อภิญญาเกิดเมื่อตัดสินใจเด็ดขาดได้หรือไม่ครับ

คนไม่เคยทำสมาธิ แต่เกิดอภิญญาได้หรือไม่ครับ

สมมุติว่าตัวอย่าง

เช่นตั่งใจจะขึ้นรถที่มันวิ่งออกไปเเล้วแต่ตั่งใจว่าต้องขึ้นให้ได้เเม้รถจะวิ่งออกไปเเล้ว
โดยตั่งใจว่าถ้าไม่ได้ขึ้นรถจะไม่ขอหยุดจะต้องเดินเเละวิ่งไปจนกว่าจะได้ขึ้นรถคันนั้น
หรือมีรถคันที่ 2 วิ่งทันเราขึ้นมาเราจึงขึ้น ตั่งใจบ้าๆแบบนี้ ถ้าปรากฏว่าสักพักรถมันหยุดเเล้วคนขับลงมาดูอาการรถว่าเสียตรงไหนแต่คือไม่เสียเเล้ว คนนั้นได้ ขึ้นรถจนได้
ขอสอบถามว่า นอกจากจะเรียกว่าบังเอิญ เเล้วมันมีโอกาสเข้าข่ายอภิญญาหรือไม่ครับ โดยผู้ตั่งใจนั้นไม่เคยทำสมาธิเเละก็ไม่ได้เป็นคนมีสมาธิเรียนก็กลางๆครับ ที่ตั่งใจบ้าๆเพราะ อยากทำลายสถิติเวลาในการเดินทางกลับบ้าน ขอบพระคุณสำหรับความรู้ครับ หรือ อารมณ์เช่นไรที่จะทรงการใช้อภิญญาได้อย่างปกติครับ

 

+++ อภิญญา คือ อภิ+ปัญญา หมายเอาที่ สติปัญญาในการรู้จักจิต และใช้จิตให้เกิดความสำเร็จ

+++ คนที่รู้แจ้งในเรื่องของจิตอย่างแท้จริง แต่ไม่เคยทำสมาธิ สำหรับคุณแล้ว "มีอยู่จริงหรือไม่ เป็นไปได้จริงแค่ไหน"

+++ สำหรับผม แม้แต่ "นักเล่นกล" ก็ยังรู้จัก จิตและสมาธิ อยู่บ้าง แต่คนที่ไม่รู้จักสมาธิเลย แล้วบอกว่าทำอภิญญาได้นั้น เป็นได้แค่ "นักหลอกลวง" เท่านั้น

เช่นตั่งใจจะขึ้นรถที่มันวิ่งออกไปเเล้วแต่ตั่งใจว่าต้องขึ้นให้ได้เเม้รถจะวิ่งออกไปเเล้ว โดยตั่งใจว่าถ้าไม่ได้ขึ้นรถจะไม่ขอหยุดจะต้องเดินเเละวิ่งไปจนกว่าจะได้ขึ้นรถคันนั้น หรือมีรถคันที่ 2 วิ่งทันเราขึ้นมาเราจึงขึ้น ตั่งใจบ้าๆแบบนี้ ถ้าปรากฏว่าสักพักรถมันหยุดเเล้วคนขับลงมาดูอาการรถว่าเสียตรงไหนแต่คือไม่เสียเเล้ว คนนั้นได้ ขึ้นรถจนได้ ขอสอบถามว่า นอกจากจะเรียกว่าบังเอิญ เเล้วมันมีโอกาสเข้าข่ายอภิญญาหรือไม่ครับ

+++ ไม่เข้าข่ายสักนิดเดียว เพราะถ้าเป็นเรื่องของ อภิญญา ต้องทำ 100 ครั้ง ได้ผล 100 ครา ผลลัพธ์ทั้งหมด ต้องเป็นมาตรฐานเดียวกัน ไม่งั้นก็แค่เรียกว่า "ฟลุ๊ค แบบลองเล่น ๆ เฉย ๆ"

