สงกรานต์นี้แห่ต้นดอกไม้ยักษ์ อ.นาแห้ว จ.เลย แห่งเดียวในโลก

สงกรานต์นี้แห่ต้นดอกไม้ยักษ์ อ.นาแห้ว จ.เลย แห่งเดียวในโลก

อาจจะช้าเกินไปที่นำมาลง...แต่พรรณนาก็ทบทวนแล้ว น้อยคนที่จะรู้จักประเพณีอันดีงามสืบทอดจากบรรพกาล สู่ ปัจจุบัน เป็นการตั้งมั่นว่าจะไปงานนี้ให้จงได้....เตรียมเก็บเสื้อผ้า มาที่นี้อีกครั้ง อ.นาแห้ว จ.เลย เที่ยวคนเดียว แบบชายเปลี่ยว..ฮิๆๆๆขอเกริ่นก่อนนะ

ความเป็นมา..

การแห่ต้นดอกไม้ เกิดขึ้นเมื่อ 400 ปีผ่านมา ณ วัดศรีโพธิ์ชัยแสงภา ตำบลแสงภา อำเภอนาแห้ว จ.เลย ตามหลักความเชื่อทางพระพุทธศาสนา น้อมบูชาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เพื่อความเป็นศิริมงคล เพื่อให้ชุมชนอยู่ดีมีสุข ข้าวกล้าในภูมินาอุดมสมบูรณ์ การแห่ต้นดอกไม้ตำบลแสงภาสืบทอดประเพณีทุกปีในวันขึ้นปีใหม่ของไทย เริ่มจากวันที่ 14 เม.ย. ซึ่งเป็นวันมหาสงกรานต์ ถึงวันที่ 16 เม.ย. ซึ่งเป็นวันเปลี่ยนศักราชใหม่ หรือวันขึ้นศักราชใหม่ แห่ให้ครบ 3 วัน และจะมีการแห่ทุกวันพระจนสิ้นเดือนเมษายนของทุกปี การแห่ต้นดอกไม้แห่ตอนกลางคืน เวลา 1 ทุ่ม แห่ภายในวัดรอบอุโบสถ จำนวน 3 รอบ ความหมายคือ รอบที่ 1 บูชาพระพุทธ รอบที่ 2 บูชาพระธรรม รอบที่ 3 บูชาพระสงฆ์ ครบ 3 รอบ แล้ว ตั้งต้นดอกไม้บูชาไว้ในวัด 1 คืน

 

มาถึงขั้นตอนการทำกันบ้าง...หลังจากพรรณนาได้ออกจากที่พักประมาณ 6 โมงกว่า ตะลุยเข้าดงป่าไผ่ไม่ได้หาหน่อไม้หรอก...คิดว่าตัวเองเป็น ติ๊ก-เจษ กระมัง ขึ้นเขา-ลงภู ขนาดนั้นเล่นเอาหอบเลย

ชาวบ้านร่วมกันขนต้นไผ่ที่ตัดได้กลับหมู่บ้าน



โดยชาวบ้านที่ตัดต้นไม้ได้ตั้งแต่ 10 - 50 ลำ ก็มีแล้วแต่ตามขนาดเล็ก ใหญ่ของต้นดอกไม้
แต่ที่เอามาถึง 50-60 ได้ โอย....จะขนาดไหนเนี่ย



หลังจากนั้นก็แยกไผ่ โดยไม่อายุ 2 ปีใช้ทำคานหาม , ทำง่าม,
แล้ว ทำแกนกลางของต้นอีกที จะต้องตัดกิ่งไผ่ให้หมดเสียก่อน​

​

ชาวบ้านแต่ละคนช่วยกันทำตอก...ถือว่าเป็นส่วนสำคัญอย่างหนึ่ง
เพื่อใช้รัดทุกส่วนของการขึ้นต้นดอกไม้



ร่วมแรงร่วมใจกันเพราะต้องใช้จำนวนมาเลยทีเดียว....เจ้าหนูขอแจม​

 

ต่อ...

ตัดแบ่งเพื่อทำตอกสั้นและยาว โดยประมาณ 500 - 5000 เส้น
ต่อต้นดอกไม้เลยทีเดียว



ตัดไม้ไผ่คานเจาะคานตามขนาด



ตัดไม้ไผ่เป็นซี่เรียกว่า ดวด เพื่อใช้รัด อีกทั้งใช้ทำขาธนู ที่เรียก ขาธนู นั้น
เมื่อยกขึ้นก็จะเหมือนคันธนูนั้นเอง



เจาะคานตามขนาด เพื่อประกอบขาธนูเข้ากับคาน



แล้วใช้ดวดตรงปลายรัดมัดด้วยตอกอีกทีจึงจะแน่น



**** ยังไม่จบเดี๋ยวมาต่อให้พรุ่งนี้ น่า ****​

 

ไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีประเพณีอย่างนี้ด้วย......
จะคอยติดตามอ่านนะ............

