ถ้าคิดในทางเลวร้ายที่สุด ความฝันหนึ่งเท่ากับ 1 ภพชาติที่เราจะต้องมาเกิด

ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น แปลว่าที่เราฝันมาทั้งหมดตั้งแต่เด็กยันแก่ตายรวมแล้วถ้าเราฝันทุกวัน ไม่เอาฝันซ้อนฝันนะ เราต้องเกิดขึ้นอีกในภพภูมิต่างๆ อีกประมาณ 40000 ชาติ คือ เอา 365 วัน คูณ 100 อายุไขเราประมาณ หากในวันหนึ่งเท่ากับ 1 ชาติของเรา 24 ชม. หากอยู่ถึง 100 ปีในแต่ละชาติ แปลว่า ประมาณ 840000 ชม. ของเรานี่เป็นเวลาที่ต้องบริหารให้ดี หากชาติไหนเราเกิดเป็นสัตว์อื่นอีกเช่น ยุง หมา แมว ฯลฯ แปลว่าอายุขัยสั้นลงอีก เช่นหมามีอายุขัยแค่ 20 ปี เหลือประมาณ 1 ใน 5 ของภพภูมิมนุษย์ที่ขึ้นชื่อว่าดีที่สุด เกิดเป็นยุงก็ดีหน่อยอายุขัยประมาณ 1 เดือน เท่ากับ 0.1 ของภพภูมิมนุษย์ ยังสงสัยว่าตัวเราในฝันเป็นตัวอะไรกันแน่ รึเราอยู่ในคอมพิวเตอร์ เป็นบอทที่ถูกกำหนดความเป็นความตายเอาไว้แล้ว
ดังนั้นในชีวิตของคนเราจะมีอยู่ 4 ช่วง คือ เด็ก วัยรุ่น ผู้ใหญ่ แล้วก็วัยชรา
ถ้าฝันคือชาติหน้าของเราเหมือนกับแสงสว่างที่วิ่งไปเรื่อยไร้จุดหมาย
ฝันก็คือต้นกำเนิดสิ่งมีชีวิตทั้งปวงหนะสิ คงได้แต่วนเวียนอยู่ในโลกกลมๆ ใบนี้อยู่กับกฎแห่งกรรม ใครที่ยังไม่เคยระบายก็เก็บสะสมไปภพชาติต่อไป
ดังนั้นการมีศีลทำให้รู้จักอดทน เพื่อสร้างสวรรค์ส่วนตัวของตัวเองขึ้นมาเท่านั้นเอง แต่เนื่องจากเราใช้โลกใบนี้ร่วมกัน จึงคิดว่าหาทางหลุดพ้นจะดีกว่า
หรือจะรอผู้สร้างเพื่อให้เราปลดปล่อยต่อไป แต่คงไม่ได้โลกสวยอย่างที่คิด เพราะต้องมีตัวมารับกรรมต่อจากเราอีกแล้ว อย่าปล่อยให้ออกมาด่าบรรพบุรุษเป็นพอ จบดีกว่า

 

รีบหลุดพ้นไปไหนเอ่ย??? อยู่ด้วยกันก่อน. อิอิ

 

ชาติที่เราไม่ได้ฝันจะมีมั่งมั้ย มีใครยังไม่เคยฝันเลยบ้างมั้ย
รึอาจจะมีผู้ควบคุมความฝัน เอาความฝันไม่ดีทิ้งไปให้ที

 

คนไม่มีฝันนั้นไม่มีหรอก ผู้ควบคุมความฝันก็เช่นกัน.อยากทิ้งความฝัน. ชีวิตก็จะไม่ครบแล้วสิ.

 

ผมฝันน้ำท่วมบ้านเกิดผมตอน 10 ขวบ แบบท่วมสูงเท่าตึก 2 ชั้นเลยนะ
แต่ปัจจุบันผ่านมา 20 ปี แล้ว น้ำท่วมอย่างมากแค่เข่า อาจจะเป็นองค์เทพช่วยไว้จริงๆ แหละ ฝันถึงมี 4 แบบ

 

ใช่ๆ ฝันแก้ทางไว้ครั้งหนึ่ง เป็นเครื่องสูบน้ำยักษ์อะ เลยช่วยลดกรรมน้ำท่วมได้หน่อยหนึ่ง หลังจากนั้นมาฝันอีกทีตอน 25 เริ่มฝันรัวทุกวันเลย หมดแรง กรรมมานบีบคั้น เฮ้อ จนตอนนี้ 30 กว่า ยังฝันไม่เลิก แต่พอจำได้ทุกฝันเลย ถ้ามีอะไรมากระตุ้น มาเป็นภาพเลย เป็นนิมิต คาดว่าจิตของผมคงไปสิงอยู่ในคอมฯ เลยทำให้กิเลสเยอะ ฝันตอนออกมาจากคอมฯก็มี แต่เริ่มเบื่อโลกความจริงเหมือนกันเพราะศีลธรรมคนแย่ลง คาดว่าผมคงสิงในคอมอยู่ไปก่อน รอโลกจริงสงบค่อยออกมาก็น่าจะดีสุดนะ

