ผิดมั้ยครับ??????????????????

การที่เรารู้ เรื่องอนาคตของคนอื่นหนะ ครับ อย่างเช่นเราเข้าสมาธิแล้วเห็นว่าคนนั้นคนนี้จะเป็นไรไป แล้วเราไม่ได้บอกเค้า พอถึงเวลานั้นมาตรงกับที่เราเคยเห็นเลย เราไม่บอกเค้า เพื่อที่เค้าจะได้เตรียมตัวรับมัน เราผิดมั้ยครับ แล้วการ ที่เราหยั่งรู้เรื่องที่ว่าคนคนนั้นคนนี้ จะต้องได้รับกรรมอะไร จะต้องตายหรือมีอันเป็นไปแล้วเราบอกเค้า เราจะมีส่วนผิด ที่มาละเมิดเรื่องกฎแห่งกรรรมมั้ยครับ

 

ตอบทีนะ

ตอบทีนะ

 

การที่เราไปล่วงรู้กรรมคนอื่นแล้วไม่ได้บอกมันก็ไม่ผิดหรอกนะ เพราะสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่
เราไปรับรู้โดยบังเอิญ และสิ่งนั้นบางครั้งมันก็เป็นกรรมที่เขาหลีกเลี่ยงไม่ได้ บางครั้งถ้าเรารู้กรรมของคนอื่นเราอาจจะเป็นลักษณะเตือนให้เขาไปทำบุญหรือเจริญภาวนาเพื่อให้กรรมนั้นเบาบางขึ้นได้นะ แต่ไม่แนะนำให้บอกทุกสิ่งที่เรารู้เราเห็น เพราะนั่น
มันอาจเป็นการละเมิดกฎแห่งกรรมได้หนะ
อันนี้ตามที่เข้าใจนะ ถ้าผิดยังไงต้องขออภัยด้วย...

 

ไม่ผิดครับ สนใจแต่เรื่องของเราพอ เรื่องของคนอื่นเอามาเป็นบทเรียนเรื่องกรรมสำหรับเรา
ถ้าพอช่วยเหลือได้ค่อยช่วย ผ่อนหนักเป็นเบา

 

ขึ้นอยู่กับว่าคุณเองมีเมตตาจิตแค่ไหนมากกว่า บาปหรือไม่บาป เพราะพระอริยสงฆ์มากมายที่ล่วงรู้ว่าใครจะเกิดอะไรบางครั้งท่านอาจจะบอกแบบอ้อมๆแต่บางครั้งท่านจะใช้อุเบกขา ขึ้นอยู่กับว่าบุคคลคนนั้นถึงเวลาต้องใช้กรรมรึยัง

 

ตอบลำบากนะ แล้วตอนที่เห็นภาพล่วงหน้านี่ตั้งใจเห็นหรือเห็นโดยบังเอิญล่ะ
แล้วที่บอกว่าถ้าไปเตือนเขาแล้วจะละเมิดกฎแห่งกรรมไหม ความจริงไม่ต้องกังวลอะไรมากหรอก
เพราะกฎแห่งกรรมก็คือกฎแห่งกรรม ถ้าผู้ที่เราไปเตือนหลีกเลี่ยงอันตรายได้ในคราวนี้แต่ถ้าเขา
ยังมีกรรมอยู่ก็ต้องเจออันตรายอีกในคราวหน้านั่นแหละ ไม่ต้องกังวลอยากบอกก็บอกไม่อยากบอกก็ไม่ต้อง (})
เรื่องนี้ถ้ามามองในมุมกลับกัน ถ้าเกิดมีคนนั่งนั่งสมาธิแล้วเห็นตัวเราประสบเหตุแล้วเขามาบอกเรา แล้วเราจะเชื่อไหม ถ้าเราเชื่อแล้วเราปลอดภัย เราคิดว่าเป็นเพราะอะไร? เพราะคนที่มาบอกหรือว่าเรายังไม่ถึงคราวล่ะ? :[
เรื่องต่าง ๆ ที่ดำเนินไปควรให้เป็นธรรมชาติที่สุด ถ้าพูดแบบฝรั่งหรืออาหรับก็คงต้องบอกว่าแล้วแต่ประสงค์ของพระผู้เป็นเจ้า ถ้าเราเห็นแล้วเราไปบอกคนนั้น อาจเป็นเพราะว่าพระเจ้าอยากช่วยเหลือคนนั้นโดยยืมเราเป็นเครื่องมือ และเครื่องมือก็คือเครื่องมือผู้ใช้รู้วิธีใช้และบำรุงรักษามันอยู่แล้วไม่ต้องกังวล (f)
คำถามคำตอบแบบนี้ เคยถามผู้รู้ ก็ได้คำตอบว่าบำเพ็ญไปเรื่อย ๆ ก็จะรู้คำตอบ อุปมาอุปมัยว่า ถ้าภาวะความรู้เราอยู่ ป.6 เราย่อมไม่เข้าใจวิชาที่ ม.3 เรียน ดังนั้นถ้าอยากได้คำตอบจริง ๆ ก็ต้องบำเพ็ญให้ถึงชั้นนั้น ๆ (งงมั้ย ตอนเราผมก็งง) (b-green)


