โทษของการประพฤติผิดในกาม(ศีลข้อ๓) โดยพระเทพญาณมงคล (หลวงป๋า)

#โทษของการประพฤติผิดในกาม

เราลองมาพิจารณาถึงโทษ ทุกข์ จากการหมกมุ่นอยู่ในกิเลสกาม จนถึงขั้นประพฤติผิดในกามดูบ้าง ก็จะเห็นว่า ได้รับผลตรงกันข้ามกับที่เป็นคุณจากการรักษาศีลนั่นเอง

เป็นต้นว่า มันเป็นเหตุให้ได้คู่ครองที่ไม่ดี ไม่ซื่อสัตย์ หรือมีความรักที่ไม่มั่นคง ครอบครัวมักเดือดร้อน ไม่อบอุ่น เป็นทางให้เกิดการแตกแยก ขาดสันติสุข

และ หากจะเจริญภาวนาก็เกิดสมาธิและปัญญาได้ยาก และประการที่สำคัญที่สุดก็คือ เป็นเหตุให้เกิดโทษ ทุกข์ ทั้งแก่ตนเองและผู้อื่น

ที่ว่าจะเป็นเหตุให้เกิดโทษ ทุกข์ แก่ตนเองนั้น ผู้ที่ยังมีใจหมกมุ่นอยู่ในกิเลสมากๆ มักจะมองไม่เห็นความจริงข้อนี้ คือ จะเห็นแต่ความสุขจากการเสพกามเท่านั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคปัจจุบัน ผู้ที่หลงจมอยู่ในกิเลสกาม จนถึงขั้นเห็นการประพฤติผิดในกามเป็นสิ่งธรรมดา จนหมดยางอาย และกล้าแสดงออกซึ่งกามารมณ์อย่างเปิดเผย มากขึ้นทุกทีด้วยอาการต่างๆ ก็จะยิ่งมองไม่เห็นโทษหรือทุกข์ ที่จะติดตามให้ผลแก่ตนเองเลย

โทษหรือทุกข์ ที่พอจะสามารถมองเห็นได้ง่ายสักหน่อย สำหรับการประพฤติผิดในกามก็คือ การที่ต้องเสียเวลาและทรัพย์สินเงินทอง ไปในทางที่หาสารประโยชน์อันใดมิได้ เพียงเพื่อให้ได้บำบัดความใคร่เป็นการชั่วคราว แล้วก็เกิดตัณหาราคะต่อๆไปอีกไม่มีที่สิ้นสุด แทนที่จะใช้เวลาและทรัพย์สินเงินทองเหล่านั้น ไปในทางที่จะก่อให้เกิดประโยชน์อย่างแท้จริง แก่ตนเอง แก่ครอบครัว หรือแก่สังคม ประเทศชาติ

ผู้ที่มีรายได้หรือทรัพย์สินน้อย ครอบครัวก็จะพลอยได้รับความกระทบกระเทือนฐานะทางเศรษฐกิจ จากพ่อบ้านหรือแม่เรือนที่ทุศีล

ผู้ที่มีทรัพย์มาก ก็ไม่วายที่จะประสบความยุ่งยาก เดือดร้อน ในปัญหาต่างๆที่ตามมาไม่หยุดหย่อน เป็นต้นว่า การทะเลาะเบาะแว้ง หึงหวง ไม่ไว้วางใจซึ่งกันและกัน บ้างก็ประทุษร้ายกัน เป็นเหตุให้เกิดทุกข์ซับทุกซ้อนต่อๆไปอีก ดังท่านผู้ฟังจะได้ยินข่าวจากสื่อมวลชนอยู่เสมอๆ แปลว่า ถึงอย่างไรก็หาความสงบสุขที่แท้จริงไม่ได้ เข้าตำรา "รักสนุกก็ทุกข์สนัด(ถนัด)" นั้นแหละ

นอกจากนี้ การประพฤติผิดในกาม ยังเป็นทางให้เสื่อมเสียเกียรติยศชื่อเสียง นับเป็นความอัปมงคลอย่างยิ่ง และถ้าจะสังเกตดูให้ดีจะเห็นว่า ฐานะทางด้านกิจการงานก็มักพลอยเสื่อมโทรม ไม่ก้าวหน้า เพราะความอัปมงคลดังกล่าวอีกด้วย

โทษ ทุกข์ อีกประการหนึ่ง สำหรับผู้ที่ประกอบอกุศลกรรมข้อกาเมสุมิจฉาจารนี้ เป็นต้นว่า การฉุดคร่า อนาจารต่างๆ ล่อลวง ข่มขืน หรือล่วงประเวณี เหล่านี้ มักจะไม่พ้นเวรกรรมติดตามสนองแก่ตนเองและครอบครัว หรือบุตรภรรยาอันเป็นที่รักของตนเอง ในทำนองโรคติดต่ออีกด้วย

และประการสำคัญที่สุด ของผู้ประพฤติผิดในกาม หรือหมกมุ่นอยู่แต่ในกิเลสกาม จนเกินขอบเขต ยอมเป็นเหตุให้จิตใจเศร้าหมองไม่ผ่องใส ด้วยกามกิเลสหรือตัณหาราคะ เมื่อกายเนื้อแตกทำลายไป จิตที่ทำหน้าที่สืบต่อ ก็จะพกเอาเวรกาเมสุมิจฉาจารนั้นติดไปด้วย เป็นผลให้ไปเกิดในทุคติภูมิ คือ ที่ไม่สบาย เช่น สัตว์นรก หรือ สัตว์ดิรัจฉาน เป็นต้น

#ดังที่พระพุทธองค์ได้ตรัสไว้ว่า

"จิตฺเต สงฺกิลิฏฺเฐ ทุคติ ปาฏิกงฺขา"

แปลความว่า

"เมื่อจิตเศร้าหมองแล้ว ย่อมมีทุคติเป็นที่หวัง"

ซึ่งต่อไปนี้
#จะขอยกตัวอย่างประสบการณ์จากการเจริญภาวนาธรรม สู่ท่านผู้ฟัง พอเป็นเครื่องประดับสติปัญญา ดังต่อไปนี้ คือ...

