ลำนำเพลงรักของนักกลอน

๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕+ ขำจัง ลุงก็พยายามแล้วน้า แต่บางครั้งมันก็ต้องยอมเค้าอ่ะนะ.. พญามารบางตัว.. เข้ามาแบบไม่ทันระวัง.. ลุงก็เลยตกเป็นทาสทุกครั้งไป มารตัวนั้นชื่อว่า"มารโทสะ" เฮิ๊กกกก..(แต่แป๊บเดียวก็หายนะจ๊ะ)

 

เช่น บทใด? ยกตัวอย่างมาหน่อย (ถ้าคิดว่าชอบจริง) ขอตัวก่อน หิวแหล่ะ เด๊ยวมาใหม่จร้า
ตอนนี้อารมณ์ดี เพราะมีบางคนขอโทษแหล่ะ 555+

 

แม้ไม่สวยสดใสใครไม่รัก
แม้ว่าจักไร้ค่าน่าอดสู
แม้ใครใครประณามหยามโฉมตรู
ขอให้อยู่ด้วยศักดิ์ศรีความดีเอย

 

5555555555 คุณบัวมาแปลก

 

ชอบจริงค่ะ แต่จะค้นได้อย่างไรนะ
คุณลุงปลงโพสต์ไว้น้อยซะเมื่อไรคะ ^^

 

คุณลุงปลงผู้มีปัญญา ย่อมมีสติรู้เท่าทันกิเลส
แต่พญามารผู้หาญกล้า ก็จะไปซุ่มลับฝีมือ
เมื่อคุณลุงปลงเผลอก็จะมาจู่โจมใหม่^^

 

บี เครสเซนโด - สักวัน (Easy Lovers Song)

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=eLmqmaEVIUQ]สักวัน - บี เครสเซนโด - YouTube[/ame]

คำสัญญา เธอให้ไว้ เป็นคำมั่น
พอนานวัน เธอกับลืม ได้ง่ายง่าย
เธอทำฉัน ให้ได้เจ็บ จนเหมือนตาย
สักวันกลาย เป็นตัวเธอ ที่เจอเอง

 

คิดถึงใคร... ทำไมใจ... จึงเป็นทุกข์
ไม่สนุก... สุขสดใส... เลยละหนา
คิดถึงใคร... ทำไมใจ... ช้ำอุรา
คงไร้ค่า... เพราะไม่มีใคร... คิดถึงเราเลย เอย.

 

เพราะเหตุมีผลจึงมีนี่จริงแท้
คำสัญญาแน่วแน่จึงแปรได้
เพราะเหตุใหม่บันดาลให้เป็นไป
จึงคิดใหม่ใช่ลืมคำเคยสัญญา

 

ไม่เคยลืมเพื่อนเก่าเราเคยเล่น
แต่งกลอนเป็นเพื่อนกันสุดหรรษา
คิดถึงเพื่อนคนดีทุกเวลา
วันนี้มาพบกันพลันสุขใจ
ที่ห่างหายไปนานวานท่านแจ้ง
ถ้อยแถลงวาจาว่าอยู่ไหน
บำเพ็ญเพียรหรือท่านทำงานใด
โปรดขานไขบอกเล่าเราคอยฟัง

 

​

 

ในความว่างใช่ว่างอย่างที่เห็น
กลับซ่อนเร้นความนัยที่ใฝ่หา
ความในใจใคร่เอ่ยเผยออกมา
เป็นวาจาหวานละมุนอบอุ่นใจ


​

 

ไปบำเพ็ญ...เก็บอารมณ์...อยู่บนเขา
ดูตัวเรา...ดูตัวเขา...เป็นไฉน
ร่างกายนี้...อีกไม่ช้า...ก็หมดไป
ดูกายใจ...ดูจิต...ของเราเอง

ธรรมชาติ...สรรค์สร้าง...ทางสงบ
ทางนักรบ...ปราชญ์เอก...ท่านค้นหา
เพื่อมาละ...ราคะ...อวิชชา
เกิดปัญญา...บารมีกล้า...พ้นกรรมเวร

แต่ใจนี้...ยังมีกิจ...ให้ยึดเหนี่ยว
ทางลดเลี้ยว...เที่ยวไป...ในสงสาร
หวังปลดเปลื่อง...ผองชน...พ้นบ่วงมาร
เดินหลงทาง...เราสกิด...จิตสู่ธรรม
(แค่ปณิธานในใจนะครับ)

คิดถึงมาก...รู้ไหม...ใจเป็นทุกข์
ไม่สนุก...หรอกหนา...ท่านเอ๋ย
คงผูกพันธ์...ครั้งก่อนมา...แน่ๆเลย
ใจเจ้าเอย...ใยเห็นผิด...ติดแต่งกลอน ห้องครูติง.