แต่ทั้งหมดก็คืออยากจะบอกว่าไม่ต้องกังวลอะไรเกินเหตุโลกใบนี้มีระบบจัดการที่ดีโดยธรรมชาติอยู่แล้ว ทำไปตามธรรมชาติดีที่สุดอ่ะนะ (bb-flower

 

ถ้าเป็นเรื่องร้ายยิ่งไม่ควรบอกนะคะ
เพราะจะยิ่งทำให้เกิดความทุกข์ร้อนกังวล จิตตก สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวได้

และสภาวะจิตตกเศร้าหมอง ก็จะยิ่งน้อมนำให้วิบากจากอกุศลกรรมส่งผลง่ายขึ้น
ทางที่ดี ควรจะแค่ชี้นำส่งเสริมให้เค้าทำบุญที่มีอานิสงส์มาก
ไม่ว่าจะเป็นทาน ศีล และการภาวนาปฏิบัติธรรม

แต่ถ้าเค้า ละเลยคำแนะนำนั้น ก็ขอให้อุเบกขาปล่อยวางในที่สุด
เพราะ สัตว์ทั้งหลาย ล้วนมีกรรมเป็นของของตนค่ะ

 

...............................ครั้งหนึ่ง องค์พระสมณโคดมสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงทราบว่า

ตระกูลศากยวงศ์ กำลังจะถูกทัพของอีกเมืองมาฆ่าล้างโคตร ด้วยวิบากกรรมเก่า

....แต่ด้วยมหากรุณาแห่งมหาบุรุษ..ท่รงเสด็จไปห้ามทัพโดยการให้สติเขา
พิจารณาคุณธรรมความดี เพื่อเป็นโอกาสสุดท้ายที่จะให้อภัย ปลดปล่อยกรรม... อำนาจวิบากบังตา...พวกเขาไม่อาจระงับความแค้น...

........................................จึงทรงปล่อยให้กงล้อแห่งกรรม ทำงานตามกฎ.............

 

ตามความคิดของผมนะครับ ถ้าเรารู้ว่าเค้าจะได้เกิดเรื่องร้าย
เราก็ควรบอกในรูปของการแนะนำตักเตือน ให้เค้าป้องกันตนเองให้มาก
หรือไม่ก็บอกให้เค้าไปทำบุญ เพื่อเป็นการช่วยลดความรุนแรงของสิ่งที่จะเกิดขึ้น
ส่วนที่ว่าเราเตือนเค้าแล้ว เค้าจะเชื่อหรือไม่เชื่อเราก็ต้องปล่อยให้มันเป็นไปตาม
กรรมของเค้านะครับ และเราก็ต้องระวังด้วยว่า การที่เราไปเตือนเค้าด้วยความหวังดี
ถ้าเค้าเชื่อมันก็ดีกับตัวเค้าไป แต่ถ้าเค้าไม่เชื่อแล้วกับมาต่อว่าเรา หรือมาทำกริยาอะไร
ที่ไม่สมควรต่อเรา ถ้าเรามีอุเบกขาไม่มากพอ มันจะทำให้จิตของเราตกได้
ต้องระวังตรงจุดไว้ด้วยนะครับ แต่การคิดจะช่วยคนก็ถือเป็น เมตตา และกรุณา ครับ