การตัดวงจรปฏิจจะสมุปบาท..ง่ายมากครับ

55555555
กากแท้

 

พระท่านว่ามา เราก็พิจารณาแล้วทำตามไป ตื่นด้วยธรรมนี้ฯ



การมีสติไม่เผลอ ให้อวิชชาเข้าครอบงำ
ในขณะที่ตาเห็นรูป หูได้ยินเสียง เป็นต้น
จนไม่เกิดอาการยึดมั่น ถือมั่นในเวทนาใดๆจนเกิดทุกข์
นั่นแหละคือการปฏิบัติ “ปฏิจจสมุปบาท”
หรือในหลักแห่ง “อธิปปัจจยตา”

พระธรรมโกศาจารย์ (เงื่อม อินทปญฺโญ)
หรือรู้จักในนาม พุทธทาสภิกขุ
วัดธารน้ำไหล จ.สุราษฎร์ธานี

 

ตัดผัสสะ-ละนันทิ-ละความเพลินติดในความคิดขณะนั้นๆ..นี่คือ การอยู่กับ "ปัจจุบัน" จริงๆสดๆ-ทำให้ต่อเนื่อง ความสบายใจ-ความตั้งใจมั่น จะเริ่มก่อตัวเป็นสมาธิแน่นไปเรื่อยๆครับ..!

 

นึกว่าการมีสติ รู้ผัสสะ-เวทนาตามความเป็นจริง ซะอีกคือการปฏิบัติ หือ

 

ก็ถูกของคุณครับ..ผมว่าคุณรู้นะแค่ย้ำความถูกต้อง..แต่คุณต้องเข้าใจผู้เริ่มต้น ผู้ฝึกใหม่ ยังต้องใช้ตำรา แผนที่ ลงมือปฏิบัติกึ่งพร้อมกันไป..

การมีสติ รู้ผัสสะ-เวทนา-ตามความเป็นจริง-ตามกำลังสติ ของผู้ฝึกใหม-ตามตำรา-แผนที่-ปริยัติ- ในชีวิตประจำวัน..ในชีวิตประจำวัน ทุกวันๆๆๆ..
...เขาละความคิดที่เป็นอกุศลในทันที ปัจจุบัน (ละนันทิ) ที่สัมผัสรู้ นั่นเขามีสติ รู้ผัสสะ ไหมครับ..ท่านคนไร้บ้าน..(มีครับแต่ยังน้อยต้องสะสม-ทำไปอย่างต่อเนื่องนานๆ) "เขาไม่มี สติ รู้ผัสสะ รึครับ" ในชีวิตประจำวันท่าน.. HOMELESS..

 

ในทาง ปฏิบัติ มันจะต้อง มี มุม มนสิการ อีกนิดนุง
อริยสัจจนั้น หากพินาใน มหาสติปัฏฐาน จะต้อง
กำหนดรู้ด้วย (เหนความดับของ สาสวะ ที่ยัง
อาสัยอุปาธิ หรือ อาสัยขันธ์หมุนวัฏฏะ)

จิตถึงจะ เลื่อมใส ใน ..... บางประการ

หากรู้ช้า อู้หู อ้าหา หรือ ตั้งท่าเจตนาเจือ
กดข่มนิดเดียว ศาสดาไม่ปรากฏ ความเลื่อมใส
จะ "ข้ามท่าน้ำผิดท่า" ได้อยู่

มันยังมี กิจ กว่านั้น

แต่กิจนั้น พรากจากขันธ์เกือบสมบูรณ์ จะเอา
อะไรชี้ บอก บัญญัติ ไม่ได้

ผู้เพียร สม่ำเสมอ ไม่เพียร ไม่พัก
เท่านั้น จึง จะเข้าไป "เหน"

 

