อยากทราบว่า ผมนั่งสมาธิ จนถึงขั้น ที่เห็นคลายอุโมงในการนั้งสมาธิ

เคยปฏิบัติแล้วเกิดอะไรแปลกๆขึ้นมากก็ถามพระอาจารย์ตอนสอบอารมณ์ครับ ก็ได้คำตอบว่า

เห็นอะไรก็ให้กำหนด รู้หนอ รู้หนอ เห็นหนอ เห็นหนอ แล้วปล่อยวางครับ

เหมือน อืมๆ เคๆ อยู่ในหัวตลอดเวลาแล้วก็ปล่อยมัน นั่งดูอารมณ์ตัวเองไปเรื่อยๆครับ จะไปสุดได้ที่ไหน ตื่นเต้นเหมือนกันครับ

 

คุณธรรมชาติ ครับ

อาการทราบเหตุการณ์ล่วงหน้า เรียกภาวะอะไรครับ มันเกิดขึ้นโดยกำหนดไม่ได้ คือทราบเหตุการแบบรู้เข้ามาในหัวแตไม่ใช่เป็นภาพเหตุการณ์ เราจะแก้ไขยังไง ไม่ให้เป็นแบบนี้ครับ

ผมมองเป็นเรื่องที่ธรรมชาติไม่โหดร้ายที่ทำให้เราจำอดีตยังไม่ได้ ไม่รู้อนาคต ผมว่่นี้คือความเมตตาของธรรมชาติ ทำยังไง ให้หายได้ครับ

 

+++ ในกรณีของคุณ จากข้างล่างนี้ มี specific จำเพาะ คือ 1. กำหนดไม่ได้ 2. รู้แบบไม่ใช่ภาพเหตุการณ์
+++ อาการนี้ จะตรงกับสิ่งที่คนทั่วไปเรียกว่า "ลางสังหรณ์ หรือ สังหรณ์ใจ" เฉย ๆ ก็ได้

+++ ให้ทราบไว้ก่อนว่า ตรงนี้เป็นสภาวะ "ธรรมชาติของจิต" ที่ มีอยู่เอง/เป็นอยู่เอง ตามธรรมชาติของมัน
+++ ผู้ที่มี "กิเลสหนา" จะหมดโอกาสที่จะ "สำเหนียกรู้" สภาวะธรรมตรงนี้ได้

+++ ตรงนี้ หมายถึง "จะ ห้าม/ยุติ ลางสังหรณ์" ไม่ให้เกิดขึ้น

+++ ผมก็จะ "ถามกลับ" ว่า เพราะเหตุไร จึงคิดที่จะ "ห้าม/ยุติ ธรรมชาติทางจิต" ในกรณีนี้
+++ และ กรณีนี้ "ไม่ใช่กิเลส" มันเป็นส่วนย่อย ๆ ส่วนหนึ่งของ "ญาณทัศนะ" ตามความเป็นจริง

+++ ยกเว้นในกรณีที่คุณ "เข้าใจผิดเอาเอง" ว่ากรณีนี้เป็น "กิเลส" โดยไม่รู้จัก "ธรรมชาติของมัน"

+++ คุณต้อง "แยกให้ออก" ว่าอะไรเป็น "ญาณทัศนะ VS มโนฟุ้งซ่านเอาเอง"
+++ อะไรคือ "ความจริง VS ความเชื่อ" หากคุณ ไม่ผ่าน "การแยก จริง/เท็จ" ก็ทำไม่ได้หรอก

+++ ไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกับ "ความโหดร้าย" ที่คุณ ตั้งแง่ ปิดกั้นตัวคุณเอง

+++ ไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกับ "ความเมตตา" ที่คุณ ตั้งแง่ ปิดกั้นตัวคุณเองอีก เช่นกัน
========================================
+++ ทางออก "เฉพาะกรณีของคุณ" ควรจะเป็นทางด้าน "สถิติ" มากกว่าอย่างอื่น

+++ 1. ให้ "ระลึก/บันทึก/จดจำ" สิ่งที่คุณเองใช้คำศัพท์ว่า "เหตุการณ์ล่วงหน้า" ให้ดี ๆ
+++ 2. ให้ "สำรวจ ความถูกต้อง VS ผิดพลาด" ว่าอยู่ในระดับ กี่%
+++ 3. หาก "ความผิดพลาด อยู่ในระดับ 75% หรือสูงกว่า" ให้จัดเป็น "ความฟุ้งซ่าน"
+++ 4. หาก "ความถูกต้อง อยู่ในระดับ 75% หรือสูงกว่า" ให้จัดเป็น "ลางสังหรณ์"

+++ ตรงนี้จะเป็น "อุปกรณ์ช่วย" ในการแยกแยะ "จริง/เท็จ" ออกจากกัน
+++ หากเป็นใน "กรณีข้อ 3 (เท็จ)" จิตคุณ จะเกิดอาการ "ต่อต้าน" ด้วยตัวมันเอง
+++ หากเป็นใน "กรณีข้อ 4 (จริง)" จิตคุณ จะเกิดอาการ "ค้นคว้า" ด้วยตัวมันเอง เช่นกัน

+++ ให้ตัดอาการ "อยากได้/ไม่อยากได้" ทิ้งออกไปทั้งหมด
+++ ให้เหลือแต่อาการ "จริง/เท็จ" ในสภาวะการณ์ อย่างเดียวเท่านั้น

+++ อาจต้อง "ใช้เวลาอยู่บ้าง" แต่ตรงนี้จะ "ตอบคำถาม ในเรื่อง วิธีแก้" ของคุณ
+++ ให้คุณ "ใช้วิถีทาง ปัญญา ที่ถูกต้องตามความเป็นจริง" ด้วยวิธี "สำรวจความเป็นจริง"
+++ ทุกสิ่งที่คุณถามมา มัน "เกิดขึ้นตามความเป็นจริง" ข้างในจิตของตัวคุณเอง
+++ ไม่ควร "คิดเอาเอง ตามความเชื่อมั่ว ๆ" แล้วแก้ไขปัญหาอะไรไม่ได้เลย เสียเวลาเปล่า ๆ

+++ ขอให้ "สมปรารถนา" นะครับ