ขอเชิญร่วมอนุโมทนาในการแสดงความจงรักภักดีต่อในหลวง รัชกาลที่9 และรัชกาลที่10

วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะครับ ร่างยังไม่ดีเท่าที่ควร จึงยุติไว้เพียงเท่านี้ก่อนครับ สวัสดี

 

สาธุครับ ขออนุโมทนาบุญกับท่านด้วยครับ

 

สวัสดีครับ และขอขอบคุณด้วยครับ ผมเองบอกตรงๆเลย เรื่องเน็ตไม่ค่อยสันทัด เท่าใด คอยให้เด็กๆ ทำให้ และหน้าที่ตอบ คือ ตัวกระผมเอง เพราะเป็นผู้ประสบเหตุการณ์มาด้วยตนเอง ภาษาไทย พอเรียนรู้ตอบเองได้ พอฝัดพอเหวี่ยง วันเดินเทิดพระเกียรติ เด็ก คือลูกชาย มาเดินด้วย วันกว่าๆอยู่ ม.๓ เธอเดิน วิ่งอยู่ทุกวัน ออกกำลังกาย หลังเลิกเรียน แต่แค่เดินวันกว่าๆ เท้าพอง พ่อหนูไม่ไหวแล้ว ขาแพง เท้าพอง ผมบอกไม่ไหว ก็กลับบ้านไป เขาโทรหา พี่ชายเขา ให้มารับที่ ปั๊มน้ำมัน ป.ต.ท. อ.เดิมบาง จากนั้นผมเอง ต้องเดิน คนเดียว ต่อไป ผมเองนึกถึง บารมี ๑๐ และนึกถึง พ่ออยู่หัว ที่ประพันธิ์เรื่อง พระมหาชนก ตอนที่ พระพุทธเจ้าเกิดเป็น พระโพธิสัตว์ พระองค์ ว่ายน้ำในมหาสมุทร ถึง ๗วัน เฉพาะกรรมว่ายน้ำอยู่ถึงตั้ง ๕๐๐ ชาติ มันถึงได้ มีกำลังใจ เดินต่อไป น่ะครับ

 

การเดินครั้งนี้ ผมคิดเสมอว่า อันตรายมีมาก ไหนต้องเวลาเดิน ต้องระวังรถจะมาชนตาย หรือพิการได้ เวลาเดินไป อาจเป็นลม ตาย หน้ามืดกระทันหัน หรืออยู่ๆอาจ เป็นโรค วูบ ได้ สัตว์อาจกัดตายได้ ต้องทนทุกข์ทรมาน เท้าพอง แตก ร้อนจัด หนาวเวลากลางคืน ไม่มีผ้าห่ม เหลือบ ยุงลิ้นไร บางที่เยอะมาก วันแรก ของการเดิน ความดัน ขึ้น เส้น ที่ขมับ โปรขยายใหญ่มาก เพราะ ความร้อน หมอ บอกไว้ ให้ระวัง เส้น เลือดฝอยแตก ผมเป็นความดัน สูงก็ขึ้น สูง ต่ำ ก็ขึ้นสูงๆทั้ง ๒ ตัวเลย และบางที ที่เดินอยู่ อาจมีผู้ไม่หวังดี ก็มี แกล้งเอาก็ได้ ด้วยวิธี ที่ไม่ชอบในวิธีนี้ครับ คนมันมีหลายประเภท หลายพ่อพันแม่ครับ

 

บางทีการเดิน บางครั้ง หรือหลายๆครั้ง ต้องปลง ตัดตายกันเลยที่เดียว เดินที่ต้อง ระวัง หน้า ระวังหลัง รถจะมาชนเราไม่หนอ ภาวนาบ้างพิจรณาบ้าง ไป ตามคันรอง ที่ศึกษามา จากครูบาอาจารย์ บางที หรืออาจ หลายๆครั้ง ต้องพิจะรณาว่า ตายเป็นตาย ต้องไปให้ถึงจุดหมายปลายทาง ถ้าไปไม่ถึง มันจะตายก็ช่วยไม่ได้ ก็ต้องยอมรับมันให้ได้ แม้เราจะกลัวตาย ถ้าความตายมาถึง มันหนีไม่พ้นนี่ ก็ต้องยอม จะตายแบบไหน ไม่มีใครหนีพ้น นั่นแหละ จิตมันจึง ยอมรับ และใจคลายลงได้ ตายแล้ว เราจะไปไหน ถ้าตายแล้ว เราไม่สามารถ ไปพระนิพพานได้ อย่างน้อย ขอไปที่ สวรรค์ชั้น ดาวดึง ก็แล้วกัน ใจผมคิดได้เท่านี้ครับ บางทีก็คิดต่อไป ภาวนาไป ตามเรื่อง ตามราว ออกนอกลู่นอกทางบ้าง ก็ว่ากันไป นึกได้เมื่อไหร่ ก็ภาวนาใหม่ อ่านติดตามบันทัดต่อไป

