ระหว่าง ปัญญาญาณ กับ เจโตปริยญาณ ?

ในห้อง 'อภิญญา - สมาธิ' ตั้งกระทู้โดย Mdef, 12 กันยายน 2018.

  1. Mdef

    Mdef เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    13 มีนาคม 2017
    โพสต์:
    1,367
    กระทู้เรื่องเด่น:
    1
    ค่าพลัง:
    +1,869
    คำถามครับ

    1. ปัญญาญาณ นี้มีได้พระอริยะเท่านั้น หรือว่าคนธรรมดาก็มีได้ครับ ?

    2. การอ่านแบบเจโตปริยญาณ กับ อ่านแบบปัญญาญาณ นี้ต่างกันอย่างไรครับ ?
     
  2. ทอนเงิน

    ทอนเงิน เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    22 มีนาคม 2017
    โพสต์:
    552
    กระทู้เรื่องเด่น:
    1
    ค่าพลัง:
    +708
    คงต้องรออาจารย์นพมาตอบครับ
     
  3. ปราบเทวดา

    ปราบเทวดา ลอยลำ

    วันที่สมัครสมาชิก:
    16 กุมภาพันธ์ 2017
    โพสต์:
    6,265
    กระทู้เรื่องเด่น:
    2
    ค่าพลัง:
    +4,762
    ปุถุชนที่ฝึกสติปัฏฐาน จะเกิดปัญญาญานไล่ลำดับไปจนเป็นชาติอริยะ

    ปัญญาญาณ คนละอย่างกะเจโตปริยญาน

    ปัญญาญานเป้นชื่อเรียกลำดับของปัญญาที่เติบโตไปตามลำดับ เอามาใช้ในโลกิยะไม่ได้
    เกิดขึ้นในฝ่ายโลกุตระเท่านั้น
    หากเกิดขึ้นก้เพียงทำลายกิเลสแต่ถ่ายเดียวไม่สามารถสั่งได้ด้วยเจตนาให้เกิด

    ส่วนเจโตปริยญานเป้นอภิญญา
    เป้นญาณเครื่องรู้ เพื่อหยั่งรู้วาระจิต
    มีเจตนาในการหยั่งรู้ สั่งได้
    คนละอย่างกับปัญญาญาน
     
  4. Mdef

    Mdef เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    13 มีนาคม 2017
    โพสต์:
    1,367
    กระทู้เรื่องเด่น:
    1
    ค่าพลัง:
    +1,869
    ผมจะอธิบายความเข้าใจผมจากที่อ่านจากท่านจอมยุทธ์ แล้วท่านก็ชี้แนะวิชายุทธ์ผมอีกที
    ว่าผมเข้าใจถูก หรือ ยังคลาดเคลื่อนในส่วนไหนอยู่

    มโนสังขาร วจีสังขาร จิตตสังขาร อันนี้เป็น เจตนา การหยั่งรู้จึงหยั่งรู้ในเรื่องของเจตนาต่างๆ

    ส่วนปัญญาที่เริ่มเติบโตมาตามลำดับ คือจากการมีเจตนา ยังเป็นในส่วนการปรุงแต่ง บุญ บาป
    จิตกุศล จิตอกุศล ก็ค่อยๆเริ่มหลุดออกจาก บุญ กับ บาป

    อภิญญานี้มีในส่วนที่ยังเจือด้วย บุญ และ บาป ส่วนปัญญาญาณนี้ไม่เกี่ยวกับเรื่อง บุญ บาป

    อภิญญา เข้าถึงในเรื่องจำเพาะแบบเฉพาะบุคคล เพราะ บุญ บาป
    มันก็แต่ละส่วนบุคคลหรืออาจจะมีร่วมกันบ้าง

    ส่วนปัญญาญาณ นี้เป็นการเข้าถึงความเป็น สาธารณะ ไม่ได้จำเพาะบุคคล
    เป็นการเข้าถึงเหตุแห่งที่มาและที่ไป ของโลกและจักรวาลต่างๆ ในส่วนของธรรมชาติ
    เพราะ ต้นไม้ ก้อนเมฆ ก้อนหิน นี้ไม่ได้มีเจตนา เป็นญาณหยั่งรู้ในส่วนประมาณนี้
     
