ใต้ร่ม ... พระบารมี

....... ฝันเห็นหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

ฝันว่าท่านมาทำพิธีบางอย่างให้ ในฝันชัดเจนมาก ทั้งภาพ เสียง ท่านเป็นกันเองมาก ทั้งๆที่เราเคยเกรงๆท่าน เคยคิดว่าท่านท่าทางดุมาก ทั้งๆที่ก็ไม่เคยเห็นท่านตอนท่านยังอยู่ ...
ในฝันนั้นก็ขอเก็บเป็นส่วนตัวนะคะ แต่มีตกใจอยู่เล็กน้อยที่ฝันแปลกๆ พอลองๆไปดูคำทำนาย เอ๊ะ มีแบบนี้จริงๆด้วย

ก่อนจะตื่นก่อนที่ท่านจะหันหลังไป ท่านว่าเอ๊ะ สมุดนี่เป็นของวัดท่าซุงนี่ มีชื่อท่านและวัดด้วย อ้าวว เราเอามาได้ไงเนี่ย ...

คิดเอาเองว่า หลวงพ่อคงจะบอกว่าเราติดหนี้สงฆ์แน่แล้วสิ ...


เช้าวันนี้ ที่ ๒๘ มีนาคม ๒๕๕๗

เป็นครั้งแรกที่ฝันเห็นหลวงพ่อฤาษี ภาพท่านชัดเจน ติดตา
เป็นพระมหากรุณาอย่างล้นพ้น
ลูกกราบเหนือเศียรเหนือเกล้า
สาธุ สาธุ สาธุ

 

เกิดเป็นมนุษย์มันก็เหนื่อยยากแบบนี้ มีสุข มีทุกข์ สผมกันไป แต่ทุกข์มากกว่าสุข มันทุกข์สองอย่างที่เป็นหลักใหญ่ ทุกข์กาย กับทุกข์ใจ มันเป็นนิพัทธทุกข์ คือทุกข์ต่อเนื่องที่บางทีมันจำเจจนเป็นปกติก็เลยชินกับมันคิดว่าไม่เป็นไร แต่เมื่อใดที่เราเข้าหาธรรม เราก็จะเริ่มมีสติ เริ่มมีสมาธิตั้งมั่น ที่ใจเริ่มจะจดจ่อกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นเวลาชักจะนาน มันก็จะทำให้ชักจะเกิดปัญญามองเห็นธรรมชาติตามความเป็นจริง ว่าวิสัยโลกโลกีย์ มันเป็นของมันอย่างนี้เอง ทีนี้ก็ชักจะอยู่ที่เราแล้วละว่าจะไปยึดมั่นในมันว่าเป็นเรา เป็นของเรา หรือว่า เอ มันไม่ใช่ของเรานี่นา มันไม่ใช่เรา จะปล่อยมันไป หรือจะยึดมันไว้ก็อยู่ที่เราแล้วละ

ก็ขอให้หายเหนื่อย ในเมื่อหลงทางเกิดมาเป็นมนุษย์แล้ว ก็ไปต่อให้ตลอดอย่างคนที่รู้แล้ว เมื่อรู้แล้ว ที่เหลือก็แค่คำว่าหน้าที่ คำว่าหน้าที่อันนี้พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยานวัดท่าซุง ท่านบอกว่าทิ้งไม่ได้ ละไม่ได้ ต้องทำหน้าที่ของเราทั้งหมด ไม่ว่าเราจะเป็นพ่อคน แม่คน ลูกคน หลานคน พี่คน หรือน้องคน รวมทั้งภาระหน้าที่การงานทั้งหมด เราก็ทำตามหน้าที่ แล้วก็ทำให้ดีที่สุดของเรา เท่าที่เราทำได้ ตายเมื่อไรเลิกกัน หากเราปรารถนาแบบสาวกเขาก็คิดกันเท่านี้ ความกังวลใจใดๆก็จะเบาลง