 

มาว่าต่อนะครับ บางทีผมก็คิด ถึงบารมี พ่อหลวง ร.๙ ให้ท่านช่วยสงเคราะ บอกพระ พรหม เทวดา หลวงปู่หลวงพ่อ ท่านปู่พระอินทร์ ท้าวมหาราชทั้ง ๔ บอกมั่ว นึกได้ก็บอก ช่วยลูกด้วย ในการเดินครั้งนี้ ขอไปให้ถึงจุดหมายปลายทาง ส่วนใหญ่ จากที่ ต้องระวังในการเดิน ใจไม่พวง หน้าพวงหลัง จิตมันปล่อยไปเลย โดยไม่ระแวง ถ้าเราตัดตายเป็นตาย บางทีบางวัน นานๆจะมีคนเห็นใจ เอา น้ำมาให้กิน ให้มาก เอาไปไม่ได้หรอกครับ แค่ขวดเดียวพอ อาหารกินแล้ว อิ่มแล้วพอ ซื้อกิน กมีอยู่วันหนึ่ง ไม่เจอร้านค้า ถึงเจอ กับไม่มีใครขาย เพราะ ตรงช่วงของปีใหม่ ในเมื่อ ไม่มีข้าวกิน กินขนมปังแทน กับน้ำ ก็แล้วกัน ก็ไม่เห็นมันหิวนี่ พอบ่าย โมงไปแล้ว หรือเที่ยงวันไปแล้ว ผมจะไม่แตะต้อง สิ่งที่เป็นอาหาร นอกจาก นม เนยใส เนยข้นเมื่อพบปั๊มน้ำมัน จากปรกติ ปัสสาวะ วันๆเมื่ออยู่บ้าน ชั่วโมง หลายครั้ง พอเวลาเดิน ครึ่งวัน มันไม่ปวด ท้องเบา หรือปวด ปัสสาวะเลย ดูร่างกายมันดูด น้ำเลี้ยง ดูด ของเก่า ขึ้นไปเลี้ยง ร่างกายใหม่ ทำให้ แสบ ทวารหนัก หรือคัน เวลาเดิน และบางครั้ง ที่เราถ่าย ออกมา มันไม่ปรกติ เหมือนตอนที่เราไม่เดิน อยู่บ้านเฉยๆ น่ะครับ เชิญอ่านบันทัดต่อไปครับ

 

บันทัดนี้ ขอพูดย้อนหลัง ไปเมื่อ เมื่อ ๔๐ ปีที่แล้ว เมื่อปี พ.ศ.๒๐ ขอพูด ความอัศจรรย์ ผ้าพันคอ ลูกเสือชาวบ้าน ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มหาภูมิพล อดุยเดช พ่อหลวง ร.๙ ทรงพระราชทานให้ๆองค์มนตรี นำไปแจก ให้กับ คณะพวกผม ที่ฝึกอบรม ลูกเสือชาวบ้าน ฝึกประมาณ ๑ อาทิตย์ ที่บ้านเดิมๆผม หมู่บ้าน สระสี่เหลี่ยม ต.ดอนรวก อ.ดอนตูม จ.นครปฐม ในสมัย พ.ศ.๒๐ นั้น ผมเอง กำลัง รุ่นหนุ่ม วัยกระทง ทำงานอยู่โรงสี ได้มาฝึก ลูกเสือชาวบ้าน เมื่อฝึก ได้ สัก ๓-๔วัน ได้เกิดป่วยกระทัน หัน อย่างหนัก ไม่มีเรี่ยวแรง และมีผู้จากเป็น โรค มีเมน อีกหลายคน และบ้างเป็นไข่ ทับระดู ระดูทับไข้ พอวัน สุดท้าย ได้ข่าวว่า ในหลวงจะเสด็จ แต่ไม่ใช่ กลายเป็นว่า องค์มนตรี มาทางเรือบิน ฮ นำผ้าพันคอ ลูกเสือชาวบ้าน มาแจกให้ แต่ละคน พอได้รับ ผ้าพันคอ พวกท่านเชื่อไหม ว่า ผมเอง จากที่ยัง ไม่หายไข้ เรี่ยวแรงไม่มี กับหาย จาก โรคร้ายทั้งหลาย ทั้งมวล โดยสิ้นเชิง เหมือนกับว่า เรานั้นไม่ได้ เป็นอะไร มาก่อนเลย แม้แต่น้อย เรี่ยวแรงก็ปรกติครับ และหลังจากนั้น ที่ฟังมาจากในหลายๆคน ที่ป่วย พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า หายจาก ระดูทับไข้ ไข้ทับระดู อาการป่วยต่าง ของคนรุ่นนั้นที่ฝึกลุก เสือชาวบ้าน รุ่นนั้นที่ผมฝึก คือ รุ่น ๔๙๙/๕ ยังคงจำได้อยู่ครับผ้าพันคอ ยังใหม่เสมอ พร้อม เหรียญ ลูกเสือชาวบ้าน ของพ่อหลวงครับสวัสดี