  5. บุรุษไร้เงา

    บุรุษไร้เงา เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    14 มกราคม 2007
    โพสต์:
    8,428
    ค่าพลัง:
    +35,035
    เอาทีละข้อนะ ตอบข้อที่ ๑ ก่อน
    ปัญญาญานเนี่ย จะเกิดได้ ก็ต่อเมื่อ สภาวะของจิต
    เห็นได้ทั้ง ตัว ๑.ผู้ดู ๒.จิต และ ๓.ผู้รู้ คือว่า
    ทั้ง ๓ ตัวที่กล่าวมานี้ มันยังเป็นกระบวณการปรุงแต่งอย่างหนึ่งอยู่....
    เพิ่มเติม กรณี

    ๑.ถ้าหนัก สมถะ จะเห็น ตัวผู้ดูและจิต แต่ไม่เห็นตัวผู้รู้(ตัวที่ส่งออกจากจิตไปกระทบ ไปสร้าง
    อะไรนั่นหละ) พูดง่ายๆ จะเห็นตัวจิตได้ชัดเจน
    และถ้าดันหนักไปทางใช้งานทางจิต
    และไม่มาทางด้านปัญญา จะเข้าใจว่า ผู้ดูเป็น ตัวรู้เป็นปัญญาอะไรว่าไป....
    ๒.ถ้าหนักทางด้าน ปัญญา จะเห็นตัว จิต และผู้รู้(ตัวที่ไปเห็นกระบวณการที่เกิดไปแล้ว คือตัวแบบข้างบน ข้อ ๑)
    และจะเข้าใจว่า ตัวจิตเป็นผู้รู้ เป็นปัญญาอะไรก็ว่าไป ยิ่งถ้าไม่มาเสริมสมถะ ก็จะเข้าใจ
    อย่างนั้น เพราะไม่เห็นตัวผู้ดู

    ถ้า ๑ กับ ๒ มาคุยกัน คุยกันชาตินี้ยังชาติหน้าก็ไม่จบ เพราะเห็นและเข้าใจคนละแบบ
    เรียกว่า เห็นต่างกัน ๑ เห็นต้นกับกลาง ๒ เห็นกลางกับปลาย สรุปคือ เห็นไม่ครบ
    ทั้ง ๑ และ ๒ และยิ่งถ้ายึด ยิ่งจะไม่จบ เพราะถือว่า ตัวเองเก่งทั้งคู่

    ดังนั้นถ้าจะไปต่อ ก็ให้พิจารณาว่า ตนเองอ่อนตรงไหน ก็เสริมตรงนั้น เพิ่มการสังเกตุเข้าไป
    มันจะย้อนมาเห็นกระบวณการทั้งหมดได้เอง.....ถ้าเป็นพวกใน ข้อ ๑ ให้ทิ้งความสามารถ
    ต่างๆให้เสมือนว่า ไม่เคยทำได้เลย และมาเน้นด้านปัญญาต่อซะ ก็จะไปต่อได้
    ถ้าเป็นพวกในกลุ่ม ๒ ให้ทิ้ง นามธรรมต่างๆ ทิ้งการเข้าใจกระบวณการต่างๆที่ไปเห็น
    จากตัวผู้รู้ที่มันเกิดให้หมดซะ แล้วมาเพิ่มทางสมถะ ก็จะไปต่อได้
    อย่าได้ หลงตัวเอง ว่าบรรลุอะไรเป็นอันขาด ถ้าสภาวะจิต
    ยังไม่สามารถ เห็นได้ ทั้ง ผู้ดู จิต และผู้รู้ และเห็นว่ามันเป็นแค่กระบวณการปรุงแต่ง
    อย่างหนึ่งอยู่....โปรดระมัดระวังให้ดี...

    ย้ำว่าตรงนี้ห้ามยึดไม่ว่า
    ตนจะอยู่ใน กลุ่ม ๑ หรือ ๒ เป็นอันขาด
    ไม่งั้น กลุ่ม ๒ จะกลายเป็น วิปัสสโน มนึกปัญญาสญาน
    กลุ่ม ๑ จะกลายเป็น พวกปัญญากวนตรีนสญาน จบ.....


