เจ้ากรรม นายเวร กับการอโหสิกรรม

มีเรื่องมาแบ่งปันประสบการณ์ครับ

คือเมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว ขับรถมากับภรรยาตอนกลางคืนครับ ไม่กล้าขับเร็วมากนัก ขับได้เร็วประมาณ 70-80 กม/ชม เพราะสายตาสั้น ถนนต่างจังหวัดมันก็มืดๆ ขับไปเพลินๆไม่รู้ว่าสุนัขมันวิ่งมาตัดหน้ารถตั้งแต่เมือ่ไหร่ ด้วยระยะกระชั้นชิดนั้นผมเบรคไม่ทันครับ หักหลบก็ไม่ได้ ไม่งั้นตัวเองลงข้างทางแน่ๆ เลยต้องชนอย่างเดียวครับ สุนัขตัวนั้นร้องเอ๋งๆกลิ้งอยู่ใต้ท้องรถจนผมขับผมพ้นออกไป รถผมเป็นกระบะยกสูงเลยมีที่ว่างใต้ท้องรถครับ พอหันไปมองกระจกหลังก็ไม่ทราบว่าตายรึเปล่า ใจหายเลยครับ ต้องขับรถเรื่อยๆจนถึงหอพัก จากนั้นมาก็ไม่ได้คิดอะไร แต่มีอาการปวดหัวมากกินยานอนก็ไม่หาย แต่มีครั้งหนึ่งสวดมนต์แล้วนั่งสมาธิจนได้ขณะหนึ่ง เห็นหมาสีน้ำตาลตัวใหญ่ตัวหนึ่ง มายืนอยู่ตรงหน้าและมองมาทางผม ผมทราบทันทีว่าคือหมาตัวนั้นที่ผมขับรถชน และทราบตอนนี้เองว่าผมชนมันตายแน่ๆ ผมเลยบอกกับหมาตัวนั้นไปว่าให้อโหสิกรรมเถิดเราไม่ได้ตั้งใจ เธอเองก็น่าจะรู้ แล้วจะแผ่เมตตาอุทิศส่วนกุศลไปให้ พูดจบก็หายไปเลย ผมก็ออกจากสมาธิ กลับผมว่าอาการปวดหัวที่เป็นมาหลายวันนั้น หายสนิทเลยครับ แล้วก็บอกเรื่องนี้ให้แม่กับภรรยาฟังด้วย จึงเอามาเล่าแบ่งปันให้ฟังกันครับ

 

อนุโมทนา ด้วยครับ
ดีจังที่เค้า อโหสิกรรมให้
ผมถามหน่อยว่า....
เราจะรู้ได้ไงว่า บุญกุศล ที่เราทำเราขอให้ เจ้ากรรม นายเวร เค้าอโหสิกรรมให้แม้นในอดีตชาติ หรือ ชาติปัจจุบัน เค้าจะ อโหสิกรรมให้ มีวิธีรู้ไหมครับ

 

แผ่ส่วนกุศลให้เขาด้วยครับ.....

อิทัง สัพพะเวรีนัง โหตุ สุขิตา โหตุ สัพเพ เวรี ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้งปวง ขอให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้งปวงมีความสุข

 

เหตุการณ์ชนสุนัขเหมือนคุณ ek9700 นานมาแล้ว แต่ไม่เคยแผ่เมตตาเจาะจงให้กับสุนัขเลย เหมือนคุณek9700 มาเตือน ขอบคุณมากครับ วันนี้จะแผ่ให้กับเจ้ากรรมนายเวรที่เป็นสุนัข ซะที

 

อันนี้ขอตอบว่าเราจะรู้ได้เองครับ เช่นผมกับแฟนเก่าเคยผูกเวรกันมา
มาทราบภายหลังว่า เออ เราเคยทำกับเขามาก่อนนี่เอง เขาเลยมาเอาคืน
เลยอโหสิให้ แล้วก็เลิกรากันไป แต่พอเราขอให้เขาอโหสิให้เรา เขากลับไม่ยอม ต่อไปภายหน้าก็ต้องกลับมาพบกันอีก แต่ในสภาพไหนแค่นั้นเอง

 

อนุโมทนาด้วยครับ ยินดีที่เรื่องของผมนั้นเป็นประโยชน์กับทุกคนครับ

 

Sa tue Boon ka

Tanya

 

