นักปฎิบัติพิจารณาอย่างไรลมหายใจจึงเป็นไตรลักษณ์

การพิจารณาลมหายใจ. พิจารณาอย่างไรให้ลงกับคำว่า. อนิจจัง. ทุกขัง อนัตตา. ตรงนี้ที่เป็นจุดเริ่มและจุดจบทั้งหมดบนเส้นทางเดินมรรควิธี

 

ให้ท่าน bigtoo แสดงก่อนเลยครับ

 

อยากฟังวท่านอื่นๆก่อนครับ. ท่านพอจะแสดงได้ก็เชิญครับ

 

อานาปานสติ สูตร บทเดียวถึงนิพพาน

ตามรู้ลมกระทบ เป็นกายานุปัสสนา (ลมคือกาย กายคือลม)
ตามรู้ลมกระทบ เป็นเวทนานุปัสสนา (ลมหายใจเข้า และออกก็เป็นทุกข์ )
ตามรู้ลมกระทบ เป็นจิตตานุปัสสนา (ดูการเกิด และดับ ของลม หรือ ความคิดที่แฉลบออกไป)
ตามรู้ลมกระทบ เป็นธรรมมานุปัสสนา (เห็นความไม่เที่ยง จางคลาย สลัดคืน)

พิจารณาในแง่ใดแง่หนึ่ง หรือจะพิจารณาทั้งหมดก็ได้

ดังนั้นอานาปานสติ เมือเจริญแล้ว กระทะให้มากแล้ว ย่อมทำให้โพชฌงค์ทั้ง ๗ ให้เจริญขึ้น เมื่อโพชฌงค์เจริญขึ้น วิชชา วิมุติย่อมบริบูรณ์ มรรคทั้ง ๘ (ศีล สมาธิ ปัญญา) ก็เกิดขึ้นมาเพียงเพราะการเจริญ อานาปานสติ



จบ ปิดกระทู้

 

น่าจะนังไม่จบนะ. ยังพาไม่ถึงไตรลักษณะเลย

 

ตามรู้ลม ไม่ใช่ตามคิดลม การตามคิดลม มันเลยไม่ถึงตัวผู้รู้(วิปัสสนา) ซักที

การตามรู้ลม คือ สมถะ+วิปัสสนาในตัวเองอยู่แล้ว
พระพุทธเจ้าสรรเสริญอานาปานสติเอาไว้มาก
เป็นวิหารธรรมที่เป็นเครื่องอยู่ของ "สัตตะบุรุษ" อันบุรุษผู้มีปัญญาทราม "ทำไม่ได้"
พระพุทธเจ้าใช้อานาปานสติ ให้การตรัสรู้ธรรม ใต้ต้นศรีมหาโพธิ์


ผมกล่าว(ก๊อป)มาจากอานาปานสติสูตร และลงภาษาอธิบายเอาไว้ง่ายๆนิดหน่อย ถ้าผมผิด ก็แปลว่าพระสูตรผิด หรือว่าท่านทำผิดไปจากพระสูตรเอง

จบครับ

 

แล้วลมหายใจมันพาไป อนิจจังอย่างไร ไปถึงอนัตตาได้อย่างไร. สวนไหนเป็นสมถะ ส่วนไหนเป็นวิปัสนาช่วยอธิบายหน่อยครับ

 

หายใจออกอย่างเดียวไม่ต้องหายใจเข้า หรือหายใจเข้าอย่างเดียวไม่ให้มันออก

 

พอมีเหตุผลไปได้

 

อยู่ที่อนิจจสัญญา
พระตถาคต กล่าวว่า เพียงเจริญอนิจจสัญญาเพียงชั่วลัดนิ้วมือ แปลว่าไม่เหินห่างจากฌาน
แปลว่าอะไร?