ถามว่าคนในโลกนี้รวมเรา มีสติรู้ผัสสะเวทนาตามความจริงด้วยความเป็นกลาง นอกจากคนออกจากสมาธิสมาบัติมาใหม่ๆ ...ไม่มีหรอกหรือถึงมีก็เหมือนจุดไม้ขีดกลางที่โล่งแจ้งตอนกลางคืน


เห็นรูปก็รูปสวยพอใจยินดีอยากได้ชื่นชมแสวงหาได้มายึดไว้พลัดพรากจากไปโศกเศร้าร้องไห้คร่ำครวญ สัญญายึดไว้ปฏิสนธิวิญญาณหยังลงนามรูปเวียนว่ายวัฏฏะไม่มีที่สิ้นสุด

 

ศัพท์ยากไปครับ อ.

 

อย่าประมาณในบุคคล จิ
เพิกสัตว์บุคคลออกเสีย
มีแต่นามรูป กับรถ รถตุ๊กๆ

 

HOMELESS..
ถามว่าคนในโลกนี้รวมเรา มีสติรู้ผัสสะเวทนาตามความจริงด้วยความเป็นกลาง นอกจากคนออกจากสมาธิสมาบัติมาใหม่ๆ ...ไม่มีหรอกหรือถึงมีก็เหมือนจุดไม้ขีดกลางที่โล่งแจ้งตอนกลางคืน..
.............

.. ถ้ามี เขาผู้นั้น จะทรงสภาวะนั้น ไว้ได้นานเท่าใด- แว็บๆแผล็บๆ..หรือตลอดเวลาครับ..มีแต่ผู้สำเร็จแล้วกระมังที่ทรงได้ทุกวินาที..
ผัสสะ-ในปัจจุบัน ที่เกิดตลอดเวลา จะเป็นตัววัด จิตที่เป็นกลางเอง..ลองดูซิครับ (ส่วนพวกออกจากสมาธิ นั่นแค่ หินทับหญ้า ครับ-สมาธิเสื่อมก็หมด-ต้องใช้เวลาพิสูจน์กัน "การออกจากสมาบัติ พุทธวจน ไม่มีบัญญัติครับ แต่งขึ้นใหม่เองคัรบ"..-ยกเว้นผู้สำเร็จแล้วครับ)

 

ท่าน HOMELESS.. "เห็นรูปก็รูปสวยพอใจยินดีอยากได้ชื่นชมแสวงหาได้มายึดไว้พลัดพรากจากไปโศกเศร้าร้องไห้คร่ำครวญ สัญญายึดไว้ปฏิสนธิวิญญาณหยังลงนามรูปเวียนว่ายวัฏฏะไม่มีที่สิ้นสุด"..

คุณใช้สมาธิ ใคร่ครวญธรรมนี้ไปนานๆๆ.. ปฏิเวธจะเกิดกับคุณเอง..
.. สังเกตุอาการปฏิเวธเกิด ..

..จิตคุณจะเชื่องลง-กริยาจิตจะแสดง อาการ เข้าใจในเนื้อหาธรรมที่พิจราณาอยู่-อย่างลึกซึ้ง จิตจะทำกริยาเข้าใจอย่างแนบแน่น..ในธรรมนั้นๆที่คุณยกขึ้นพิจราณา เข้าใจ เข้าถึง เป็นหนึ่งเดียวกับข้อธรรมนั้น-จิตคุณจะเกิดการ-หดตัว-สลดสังเวชใ-นชีวิต-ที่ต้องมาเกิด-เวียนว่าย-เพราะเหตุนี้-น้ำตาอาจหลั่งไหล-ลงมาไม่ขาดสาย..คุณจะนั่งอยู่ตรงนั้นนานแค่ไหน จนกว่าจิตจะคลาย-นี่แหละ "ตทังคประหาร" จะเกิดเป็นเรื่องๆไป (ผมเดา ว่าคุณผ่านมาแล้วแน่ จากการอ่านคำถามคุณ)..