เอ พุทธภูมิไงเผลอมายุ่งกับอริยสัจ เอาละขอทำงานต่อก่อนครับ

 

ขอบพระคุณมากค่ะ ท่าน PCO และพี่ดาบหัก ก่อนนอนคืนนั้นก็บอกพระท่านไปค่ะ ว่าตายเมื่อไหร่ขอไปหาพ่อแม่ครูบาอาจารย์ทันที ขอไม่เกิดอีกต่อไป บอกท่านด้วยว่า ลูกไม่รู้ว่าไปได้หรือเปล่า แต่รู้ว่าตายเมื่อไหร่ขอไปหาท่านทั้งหลาย ก็ขอแค่ไม่เกิดอีกเท่านั้น เช้ามาก็ฝันเห็นหลวงพ่อฤาษีค่ะ

อีกใจก็ยังดีใจลึกๆที่มีมาอยู่เรื่อยๆ เพราะรู้ตัวดีค่ะว่า ค่อนข้างไม่ฉลาด " เจ็บไม่ค่อยจำ" มันต้องโดนหวดเสียบ้างไม่งั้นก็หลงกันต่อเรื่อยๆ เหนื่อยค่ะช่วงนี้ ทับหญ้าไปเรื่อยๆค่ะ ... ขอบคุณท่านทั้งสองอีกทีนะคะ สาธุ

ว่าแต่คิดเองเล่นๆว่าสงสัยที่ว่าน้ำทะเลมันเค็มเนี่ย มันจะมาจากน้ำตาของพวกเราๆเนี่ยแหละแน่ๆเลย เค็มจริงๆนี่เนาะ ๕๕๕๕ (ขำๆนะคะ)

 

ก็คงจะอุปมาได้ว่าที่น้ำทะเลมันเค็มก็คงจะมาจากน้ำตาแห่งความเศร้าโศรกเสียใจครั้งแล้วครั้งเล่าเหมือนเด็กไม่รู้จักโต หากเป็นผู้ใหญ่ก็ไม่รู้จักจำ ของพวกเราสัตว์โลกทั้งหลาย วิสัยของสาวกปรกติเขาให้ร้องหนึ่งอสงไขย แถมอีกหนึ่งแสนกัปป ที่ผ่านมาเราก็คิดเสียว่าเรายังเด็กเราก็ร้องประสาเด็ก ไอ้ตอนนี้ได้มาพบพระพุทธศาสนาได้พบพระธรรมคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว เรารู้แล้วว่าอะไรดี อะไรไม่ดี อะไรเป็นบุญอะไรเป็นบาป ทำอย่างไรเราจะพ้นไปจากทุกข์กองใหญ่นี้

คำว่าเจ็บแล้วไม่จำมันหมายถึงผู้หญิงที่เวลาคลอดลูกในสมัยก่อนกว่าจะคลอดได้ก็ร้องกันลั่นบ้านแถมยังครางหงิงๆอีก แล้วก็จะต้องเดินกระย่องกระแย่งเจ็บไปอีกหลายวัน

เมื่อหายเจ็บแล้วก็ไปเข้าแถวใหม่รอรับความเจ็บ แล้วก็เจ็บใหม่อีก อย่างนี้เรียกว่าเจ็บแล้วไม่จำ เป็นคำค่อนแคะจากคนที่เคยเจ็บ และคนที่ทำให้เจ็บ ทำกันเองแล้วก็ดันหมั่นใส้กันเอง

