใหลได้ปลื้มกับพี่ภรรยาด้วยการทำไว้ในใจว่า นี้คือศีลของเรา..เราจะไม่ล่วงละเมิด ไม่ใส่ใจในความน่าใคร่ของกายอันเน่าเหม็นเต็มไปด้วยของเน่ามีอุจาระทั้งในตาหูจมูกแลทุกส่วนในตัวเธอ เนือง ๆย่อมบรรเทาอาการลุกโพลงของไฟคือราคะได้ ..

ขอให้พ้นจากภัยคือเจตนาอันชั่วหยาบในใจตน เพราะภัยจากคนอื่นไม่อาจพาเราไปนรกได้ แต่ภัยจากใจตนเท่านั้นพาไปนรกได้ นะครับ

 

แฟนตัวเองก็มีทำไมต้องไปช่วยตัวเอง มนุษษ์หนอ

 

ขอขอบคุณทุกท่าน ทุกอาจารย์ ที่ช่วยชี้ทางสว่างให้ผม ผมอ่านแล้วรู้สึกทราบซึ้งเป็นอย่างยิ้ง ขอบคุณมากนะครับ

 

บุคคลมีบุตร ย่อมเศร้าโศกเพราะบุตร

ทั้งหลาย บุคคลมีโค ย่อมเศร้าโศก

เพราะโคทั้งหลายเหมือนกันฉะนั้น

เพราะอุปธิเป็นความเศร้าโศกของคน

บุคคลใดไม่มีอุปธิ บุคคลนั้นไม่เศร้าโศกเลย.

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค
เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 75

ธรรมะเตือน บ้านธัมมะ
<!-- google_ad_section_end -->
แนะนำให้ จขกท. มีบุตร หรือวัว เพื่อเปลี่ยนความโศกเศร้าเสียใจจากเรื่องแอบรักพี่เมียมาโศกเรื่องบุตรหรือวัวแทน

 

ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ชอบอันนี้ สุดยอดเลย อย่างนี้สิระดับครูบาอาจารย์ ดีมากๆๆๆๆ เลยค่ะ สาธุๆๆ ดีแล้ว ชอบแล้ว ขออนุโมทนาในธรรมทานนะคะ นิพพานังปัจจโยโหตุ

 

แล้วจิตท่านเจ้าของกระทู้ ณ บัดนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ คลายความกำหนัดลงบ้างหรือยัง

 

อย่าว่าคลายความกำหนัดเลยครับในเวลานี้ผมยังแยกไม่ออกเลยว่า นี้คือความรักหรือความใครมากกว่า เพราะบางครั้งที่พี่สาวเมียผมทะเลาะกับแฟนแล้วแฟนเขาหนีออกจากบ้านก็คือผมที่คอยเป็นคนปลอบใจและให้คำปรึกษาต่างๆ และสุดท้ายก็คือผมเองที่เป็นคนทำให้พวกเขาสองคนกลับมาคืนดีกัน นี้คือความจริงที่ไม่อาจจะอธิบายความรู้สึกคร้งนี้
ที่ผมทำอย่างนี้ก็เพราะบางครั้งผมได้เห็นพี่สาวเมียผมยิ้มอย่างมีความสุขผมก็พอใจแล้วและบอกกับตัวเองเสมอว่าหน้าที่เรามีแค่นี้ ความคิดครั้งนี้ไม่รู้จะอธิบายว่าอย่างไรให้คนที่เข้ามาให้คำปรึกษาคนที่เข้ามาให้กำลังใจ เข้าใจ เพราะบางคนอาจมองว่าผมเจ้าชู้ ซื่งผมก็โทษคนที่คิดแบบนั้นกับผม เพราะว่าคนที่คิดแบบนี้ได้มีแต่คนเจ้าชู้ทั้งนั้น แต่ว่าผมอาจคงไม่ใช่คนพวกนั้นเพราะความจริงที่ผมกล้าพูดอย่างไม่อายใครเลยว่า ตั้งแต่เกิดมาผมยังไม่เคยนอนกับใครนอกจากแฟนผมคนนี้คนเดียว บางคนอาจคิดไปอีกว่ามีแฟนกี่คน ผมตอบไว้ก่อนเลยว่า ผมเกิดมาผมเคยนอนกับผู้หญิงเพียงคนเดียวเท่านั้น หากใครไม่เชื่อจะสาบแช่งผมอย่างไรก็ตามผมขอรับไว้หมดแต่เพียงผู้เดียว นี้แหละคือความรู้สึกที่ผมเป็นอยู่
แล้วจะเรียกว่าความรักหรือความใคร ทุกวันนี้สิ่งที่ผมคิดได้ ผมก็คิดแค่ว่าเธอคือเจ้ากรรมและเป็นนายเวรของผม ส่วนผมคือผู้รับกรรรม นี้คือความจริงที่เป็นอยู่กับผมในขณะนี้
และผมก็ขอขอบคุณ คุณ ติงติง เป็นอย่างมากที่ยังคงเป็นห่วงกับความรู้สึกของผมว่าจะเป็นอย่างไร เพราะอย่างน้อยผมก็ได้รู้ว่าผมไม่ได้สู้กับความรู้สึกอันชั่วร้ายที่เป็นสาเหตุตกนรกในใจผมเพียงลำพัง และขอขอบคุณอีกครั้งกับคนที่เข้ามาให้คำปรึกษากับผม
เพราะทุกครั้งที่ผมเปิดอ่านกระทู้ ผมก็จะรู้สึกดีขึ้นทุกที่ หวังว่าทุกท่านคงเข้าใจผมนะครับ

 

คุณลองดูเรื่องของผมนะ
เมื่อตอนเด็กๆ ผมเจองูที่ไหนงูตายที่นั่น ไม่เคยญาติดีระหว่างงูกับผม
เมื่อโตขึ้นก็ฝัน ถึงนาค(พญาคนั่นแล่ะ แต่ในความหมายของผมคนที่เป็นพญาคได้คือนาคตนนั้นต้องเจ้าเมือง หรือจ่าฝูงของเหล่านาคผมถึงจะเรียกว่าพญาค)หลายตัว ไล่กัดกินผม หลายครั้งอยู่ แต่ในฝันก็รอดมาทุกที ต่อมา ผมได้จริงจังในการฝึกตนค้นหาตัวเองจนเข้าถึงธรรมบ้าง ได้อะไรบ้างจาการฝึก ได้กรวดน้ำให้เจ้ากรรมนายเป็นประจำ และอื่นอีก อยู่ๆก็ทำให้ผมรักงูมาก เห็นมันว่ารักไม่รังเกลดจะซื้อมาเลี้ยงให้ได้ตัวเหยียบแสน ด้วยการฝึกตนนั้นผลค่อยๆให้ผมเห็นความละเอียดของกรรมนั้นแล้วผมก็ทำบุญโดยการปล่อยสัตว์ ด้วยผลนั้นอยู่ก็มีภาพนิมิตรกรรมที่เราเคยฆ่างูในตอนเด็กหลังกจากนั้นความใครได้งูมาเลี้ยงเริ่มจางหายไปหายไปหายไป.........



คุณดีกว่าผมนะถ้าเป็นผมพี่สาวแฟนคงไม่เหลือผมออกแนวเจ้าชู้ยักษ์ใครอยู่กับผมในที่ลับก็ไม่เหลือ แต่ผมก็เปลี่ยนตนให้ตรงข้ามได้ คนเราเปลี่ยนตัวเองได้ ขอแค่อย่าหยุดพยาม by พระตถาคต