+++ อารมณ์ เป็นเพียงแค่ "องค์ประกอบส่วนหนึ่ง เท่านั้น" ยังมีอีกหลายอย่าง เช่น "เดินจิต เข้า-ออก อารมณ์" "เดินจิตเข้า แทรกแซง อารมณ์" "เดินจิต สร้าง (เนรมิต) อารมณ์" "เดินจิต เข้าแล้วอยู่ใน อารมณ์" ต่าง ๆ พวกนี้ยังเป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น และทุกอย่างต้องเป็น "ปัจจุบัณขณะ ท่ามกลาง สภาวะแห่งความเป็นจริง ที่ล้อมรอบอยู่ในขณะนั้น" และจะต้องเป็น "จิตที่ผนึกสภาพเข้ากับความเป็นจริงในขณะนั้น ๆ ได้" พวกจิตที่ยัง "ปิด" อยู่ไม่สามารถนับอะไรได้เลย นะครับ

 

ขอบพระคุณที่ช่วยเเสดงความคิดเห็นให้ผมผู้มีความรู้น้อยได้ฉลาดขึ้นครับ

พอดีผมฟังหลวงพ่อฤาษีท่านเล่าให้ฟัง 2 กรณีเเต่จำลายละเอียดไม่ได้ครับ คือ เรื่องเเรก พระพี่น้อง ผู้พี่เป็นอรหันต์ เเต่ผู้น้องนั้นมีกรรมที่ไปขำผู้อื่นว่าสมองไม่ดีเกิดมาชาตินี้ทำให้สมองไม่ดีจึงถูกพี่ชายไล่ออกไปสุดท้ายไปพบ พระพุธทเจ้า ท่านสั่งสอน ทันใดนั้นไม่นาน บรรลุพร้อมปติสัม...ญาณ เนรมิตกายได้เต็มวัด 2 บุตรชายผู้ถูกโจรปล้น เเต่ไม่โกหกโจรว่าตัวเขานั้นเป็นลูกพ่อกันเพราะโจรจะจับอีกคนเเล้วให้อีกคนไปหาเงินมาใช้ เเต่ท่านนั้น เกรงว่าศีลข้อโกหกจะขาดตัดสินใจเพียงเท่านั้นบรรลุพร้อมปติสัม...ญาณ.. ทำให้ผมไม่เข้าใจว่า เพียงเเค่อารมณ์ตัดสินใจเด็ดขาดก็เป็นเป็นผลเกิดขึ้นได้เช่นนั้นหรือ ครับ สุดท้ายนี้ขอบพระคุณท่านผู้ทรงความดีความรู้ครับทุกท่านที่กรุณาครับ

 

ขอบพระคุณครับ ท่านผู้มีความรู้เเละความดีทุกท่าน
ทำให้ผมเข้าใจว่า การกระทำที่ทำให้เกิดผลนั้นเกิดได้จากหลายปัจจัย เเล้วเเต่จะหนักพอใจไปทางด้านไหน(ซึ่งผมก็คงยังต้องทำความพยายามต่อไปเพื่อความเเจ้งยิ่งขึ้นครับ)

 

คนที่ทำแบบนั้นได้ ถ้าไม่เคยฝึกสมาธิจนพลังจิตแก่กล้ามาก่อน
แปลว่า ต้องเป็นคนที่มีของเก่าติดมาแต่อดีตชาติ หรือมิฉะนั้นคือมีผู้ทำให้
(มีองค์-พวกโอปาติกะ ที่คอยติดตามดูแลบุคคลนั้น)

อีกอย่างหนึ่ง อิทธิปาฏีหาริย์ระดับอภิญญา ต้องเกิดจากผู้ปฏิบัติที่ได้เชี่ยวชาญฌานสมาธิอย่างแท้จริง
ใช้ได้อย่างใจนึกตามที่ต้องการทุกเมื่อ จึงเรียกว่าอภิญญา ไม่ใช่มีแบบลุ่มๆดอนๆ มีบ้างไม่มีบ้าง
โดยที่เจ้าตัวเองก็ไม่รู้หรือรับรองไม่ได้ว่า จะมีเมื่อไหร่หรือไม่มีเมื่อไหร่ อย่างนั้นไม่เรียกว่าอภิญญาหรอก