หากจะมีคนถามหาเหตุหาผลว่าทำไมเจ็บแล้วไม่จำ คนที่ถามนี่ก็เคยเจ็บมาแล้วนับไม่ถ้วนเหมือนกัน มันต้องย้อนเอากลับคนที่ถาม กว่าจะจำกันขึ้นใจจนเบื่อหน่ายในความเจ็บนี่ พากวิสัยสาวกมันก็ต้องเจ็บกันครบหนึ่งอสงไขย กับเศษอีกแสนกัปป มันถึงจะคิดอยากเลิกที่จะเจ็บ ไม่งั้นใครมาบอกให้ตายก็ไม่กลัวว่าจะเจ็บ นี่มันเป็นแบบนี้ มันมีระยะเวลาของมัน แค่ไอ้เรื่องเจ็บแล้วไม่จำ ยิ่งพุทธภูมิประวิริยาธิกะนี่เจ็บนานกว่าชาวบ้านเขา สิบหกอสงไขย กับเศษอีกแสนกัปปนี่เป็นช่วงทางตรง หลังจากเข้ารับพุทธพระยากรณ์แล้ว

ก็มีบางคนที่เจ็บแล้วไม่ต้องจำ คือเจ็บจนตายไปเลย ทนเจ็บปวดรวดร้าวไม่ไหวเลยตัดสินใจตาย บางทีตายมันทั้งลูกทั้งแม่ ที่เรียกว่าตายทั้งกลม สมัยก่อนไม่ได้มีวิทยาการแพทย์ที่ดีอย่างในปัจจุบัน ประเภทนั้นไม่ต้องจำ

วันนี้วันพระก็เลยเอาอริยสัจมาพูดซะหน่อย

หากเรารู้แล้วว่า การเกิดมันเป็นทุกข์ ทุกข์นี่มันเอาเราซะตั้งแต่ยังไม่ลืมตาดูอะไรเลย ออกจากท้องแม่มาได้ก็หลับหูหลับตาร้องมันส่งเดชตะเบ็งร้องจนคอจะแตก จะว่าร้องหาพ่อหาแม่ก็ไม่ใช่เพราะสมัยก่อนจะอยู่พร้อมหน้าพ่อแม่เป็นส่วนมาก ก็อย่างหลวงพ่อบอกมันร้องเพราะว่ามันทุกข์ อยู่ในท้องแม่อบอุ่นนอนสะบาย พอออกมาเจอสภาพภายนอกก็แสบร้อนผิวหนังก็ร้องมันลั่นบ้าน

สมัยนี้ดีหน่อยเขาไปร้องที่โรงพยาบาลเลยไม่ค่อยมีใครได้ยิน ก็ชักจะลืมเลือน ว่าทุกข์ในการเกิดมันเป็นไง

เลยชักไม่ค่อยกลัวการเกิด

เดี๋ยวมาต่อนะครับเขาโทรให้ไปดูงานอีกแล้วไม่ต้องมีวันหยุดกับเขา กรรมเวรในอดีตสงสัยจะใช้วัวใช้ควายทำงานไถนาไม่รู้จักหยุดให้พวกเขาวันพระวันโกน ชาตินี้จึงถูกเขาใช้งานไม่มีวันหยุด ไม่อะไรก็ต้องอะไรสักห้าอย่างสิบอย่างที่มีให้ทำในวันหยุดของชาวบ้านเขา วันนี้ตรงกับวันพระและวันหยุดชดเชย แต่นี่เขาโทรเร่งมาอีกแล้ว ต้องรีบไป หันไปมองพี่ช้าง ม้า วัว ควาย ในอดีต พวกพี่ๆเขาพากันหัวเราะพุงกระเพื่อม สมน้ำหน้าผมที่เคยทารุณเขาไว้ในอดีต พี่ช้างก็อย่าคิดดอกมากนัก กะอีแค่ผมเอาตะขอสับหัวพี่ช้างไม่รู้กี่ที ก็มันนับไม่ได้นี่ พี่ควายก็เบาๆนะพี่ค่อยๆผ่อนส่งเอา เดี๋ยวผมตายไปซะก่อนแล้วทีนี้จะไปทารุณใครได้ จะหาว่าแล้วก็ไม่เตือน

 