    ตอบ ข้อที่ ๒......
    เจโตฯ สามารถเกิดขึ้นได้ แม้ไม่เคยฝึกอะไรมา
    และสามารถให้เกิดขึ้นมีได้ ถ้าผ่านการฝึกมา
    แต่ว่า มันยังเป็นมิจฉาสมาธิได้อยู่ แม้ว่าจะมีความชำนาญ
    ในการใช้งานแค่ไหน คล่องแค่ไหนก็ตาม เหตุเพราะอะไร ?
    ทำไม ถึงบอกว่า มันเป็นมิจฉาสมาธิ
    ก็เพราะถ้า ถ้าจิตดวงใดก็ตาม และเมื่อใดก็ตาม มีการเกิดขึ้น ของเจโตฯนั้น
    หากยังมีตัวไปกระทำให้มันเกิดขึ้น(แต่พอนำไปใช้งานได้บางกรณี)
    ไม่ว่า จะเกิดจาก กำลังสมาธิ ความชำนาญ กำลังจิต ตบะ ฌาน ก็ตาม
    จะถือ ว่ามีตัวกระทำให้มันเกิด เพราะมันไม่ได้เกิดขึ้นจากธรรมชาติ
    ของจิตเดิมของบุคคลนั้นๆ ที่ตัวจิตบุคคลนั้นๆได้ค่อยๆ
    คลายตัวเองได้ตามธรรมชาติตามลำดับ ซึ่งทำให้
    ความสามารถต่างๆที่จิตเคยสะสมมามันก็ค่อยๆขึ้นมาตามลำดับเหมือนกัน
    ความสามารถในที่นี้ รวมทั้งเจโตฯด้วย ที่เป็นผลที่จิต
    มันได้รู้ ต้นเหตุแห่งการเกิดและดับ ที่มาจากจิตที่เข้าถึงปัญญาญานนั่นเอง......

    พูดง่ายๆ ก็คือ การอ่านแบบปัญญาญาน มันเกิดขึ้นเองอัตโนมัติ เป็นธรรมชาติ
    ของมันเอง ตามเนื้อหาเดิมแท้ของจิตดวงนั้นๆ ที่เป็นผลมาจาก
    การคลายตัวเองได้ตามธรรมชาติของจิตดวงนั้นๆนั่นเอง....

    พอเข้าใจในภาพรวมเนาะ......

     
  6. Mdef

    Mdef เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    13 มีนาคม 2017
    โพสต์:
    1,367
    กระทู้เรื่องเด่น:
    1
    ค่าพลัง:
    +1,869
    ผมคงจะอยู่ในแบบ 2 คืออ่อนทางเรื่อง ผู้ดู

    หากจิต เปรียบเสมือน แสง
    สัมผัสรับรู้ เปรียบเสมือน สีต่างๆ
    ผู้ดู เปรียบเสมือน กระจกใส

    คนหนึ่ง มีฉาก กับ แสง แต่ไม่รู้อารมณ์สีต่างๆ เพราะอยู่ในสีเดียวอารมณ์เดียว

    คนสอง มีแสง กับ มีสี แต่ไม่มีฉากรับภาพ ทำให้ละเอียดอ่อนทางอารมณ์ต่างๆ
    แล้วนำอารมณ์ต่างๆเหล่านั้น ไปเป็นข้อพิจารณาในขณะที่ยังไม่มีภาพปรากฏ
    ทำให้มีโอกาสเป็น วิปัสนึก เป็นการนำอารมณ์ต่างๆไปสร้างเป็นภาพแบบเออเองคนเดียว

    ในคนที่ 2 นี้ต้องเพิ่ม เวทนานุปัสสนา ให้มากขึ้นรึเปล่าครับ
    เพื่อที่จะได้เริ่มรู้จัก ตัวผู้ดู ที่มากขึ้น ?
     
  7. เทวินตพรหม

    เทวินตพรหม พรหมวิหาร4มรรคมีองค์แปด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    28 ตุลาคม 2017
    โพสต์:
    651
    ค่าพลัง:
    +1,005
    ขอบคุณที่ตั้งคำถามครับ
    ผมกะจะตั้งกระทู้ถามพอดี
     
  8. ธรรม-ชาติ

    ธรรม-ชาติ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    2 พฤษภาคม 2012
    โพสต์:
    2,571
    ค่าพลัง:
    +9,966
    +++ "ญาณ" หากหมายเอา อาการของ "สภาวะรู้ ตามความเป็นจริง แล้ว เข้าใจ (ปัญญาทางธรรม)" ผู้ที่ทำได้ ก็ถือว่า "อยู่ในมรรค"

    +++ ส่วน "สภาวะ นึก/คิด/มโน เอาเอง แล้ว เข้าใจ (ปัญญาทางโลก)" ผู้ที่ยังอยู่ในนี้ ถือว่า "ไม่ได้อยู่ในมรรค"
    +++ "เจโตปริยญาณ" ที่สำคัญที่สุด คือ "การหยั่งรู้ วาระจิตแห่งตน" รวมถึง "กิริยาจิตแห่งตน" ทุกชนิด