ในหมู่ผู้ปฏิบัติภาวนาธรรมที่สูงๆ ที่มีอภิญญาหรือวิชชา ที่สามารถจะระลึกชาติของตนเองและผู้อื่นได้ และสามารถจะรู้จุติหรือกำเนิดของสัตว์ได้ เท่าที่ได้ยินได้ฟังมา ท่านเหล่านั้นมักจะตรวจพบด้วยญาณว่า ผู้ที่หมกมุ่นอยู่แต่ในกิเลสกาม หรือผิดศีลข้อกาเมสุมิจฉาจารนั้น เมื่อตายไป มักจะได้กำเนิดเป็นสัตว์นรก หรือสัตว์ดิรัจฉาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือ เป็นสุนัข มากต่อมาก เรียกว่าแทบทุกรายทีเดียว

และกว่าจะพ้นเวรจากนรก หรือจากการที่ต้องเกิดเป็นสุนัข
ก็กินเวลานาน หลายภพหลายชาติทีเดียว เมื่อพ้นเวรจากทุคตินี้แล้ว
แม้ได้เกิดเป็นมนุษย์อีก ก็ยังไม่หมดเวรเสียทีเดียว
ยังจะต้องมาเกิดเป็นหญิงโสเภณีอีกหลายภพหลายชาติ

เมื่อระดับจิตสูงขึ้น พอจะพ้นเวรอย่างกลางๆนั้นแล้ว ยังจะต้องได้มาเกิดเป็นกระเทยอีกหลายชาติเหมือนกัน

เมื่อระดับจิตสูงขึ้น พอจะพ้นเวรที่เบาบางนี้แล้ว จึงจะได้บังเกิดเป็นหญิงธรรมดา และเป็นเพศชายต่อไปอีกตามลำดับ

และในระหว่างที่ยังได้รับผลกรรมจากเวรกาเมอยู่นั้น หากระดับจิตต่ำลงไปอีกในช่วงใด แทนที่จะได้พัฒนาสูงขึ้นมา ก็กลับตกต่ำลงไปอีก วนเวียนอยู่ในกิเลสวัฏฏ์ กรรมวัฏฏ์ และ วิบากวัฏฏ์ อยู่อย่างนั้นแหละ

#บัณฑิตเขาจึงกลัว"#ความไม่รู้" หรือที่เรียกว่า"#อวิชชา"กันนัก และมุ่งเจริญภาวนาเพื่อให้เกิด"#วิชชา" และปัญญารู้แจ้ง ให้มากที่สุด

ที่ได้ยกตัวอย่างมานี้ ท่านผู้ฟังไม่จำเป็นต้องเชื่อหรือไม่เชื่อในทันที ขอเพียงแต่ว่า หากท่านประสงค์จะทราบความจริงในข้อเหล่านี้ ก็จงตั้งใจปฏิบัติธรรม โดยการรักษาศีลให้บริสุทธิ์ หมั่นเจริญภาวนา ให้ใจหยุดใจนิ่งเป็นสมาธิแนบแน่นดี ด้วยวิธีการที่เหมาะสมแล้ว ก็จะสามารถรู้เห็นข้อเท็จจริงดังกล่าวนี้ ได้ด้วยตัวของท่านเอง

นี่แหละท่านผู้ฟังทั้งหลาย ถ้าหากกระทำกาย-วาจา-ใจ ให้บริสุทธิ์ ด้วยการรักษาศีล เจริญสมาธิและปัญญา ตามวิธีที่ถูกต้องเป็นสัมมาทิฏฐิแล้ว ก็จะสามารถเห็นโทษภัยของกามกิเลสได้ชัดแจ้ง ตามระดับคุณธรรมที่ปฏิบัติได้

ฉะนั้น จึงขอให้ท่านสาธุชนที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบอยู่แล้ว จงหมั่นรักษาความดีหรือบุญกุศลนั้นตลอดไป และขออนุโมทนาด้วย ส่วนท่านที่เผลอจิตเผลอใจไปแล้ว ก็ไม่สายที่จะกลับตัวกลับใจประพฤติดีประพฤติชอบ เป็นการตั้งต้นชีวิตใหม่ด้วยกายวาจาและใจ ที่ใสสะอาดบริสุทธิ์กว่าเก่า เมื่อหมั่นประกอบกรรมดี ด้วยการเจริญภาวนาและรักษาศีลมากๆเข้า จนบุญนำหน้าบาปอกุศลแล้ว กุศลกรรมก็จะให้ผลก่อน ก็จะได้รับผลเป็นความร่มเย็นเป็นสุข ด้วยความสงบต่อไป.

_________________
เทศนาธรรมจาก

พระเทพญาณมงคล
หลวงตาเสริมชัย ชยมงฺคโล
วัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม
อ.ดำเนินสะดวก
จ.ราชบุรี
_________________
ที่มา
บางตอนจากหนังสือ
"ธรรมสู่สันติ เล่ม ๒"