 

เกินภูมิรู้ครับ สอนได้ยาวได้ไม่ว่าขอบคุณยินดี ด่าได้แต่อย่ายาว

 

ผมว่าคุณ..เขิน ละซิ-เฉไฉ ละซิ ไม่ว่า ..อิอิ

 

ลวกเพ่ เห็นไปตาม ที่ลวกเพ่ ภาวนา นั่นแหละ

แต่วันไหน จิตดี ก็จะเห็นแต่ ..... สิ่งที่ปรารภแบบที่ลวกเพ่ กระดี้กระด้าอยู่

แต่วันไหน จิตมันตกข้างวิตก วิจาร ก็จะเหมือน พี่เกิด ไปเห็น
ขั้นล่วงลงไป ปลายสายปฏิจสมุปบาท แล้วเห็น สภาพพ้นอยู่
เป็น พละ ในการมี ปิติ ธรรมวิจัยยะ พอประทัง ปฐมฌาณ ก็เหลือแหล่

ภิกษุบางกลุ่ม พระพุทธองค์จึงตรัส " ดับผัสสะ นั่นแหละ "

กับบางกลุุ่ม ก็ตรัส " ดับตัณหา นั่นแหละ "

สำหรับ สุขวิปัสสโก ก็ตรัส " ดับ ภพ นั่นแหละ "

สำหรับ สมสีสี ไม่ได้อะไร แต่มีลุ้น ก็ตรัส " มรณะ นั่นแหละ สุดรอบ "

 

อจ.นี่น่าฉงน.. จริงๆนะครับนี่.

 

อีกนัยหนึ่ง

นักภาวนาในปัจจุบัน เอะอะ ได้ยินได้ฟังอะไรหน่อย ก็ กลัวเกินภูมิ

รีบ ถีบพระไตรปิฏก พนมด้วยสิบนิ้ววัยสิบเหนือเศียรเกล้า ยัด...ใส่ลิ้นชัก
ไม่ยอมรับใส......เด็ดขาด กลัวมันจะถีบ เตะ การภาวนา ให้ตกจาก สมาอึ๊ก หัว กร....

ถ้า เปิดใจสักหน่อย ให้ แสงพระธรรมสว่างขึ้นมา ไม่ใช่ สว่างแต่ชื่อสถาณที่

ธรรม มันจะกว้างขวาง คุยได้ในทุกอินทรีย์

ไม่ใช่ ศัพท์นิดๆหน่อยๆ โคพ โคม เอาหัว สุก ฮี ....ไม่ฟัง รับไม่ได้

เฮีย !! สอนมา สถาณเดียว

 

..NOPPAKAN..มาแอบส่องอยู่นั่นแหละ อย่าลืมนะนี่

NOPPAKAN..แสงที่เกิด แปล๊บ-ปล๊าบ-ทางหางตา-หัวคิ้ว-แขน ขา นั่นแสดงถึง กระดูกต้นคอเสื่อม อาจทับเส้นประสาท ครับต้องรีบรักษา..
..นั่นคุณไม่ต้องไปอ้าง-กระแสวิบาก-กระแสพลังอะไรเลย-หรือ-นั่งเข้าฌาน1 2 3 4 -อะไรไปดู- ไปสอน-ไปรักษา-ไปตรวจสอบเขาเลย ..เสียเวลา ไปที่กายภาพบำบัด เขามีเตียง-พิเศษ-ใช้สำหรับยืดกระดูก -ให้หมอทำนะครับ อย่าไปทำเอง
ส่วนอาการนี้.."จิต"..ดวงสีเขียว-ขาว-ดำ-แดงๆปนเหลือง..ที่เกิด หางตา-หัวตา -ที่ก้นกบ-ที่หน้าผาก-หางคิ้วซ้าย-ขวา-ฯล ..
มันคือ อาการ "ริดสีดวงทวาร"..มันเกี่ยวตรงไหน กับกระแสวิบาก กระแสพลัง..?
คุณต้องดูตนเองว่า.." ทิฏฐิคุณนั้น วิปลาส..".. หลงตัวเอง ทำตัวเป็นคนพาล สันดานหยาบอีก ไปด่าคนอื่นเขาทำไม เขาแค่เข้ามาในกะทู้ผม-สนทนาธรรม นี่มันบอร์ดสาธารณะ คุณ..NOPPAKAN..หมอตำแย เท่านั้นที่เขาดูจิต สีต่างๆที่ก้นกบนะ"..ไปหาหมอเถอะคุณนะ .."