 

วันนี้ก็ขอยุติเพียงไว้เท่านี้ก่อนครับ มีเวลา จะเข้ามาเล่า ที่เดินทางไปกราบพ่อยังไม่จบครับขอบคุณครับ ที่ติดตามอ่าน ทุกท่านสามารถ นำไปแชร์ บอกกันต่อๆไปได้ครับ สวัสดีครับ

 

ตอบจ ม ไม่ได้ค่ะ เวปตีกลับ ๓ครั้ง อนุโมทนาสาธุด้วยค่ะ พี่ส่งมาเอง

 

ขออนุโมทนาด้วยครับ

 

สวัสดีครับอาซือเจ๊ ต้อย ขออนุโมทนาสาธุด้วยครับ จะทำบุญในส่วนไหน สร้างฝาย หรือว่า เข้าร่วม สร้างพระหลังคา ที่ผมไปสร้างพระสมเด็จองค์ปฐมองค์ปัจจุบัน ที่สร้างไปแล้ว แต่ด้านหลัง ยังไม่ได้ มุมหลังคาเมทัลชิล ผมได้ไป ซื้อไม้มะพร้าว กับเสาร์ ปูน เงินเป็นหมื่น ทิ้งไว้ ก่อนเข้าพรรษา ปีที่แล้ว พร้อม หินทราย ๑ คันรถ แต่ไม่ได้ทำ งบหมด และ ผมไปทำบ้านตัวเสีย ครึ่งปีกว่า ไอ้ที่ทำเช่นนี้ ก็เพราะว่า ผมคิดว่า ทำ ที่อื่น มาเยอะ บ้านตัวเอง ดินหุนกิน เสาร์พัง บางต้น ไม้เสียหาย ไม่ได้อยู่ อาศัย ๑๐ ปีเศษ จึงทำบ้านตัวเองก่อน กะว่า ไม่มีใครทำบุญร่วม ก็จะ ออก วัตถุมงคล สร้างเองทำเอง มุมด้านหลังให้เสร็จ เดี๋ยวถ้าหาพระมาอยู่ได้ ก็อยาก จะ ทำห้อง หรือ กุฏิ ให้ท่านอยู่ครับ บุญใด ที่ผม และอาซือได้กระทำแล้ว ในอดีด ถึงปัจจุบัน


ขออ้างอิง คุณพระศรีรัตนตรัย มีองค์สมเด็จ องค์ปฐม พระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ ถึงองค์พระปัจจุบัน พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระธรรม ที่ทุกๆพระองค์ตรัสไว้ดีแล้ว พระอริสงฆ์ ในอดีดองค์ต้น ถึงองค์ปัจจุบัน พรหม เทวดา คุณบิดามารดา อดีดถึงปัจจุบัน คุณครูอุปัฏฌาอาจารย์เจ้าทั้งหลาย อดีดถึงปัจจุบัน พระโพธิสัตว์เจ้าทั้งหลาย บารมีพระเจ้าอยู่หัวทุกๆพระองค์ บรรพบุรุษของไทย ทั้งหลาย จนถึงบารมี หลวงปู่ปาน หลวงพ่อ ฤาษี วัดท่าซุง เป็นที่สุด ขอให้อาซือเจ๊ต้อย และบริวารญาติพี่น้อง พวกพ้องของท่าน มีความสุข ทั้งทางโลก ทางธรรม จนถึงพระนิพพาน ในที่ที่สุด สมความปราถนา ทุกประการเทอญ สาธุ อนุโมธามิ ๆๆๆๆ

