สอบถาม

อยากทราบว่าการ
นึกจับรูปพระพุทธรูป
เป็นกสิณด้วยหรือป่าวครับ

 

อยู่ที่การปฏิบัติ อะไรก็ตามแต่ ถ้ารู้วิธีก็ทำได้หมด ครับ

 

เป็นครับ บ้างเรียกกสิณพระครับ
เป็นองค์ใดก็ได้ที่เราชอบครับ


เพียงแต่พอถึงระดับปฎิภาคนิมิต
มักจะใช้ในเชิง๑.อธิษฐานจิต
เพื่อดูผลที่เกิด
หรือ๒.ไปอรูปฌานต่อ
จะไม่ใช้ ๓.ในการปั่นปฎิภาคนิมิต
เหมือนที่ด้วยขึ้นด้วยกสิณ ๑๐ ทั่วไป ครับ
ส่วนแนวทางปฎิบัติ และเทคนิคต่างๆ
ในการฝึกเหมือนกสิณปกติครับ
และกสิณปกติ จะทำได้ทั้ง ๓ แบบ
แล้วแต่ความชอบของเราครับ

 

ขอบคุณมากครับผมชอบนึกพระพุทรูปสีขาวครับแล้วก็ยิ้ม นึกแล้วมีอิ่มใจครับ แต่นึกแต่ละทีก็ไม่เหมือนกันยืนบ้าง นั่งบ้าง บางทีก็นึกจับภาพแต่จับไม่ชัดก็จะนึกถึงหลวงพ่อฤาษีแทนหน่ะครับ

 

ถ้าเริ่มต้นบุคลิกท่าทางไหน
ก็ให้อยู่ในท่านั้นครับ(ภาพพระ)
ถ้าท่าทางอื่นๆจะกลายเป็นการขวางได้
แม้ว่าจะเหมือนภาพเดียวกันครับ

 

ลองทำภาพให้นิ่งให้ได้ครับเเล้วสมาธิ ณ จุดนั้นจะสูงขึ้นอีกมากครับ
สมัยเเรกๆผมลองจับภาพพระผมทำไม่ได้เลยเพราะ องค์พระ มีลายละเอียดมาก ไปๆมาๆ รู้ลมหายใจง่ายสุด เเละวนกลับมาทำกสิณสำหรับผมเเล้วง่ายกว่า ถ้าเริ่มกสิณผมว่ายากกว่าสำหรับผมน่ะ

 

จิตเกิดปีติเพราะจับพระพุทธปฏิมายิ้ม
ตัณหาเกิด พุทธานุสติไม่เกิด
เพราะติดในอารมณ์ว่าพระปฏิมายิ้มให้เรา
กำหนดขึ้นเอง สร้างขึ้นเอง เสพเอง ติดเอง หลงเอง
ภาษาปฏิบัติเรียกหลงเงาตัวเอง
ประมาณนั้น

 

เป็นครับบารมีพระพุทธรูปท่านจะคลุมตัวเองด้วย
เมื่อจะภาพจนชำนาญเป็นวสีแล้วให้ลองขยายภาพให้ใหญ่นับสิบเท่าดู จิตจะมีกำลังมากขึ้น สามารถใช้ช่วยตัวเอง สามารถใช้ช่วยช่วยคนอื่นได้ด้วยครับ หากชอบในแนวทางนี้ และต้องการความเข้าใจเพิ่มลองหาฟังของหลวงพ่อฤาษีหรือหลวงตาม้าก็ได้ครับ จะเข้าใจเพิ่มอีกมากมาย