({) สวัสดีครับพี่ หลานรุ้งดาว อ่านแล้วก็ แหมพี่ ก็อีแค่ สับหัวช้าง ไม่กี่ที ดันบ่นเสียแล้ว อย่าไปว่าเขาเลย วัวควาย ก็ไอ้แค่ชาตินี้ ชาติเดียว ผมก็ล่อเข้าไป ทั้งเตะทั้งเข่า เขย่า ด้วยศอก สัปมันเข้าไป ตอนไถควายไม่ไป เดินช้าหรือเกเร ถาดทุน ซ้ายขวาไม่รู้เรื่อง หวด ด้วยเชือก เป็นรอยนูน ปูด ซัดด้วย ไม้ไผ่ ขนาด แขน ไม่ฟังใคร ทำด้วยอารมย์ โมโหโทโส ที่มันไม่ทำตาม ทั้งวัวควาย ม้า ชาตินี้ไม่ได้เลี้ยง ช้าง แพะแกะ เท่านั้นเอง นอกนั้น หวด มาหมด ทั้ง เป็นลูกจ้าง ทั้งเป็นเจ้าของเอง ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พึ่งจะมาเบา ตอนนี้เอง แต่ โรค มันมา แรง แซงไปข้างหน้า แทน ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เมื่อไหร่ ไม่รู้เหมือนกัน จะชนะมันได้สักที เจ็บไม่จำแบบพี่ว่า กับหลานรุ้งดาวว่ามานั่นแหละ



ก็เรียนมาแบบว่า สาวก ก็เอา พุทธภูมิก็เรียน ไม่รู้จะจบแบบไหน จับไม้ปักขี้เลน ยังปั้น ไม่เป็นลูก ดินเหนียวสักที ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

พี่บุญทรงได้ข่าวเจ้าของบ้านไปปลีกวิเวก ไม่รู้ถ้ำใหน เรามาคุยในบ้านเขามั่งก็ได้ เรื่องเรียนนี่ เรียนมันส่งเดชไปเถอะพี่ แม้เราจะเด็ก ป สี่ อ่านหนังสือ ป ห้า แต่ไม่ได้จบ ป หกมันก็ยังรู้เรื่องมากกว่า ป สี่หน่อยหนึ่ง การที่จะอ่านหนังสือ ม สาม ม หก ป ตรี ยัน ป เอก อ่านให้มันจบ อ่านจบแล้วเราจะสอบ หรือจะไม่สอบมันจะเป็นไรไป มันเรื่องของเรา อย่างน้อยก็รู้ว่า ป ตรี ป เอก เขาเรียน แล้วเขารู้กันอย่างไร อย่างน้อยก็ยังได้ชื่อว่าตั้งใจจะเรียน เรียนจบหรือไม่จบช่างหัวเรา เราอาจจะเรียนถึง ม สาม แล้วเขาไล่ออกซะก่อน หรือหมดแรงเรียน ก็ค่อยว่ากัน ก็คนมันรักอยากจะดีกับเขานี่นา ถึงได้มาหามจั่วอยู่นี่


หากไม่เรียนเลยมันหาเรื่องชาวบ้านเขาไม่ได้ ว่าแหมไอ้เราหรือก็เรียนดี ตั้งใจจะเรียน เรียนรู้เรื่องรู้ภาษา ถ้าพ่อแม่ส่งเรียน หรือมีคนสนับสนุน น่าจะสอบติดแพทย์ อย่างเลวก็ติดวิศวะเครื่องกลไปแล้ว อย่างแย่ๆก็คงจะนายเรืออากาศ นี่มันเบ่งอวดสาวยังพอได้

ยกเว้นเราไม่มีภาระอะไร แค่ตัวคนเดียวไม่ต้องห่วงพี่ห่วงน้อง เพราะเขาได้ดีกันไปหมดแล้ว เหลือเรายืนเซ่ออยู่คนเดียว แบบนี้เราก็เผ่นเข้าวัดหิ้วปิ่นโตตามหลวงพี่ เป็นลูกศิษย์วัด แบบนี้อ่านหนังสือเรียนหนังสือ ป สี่ก็พอ แค่อ่านออกเขียนได้ แล้วก็อยู่วัด ดีกว่า