เรื่องของเจ้ากรรมนายเวรย่อมมีกันทุกคนทุกดวงจิต ของผมก็เยอะครับมีเป็นกองทัพ อดีตเคยเป็นทหาร ทุกวันนี้ต้องอาศัยการภาวนาแผ่บุญให้เขาได้บุญกับเราทุกครั้งเรื่อยๆครับ เขาได้พอใจเมื่อไรเขาอโหสิกรรมให้เรา ของแบบนี้มีจริงครับ คนที่สัมผัสรับรู้ก็เชื่อก็เข้าใจ คนที่ไม่เชื่อแล้วยังไปต่อต้านเขาอีกนี่โดนรุมครับ จากชีวิตดีๆตกอับได้ในพริบตา อย่าไล่ต้องให้บุญ ใครมีจิตทิพย์อยากรู้ว่าผมโม้หรือเปล่ามาดูของผมได้ครับ

 

ขอพูดในมุม ทางวิทย์บ้างนะครับ โดยที่จะให้มอง
ในเชิงว่า เป็นพลังงาน เป็นคลื่น..เหมือนคลื่นวิทยุ
คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า คลื่นแรงโน้มถ่วง แรงที่เป็น
องค์ประสะสารที่แทนที่กันได้ และอนุภาคของสะสาร
ที่ไม่สามารถแทนที่กันได้.....

เพราะเข้าใจว่า ทางด้านพุทธฯ คงคุ้นเคยกับคำว่าเจ้ากรรม
นายเวร....และมีคำสอนที่ดีมากอยู่แล้ว แต่การเข้าถึง
อาจจะยังไม่เห็นเป็นภาพชัดเจน โดยเฉพาะ
ผู้ที่ยังขาดศรัทธา หรือ ว่ายังมีความลังเลสงสัย
ตลอดจน ผู้ที่ไม่ได้ นับถือ พุทธศาสนาครับ....



และเราอาจจะเกิดคำถามขึ้นมาว่า
เจ้ากรรมและนายเวรนั้น หน้าตาเป็นอย่างไร
เป็นรูปธรรม หรือ ว่านามธรรม
มีจริงๆหรือเปล่า ?
งมงายหรือไม่ ?
พุทธฯ สอนแบบนี้จริงๆหรือ ?
ทุกคนมีสิทธิ สงสัยได้ ไม่มีผิดถูกครับ....

และถ้าเจ้ากรรมนายนั้นเป็นรูปธรรม
ต้องหน้าตารูปร่างอย่างไร เป็นแบบไหน
เราจะเห็นตอนไหน รู้ตอนไหนว่าใครเป็น
เจอตอนไหน

และถ้าเป็น นามธรรม หน้าตาเป็นอย่างไร เป็นคน สัตว์
เป็นเทพ เทวดา เป็นภูมิไหน ฯลฯ......



ดังนั้นถ้าเราไม่รู้อะไรเลย ก็พยายาม
มองให้ง่ายๆเอาไว้
พยายามมองว่า มันเป็นกระแสพลังงานหนึ่ง
โอนย้าย มาเรียก ทางพุทธฯ เพื่อให้ง่าย
จึงได้บังเกิดคำว่า กระแสวิบาก
กระแสวิบากในที่นี้ คือ กระแส หรือ คลื่นพลังงาน
อย่างหนึ่งอย่างใด ที่จรเข้ามาใกล้ๆ
กับตัวจิตเรา จนทำให้จิตเราไปดึง
มันเข้ามารวมกับจิตเราได้
''จรก็คือ มีโอกาสที่สามารถวนเวียน เข้ามาและออกไปได้...
อย่าลืมว่า ตัวจิต เรานั้น เป็นต้นกำเนิดพลังงานอย่างหนึ่ง''

ถามว่า จิตดึงเข้ามาอย่างไร......หรือมารวมกับจิตเราตอนไหน
ก็มีทุกเรื่อง ทั้งที่เราเคยทำมา และ ไม่เคยทำมา
ซึ่งบางเรื่องก็ไม่รู้ว่า เคยไปทำมาตอนไหน
ทำให้เกิดความสงสัยว่า ทำไม เรา ฉัน ผม หนู ถึงต้อง
เป็นแบบนั้นโน้นนี่ นั่นหละครับ....ตรงนี้อย่าไปสนใจครับ

ควรให้ความระมัดระวัง ก็ต่อเมื่อ
หากเมื่อไร ก็ตาม ที่เราสามารถ
ระลึกเรื่องอะไรก็ตามขึ้นมาได้ ที่เป็นอดีต หรือที่ผ่านมาแล้ว
หรือนึกเรื่องอะไรขึ้นมาได้
และคิดถึงราวนั้นขึ้นได้ หรือปรุงแต่งร่วมไปกับ
เรื่องราวต่างๆนั้นได้. ให้เข้าใจว่า
นั่นหละ มันคือ กระแสจร หรือ กะแสวิบากอย่างหนึ่งครับ.....