 

พิสูจน์เลยค่ะว่าเกิดขึ้นแบบเดิมอีก เหมือนกันหลาย ๆครั้ง พระพุทธเจ้าท่านสอนว่า อย่าพึ่งเชื่อ จนกว่าจะพิสูจน์
ได้ผลยังงัย มาเล่าต่อเป็นวิทยาทานนะคะ

 

ถ้าจิตมันคลายตัวเองได้ พวกความสามารถ
พิเศษต่างๆ ก็สามารถเกิดขึ้นได้
กับทุกๆคนครับไม่ใช่เรื่องแปลก
ขึ้นอยู่กับว่า จิตดวงนั้นๆ
เคยสะสมมาทางด้านไหนมา.....


การคลายตัวเองได้แบบธรรมชาตินี้
สามารถเกิดขึ้นได้แบบไม่ตั้งใจ
จากสภาวะต่างๆที่เอื้อให้เข้าถึงการคลายตัว
แม้ว่าจะไม่เคยฝึกอะไร
มาเลยก็ตามครับ...
แต่ถ้าเกิดระลึก รู้สึก นึกขึ้นได้
จิตจะปรุ่งแต่งทันทีและจะทำไม่ได้...
จิตจะคลายตัวได้ มันต้องปล่อยตัวรู้ได้นะครับ
หรือตัดตัววิญญานการรับรู้ที่ส่งจากจิตได้
ซึ่งเหตุที่ทำให้ตัดตัววิญญานการรับรู้จากจิต
ได้นี้ ก็สามารถมาจากเหตุหลายๆอย่างได้
พูดง่ายๆจิตต้องมีเหตุที่ทำให้ตัดตัววิญญาน
การรับรู้ได้เด็ดขาด จนคลายตัว
ความสามารถพิเศษก็จะเป็นไปตามธรรมชาติ
ของจิตดวงนั้นๆ คล้ายๆกรณีที่ จขกท ยกตัวอย่าง
ก็ใช่หนึ่งในสาเหตุครับ

หรือใช้วิธีการต่างๆ
ไม่ว่า สมาธิ กำลังจิต สติ ปัญญา ฯลฯ
เพื่อให้มันคลายตัว แต่ต้องมีปัญญาทางธรรม
และปล่อยวางร่วมด้วยนะครับในเวลาปกติ
ไม่งั้น แม้ทำได้ ผลที่ได้ก็ไม่ดี
และก็จะเสื่อม และใช้การเข้าถึงอีกที่มากพิธี
เสียเวลานานครับ

แท้จริงๆแล้ว มันไม่ใช่เรื่องอะไรพิเศษมากมาย
หรอกครับพวกความสามารถพิเศษอะไรเนี่ย
มันก็เป็นไปตามเนื้อหาเดิมแท้ของจิตดวงนั้นๆ
นั่นหละครับ.

ถ้าเรามีเหตุหรือฝึกฝนให้มันขึ้นกลับมาได้
จนกระทั้งใช้งานได้แล้ว และเราไม่วางมัน
ไม่ทิ้งมัน....
ไอ้พวกความสามารถพิเศษนี้หละ มันก็จะทำให้
เราหาเหตุให้เป็นไปตาม จริต ตามอนุสัย ตามวิบาก
ของจิตดวงนั้นๆอีก...พวกนี้เป็นสาเหตุที่ยัง
ทำให้ต้องมาเวียนว่ายตายเกิดทั้งนั้นครับ
พูดให้ดูหล่อๆ ก็คือ ยังรู้ไม่เท่าทัน อวิชชา นั่นหละครับ