 

สงสัยว่าจะต้องใช้ลวดกับตะปูรึเปล่า

 

พรรณนาก็เพิ่งจะรู้เหมือนกัน...ถ้าถามว่าไปเที่ยว เพื่อจะมาดูแต่ละขั้นตอนจะเบื่อเสียก่อน...ไปตั้งแต่ 6 โมงเช้า กลับถึงที่พักเกือบ 4 ทุ่มกว่า เดี๋ยวจะทยอยลงให้ ไม่รู้ว่าจะเบื่อกันไหม อยากจะให้ศึกษากัน จะได้รู้ว่าที่มาที่ไปเป็นอย่างไร ว่าง่ายๆ เกินกว่าประเพณีจริงๆ แฝงอะไรได้มากกว่าที่คิดไว้

 

เป็นภูมิปัญญาของบรรพชนจริงๆ ครับคุณboontar ทุกส่วนใช้ตอกที่เหลาละครับ
เป็นคำถามที่ดีจริงๆๆ ตอนแรกกะว่าจะถามเพื่อนๆซะหน่อย

 

รักประเทศไทยจังเลย

 

ช่วงนี้เน็ตดูช้าๆๆๆจัง (อัพรูปเอเล้อบ่อย)

ตั้งคานหาม เพื่อหาจุดกึ่งกลางของต้นดอกไม้



ประกอบง่ามเข้ากับคานในแต่ละมุมอีกที



ใช้ตอกรัดมุมทั้งหมดของคาน จะเหนียวกว่าและเป็นภูมิปัญญาท้องถิ่น



ประกอบง่ามเข้ากับคาน และ ทะแยงมุมติดกับพ่งทั้ง 4 ด้าน

​

 

ร่วมกันจับแต่ละส่วนให้ได้จุดกึ่งกลาง



รัดตอกทุกส่วนของง่ามและดวด(ส่วนรัดลำต้น)



ต้องมัดให้แน่นมิฉะนั้นหลุดแน่เลย...เห็นไหมทุกส่วนที่ใช้สำคัญหมด
พี่ๆที่ทำบอกว่าไม้ไผ่จะแตกหรือหักไม่ได้เป็นอันขาด
เพราะต้องหาให้ได้ขนาดพอดีกัน ​

 

ตรวจดูว่าได้จุดได้มุมไหม ไม่อย่างงั้นรื้อหาจุดใหม่​

ไม้ง่ามใช้ค้ำยัดต้นดอกไม้ช่วยพยุงขึ้นตั้ง เพราะต้นดอกไม้จะสูง​

 

มัดรัดจนแน่นเลย



ไม้งามที่ใช้พยุงต้นดอกไม้ขึ้น
แล้วตรวจดูมาจุดศูนย์กลางว่าเหมาะสมไหม



นี่คือโครงต้นดอกไม้ที่ใช้บูชาในงานคืนนี้....
ยังไม่ครบ...เดี๋ยวมีต่อ น่า​

 

๒ โพสต์หลังรูปไม่ขึ้นจ่ะ

​

ปิดซอยทำกันเลยเนอะ....

คุณพรรณนารู้จักกับชาวบ้านด้วยเหรอ.....

 

ใช่แล้วพี่สร้อยฟ้า...ต้องปิดซอยเพราะต้องใช้เวลานานมาก
แล้ว 2 โพส รูปไหนหรอ หรือ รูปเล็กท้ายรูปใหญ่รึเปล่า

พอดีติดต่อจาก ททท.เลย แล้ว ทางนั้นให้ข้อมูลมาอีกที

**ลืมเลย ต้องขอบคุณข้อมูลและพาพรรณนาไปเยี่ยมชม
กำนันสมบัติ ชิดทิด ประธานสภาวัฒนธรรมอำเภอนาแห้ว

 

พรรณนาก็รักเช่นกัน....รักมากด้วย...

 

โพสต์ที่ ๑๑ กับ ๑๒ จ่ะ
ไม่มีรูปเลย ทั้งรูปใหญ่และรูปเล็ก....

เห็นแล้วช่วยกันลงแรง ดีจัง แต่ละคนช่วยกันอย่างเต็มที่เลย.....

 

มาคอยดูดอกไม้ด้วยค่ะ ไม่เคยรู้มาก่อน

 

ไปแค่เชียงคาน
ไม่เคยถึงนาแห้ว
มันไกลจริงๆ
ต้นเดือนหน้าก็จะไปแค่เชียงคาน

 

ฝ่ายแม่บ้านก็เก็บดอกไม้ที่ได้ตามข้างที่หาได้ในท้องถิ่น ฤดูกาลนั้น
เช่น ดอกหางนกยูง ดอกคูน ดอกลั่นทม ตามแต่แล้วมารวมกันเพื่อแยกประเภท



มาพรมน้ำไว้ไม่ให้เหี่ยว แห้ง คลุมผ้าหมาดๆอีกทีนึง


หลังจากนั้นนำโครงต้นดอกไม้ที่ได้สานเพื่อขัดตอกให้รอบต้นดอกไม้อีก

 

บรรยากาศ-เก็บตกแต่ละคุ้ม(หมู่บ้าน)-1



ต้นดอกไม้ของกลุ่มวัยรุ่น (ยังไม่เสร็จ)



สาวๆๆๆ..หน่อย ช่วยกันอย่างขะมักเขม้น



ท้องทุ่งหญ้าแบบแห้งๆๆ ช่วงหน้าข้าวเขียวขจีตัดกับฉากวัดศรีโพธิ์ชัยแสงภา
(พี่สร้อยฟ้าจำได้ไหม..ที่ส่งรูปสงกรานต์มาให้พรรณนา)



อีกหนึ่งคุ้ม กำนันบอกว่าใหญ่ที่สุดในปีนี้