๏ กำลังใจ เตือนจิตสะกิดใจยามทุกข์ ๛

กรรมหนักครั้งอดีตไผจักรู้๏เพียรสู้ปัจจุบันอยู่อย่าท้อ๏ถึงเวลาบุญให้ขวนขวาย๏เมื่อบารมีแก่รอบแล้วบาปพ่ายกรรมสูญ

 

ประมาทมัวเมาหลงพลาดผิดพลั้ง๏เดี๋ยวนี้ยังถลำอีกหรือ๏แท้จริงชีวิตหายืนยาวไม่๏พอตายถ่ายภพสิ้นวิบากซ้ำคูณทวี

 

อย่าอ้างบุญไม่ช่วยเลยนา๏ทำดีแค่งูปลาหวังผล๏ผ้าสกปรกกว่าจักขาว๏หมั่นขยันชำระจิตได้สุขแน่นแท้เชียว

 

ร้อนใจไหม้ดั่งไฟเพลิงสุม๏กลุ้มรุมเรื่องเลวร้ายหนักหนา๏คนรักหักอกร้าวระกำแย่๏วิธีแก้ทุกข์สุดท้ายผ่านได้เพราะทน!

 

ขยะเพลิงเผาใจสืบเชื้อ๏ตัดเยื้อขาดไยต้องแผดเผา๏ทุกข์หนักบรรดามีบ่หนี๏ขยะลดหมดเย็นสิ้นเพราะได้ใช้กรรม!

 

จะหนีไปทางใดก็ทุกข์๏สู้อยู่เรียนรู้มันบ่ได้๏จิตนี้สำคัญนักอย่าท้อ๏ทุกข์หนักอธิษฐานใช้ชาตินี้ชาติเดียว!

 

กำลังใจไม่ต้องพูดไรมาก๏เปลืองลมปากทะลุหูซ้ายขวา๏สัญญามากคิดมากเครียดหนัก๏แค่อยู่เป็นเพื่อนทุกข์สะกิดแล้วพิจารณาเอง

 

ท่านหน่อนรคุณสร้างสรรค์กวีนิพนธ์อันทรงคุณค่าอีกแล้วนะคะ
เป็นการส้างสรรค์งานที่น่าชื่นชมมากค่ะ

 

ไม้งามตามธรรมชาติสร้าง๏คุณงามตามธรรมวิถี๏กลัยาณมิตรงามตามถ้อยวจี๏มรรควีถีตามรอยบาทพระศาสดา!

 

น้อยใจบุพการีท่านหลงใหล๏เหตุใดไยไม่มองตนเองบ้าง๏ลูกไม้หล่นไกลต้นไหม๏อภิชาตบุตรไซร้ควรรู้กตัญญู!

 

เกิดมามีกรรมจำเพาะ๏มีเคราะห์ตามกรรมจัดสรรค๏มัวเศร้าทุกข์โศกไฉนกัน๏ศีลธรรมนำพ้นมายา!

 

หลุดพ้นโกงกินกามเกียรติ๏บังเบียดเมาหลงสังขาร๏อยากพ้นอวิชชาพญามาร๏ไตรสิกขาสามเบ่งบานกลางหทัย!

 

ขุ่นข้องหมองใจใครทุกข์๏ใครสุขจริงบ้างสหาย๏ต่างล้วนเกิดแก่เจ็บตาย๏จิตดวงสุดท้ายตามกรรม!

 

กรรมใดทำแล้วรังเกลียด๏เสนียดย่อมติดตามเขา๏ดีใดทำแล้วใจเบา๏เพียรทำเอาเถิดหนาท่านเอย!

 

อกหักหลักลอยคอยงานสังขารเสื่อมฯลฯ๏เป็นทุกข์เพราะความโง่เขลา๏มีสติระลึกได้ขัดเกลา๏ขจัดความเขลาด้วยปัญญาภาวนามัย!

 

รู้เหตุรู้ผลแจ่มแจ้ง๏รู้มายาแสดงหลอกใช้๏จิตหาใช่บ่าวสกลกาย๏แต่เป็นนายเหนือกายอินทรีย์!

 

รูปรสกลิ่นเสียงสัมผัส๏กำหนัดนี้มาจากไหน๏แต่เดิมไม่มีอะไร๏สุขทุกข์ปรุงแต่งใจไหวเอน!

 

โอนเอนตามแรงกระแสโลก๏ลาภยศสรรเสริญสุขปรารถนา๏พอเสื่อมก็ทุกข์เหลือจินตนา๏ผู้มีปัญญาใช้ธรรมเยียวยารักษาใจ!

 

จิตใสใจสะอาดผ่องแผ้ว๏ประเสริฐแล้วดั่งแก้วบางใส๏มีค่าราคากว่าใคร๏ฝึกจิตฝึกใจให้สว่างสะอาดสุกใสสงบระงับภัยกรรมเวร๛

 

ฉันไม่ว่าระรานใครให้เคืองโกรธ๏ฉันไม่โทษโกรธเคืองใครให้ใจหมอง๏ฉันไม่มองว่าเธอผิดคิดตัดรอน๏แต่ฉันมองหาความผิดที่ฉันเอง!