ไม่ต้องออกไปหาเวรใส่หัวอย่างผม ดันปรารถนาจะมีเมียสวย มีเมียรวย มีเมียฉลาดปฏิภาณปัญญาดี แล้วก็มีเดชอำนาจมาก อย่างชาวบ้านเขามั่ง อีทีนี้เป็นไง มันก็เหนื่อยสาหัสซีพี่มันจะมีอะไร หากเซ่อเท่ากับควายสามตัวรวมกันอย่างผม ใครเขาจะหันมามอง ถึงต้องตะกายดิ้นกระแด่วๆ อย่างกับเต่าถูกจับหงายท้องอยู่นี่ ดิ้นรอจนจะตายวันตายพรุ่ง แรงก็ใกล้จะหมด ยังไม่มีใครเมตตาเอาเท้ามาเขี่ยให้มันคว่ำ พอที่จะคลานสะง๊อก สะแง๊กต่อไปได้ เฮ้อ

เดี๋ยวค่อยมาต่อเรื่องไปก่อกรรมทำเวรกับพวกพี่ช้าง ม้า วัว ควาย มันถึงระกำลำบากอย่างนี้

 

เมื่อวานที่เขาโทรมาตามก็บังเอิญเขาคงเห็นว่าแก่ใกล้จะตาย เขาก็เลยให้แค่ไปดูพวกเขาทำงานเฉยๆ เขาบอกให้ดูอย่างเดียว เขาบอกอย่างอื่นอาจารย์ไม่ต้อง (อันนี้เขาว่า) เดี๋ยวอาจารย์จะตายซะก่อน (อันนี้ผมว่าเอง เพราะมันจะตายจริงๆ)เขาว่างั้น มันเป็นธรรมเนียมช่าง พอใครแก่ใกล้ตายเขาก็เรียกอาจารย์กันส่งเดช เมื่อเขาเรียกส่งเดช ผมก็เป็นมันส่งเดชเช่นกัน

เออ ค่อยยังชั่วหน่อย ที่เวรกรรมเอาตะขอไปสับหัวช้างยังตามมาไม่ถึง ไม่งั้นหากเป็นสมัยก่อนตอนฝึกงานคงถูกอาจารย์ฟาดกะบาลเข้าแล้ว เพราะไปสาย

 

มาแล้วววค่า มาแล้วว มาช้าไปหน่อยแต่ยังไม่สายนะคะ เข้ามาสวัสดีปีใหม่กับทุกๆท่านค่ะ วันนี้มาพร้อมกับสิ่งดีๆในวันปีใหม่วันสงกรานต์ ในวันนี้เป็นวันสังขารล่อง (ทางเหนือ) และทางเหนือเรานิยมจะเริ่มต้นสงกรานต์ด้วยการไปไหว้สา สรงน้ำพระเข้าวัดทำบุญขอพร ในวัดต่างๆที่มีชื่อเป็นมงคล
ซึ่งทางเชียงใหม่มีชื่อวัดต่างๆที่เป็นมงคล ตามความเชื่อของโบร่ำโบราญกันมา เพื่อเป็นความศิริมงคลแก่ตนและครอบครัว ปีนี้ดิฉันชวดสงกรานต์บ้านเราอีกเช่นเคย แต่โชคยังดีที่ญาติธรรมและตุ๊ได้ส่งรูปภาพมาให้ได้โมทนาบุญกัน เหมือนกับได้ไปด้วยตนเองเลย เป็นบุญอย่างยิ่ง ก็ขอขอบพระคุณตุ๊เป็นอย่างสูง ที่อนุญาติให้นำพรและรูปมาลงในกระทู้นี้เพื่อความเป็นศิริมงคลแก่ตัวดิฉันและครอบครัว ตลอดจนถึงญาติธรรมทุกๆท่าน