 

พญามารก็คือผู้มีพระคุณนะจ๊ะ ถ้าไม่มีเค้า เราก็ดูตัวเองไม่ออก.ไม่มีอะไรมาเป็นแบบทดสอบ
เราก็ไม่มีบทเรียน ต้องขอบคุณนังมาร..อิอิ.

 

กดlike.ไม่จำกัด เหตุมี ผลจึงเกิด..สัจธรรมย่อมเป็นเช่นนั้นเอง..

 

อยากรู้จริงๆว่าทำไมครูติงแต่งกลอนเก่งนัก? สอนคณิตศาสตร์ไม่ใช่เหรอจ๊ะ?

 

เก่งทั้งวางเพลง เก่งทั้งเรียงกลอน ฝีมือจริงๆ..

 

แฮ่ม! งั้นครูติงขอสมัครเป็นนังมารร้ายนะคะ ๕๕๕๕๕

 

ชื่นใจชื่นจิตแต่เช้าตรู่

แม่โฉมตรูไปใส่บาตรหลวงพี่

จะถ่ายรูปอัพเดทเฟซ....คงไม่ดี

ได้แต่พนมมือยิ้มอยู่ในใจ

โยมตั้งใจรับพรพร้อมกันนะ

อะภิวาทะนะสีลิสสะ นิจจัง วุฒาปะจายิโน,

จัตตาโร ธัมมาวัฑฒันติ อายุ วัณโณ สุขัง พลัง,"

แปลว่า พรทั้งสี่ประการ คือ อายุ วรรณะ สุขะ พละ

ย่อมเจริญแก่ผู้มีปกติกราบไหว้ และเคารพต่อผู้ใหญ่เป็นนิจ

"ยะถา วาริวหา ปูรา ปะริปูเรนติ สาคะรัง

ห้วงน้ำที่เต็มด้วยน้ำ ย่อมไหลไปสู่สมุทรสาครให้เต็มฉันใด

เอวะเมวะ อิโต ทินนัง เปตานัง อุปะกัปปะติ

ทานที่ให้แล้วแต่ในโลกนี้ ย่อมสำเร็จแก่ผู้ที่ล่วงลับไป แล้วฉันนั้น

อิจฉิตัง ปัตถิตัง ตุมหัง ขิปปะเมวะ สะมิชฌะตุ

ขอสิ่งที่ท่านมุ่งมาดปรารถนาตั้งไว้ จงสำเร็จโดยพลันทันที

สัพเพ ปูเรนตุ สังกัปปาจันโท ปัญณะระโส ยะถา

มะณิ โชติระโส ยะถา

ความดำริทั้งปวงของท่าน จงเต็มบริบูรณ์เหมือนดวง

จันทร์ในวันเพ็ญ 15 ค่ำ และเหมือนแก้วมณีโชติ อันให้สำเร็จประโยชน์ทั้งปวง ฉันนั้น

สัพพีติโย วิวัชฌันตุ

ขอความเสนียดจัญไรทั้งหลาย จงผ่านพ้นไป

สัพพะโรโค วินัสสะตุ

ขอโรคทั้งปวงของท่านจงพินาศหายไป

มา เต ภะวัตวันตะราโย

ขออันตรายอย่าได้มีแก่ท่าน

สุขี ทีฆายุโก ภะวะ

ขอท่านจงมีความสุขยืนนาน

อะภิวาทะนะสีลิสสะ นิจจัง วุฒาปะจายิโน

จัตตาโร ธัมมาวัฑฒันติ อายุ วัณโณ สุขัง พลัง

พรทั้งสี่ประการ คือ อายุ วรรณะ สุขะ พะละ

ย่อมเจริญแก่ผู้มีปกติกราบไหว้ และเคารพต่อผู้ใหญ่เป็นนิจ

ตั้งใจจะทำบุญ คงไม่ถือว่าทำบุญเจือด้วยราคะนะ ความคิดแว้บเดียวเฉยๆ

 

เพราะเป็นหลักปฏิจจสมุปบาทที่ไม่อาจหลีกเร้นได้
คนทุกคนล้วนมีเหตุผลในการตัดสินใจทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
ภายใต้สถานการณ์ปัจจุบันในขณะนั้น
และประสบการณ์ที่เขาเคยผ่านมา
โดยมีคุณธรรมเป็นตัวกำหนด
ด้วยเหตุนี้ ติงจึงเคารพการตัดสินใจของแต่ละคนค่ะ