 

สวัสดีครับคุณ ก็ขออนุโมทนาสาธุ ยินดีด้วยครับเป็นอย่างยิ่ง

 

สวัสดีครับ ทุกๆท่านที่เข้ามาอ่าน และยังไม่ได้เข้ามาอ่าน เรื่องเน็ต ทางพลังจิต ย้ายทำไหม่ ค่อนข้างจะยาก ในการเข้ามาหรือ ทำอะไรๆไม่เหมือนเมื่อก่อนครับ ทุกอย่างให้เด็ก ทำให้ทั้งสิ้น การเข้ามาตอบ หรือพิมพ์เป็นหน้าที่ของผมครับ มาพูด ย้อนหลัง ตั้งแต่เริ่มเดิน ถวายพระราชกุศล แด่พ่อหลวง ร.๙ และเดินเทิดพระเกียรติ ร.๑๐ เริ่มเดิน ณ วันที่ ๓๐ ธ.ค.๕๙ ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับ ปีใหม่ เริ่มเดิน ๒ โมงครึ่ง ตอนเช้า บวงสรวง หัวหมู บายศรี ใช้งบ ประมาณ ตก ๒ พันบาท เปิดเทปหลวงพ่อ ฤาษี วัดท่าซุง แล้วออกเดิน วันนี้ แสงแดด เจิดจ้า ไม่มี ขี้เมฆ แม้แต่ก้อนเดียว ร้อนทั้งวัน เลยทีเดียว จนกระทั่ง เกือบ ๖ โมงเย็น มันก็มืดแล้ว จะนอน ที่ปั๊ม ป.ต.ท. ชัยนาท เลยสะพานใหม่ เจ้าพระยา มา ๑ ก.ม. เห็นจะได้ แต่ทางปั๊ม เขาไม่ให้นอน เด็ก ปั๊มบอกว่า แม้รถ จร เข้ามาจอดนอน ทางปั๊ม ยังต้อง ปลุก ไล่ให้ไปเลย ปรกติ ปั๊ม เป็นที่รถ ต่างๆ เข้าไปจอดนอน ได้อยู่ เพื่อ ความสะดวก เด็ก เธอก็แสนดี บอกว่า ให้ไปขอนอน ที่สุขาภิบาล ชัยนาท ซึ่งเลยไปอีก ๑ ก.ม. ผมจึงรีบเดินไปทันที่ เพราะมันมืด มากแล้ว เดี๋ยวจะหาที่นอนไม่ได้

เรื่องไม่ใช่สำคัญสำหรับผม แต่ว่าเดินแบบนี้ มันไม่ปรอดภัย เหมือนเดินในป่า ที่ถ่ายทุกข์หนัก เบาพอว่า น้ำอาบ เป็นเรื่องยาก ในการเดินเข้ากรุง อันตราย มากมาย หลายประการ เมื่อเดินไปถึง คนดูแล ท่านก็แสนดี บอกให้นอนตรงนั้นตรงนี้ ผมบอกว่า ไม่จำเป็นหรอกครับ ขอ อาศัย ที่ กางเต็นก็พอ เป็นอันว่า ให้ไปพักใกล้ ห้องน้ำ และผมบอกลา ไว้ว่า พรุ่ง ผมจะออกเดิน ตอนตี ๕ พอดี มีคนงานที่เฝ้าอยู่ใกล้ ท่านก็แสนดี อนุเคราะทุกด้วยดี วันนี้คืนแรก เท้าพอง นิดหน่อยครับ อาบน้ำเข้านอน เชิญอ่าน บันทัดต่อไป

 

ผมตื่นตี ๔ ของวันที่ ๓๑ ธ.ค.๕๙ ทำธุระส่วนตัวเสร็จ ก็รีบออกเดินทาง ตี ๕ ทันที พอเริ่มเดิน ลูกชายก็มาเป็นเพื่อนเดินในครั้งนี้ เธอเรียนอยู่ ม.๓ เดินวิ่งอยู่ทุกวัน ตอนเลิกเรียน วันนี้ อยู่ๆ ก็มีขี้เมฆ มากมาย ก่อตัวขึ้น ทั่วท้องฟ้า มืดมัว พอสมควร จนกระทั่งเย็นบ่ายคล้อย ฝนเริ่มตก ให้เห็น เปียกเป็นระยะๆกะว่าจะเข้าไปขอนอน วัดเขาใหญ่ แต่พอดี มี คนผู้ชาย แนะนำว่า ไปนอน วัดเดิมบาง ดีกว่า ใกล้กว่า ดีกว่า ใก้แม่น้ำ ท่าจีน เสด็จพ่อ ร.๕ เคยเสด็จขึ้นที่นี่เมื่อ ๑๐๐ ปีกว่า ที่ แล้วมีธุระ ขอไปทำธุระก่อนครับ มีเวลาจะเข้ามาพิมพ์ให้อ่านต่อไปครับสวัสดครับ