    +++ "กิริยาจิตแห่งตน" หลัก ๆ จะมีแค่ 2 ประการเท่านั้น คือ "วจีจิตตะสังขาร กับ มโนจิตตะสังขาร"

    +++ ซึ่งทั้ง 2 ประการนี้ จะส่งผลลัพธ์ให้เกิดอาการ "มโนขึ้นเอง" หากไม่สามารถเท่าทันกับมัน ตรง "กิริยาจิต"


    +++ "เจโตปริยญาณ" เมื่อชำนาญ "การหยั่งรู้ วาระจิตแห่งตน" จนถึงที่สุด ย่อมรู้ได้เองว่า "กิริยาจิตใด ไม่ใช่ของตน"

    +++ ตรงนี้จึง "ก่อกำเนิด จิตสื่อสาร ตามความเป็นจริงได้" กับกิริยาจิต ที่ไม่ได้มาจากตน (จิตอื่น)


    +++ "ปัญญาญาณ" ในวรรคนี้ คือ "ปัญญาในการหยั่งรู้ วิธีการทำงานของ เจโตปริยญาณ" นั่นเอง นะครับ
     
  9. บุรุษไร้เงา

    บุรุษไร้เงา เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    14 มกราคม 2007
    โพสต์:
    8,428
    ค่าพลัง:
    +35,035
    ใช่. กรรมฐานอะไรก็ได้ที่เพิ่ม
    กำลังสมถะได้. แต่ต้องฝึกตัดการเห็น
    และการรับรู้ร่วมด้วย ตรงนี้สำคัญมาก
    ไม่งั้นมันจะดึงให้จิตเราไปตาม
    จริต อนุสัย หรือวิบากอย่างใดอย่างหนึ่งได้
    คือเห็นปุ๊บทิ้งปั๊บ รู้แล้วก็แล้วไป
    ไม่ต้องไปอยากรู้อยากเห็น
    ประมานนี้ พูดง่ายๆเห็นไม่เห็น
    รู้ไม่รู้ก็ช่างมัน
     
  10. ปราบเทวดา

    ปราบเทวดา ลอยลำ

    วันที่สมัครสมาชิก:
    16 กุมภาพันธ์ 2017
    โพสต์:
    6,265
    กระทู้เรื่องเด่น:
    2
    ค่าพลัง:
    +4,762

    คือ เอาง่ายๆเลยลองเทียบดู

    ปัญญาญาณนี้ จะเกิดขึ้นในการทำสติปัฏฐานเท่านั้นครับ นอกจากสติปัฏฐานแล้วไม่มีวิธีอื่น


    จะว่าปัญญาญานเป็นสาธารณะก้ได้
    แต่ สำหรับผู้ฝึกสติปัฏฐานเท่านั้น

    ทีนี้ ใครก็ได้ ศาสนาไหนก้ได้
    ที่มาเรียนรู้การทำสติปัฏฐาน

    แล้วฝึกตามลงไปอย่างยิ่งยวด
    ปัญญาญาณย่อมเกิดขึ้น


    ส่วนเจโตปริยญานอันนี้จะเป้นสาธารณะที่ว่า
    ศาสนาไหนก้ฝึกมีได้เพราะเกิดด้วยฌานเป้นพื้น
    ที่มีมาก่อนพุทธศาสนา

    อภิญญา6อย่าง
    มีข้อที่6อย่างเดียวคือ
    อาสวะขยญาน(ปัญญาญาณ)
    ที่ศาสนาอื่นทำไม่ได้
    เพราะไม่รู้จักสติปัฏฐาน(มรรค8)

    เจโตปริยญาน
    กับ
    ปัญญาญาน จึงเป้นคนละส่วน

    ส่วนที่คุณเข้าใจในการพ้นบุญบาปมันก้ถูกต้อง
    ปัญญาญานเกิดขึ้นเมื่อใดมันพ้นบุญบาปแน่นอน
    ภพชาติสั้นลงจนกว่าจะสุดทาง
     
  11. Mdef

    Mdef เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    13 มีนาคม 2017
    โพสต์:
    1,367
    กระทู้เรื่องเด่น:
    1
    ค่าพลัง:
    +1,869
    +++ "ปัญญาญาณ" ในวรรคนี้ คือ "ปัญญาในการหยั่งรู้ วิธีการทำงานของ เจโตปริยญาณ" นั่นเอง นะครับ

    เจโตปริยญาณ เปรียบเสมือน รถ เป็นกระบวนการทำงาน แต่รถก็ยังไม่รู้ตัวมันเองว่ามันเป็นรถ
    เป็นแต่เพียง กระบวนการทำงานเฉยๆ

    ส่วนปัญญาญาณ เปรียบเสมือน วิศวะประจำรถ คือรู้ว่า กระบวนการต่างๆเหล่านี้
    มีมาจากเหตุอะไร ในส่วนที่ติดขัดต่างๆของตัวรถ เป็นเพราะเหตุอะไร และ จะแก้ยังไง

    ในส่วนของวรรคนี้ประมาณนี้หรือป่าวครับ ?