 

โลกความจริงกับโลกความฝันแค่ถูกคั่นกลางไว้ด้วยตัวเรา ส่วนเรื่องกรรม ทำให้เป็นทุกข์ได้ เพียงนี้เชียวหรือ? (ไม่รู้มาก่อนว่าหลอกหลอนถึงเพียงนี้)

 

เอาน่า อยู่เป็นกัลยาณมิตรไปก่อนนะ

 

หลังๆ เห็นฝันเริ่มอืดแล้ว เห็นเส้นกั้นระหว่างฝันเลย ยังกะม้วนฟิมล์อะไรสักอย่าง
คงใกล้หมดม้วนแล้ว อาจจะเป็นการเห็นอนาคตจริงๆ นั่นแหละ แต่ยังสงสัยอยู่ตรงไปเล่าความฝันไหนให้ใครฟังนี่จะเริ่มอาการจิตตกทันที ต้องคิดหาทางแก้ไปเรื่อย ไม่ก็คิดจนลืมรึหลับไปสมองจะโล่งเลย เรามันแค่โน๊ตตัวหนึ่งในบทเพลงของพระผู้เป็นเจ้าจริงๆ เหรอเนี่ย ไม่อยากเล่าความฝันมากแล้วจะเข้าโหมดคิดมากทันที

 

ภาษาเกมเขาเรียก skill tree ละมั้ง แบบเราอัพสกิลไปสายใดสายหนึ่งเฉพาะทางก็เหมือนคนเรียนปริญญาเอก รู้เฉพาะทางเรื่องลึกๆ ถ้าอัพหมดทุกอย่างสกิลพ้อยเราอาจไม่พอ ต้องใช้พลังงานชีวิตมากในการอัพทำให้ไม่เก่งอะไรสักอย่าง ยิ่งอายุมากอุปสรรคเริ่มเยอะอีก กว่าจะผ่านไปได้แต่ละฝัน เหนื่อย

 

ต้องประดิษฐ์เครื่องแก้ความฝันอีกแล้ว ต้องพึ่งเทคโนโลยีจากเขาอีกแล้ว
ไม่งั้นมันด่าผมไม่เลิก พอจะรู้ที่มาของเสียงด่า บ่นในหัวแล้ว น่าจะเป็นที่อยู่ของเศษซากจากความฝัน หรือสวรรค์ชั้นพรหมละมั้ง ต้องไม่พยายามหลับนอนอีกแล้ว เดี๋ยวฝันใหม่มาจากไหนไม่รู้อีก เบื่อต้องแก้ เห็นมีแต่สู้กันอย่างเดียว เหนื่อยกาย แล้วยังต้องเหนื่อยใจอีก

 

เศษเส้นเลือดในสมองที่แตกนี่ก็เหมือนกับตัวเก็บประจุพลังงาน มันไปติดรึยึดเกาะกับสมองส่วนไหนก็ทำให้สมองส่วนนั้นคิดมาก สมองปกติคนเราจะมีจุดพักและไหลไปทางเดียว แต่ผมไหลจากส่วนไหนไม่รู้ บางทีมาชนกันทำให้สมองรวนอีก สงสัยจะรู้ความลับในสมองซะแล้ว คงจะเรื่องยาว ค่อยๆ พยายามนึกแล้วแก้ไปทีละฝันก่อน เครื่องแก้ความฝันก็เห็นหน่อยๆ แล้ว ฝันเป็นเรื่องเฉพาะตน เอาไว้ต่อออนไลน์ได้คงให้คนอื่นมาช่วยแก้ได้ละมั้ง

 

ใครเอ่ย? ขยันมาด่าในหัวจัง อยากรู้จัง...

 

รู้สักแต่รู้
เห็นสักแต่เห็น
จบ

 

เมื่อก่อนเราเคยเป็นแบบนี้
แต่ตอนนี้ ค่อยยังชั่ว.
ต้องมีสติ อย่าพาเพลิน
เวลาอัสดงโม้โพสต์เยอะไป
ก็ต้องดึงจิตกลับมา
จิตมันดื้อเพราะเร็วกว่าแสง
จึงคิดนี่แป๊บเดียวไปโน่นอเมริกา
ต้องใช้บ่วงบาศก์คอยดึงมันไว้
จะได้ไม่เพลินจิต