 

แล้วแต่คุณน้องค่ะ สาธุๆๆด้วยค่ะ(ขอตามหลวงพ่อไปชาตินี้ค่ะ)

 

สวัสดีครับ อาซือเจ๊ต๊อย อนุโมทนาสาธุ บุญทุกอย่าง ผมจะนำไปสมทบมุมหลังคาพระสมเด็จทั้ง ๒ พระองค์ครับ ด้านหลังพระ ป้องกัน ฝนสาด แดดส่อง และกั้น เป็น ห้องพระอยู่อาศัยได้ แบบสบายๆครับ

ขออ้างอิง คุณพระศรีรัตนตรัย มีองค์สมเด็จ องค์ปฐม พระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ ถึงองค์พระปัจจุบัน พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระธรรม ที่ทุกๆพระองค์ตรัสไว้ดีแล้ว พระอริสงฆ์ ในอดีดองค์ต้น ถึงองค์ปัจจุบัน พรหม เทวดา คุณบิดามารดา อดีดถึงปัจจุบัน คุณครูอุปัฏฌาอาจารย์เจ้าทั้งหลาย อดีดถึงปัจจุบัน พระโพธิสัตว์เจ้าทั้งหลาย บารมีพระเจ้าอยู่หัวทุกๆพระองค์ บรรพบุรุษของไทย ทั้งหลาย จนถึงบารมี หลวงปู่ปาน หลวงพ่อ ฤาษี วัดท่าซุง เป็นที่สุด ขอให้อาซือเจ๊ต้อย และบริวารญาติพี่น้อง พวกพ้องของท่าน มีความสุข ทั้งทางโลก ทางธรรม จนถึงพระนิพพาน ในที่ที่สุด สมความปราถนา ทุกประการเทอญ สาธุ อนุโมธามิ ๆๆๆๆ

 

สวัสดีครับ ท่านผู้อ่านที่เคารพ ในคืน วันที่ ๓๑ ธ.ค.๕๙ ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ ต่อกลาง คืน คืน ที่ ๑ ในช่วง คืนที่ ๓๑ ทางวัดเดิมบาง ท่านเจ้าอาวาส ท่านได้ นำชาวบ้าน สวดมนต์ ข้ามคืน ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ ผมเองเพลีย จากการเดิน ก็ไม่ได้ ไปร่วมหรือพระสวด หรอกครับ อาศัย นอนฟัง และแทบทั้งคืน นอนไม่หลับ ได้เอาเงินไปใส่ตู้ ชำระหนีสงฆ์ ชำระค่าน้ำไฟ ที่มาอาศัย ๑ คืน ท่านเจ้าอาวาส ก็แสนดี ได้เอา ขนมแห้ง ฝากพระมาให้ กินในเวลาออกเดินทางครับ ต้องขอขอบคุณพระคุณเจ้าท่าน เป็นอย่างสูงเลยครับ ที่ให้ความอนุเคราะ เป็นอย่างดี วันเดิมบาง เสด็จพ่อ ร.๕ เคยเสด็จมาเมื่อ ๑๐๐ กว่าปี ขึ้นท่าเรือ ที่นี่และพักค้างแรม วัดติด แม่น้ำ ท่าจีนครับ



เมื่อตื่นตี ๔ ทำธุระเสร็จ ก็ออกเดินทาง ตี ๕ กว่าๆเดินย้อนกลับขึ้น ไปถนนสายเอเซีย ชัยนาท -สุพรรณบุรี เดินไปได้ สัก ๓ ก.ม.เศษ เลกชาย เด็ก เธอ เดินไม่ไหว พ่อ หนู ขอไม่เดิน ได้ไหม ปวดขาๆนิ้วพอง ได่ไม่เป็นไร เธอได้โทร หาพี่ชาย ให้ขับรถมารับ นัดกันไว้ที่ปั๊ม ป.ต.ท. เดิมบาง และ วันที่ ๒ ที ที่ผ่านมาในการเดิน ก็มีเรื่องราวหลายอย่างแต่จำไม่ได้ หรอก เพราะไม่ได้เตรียม สมุดจดบรรทึกมา แต่ก็ดีใจ แวะร้านอาหาร อ.สรรบุรี ติดต่อ อ.เดิมบาง ท่านเจ้าของร้าน และแขก ที่มา กินข้าว ในร้านซักถามกันใหญ่ ให้ข้าวกล่อง มาทาน ตอนเที่ยง และให้น้ำหลายขวด บอกไม่ไหวหนักครับ เอาแค่ข้าวคนละกล่องก็พอแล้ว ผมจะพก น้ำ กินกันตาย แค่คนละขวด ก็พอแล้ว หมดแล้ว ไปหา ตามร้านข้างหน้า โน่นแหละครับ อ่านต่อหน้าถัดไปครับ