    ผมขอถามเพิ่มเติมอีกหน่อยครับ ท่านธรรมชาติ

    1. ทานต่างๆเกี่ยวกับเครื่องมือเครื่องใช้ เช่น ถวายมือถือ ถวายพัดลม
    ถวายหลอดไฟหรือไฟฉายหรือเทียน กับพระพุทธศาสนา
    ทำให้มีผลเอี่ยวกับการเป็นผู้มี อภิญญา หูทิพย์ ตาทิพย์ หรือ อิทธิฤทธิ์ ต่างๆด้วยหรือไม่ครับ

    เช่น
    ในส่วน มือถือ กับ แนวเกี่ยวกับไฟ อาจจะได้ หูทิพย์ กับ ตาทิพย์

    ในส่วน เจโตปริยญาณ คือ ถวายแนวหนังสือ หรือ พูดคุยธรรมะ หรือ สอนธรรมะ
    ทำให้เกิดความเข้าใจทางภาษาภายในได้ง่ายขึ้น

    ในส่วนอำนวยความสะดวกต่างๆ คือ อาจจะได้อิทธิฤทธิ์เพิ่มขึ้น อย่าง เหาะได้ เป็นต้น

    2. เตวิชโช ฉฬภิญโญ มีเครื่องมือเครื่องใช้ การจะมีปัญญาญาณ
    ก็ต้อง ทำฌาน ทำอภิญญา ให้ได้ก่อน แล้วจึงค่อยไปสังเกต กระบวนการต่างๆ
    ในสาเหตุที่ทำเกิดขึ้น และ สาเหตุที่ทำให้ดับไป ในกระบวนการต่างๆเหล่านี้
    แล้วจึงมีโอกาสเข้าสู่ทาง ปฏิสัมภิทาญาณ รึเปล่าครับ ?

    ผมอาจจะถามเกินตัวไปหน่อย แต่เป็นการวางแผนอนาคตเอาไว้ก่อนได้ไม่เกิดความเข้าใจ
    ที่คลาดเคลื่อน ไปหนะครับ
     
  12. Sataniel

    Sataniel "วิชชาและวิมุติ"

    วันที่สมัครสมาชิก:
    19 กรกฎาคม 2017
    โพสต์:
    1,493
    ค่าพลัง:
    +2,364
    การเล่นฤทธ์ต่างๆคือการใช้ ขันธ์ต่างๆ อย่างพวก กสิณ ก็คือการใช้ตัวดู/อัตตาจิต เพราะตัวดูคือตัวรับธรรมารมณ์ต่างๆ
    ส่วนเจโตคือการใช้งานตัว วจี/มโนจิตสังขาร

    อภิญญาทั้งหมดมาจากเข้าใจและใช้ขันธ์ทั้งหมดนะครับ

    โดยส่วนตัวผมว่าต้องเข้าใจมันก่อนถึงจะใช้งานมันได้นะครับ
     
  13. เทวินตพรหม

    เทวินตพรหม พรหมวิหาร4มรรคมีองค์แปด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    28 ตุลาคม 2017
    โพสต์:
    651
    ค่าพลัง:
    +1,005
    แหม ยังปราดเปรียวเฉลียวฉลาดภูมิธรรมเช่นเดิม
    คุณนี้ยังน่ารักเหมือนเคยนะขอรับ :D
     
  14. nilakarn

    nilakarn เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    3 กันยายน 2011
    โพสต์:
    3,606
    ค่าพลัง:
    +3,014

    ขอยกตัวอย่างให้ฟังก็แล้วกัน
    จะไม่ขอ อธิบาย เพราะขี้เกียจเขียน

    เราเป็น พระโพธิสัตว์ สายปัญญา
    เวลาเราทำบุญ สายอื่นขอให้รวยๆ
    แต่พวกสายเรา หรือ สายปัญญา
    มักจะขอให้ มีปัญญามาก จนถึงขั้น
    บรรลุธรรม กันเลยทีเดียว
    เพราะฉนั้น พวกมีปัญญามาก
    มักยากจน เป็น นิสสัย