วันนี้ขอ ๒ วัดนี้นะคะ แค่ ๒วัดนี้ก็กินขาดแล้วค่ะ เริ่มที่ วัดดับภัย ค่ะ

สัพพภยา สัพพทุกขา สัพพโรคา สัพพอันตรายา วินัสสันตุ
สังขารล่องล่องไหลไปกับปีเก่า
ถวายน้ำสระสรงองค์พระพุทธปฏิมาพระเจ้าดับภัย ขอภยันตรายของท่านทั้งหลายทั้งปวงจงระงับไปโดยพลัน

 

สัพพโสตถี ภวันตุ เต ขอให้ทุกท่านโชคดีมีชัย













กราบ หลวงพ่อดวงดี ด้วยกันนะคะ

 

ขอให้ทุกๆท่านมีความสุข รอดพ้นจากทุกข์ เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปนะคะ

สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๗

 

หลังจากส่งมอบเงินบุญให้แก่หลวงพี่แล้วรู้สึกเหนื่อยๆเพลียๆบอกไม่ถูก ช่วงนี้คงต้องหายไปเติมพลังสักพัก แต่ไม่ได้หยุดแน่นอน ทั้งหน้าที่ การงาน และสิ่งที่ต้องทำ

ฮึ่มฮั่มๆๆๆ ตายเมื่อไหร่ .... เราเลิกกัน ร่างกายนี้ !!!!!

..
...
....

คืนนี้พระจันทร์ สวยมากก

 

โมทนาสาธุๆๆ ขอสำเร็จบุญทั้งหลายนั้นด้วยเทอญ

 

บุญใดๆที่พี่ทำสำเร็จแล้ว ขอผลานิสงค์ผลบุญเหล่านั้นจงบังเกิดแก่น้องวิวด้วยค่ะ และพี่ก็ขออนุโมทนาในบุญของน้องวิวด้วยเช่นกันค่ะ สาธุ

 

วิวจำวัดดวงดีได้ เคยไปติดกล้องวงจรปิดครับ

 

วัดทางเหนือเรา มีแต่ชื่อเพราะๆทั้งนั้นนะ คนโบราญเขาถือสืบทอดกันมาน่ะ เช่น วัดเชียงมั่น วัดเชียงยืน เพราะตั้งเป็นวัดแรก ต้องให้มั่นคง ยั่งยืน ยังมีวัดลอยเคราะห์ และ ฯลฯ อื่นๆอีกมาก บอกตรงๆนะน้องวิว แค่ ๒ จังหวัดใหญ่ในภาคเหนือนี่พี่ไปยังไม่หมดเลยนะ แต่พี่จะทะยอยไปให้ได้จ้าา

สงกรานต์นี้ไปทำบุญวัดไหนมาบ้างก็เอามาให้อนุโมทนากันบ้างเน้ออ แต่ช่วงนี้พี่เริ่มเหนื่อยๆ คงจะเข้ามาบ้างเป็นบางครั้ง เดี๋ยวขอตัวไปเติมพลังก่อน แล้วค่อยมาใหม่

กาย วาจา ใจ ดีๆ คิดดี พูดดี ทำดี แค่นี้ก็โชคดีตลอดปีแล้วจ้าาา ขอให้น้องวิวมีความสุขตลอดปีนี้เลยนะ

 

เข้ามาอ่านข้อความของคุณลุงและท่าน PCO ทีไรมีขำกลิ้งทุกที อ่านแล้วก็เหมือนมีแรงมีกำลังใจเข้ามาบ้าง
อย่างน้อยดิฉันก็ได้ฮา หัวเราะออกมาบ้่าง ขอบคุณมากค่ะ และเอามั่ง
ฮ่าๆๆ ฮ้าๆๆๆๆๆๆ ...