 

มาว่ากันต่อครับ เมื่อเดินถึง ปั๊ม ป.ต.ท. เลยโรงพยาบาล ชัยนาทไป กะระยะทาง ๑ ก.ม.เศษๆ เห็นจะได้ ได้แวะทานอาหาร นัดลูกชาย หรือ พี่ชายของเด็กลูกคนเล็ก ให้มารับที่ปั๊ม ผมแวะกินอาหารตอนเช้า ที่ร้านที่ปั๊ม แม่ค้าก็แสนดี ท่านเลี้ยงอาหารฟรีอีกและให้พร เสียยกใหญ่เลย ครับ พร้อมน้ำ ดื่ม เมื่อ เด็กกลับ ผมก็เดินคนเดียว วันที่ ๓ ของการเดิน ซึ่งเป็นวันปีใหม่ ๒๕๖๐ เริ่มเมื่อยล้า ไปตาม สังขาร กาลเวลา ด้วยอายุก้เริ่มมาก ไหนก็โรคภัยไข้เจ็บ มันมารุมเร้า ไปด้วยประการทั้งปวง วันนี้ ท้องฟ้ายังคง มืด สลัวๆเช่นเคยครับ ร่างกาย มองดู สดใส แต่ข้างใน มันรุม นับเกือบ ๑๐โรค เดิน ครึ่งวัน จากเดิมบาง ยังไม่ถึง สามชุกเลย พอดี แวะทานข้าว มีหมอนวด ผู้หญิงคนหนึ่ง เมื่อคุยกัน ถูกคอ ท่านก็รับอาสานวดให้ ประมาณ ๑ ชั่วโมง ผมก้เลย ให้เงินไป ๑๐๐ กว่าบาท ถ้าจำไม่ผิด ๑๔๐-๕๐ บาท พอได้ คลายตัวลงหน่อย แต่ขาเริ่มพองมากพอดู น้ำใสๆขาวแดงเป่ง แต่ผมคงไม่เจาะ ให้น้ำ ไหลออกมา ไม่งั้น จะแสบ และทรมาร ในการเดินครั้งนี้ มากพอดูที่เดียว จากใช้ รองเท้าแตะหุ้ม มา ๒ วันๆที่สาม ใช้ รองเท้าผ้าใบที่เตรียมมาครับ ใส่แทน พอช่วยบรรเทาไปได้ บ้างจากการเจ็บปวด

 

สวัสดีครับ พี่ๆน้องๆที่เคารพ ไม่ได้เข้าเน็ตมาหลายวัน ไปทำธุระ เลยพรึ่งเข้ามาวันนี้ เลยเอา รูป มาลง วันออกเดินทาง ผมได้ ทำการบวงสรวง บายศรีหัวหมู ก่อนออกเดินทาง และได้ถ่ายรูปไว้ เอามาลงให้ชมครับ และได้ถ่าย ขัน น้ำมนต์ หวยได้ออกตาม นั้นเลยครับ ตัวล่าง ๔๖ และ ๓ ตัวบน ๗๑๒ แหมเวลา ซื้อหวย กับไม่โดน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

 

วันนี้ก็เลย เอารูป ที่เดินทาง วันที่ ๒ มาลงให้ชมกันครับ ส่วนใหญ่ไม่ได้ ถ่ายรูปเอาไว้ เพียง แต่ตอนหยุด พักผ่อน นึกไดขึ้นมาได้ เลยถ่าย ไว้นิดหน่อยครับ ภาพ ๑-๓-เป็นภาพผม และอีก ๒ ภาพ เป็นของเด็ก ม.๓ลูกชาย ซึ่งไปเดินด้วย วันกว่าๆครับ และต้องเลิกเดิน เพราะ ขาแพง และ พองครับ