    ส่วนพวกสายอื่น ก็มักร่ำรวย มีตั้งแต่
    กษัติย์ ลงมาเลยทีเดียว จึงโปรดคนได้เยอะกว่า
    สายปัญญาญาน

    สรุปคือ พวกปัญญาญาน ก็ต้องสอนเฉพาะ
    พวกปัญญาญานเท่านั้น
    แต่สายอื่น สามารถสอนได้ ทุกสาย
    เพราะว่ามี กำลังจิต และ บารมีญาน มากกว่านั่นเอง
     
  15. เทวินตพรหม

    เทวินตพรหม พรหมวิหาร4มรรคมีองค์แปด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    28 ตุลาคม 2017
    โพสต์:
    651
    ค่าพลัง:
    +1,005
    แล้วศรัทธาธิกะ ล่ะขอรับท่านนิล
     
  16. nilakarn

    nilakarn เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    3 กันยายน 2011
    โพสต์:
    3,606
    ค่าพลัง:
    +3,014

    พวกศรัทธาธิกะ มีปัญญาน้อยกว่า พวก ปัญญาธิกะ แต่ก็มีปัญญา มากกว่า พวกวิริยาธิกะ ครับ

    เรียงจากมากไปหาน้อย คือ

    1 พวกปัญญาธิกะ มีปัญญามากที่สุด ในสามพวก มักจะ บรรลุธรรม ในขณะที่ตัวเอง เจริญปัญญา นั่นเอง ส่วนใหญ่จะเป็น วรรณะแพทย์หรือ วรรณะศูตร มักจะเป็น เจ้านิกาย เจ้าลัทธิ อาจารย์สอนหนังสือ

    2 พวกศรัทธาธิกะ มักมีปัญญากลางๆ แต่มีศรัทธา หรือ ความเชื่อ นำ และมักจะบรรลุธรรมในขณะที่ตัวเอง เจริญศรัทธา หรือ เข้าญาน คือ บรรลุธรรมในขณะทำสมาธิ นั่นเอง มักจะเป็น วรรณพราห์ม

    3 พวกวิริยาธิกะ มีปัญญาน้อย แต่มีความเพียรนำ มักจะบรรลุธรรมในขณะที่ทำความเพียร เช่น บรรลุธรรมขณะเดินจงกลม
    ส่วนใหญ่เป็น วรรณะกษัตริย์
     
  17. เทวินตพรหม

    เทวินตพรหม พรหมวิหาร4มรรคมีองค์แปด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    28 ตุลาคม 2017
    โพสต์:
    651
    ค่าพลัง:
    +1,005
    ผมสายศรัทธาธิกะขอรับ ขออนุโมทนา ติดตามท่านนิลมาหลายปี ระยะนี้ภัยพิบัติเยอะ รักษากายธาตุขันธ์ด้วยนะขอรับกระผม
     
  18. Mdef

    Mdef เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    13 มีนาคม 2017
    โพสต์:
    1,367
    กระทู้เรื่องเด่น:
    1
    ค่าพลัง:
    +1,869
    ผมอยู่ในจำพวกที่บุคคลที่ 2 แบบที่ท่านนพได้พิมพ์เอาไว้ คือไม่เห็นอะไรเลยก็ว่าได้
    การที่ผมจะไตร่ตรองได้หรือไม่ได้นั้น จะขึ้นอยู่กับที่ตัวผมซะทีเดียวก็คงจะไม่ใช่ครับ

    แต่อยู่ตรงผู้ที่หย่อนสะพานมาให้ผมจากท่านต่างๆนั้นหละครับ ที่ทำให้พอได้คลำทางไปได้บ้าง

    ก็ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปละกันครับ ท่านศรัทธาธิกะ อิอิ
    ประโยชน์จากท่านต่างๆที่
    มาอธิบายนั้นมีอยู่

    ในส่วนที่ผมอธิบายอันนั้นเป็นไปเพื่อให้ท่าน ที่ทอดสะพานให้ผมมาชี้แนะอีกทีว่าใต่มาถูกทาง
    หรือว่าใต่ออกไปคนละที่กันเลยทีเดียว ก็เพียงแต่นั้นครับ
     
  19. ธรรม-ชาติ

    ธรรม-ชาติ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    2 พฤษภาคม 2012
    โพสต์:
    2,571
    ค่าพลัง:
    +9,966
    +++ น่าจะ "กลับทิศทางกัน" ในประโยคข้างบนนี้นะ