 

คนไร้บ้านระวังนะครับ ประเภทที่ว่า ทำให้ต่อเนื่อง ความสบายใจ-ความตั้งใจมั่น จะเริ่มก่อตัวเป็นสมาธิแน่นไปเรื่อยๆเนี่ย คือมันปฏิบัติแบบมั่นใจไงว่า กรูมาถูกทางแน่ๆแล้ว มันเลยมั่นใจ มั่นใจจนเป็นสมาธิ เราต้องมารู้ทันกริยาตรงนี้ด้วย มันจะฟูจะแฟบเพราะอะไรก็ทัน มันถึงจะไม่ค่อยถลำไกล กลางๆไปเรื่อยๆ ถลำหน้าขมำหลังบ้างเรื่องปกติ รู้ตัวบ่อยๆ เดี๋ยวสติจะค่อยๆตามเท่าทันไปเอง จะค่อยๆเห็นค่อยๆเข้าใจกระบวนการตั้งท่าหลงได้เอง แต่ไม่ต้องไปรีบร้อนครับ

 

อีกอย่างหนึ่ง อย่าไปนั่งไล่เบี้ยเอานะครับ เดี๋ยวจะโดนสัญญา+สังขารมันหลอกให้จมอยู่ในโลกของความคิดนึกท่าเดียวเอาได้ หรือที่เขาเรียกว่า วิปัสสนึกนั่นแหละครับ แบบนั้นพอความคิดมันลงตัว พวกนี้ก็จะเข้าใจว่าใช่แล้ว แล้วหลงตัวเองทันที

ต้องมีสติอย่าไปตามความคิดมันเยอะ เท่าทันอยู่เรื่อยๆ เพลินบ้างอะไรบ้างรู้ตัวเอา พอสติมันเท่าทันไปเรื่อยๆ เดี๋ยวมันจะเห็นชัดเจนขึ้นเอง ตรงนี้แล้วแต่เหตุปัจจัยอีกเหมือนกัน พอชัดขึ้นมันจะเริ่มรู้ความเป็นเหตุเป็นปัจจัยได้เอง ไม่ต้องมานั่งไล่เบี้ยแบบวิปัสสนึก ทบทวนดูก็จะเริ่มรู้ว่าพระพุทธเจ้าสอนอะไร ท่านตรัสไว้ยังไงเริ่มเห็นตรงตามนั้นหมดเองครับ

ไม่ต้องมานั่งอ้าปากบอกโชว์ให้ชาวบ้านรู้ ว่ากรูรักพระพุทธเจ้าๆ ใครไม่รักไม่เชื่อฟังคือคนนั้นอกตัญญู ไอ้นั่นมันโง่งมงาย เหมือนคนกลัวผีน่ะครับ คนกลัวผี พอมีคนบอกให้ดูดีๆ ผีหรืออะไรแน่ กลับไม่ยอมดู มัวแต่ไปนั่งท่องอิติปิโสฯ หวังเอาพุทธคุณช่วยแก้ไล่ผี แถมใครไม่ทำตามมัน มันว่าคนๆนั้นอกตัญญูเสียอีก ว่าไปนั่น 555

 

พวกคุณ..จะโพสต์หรือเล่นตลก ลวงโลกอะไรกัน ผมไม่เกี่ยว ผมวิจารณ์ตาม ข้อความที่โพสต์มาครับ..กรรมใครกรรมมันครับ