เมื่อรู้เช่นนี้ แล้ว ก็ขึ้นอยู่กับว่า เราจะแก้ปัญหาอย่างไร
บางคน เลือกที่จะอโหสิกรรม
บ้างก็เลือก ที่จะอุทิศส่วนกุศล
บ้างก็เลือก ที่จะคิดเรื่องอื่นๆแทน
บ้างก็เลือก ที่จะทำบุญ ทำทาน กรวดน้ำ
บ้างก็เลือก ที่จะยอมรับไป
บ้างก็เลือก ที่จะปล่อยวาง
บ้างก็เลือก ที่จะหาคำสอน ตำรา มาอ่าน เพื่อให้เข้าใจ
บ้างก็เลือก ที่จะหาอย่างอื่นทำ เพื่อไม่ให้คิด
บ้างก็เลือก ที่จะไม่สนใจ ทำหน้าที่ของเราต่อไป.........
บ้างก็เลือก ที่จะสวดมนต์
บ้างก็เลือก ที่จะทำสมาธิ เจริญสติ
บ้างก็เลือก ที่จะใช้ผลของกรรมฐานบางอย่าง. ฯลฯ


จะวิธีใดก็ได้หมด ตามเหตุและปัจจัยแห่งตนครับ
ไม่มีวิธีใดผิดหรือถูกหรอกครับ และไม่มีวิธีใดที่ดีที่สุด
เพราะทุกวิธีนั้นล้วนแต่เป็นอุบายเพียงชั่วคราว
เพื่อผลักกระแสจรเหล่านั้นให้ออกไป.....

เพราะประเด็นมัน อยู่ตรงที่ว่า
คุณจะทำอย่างไร หรือ หากุศโลบายอย่างไรก็ได้
เพื่อที่จะไม่ทำให้ เกิดการระลึก นึกขึ้น คิดได้
ปรุงแต่งได้ เท่านั้น...........

เมื่อใจคุณคลายได้ จากกระแสจร ไม่ว่า กระแสอะไรก็ตาม
ไม่ว่าจะด้วยอุบายอะไรก็ตามแต่วิถีและเหตุปัจจัยของคุณ
ใจคุณมันจะเป็นกลาง เมื่อเป็นกลางแล้ว
คือ ไม่แยกแยะ ไม่แบ่งฝ่าย ตัดสิน ชี้ชัด
จิตมันก็เอี้อให้คุณ สามารถเข้า
โหมดแห่งการเดินปัญญาได้
จนสามารถเกิดเป็นปัญญาทางธรรม
ที่จะตัดเรื่องเหล่านั้นให้ถึงขั้นละเอียด
และพัฒนาไปถึงระดับ ปัญญาญาน
เพื่อถอนรากถอนโคนมันต่อไปในอนาคตได้เอง....


ทุกคนเกิดมา มีแต่ตัว และมีลมหายใจเป็นเพื่อน
ตั้งแต่เกิดจนตายเหมือนกันทั้งนั้น.....
ดังนั้นเราจึงเริ่มต้นด้วยการคลานก่อนเหมือนกันทั้งนั้นครับ
เป็นนักปฏิบัติ อย่าไปเริ่มต้น ด้วยการเดิน
หรือการวิ่งครับ.....ต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป
ไม่ต้องกลัวใครจะมองว่า เราเดินไม่เท่ห์
วิ่งไม่หล่อครับ...เพราะมันเป็นเรื่องภายนอก
มันไม่ใช่ประเด็นสำคัญเพื่อการหลุดพ้นครับ

ดังนั้นอย่าให้ สิ่งต่างๆที่มันเป็นสัญญาบนโลกใบนี้นั้น
มาขวางมาปิดกั้นตัวใจของเราอีกโดยไม่รู้ตัว
และอย่าได้เริ่ม อย่าไปสร้าง ให้มีกระวิบาก
มันขึ้นมาอีกเลย.. พยายาม ค่อยๆละ ค่อยๆคลายมันซะ
ค่อยๆทิ้งมันซะ เพราะสุดท้ายรูปธรรมต่างๆ ภาพต่างๆ
ที่เราเคยสร้างไว้แล้วอุปโลกน์มาเป็นตัวเราเองนั้น
มันไม่สามารถเอาติดตัวเราไปได้ครับ ดั้งนั้นควรรู้
ว่าอะไรที่สำคัญ ที่จะหนุนเราสู่ที่สูงในวันข้างหน้า....เรา
ก็จะถึงปลายทางได้เหมือนกันทุกๆดวงจิตนั่นหละครับ.....


ปล. แค่เพียงแต่เล่าให้ฟัง.....

 

เจอตัวเจ้ากรรมนายเวร แล้วขออโหสิกรรมเค้าคับ ถ้าเค้าตกลง ก็จบกันไป

ถ้าเค้าปฏิเสษ ก็แสดงว่าเค้าไม่ยกให้