    +++ ทั้ง "เจโตปริยญาณ + ปัญญาญาณ" ล้วนมีส่วนเกี่ยวข้องกับ คำว่า "ญาณ" ทั้งหมด
    +++ เจโตปริยญาณ หากไม่ใช้คำศัพท์เปรียบเทียบ เช่น เปรียบเสมือน อะไรต่าง ๆ แล้วละก็

    +++ การใช้ภาษาให้ตรงตามอาการจริง ๆ จะมีอยู่ได้ 2 ทาง คือ

    1. มีกิริยาจิต ปรากฏร่วม "และ/หรือ" ปรากฏความเป็น "อัตตาจิต/ตัวดู/หลุมดำ/วิญญาณขันธ์" ของผู้ที่ มาติดต่อ
    2. ไร้กิริยาจิต "และ/หรือ" ไม่ปรากฏความเป็น "อัตตาจิต/ตัวดู/หลุมดำ/วิญญาณขันธ์" ของผู้ที่มาปรากฏ โดยสิ้นเชิง

    *** หมายเหตุ คำศัพท์ "อัตตาจิต/ตัวดู/หลุมดำ/วิญญาณขันธ์" นี้ ให้เลือกเอา "คำเดียว" ตามจริตของผู้อ่าน แต่มันเป็น "ตัวเดียวกัน" ทั้งหมด

    +++ ในกรณีแรก เป็นการปรากฏของ "ผู้ที่ยังมีความเกี่ยวข้อง ข้างใน ภพภูมิ"
    +++ ในกรณีที่สอง เป็นการปรากฏของ "ผู้ที่อยู่ใน ไกวัลยธรรม" ที่ "ไร้กิริยาจิต และ อัตตาจิต" โดยสิ้นเชิง
    +++ เพื่อความ "เข้าใจ ตามอาการของมัน" ผมจะแยก ปัญญา/ญาณ ออกจากกัน ดังนี้

    +++ ความเข้าใจ/ปัญญา อยู่ในส่วนของ "กิริยาจิต" (ยังมีกิริยา/อาการ) เป็นส่วนของ "ขันธ์ (ปัญญาขันธ์)"
    +++ ส่วน สภาวะรู้/ญาณ อยู่ในส่วนของ "อกิริยา (รู้เฉย ๆ/รู้ซื่อ ๆ)" ไม่ได้เป็นส่วนของ "ขันธ์" แต่ "รู้ขันธ์" เฉย ๆ

    +++ ดังนั้นให้คุณ hyuga แยกอาการของ "ญาณ" ออกจาก "เจโต และ ปัญญา" ให้เรียบร้อยก่อน

    +++ เมื่อ เอาใจวาง ไว้ที่ตรงนี้ได้ ก็จะพบได้เองว่า "ญาณ" คือ "ภาชนะ" ที่ทั้ง "เจโต + ปัญญา" ปรากฏ/แสดงออก ภายในภาชนะ นั่นเอง
    +++ เจโต เป็น กิริยาจิต/สังขารจิต รวมทั้ง ปัญญา/อาการเข้าใจ ก็เป็น กิริยาจิต/สังขารจิต ด้วยเช่นกัน

    +++ เพียงแต่ว่า "ปรากฏการณ์" ของ "จิตตน VS จิตท่าน (จิตสื่อสาร)" ปรากฏใน "ภาชนะ" แห่ง สภาวะรู้ เรียกว่า "เจโตปริยญาณ"
    +++ ส่วนความเข้าใจ "ปัญญา" ในปรากฏการณ์ของ "เจโตสื่อสาร" ซึ่งก็เป็น "ขันธ์" ด้วยเช่นกัน
    +++ แต่เป็นขันธ์แบบ "จิตผุด/วูปแห่งความเข้าใจ" ตรงนี้เรียกว่า "ปัญญา" ที่เข้าใจใน "เจโต" แต่คำศัพท์ เรียกว่า "ปัญญาญาณ"

    +++ สรุป "เจโต VS เจโต" เรียก เจโตปริยญาณ
    +++ ความเข้าใจใน เจโต เรียก "ปัญญาญาณ"
    +++ ทั้ง "เจโต VS ปัญญา" ภายในภาชนะแห่ง "รู้" จะเรียกว่า "ญาณ" ทั้งหมด
    +++ หาก "รู้ บริสุทธิ์เพียงพอ แล้วมีอาการ เห็น ประกอบกัน" ก็เรียกว่า "ญาณ+ทัศนะ+วิสุทธิ์" นั่นเอง
    +++ ตรงนี้เป็น "ความเชื่อ/มโนเอาเอง" ที่ยังพิสูจน์ ไม่ได้
    +++ การถวายทาน หรือ สัมโภชฌงค์ 7 กันแน่ ที่เป็น ฐานของ "อภิญญา 6"