แปลว่า ท่านพิจารณาเห็นความไม่เที่ยงในขันธ์ทั้ง ๕ รูปไม่เที่ยง เวทนาไม่เที่ยง สัญญาไม่เที่ยง สังขารไม่เที่ยง วิญญาณไม่เที่ยง
เมื่อท่านได้พิจารณา จิตท่านก็ดำริที่จะออกจากกาม มุ่งสู่ป่า สู่เรือนไม้ สู่เรือนว่าง

ท่านพิจารณาเพียงขั่วลัดนิ้วมือ ท่านก็ได้สร้างเสริมอุปนิสัยที่จะไม่เหินห่างจากฌาน ไปทีละน้อยๆ อยู่ในตัวเอง

เมื่อท่านเจริญอานาปานสติ ก็ให้ท่านพิจารณาลม ที่ฐานทั้ง 4 ก็คือสติปัฐฐานที่กล่าวอธิบายไปแล้วในตอนต้น ว่าพิจารณาได้ทั้ง 4 แง่มุม พิจารณา ลมคือกายกายคือลม ไม่เที่ยง
พิจารณาเวทนาในลม เวทนาในกาย ทั้งสุข หรือ ทุกข์ หรือไม่สุขไม่ทุกข์ ในขณะที่เจรฺิญอานาปานสติอยู่นั้น พิจารณา ลมในการเห็ฯการเกิดดับของลม ความไวของจิตที่คิดแฉลบไป และดึงกลับมาที่ฐานกาย(ลม) พิจารณาที่ธรรม ดูความไม่เที่ยงของสิ่งทั้งมวลที่กล่าวมาข้างต้น ความจางคลาย ความสลัดคืน

ท่านมีอุปนิสัยมาทางไหน ก็พิจารณาไปทางนั้น หรือจะพิจารณาทั้งหมด ก็แล้วแต่จริตนิสัย



ก็ประมาณนี้นะครับ ขี้เกียจพิมพ์เยอะ

 

เอาแค่ท่อนเดียวพอ ท่อนแรกที่พระพุทธเจ้ากล่าว หายใจเข้าออกนะครับ มันไปถึงอนัตตาได้อย่างไร. ท่อนกายานุปัสนานะครับ

 

ตื้อจริงๆ
แล้วไปควบคุม บังคับบัญชา ใหัมันหายใจเข้าอย่างเดียว ได้ไหมละ วันนี้ฉันจะหายใจเข้าอย่างเดียว ไม่หายใจออก พิจารณามันเข้าไปซิ ถ้าจริตถนัดมาทางพิจารณาอนัตตา

ปิดกระทู้ เลิก เลิก^^

 

อ้อ. แล้วมันเป็นอนัตตาได้อย่างไรครับ

 

ได้ต่อเมื่อจิตคุณเห็นทุกสรรพสิ่งเป็นธาตุ 4 ที่ไม่ได้มาจากการท่องจำ หรือจากจินตามยปัญญา

อย่าพูดไปไกลมากๆเลยครับ พวกเราๆนี่คุยกัน เอาแค่ปฐมฌานให้รอดก่อนดีกว่า

ถึงบอกให้ปิดกระทู้ และไปสู่เรือนว่างกันเถอะ ยิ่งขี้เกียจพิมพ์อะไรยาวๆ
บาย....

 

เห็นเป็นธาตุสี่แล้วยังไง่ต่อครับ

 

เบรคหน่อย
ถ้าพิณาอานาปาแล้วไปธาตุสี่
จะพลิกไปกสิณ

ต้องทำความเข้าใจก่อนว่า
อานาปานสติเป็นกรรมฐานกองสัญญา
เริ่มต้นหายใจเข้าออก ยาวสั้น
ถ้ากำหนดรู้ถูกส่วน
จะเห็นสัญญาหมายในลมที่
ยาว และ สั้น
สัญญาที่หมายนั้นมันก็เกิดดับ แปรปรวนทุกครั้งที่หายใจเข้าออก
จะเข้าไปเห็นอนิจจสัญญา
กำหนดรู้อนิจจสัญญาก็มีในสมัย
ดับไปในสมัย
วางได้หมด หมดความจงใจ
แทงตลอด เข้าไปเห็น.....

เห็นแล้ว รอบเดียวอาจยังไม่สมังคี
ไม่เพียรไม่พัก จนมันพอ
....ปัจจัตตังเวทิตัพโพวิญญูหิติ

 

เห็นอนิจจัง แล้วยังไงต่อครับ

 

อ่านจนจบยังล่ะฮับ
หรือต้องค้างไว้รอไหลไม่ไหล
เจ็ดวันเจ็ดเดือนเจ็ดปี

 

เห็นอนิจจังแค่นั้นเหรอครับในกองลม

 

ไปอ่านอีกรอบจิ

นี่รอบที่สองละ
ถ้ายังปล่อยไก่มาอีกตัว
แสดงว่าติดจริง
จะได้อธิบายเพิ่ม