    +++ การทำ "กลางคืนให้เป็นกลางวัน" หรือ "การทำเตโชประทีปให้เกิดส่องทาง"
    +++ มาจาก "การถวายทาน หรือ สัมโภชฌงค์ 7" ตรงนี้ คุณ hyuga ค่อย ๆ แยกแยะเอานะ
    +++ ถ้า "มือถือ" ลำโพงยังใช้ได้ ก็จะ "ได้ยินเสียง"
    +++ ถ้า "มือถือ" หน้าจอยังใช้ได้ ก็จะ "เห็นภาพได้"
    +++ ถ้า "มือถือ" ยังมีแบต หู+ตา ก็จะ "ทำงานเป็นทิป" ได้จาก ยูทูป

    +++ ไปเอามาจาก "สำนักไหน" กันเนี๊ยะ
    +++ ความ "เข้าใจ+ใช้งาน" ทางภาษา ให้ไปศึกษา ในเรื่อง "ปฏิสัมภิทามรรค" ได้จาก ลิ้งค์ ข้างล่างนี้
    http://board.palungjit.org/8956634-post11.html
    +++ ในส่วนนี้ น่าจะ "ถวายตั๋วเครื่องบิน ไป/กลับ" ด้วยนะ ไม่งั้น "คนเหาะ" แย่แน่
    +++ ป่าวเลย "เตวิชโช" มีรากฐานมาจาก "เจโตปริยญาณ" อยู่ในส่วนของ "จิตตานุปัสสนามหาสติปัฏฐาน"
    +++ ฉฬภิญโญ มีรากฐานมาจาก การใช้ "ความเป็นตน (อัตตาจิต/ตัวดู/หลุมดำ/วิญญาณขันธ์) + โอปนยิโก"
    +++ ความเป็น "ตน" เมื่อมีเสถียรภาพ จะมีอาการ "ตนคือฌาน และ ฌานคือตน" อันเป็นอาการ "ท่องเที่ยวไป ประดุจนอแรด"
    +++ ส่วน "ปฏิสัมภิทาญาณ" เป็นส่วน "การใช้งาน" ของ วจีจิตตะสังขาร (เป็นสังขารจิต เช่นกัน)

    +++ สรุป ทุกอย่างเป็นเพียงแค่การ "เห็นขันธ์ ฝึกขันธ์ ใช้ขันธ์" เท่านั้นเอง ไม่มีอะไรมาก

    +++ ข้อควรระวัง "อันตรายสูง" คือ "ให้เรา ใช้ขันธ์" เท่านั้น *** ตรงนี้เป็น คุณอนันต์
    +++ ข้อเตือนภัย "วิปลาสสูง" คือ "อย่ายอมให้ขันธ์ ใช้เรา" *** ตรงนี้เป็น โทษมหันต์
    +++ ให้เข้าใจไว้ว่า "ขันธ์" ไม่ว่าจะ "ดี/ชั่ว" อย่างไรก็ตาม ท้ายสุดก็ยังต้อง "วาง" มันไว้อยู่ดี นะครับ
     
  20. บุรุษไร้เงา

    บุรุษไร้เงา เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    14 มกราคม 2007
    โพสต์:
    8,428
    ค่าพลัง:
    +35,035
    เคยได้ยินชื่อนี้ไหม
    พระจูฬปันถก ลองค้น
    ดูว่าท่านเด่นด้านไหน
    ด้านที่ท่านเด่น
    จะมาคู่กับ เจโตฯเสมอ

    เหมือนท่านที่ตาดีเท่าไร
    หูก็จะดีเท่านั้น

    ความสามารถพวกนี้
    ทางปฎิบัติมันมัก
    จะไปควบคู่กันปกติ

    คือพูดง่ายๆว่า
    ถ้าเราเด่นด้านไหน
    (บางคนไม่เคยฝึกมาก็จะพบว่า
    มีความสามารถด้านที่คู่กันด้วย)
    อีกด้านที่คู่กัน
    มันจะมาได้ของมันเอง
    โดยไม่ต้องไปฝึกทั้งสองด้าน
    พอเข้าใจเนาะ


    ปล เล่าให้ฟังเฉยๆ
     

แชร์หน้านี้

Loading...